TV Zembla woe 19 dec - transgender met spijt

[Sara]

Het ging juist over de omvang, betekenis en oorzaak van dit fenomeen. Het was een gedegen onderzoek naar het hoe en waarom. Met verschillende betrokken en objectieve partijen. En maar 1 meneer met spijt in beeld en aan het woord, die achteraf ook geen transgender bleek te zijn, dus ten onrechte is geopereerd. Daar zou iedereen spijt van hebben.

Ik heb het vandaag teruggekeken. Misschien heb ik een ander idee bij ‘gedegenheid’, maar ik moet zeggen dat dat aspect me juist een beetje tegenviel. Dat hangt denk ik een beetje samen met het feit dat de grootste behandelaar in Nederland niet actief mee wilde werken aan de uitzending en dat er nog steeds geen goede cijfers zijn die iets zeggen over de omvang van het fenomeen.

Een van de narratieven waar de uitzending op aanstuurde is dat er tijdens de diagnostische fase soms nogal onzorgvuldig gehandeld wordt, wat ertoe kan leiden dat sommige mensen er relatief eenvoudig doorheen lijken te komen, al dan niet met een verkeerde diagnose. Dat kan dus rampzalige gevolgen hebben, blijkt wel, maar hele goede cijfers lijken er nog steeds niet te zijn. Tegelijkertijd wordt er in delen van de T-wereld geroepen dat die hele psychologische screening maar beter helemaal kan worden afgeschaft. Ik vraag me af hoe dingen zich tot elkaar verhouden.

Een ander interessant punt was het verhaal dat mensen op internet elkaar helpen om maar zo snel mogelijk door de gesprekken met de psychologen te komen. Uiteraard zijn er mensen die zich hier niet in herkennen, maar ik heb dit letterlijk zien gebeuren in facebookgroepen, etc. Ik denk dat het ook onbewust kan gebeuren bij de iets ‘ontvankelijker’ types door de enorme hoeveelheid verhalen die al op internet te vinden zijn.

De piemeldatabank van die ene chirurg vond ik dan weer het beste idee van de hele uitzending, ik wens ‘m er veel succes mee

[Simão]

Ik heb het vandaag teruggekeken. Misschien heb ik een ander idee bij ‘gedegenheid’, maar ik moet zeggen dat dat aspect me juist een beetje tegenviel. Dat hangt denk ik een beetje samen met het feit dat de grootste behandelaar in Nederland niet actief mee wilde werken aan de uitzending en dat er nog steeds geen goede cijfers zijn die iets zeggen over de omvang van het fenomeen.

Dat er geen duidelijkheid in is, komt niet door de journalisten. Die kunnen daar ook niet achterkomen. De mensen die spijt hebben verdwijnen uit het traject, zijn nergens meer bekend en de meesten zullen er ook niet voor uit willen komen of hebben zelfmoord gepleegd. Ik denk niet dat het mógelijk is om de hele omvang te kennen.

De piemeldatabank van die ene chirurg vond ik dan weer het beste idee van de hele uitzending, ik wens ‘m er veel succes mee

Daar heb ik zelf wel eens over nagedacht, maar mijn zus heeft een transplantatie ondergaan en dan moet je dus wel de rest van je leven aan een hoop medicijnen met vervelende en gevaarlijke bijwerkingen om afstoten te voorkomen en is er een eeuwige angst voor zelfs de kleinste infectie (voor een koudje moet ze al naar het ziekenhuis, openbaar vervoer moet ze vermijden om niet aangestoken te worden met van alles) en je zit ook veel meer aan het ziekenhuis vast (diverse keuringen en onderzoeken per jaar) en thuis moet ze ook nog allerlei dingen doen (bloed prikken en waardes doorgeven). Het is niet simpel het aannaaien van iets. Ik denk dat het daarom nog nooit gerealiseerd is in de transwereld (wel in andere gevallen waarbij iemand een piemel is kwijtgeraakt door een ongeval bv).
Een ander iets waar ik aan dacht is waarom gebruiken ze bij ftm´s het materiaal niet dat van de borsten afkomt? Die verdwijnen ook in de prullebak. Dan heb je toch een boel huid. En kunnen de eileiders niet gebruikt om de plasbuis te verlengen? Dat is allemaal eigen materiaal en wordt dus niet afgestoten. Dat soort dingen. Maar goed, dat is verder volkomen off topic.

