Nieuwe chat! Zie dit topic.

TV tip, Wie kent mij nog?

Nieuwsberichten
Gebruikersavatar
Alice
Berichten: 1426
Lid geworden op: 07 sep 2012, 21:42
Gender: Vrouw
Locatie: omg. Delft

TV tip, Wie kent mij nog?

Bericht door Alice »

NPO 2, 03-10-2019, 22:45 - 23:05.

Wie kent mij nog?
De 36-jarige Jessah Groenink heette ooit Joost. Sinds kort is ze bezig met haar transitie van man naar vrouw. Volgens Jessah is ze niet meer welkom in de kerk waar ze altijd kwam en keurt haar familie haar keuze om als vrouw door het leven te gaan af. Jessah voelt zich eenzaam en buitengesloten.
Alice;
"Computer Says No"
Ik heb een buik, een onderbuik met gevoel en naar die luister ik.
Jessah
Berichten: 159
Lid geworden op: 30 mei 2015, 17:50
Gender: Vrouw

Re: TV tip, Wie kent mij nog?

Bericht door Jessah »

Dank voor t delen, Alice! Waardeer ik ook.
Vanaaf idd op tv.
Kvond t goed en ‘mooi’ om mee te doen aan dit programma. Zo kunnen mensen ook de andere kant horen van het verhaal: mijzelf.
Eenzaamheid zit m voor mij niet in de mensen die ik niet om mij heen heb. Maar meer in mn transgender zijn
en de oordelen (helaas) waardoor mensen weglopen en zijn gegaan. Het is gewoon n leven wat velen niet begrijpen (transgender zijn).

Lieve groetjes, Jessah
'as a growth seed
beam like a flower'
Gebruikersavatar
Hielke
Berichten: 545
Lid geworden op: 10 mar 2019, 17:47
Gender: Genderqueer
Locatie: Gelderland

Re: TV tip, Wie kent mij nog?

Bericht door Hielke »

Een mooie aflevering, @Jessah !

Ik kijk dit programma vaker. Omdat eenzaamheid een thema is dat me heel diep raakt. Soms moet ik zelfs van het woord alleen al ontzettend huilen.

Met name tussen mensen voel(de) ik me vaak ontzettend eenzaam. Ook/vooral bij mijn eigen familie. Onder andere omdat ze, zoals jij het zo mooi zegt, geen pijn willen delen. Niet willen praten over wat er echt in ze om gaat, waar ze vanbinnen mee worstelen, wat hun levensvragen zijn. En ook niet echt willen horen wat er in de ander om gaat.

Ik voel me dus ook niet gezien en gehoord door mijn familie, zoals jij het ook omschrijft. Ik heb daarom zelf het contact verbroken met mijn familie, na meer dan 30 jaar ermee worstelen. Sindsdien voel ik mij, gek genoeg, juist veel minder eenzaam. Misschien omdat ik niet meer keer op keer geconfronteerd word met wat er nooit zal zijn.
(Waarmee ik overigens natuurlijk niet bedoel dat verbroken contact voor jou, of enig ander, ook beter is! Sowieso is mijn situatie anders, want ik mis ze ook niet echt, en jij wel.)

Een andere reden waarom ik me tegenwoordig zelden meer eenzaam voel (dank!dank!dank!) is dat ik, 7 jaar geleden, eindelijk werk heb gevonden dat bij me past. Dat klinkt misschien gek maar blijkbaar geeft mijn werk mij het gevoel dat er plaats is voor mij op deze wereld, ondanks al mijn supergevoeligheid en 'anders zijn'.

Wat daarbij ook heel erg helpt is dat ik intensief met dieren werk en leef. Tussen dieren heb ik mij nooit eenzaam gevoeld, integendeel. Eigenlijk hebben dieren voor mij altijd meer als mijn soortgenoten gevoeld dan mensen.
(Maar ik blijf bewust wel open staan voor mensen, hoor. Alleen nog maar met dieren omgaan lijkt me ook niet goed voor me).

Misschien moet jij jouw soortgenoten gewoon nog vinden ;)
Ik weet zeker dat ze er zijn, heel benieuwd om jou (nog beter) te leren kennen :hbeat:
Sep 2019 Start Testosteron
Juni 2020 Mastectomie
Juni 2022 Colpectomie, Hysterectomie, Ovariectomie