Er zijn héél veel goede redenen, waarom mensen in een bepaalde situatie beter geen kinderen nemen.Citizen Erased schreef:Wat een voorbarige conclusies..janine2363 schreef:Nou, ik kan me niet voorstellen dat iemand géén kinderen zou willen. Er is vast een evolutionaire/biologische/whatever reden te vinden waarom anders normale rationele helder denkende mensen een ramp als een "klein monster" zou willen hebben, maar oh oh, mijn kleine monsters zijn mij liever dan mijzelf. Is dat egoistisch ?Citizen Erased schreef:Tsja, een kind nemen is altijd egoïstisch en in sommige gevallen neemt het, ehr, 'bijzondere' vormen aan.. (geen cent te makken, geen gezinssituatie, per definitie enigkind; ikke ikke ikke wil)
Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen geen kinderen willen in bepaalde situaties (en die zoals in de OP zou daar wat mij betreft zeker bij horen), simpelweg omdat je niet alleen met je eigenbelang te maken hebt maar ook met belangen van een eventueel kind. Dat is ook een keuze die je kunt kiezen en wat mij betreft een betere aanbeveling voor ouderschap dan het infantiele "ik wil en ik wil het nu"-gevoel laten prevaleren.
Mijn -mening- hier is dat dit zo'n geval is
Mijn -begrip- hier is dat ik zijn keuze kan begrijpen
Mijn -gevoel- hier is dat het mij pijn doet dat deze jongen zich door de situatie gedwongen voelt deze stappen te nemen
Noties als "egoistisch" en "infantiel"; Mag ik daar woorden als "compassie" en "empathie" tegenover stellen ?
Maar "de joke is on us". Bedenk nog eens een groep mensen die het "ik wil en ik wil het nu" gevoel stevig uitstraald ?
Je zou denken / hopen dat in die groep mensen, die al genoeg nadelen ondervinden er meer begrip zou zijn ?
Maar het blijkt dan misschien dat we precies een gemiddelde doorsnee van de bevolking zijn, als het aankomt, niet
op onszelf maar anderen. Daar is ook een woord voor