[Citizen Erased]

Hebben we dan echt zo nodig *weer* zo'n "docu" nodig die het hele traject afschildert als "gevaarlijk"? Hebben we dan echt *weer* dat beeld nodig van transgender als "trendy" om mensen angst aan te jagen? Hebben we daar werkelijk nog niet genoeg van?

Wéér? Het eerste programma zonder beschuit met muisjes schiet me zo gauw even niet te binnen..

In het genre 'kritische noot' vond ik dit niet eens een hele sterke. Vooral het verhaal van één hopeloos geval, een rits aan psychiaters die vooral kennis hebben gemaakt met het putje (schijnt een beetje inherent aan dat vak te zijn), een ex-medewerker die "onder andere" vertrokken is bij het genderteam vanwege een onderschot aan kritisch denkvermogen, een naïeveling die niet snapt dat 'ie met name geïnterviewd wordt om een bepaalde draai aan het verhaal te geven (géén test, maar vier gesprekken, je hoort nog net geen gesop achter de camera) en een chirurg met dystopische aspiraties.

Nergens werd het spanningsveld tussen correcte diagnosestelling enerzijds en het wegwerken van twee jaar wachtlijst anderzijds ook maar enigszins opgezocht. Op macro-niveau zie je dat in de gehele GGZ: de mens die maar geen auto wil worden die met één druk op de knop valt uit te lezen en een zorgverzekeraar die teneinde declaratie enkel een code wil zien... met torenhoge wachtlijsten en nodeloze medicalisering en overdiagnostisering tot gevolg.
Om over de daaruit voortvloeiende vraag nog maar te zwijgen: is het aanbod te klein of de vraag gevaarlijk groot?
Dat zal dan net even te spannend geweest zijn. De volgende keer toch maar weer voortborduren op glyfosaatkindertjes.
-----

Ik ben er inmiddels wel achter dat veel transgenders (mensen in het algemeen, maar transgenders in het bijzonder) gedijen bij adversiteiten, het gevoel dat er iets of iemand tegen ze is. De dag dat de wereld en masse zou besluiten dat ze transgenders eigenlijk wel oké vinden is dezelfde dag dat een behoorlijk aandeel van de transen er een einde aan maakt. Dan is 'de strijd' gestreden.
Deze redelijke, doch vrij matte docu is voor dit soort figuren in die zin weer een zegen. Die voelen weer even dat ze leven: 'ze' liggen onder vuur, 'ze' worden aangevallen.

Vrijwel iedereen heeft last (gehad) van dit soort beginnersenthousiasme, moi incluis. Maar als ik tegenwoordig een blauwbehaard wezen, al lang en breed jaren aan de hormonen, moet aanhoren die klaagt over transfobische werkgevers kom ik niet veel verder dan 'knal er eens een aardetintje in en beproef je geluk nog eens'. Het is echt allemaal zo erg niet.
In werkelijkheid wil men helemaal niet van die zogeheten discriminatie af. Dat is ook waarom je onmiddelijk buiten de boot valt wanneer je suggereert dat iemand z'n eigen verantwoordelijkheid eens zou moeten pakken.
Niet die transitie is gevaarlijk voor transgenders, het is die hele walm er omheen van figuren die je vooral in een pathetische staat van zijn en slachtofferschap blijven vastpinnen. Lastig om daar aan te ontkomen wanneer je in transgenderkringen blijft verkeren.

PS. Op 't moment dat ik besluit om nakend op de camera even op te lepelen hoe 't in mekaar steekt hoop ik wel dat er iemand aanwezig is om mij tegen te houden.

[Wolfy_girl]

Straks ga je mensen op dit forum nog vertellen dat ze hun kamer moeten schoonmaken? Jezus, wat een prul. Een en al strawman en je gaat op geen enkele kritiek in.

Een transgender community waarin men solidariteit zoekt; nou wat verschrikkelijk! Heeft ook echt niks met discriminatie te doen hoor, want Citizen Erased zegt dat we ons maar aanstellen. Zou rechtstreeks uit de mond van Jordan Peterson kunnen komen, dat ongefundeerde gezwam. Ook geen zin om er verder op in te gaan.

Ik ben transgender en dat staat niet open voor discussie. Niet voor riool-journalistiek, niet voor crypto-transphoben, voor niemand niet. En dat is wat dit lompe excuus voor journalistiek in het leven roept; het moeten verantwoorden van onze identiteit. Ik doe daar niet aan mee.

[Anon20190122]

Wat een moeilijke discussies hier ik neem aan dat de persoon in kwestie goed bij verstand was en in dat geval zeg ik je hebt het jezelf aangedaan.

En wat betreft de programma makers ellende scoort nu eenmaal en nog een mooie kwakzalver er bij die een hoop onzin verkondigd en bingo goede kijkcijfers verzekerd.

[Simão]

Is het prima als elke vorm van secure screening wegvalt en elk willekeurig persoon zich trans noemt het traject ingaat en jullie wachtlijsten in Nederland nog langer maakt terwijl ze feitelijk alleen maar de plek hebben ingenomen van echte transgenders?
Ik kan er niet bij dat er liever ontkent wordt dat mensen het wel eens bij het verkeerde eind kunnen hebben betreffende hun identiteit omdat er psychiatrische problemen zijn die de identiteit beinvloeden. Wat maakt het uit wie dat uitspreekt?
Ik zou toch denken dat het beter is dat er niet achteraf spijt is, maar dat het vooraf ondervangen wordt.

[Anon20190712]

Vrijwel iedereen heeft last (gehad) van dit soort beginnersenthousiasme, moi incluis. Maar als ik tegenwoordig een blauwbehaard wezen, al lang en breed jaren aan de hormonen, moet aanhoren die klaagt over transfobische werkgevers kom ik niet veel verder dan 'knal er eens een aardetintje in en beproef je geluk nog eens'. Het is echt allemaal zo erg niet.
In werkelijkheid wil men helemaal niet van die zogeheten discriminatie af. Dat is ook waarom je onmiddelijk buiten de boot valt wanneer je suggereert dat iemand z'n eigen verantwoordelijkheid eens zou moeten pakken.
Niet die transitie is gevaarlijk voor transgenders, het is die hele walm er omheen van figuren die je vooral in een pathetische staat van zijn en slachtofferschap blijven vastpinnen. Lastig om daar aan te ontkomen wanneer je in transgenderkringen blijft verkeren.

Volledig mee eens. Met een beetje humor en je niet snel op de tenen getrapt voelen kom je heel ver. Maar als er tegenwoordig iemand ‘ombouwen’ zegt, of ‘er zijn twee genders’ of dat genderneutrale toiletten bullshit zijn, dan schieten veel mensen al direct in de kramp. Helemaal als het uit de mond van een transgender komt. Ja, aan het begin van je transitie is het lastig en betrek je snel dingen op jezelf. Maar het is allemaal zo zwaar niet, hoe mensen je behandelen ligt voor een groot deel aan jezelf. Het slachtofferschap geeft een heel misplaatst gevoel van ergens bij horen. Je zondert jezelf af van de maatschappij door collectief overal discriminatie in te zien, respect en speciale voorzieningen en manieren van omgang op te eisen en oh wee als iemand vraagtekens plaatst bij het hele transgebeuren. Zo creëer je zelf weerstand bij anderen, wat dan weer tot gevolg heeft dat je kunt zeggen ‘zie je nou, wat hebben wij het enorm moeilijk’ Echt heel ongezond en het levert niks positiefs op. Voor niemand. De rede dat ik bij overgroot deel van sociale kring ‘in de kast’ blijf, is omdat ik niet wil worden geassocieerd met die huiltypes. Niet omdat transgenders het zo moeilijk hebben in deze maatschappij. En het moment dat je dat aankaart in transgender kringen, dan ben je meteen slecht, iemand die het zware leven van de ander bagatelliseert en last heeft van geinternaliseerde transphobie. Doe normaal mensen...

[Anon20190712]

.... dat is wat dit lompe excuus voor journalistiek in het leven roept; het moeten verantwoorden van onze identiteit.

Er worden maatschappelijke veranderingen doorgevoerd, wetsveranderingen doorgevoerd, transities bekostigd uit de basisverzekering...Het is juist goed dat te moeten verantwoorden. Het gaat niet namelijk niet om ‘onze identiteit’ maar om ‘onze aandoening’ die toevallig invloed heeft op identiteit. Zonder verantwoordig valt het maatschappelijk draagvlak razendsnel weg en dat is meer dan logisch.

[Wolfy_girl]

.... dat is wat dit lompe excuus voor journalistiek in het leven roept; het moeten verantwoorden van onze identiteit.

Er worden maatschappelijke veranderingen doorgevoerd, wetsveranderingen doorgevoerd, transities bekostigd uit de basisverzekering...Het is juist goed dat te moeten verantwoorden. Het gaat niet namelijk niet om ‘onze identiteit’ maar om ‘onze aandoening’ die toevallig invloed heeft op identiteit. Zonder verantwoordig valt het maatschappelijk draagvlak razendsnel weg en dat is meer dan logisch.

Dat is tussen mij en mijn dokter. Dat gaat verder niemand wat aan.

Ik ben waarschijnlijk de eerste die de humor van veel situaties wel inziet, maar om iedereen die zich zorgen maakt over transgenderdiscriminatie te verwerpen als een beginnende transgender ("beginners enthousiasme") die te snel op zijn/haar tenen is getrapt vind ik absoluut onder de maat en beledigend naar de mensen die oprecht zo hard vechten voor onze rechten. En geloof me, er is nog genoeg te doen op dit gebied: https://www.pinknews.co.uk/2018/12/21/t ... ine-burns/

Ik vind jullie redenering bekrompen en het suggereert dat het altijd grotendeels aan de transgender ligt terwijl dit lang niet altijd zo hoeft te zijn. Dan heb ik niet eens over het feit dat niet iedereen zo sterk is; niet iedereen heeft de energie om zich hier steeds tegen te verzetten, voornamelijk als het vaker voorkomt (en dat doet het vaak wel). Sommige transgenders hebben niet eens een partner of familie die ze in die moeilijke situaties steunt. Werkdiscriminatie is nog steeds hoog voor transgenders, en "niet zo zeuren" helpt daar niks bij.

Dit is nu echt de laatste post die ik plaats in dit topic, want ik vind jouw comment en die van Citizen Erased onnodig beledigend. Ondankbaar zelfs. Ondankbaar naar de mensen toe die jou de mogelijkheid hebben gegeven om jouw transgenderverhaal zo gemakkelijk te kunnen benaderen in het openbaar. Maar nee, laten we het maar hebben over wat voor aanstellers transgenders zijn want we moeten kwakzalvers en aluhoedjes een platform geven om het zoveelste verhaal te kunnen houden over alle negatieve aspecten van het transgender zijn waar we inmiddels al bijna twintig jaar mee platgegooid worden. Bah. Ik kan wel betere dingen bedenken om mijn energie aan te besteden.

[Eveliene]

Toch hebben ze wel degelijk gelijk. Veel werkgevers waaronder de mijne zijn bang dat de sfeer op het werk omlaag gaat als ze een transgender aannemen. De mijne vertelde me bijvoorbeeld dat hij blij was dat hij, collega's en gedetineerden zo makkelijk met me konden praten zonder dat ik gelijk ging flippen als er per ongeluk iets verkeerds werd gezegd. Dat is voor veel werkgevers een reden om geen transgenders aan te nemen. En ja als je er apart uitziet vanwege je haarkleur of zichtbare piercings en tattoo's dan maak je het er ook niet makkelijker op voor jezelf om aan werk te komen, of je nou trans of cis bent.

Wat media betreft doe je het ook nooit goed. De eerste keer dat wij op tv kwamen hebben we vanuit de transgenderwereld een lading poep over ons heen gekregen omdat ons verhaal zo positief was, we waren als het ware ineens niet representatief omdat we geen zielig verhaal hadden en midden in het leven staan.