Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Werkstuk? Interview? Evenement? Hier kun je je vragen en verzoeken kwijt zonder je te registreren (plaatsing na goedkeuring moderatoren).
Lerajen
Gast

Re: Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Bericht door Lerajen »

Nick schreef:Eigenlijk wou ik hierop niet reageren ! maar ik doe het toch. "Indien u geboren was als man": dan weet u niet of u al dan niet als man kon leven !
U bent geboren als vrouw ( net als ik !): wel hoe voelt het om vrouw te zijn ? Wat is voor u , je vrouw voelen? Wanneer voelt u je vrouw ? Waarom voelt u, je vrouw? En wanneer/omwat ?, Enz,........ Ik ben geboren als meisje : voelde me geen meisje ! Groeide op tot jonge vrouw: voelde me geen vrouw ! Wat is vrouw zijn ? Leg mij dat eens uit, ik weet dat niet ! ik was dat niet, voelde dat niet ! ik beleefde dat niet ! Met andere woorden: Wat men niet is, is men ook niet!. Ik voelde mijn man , dacht als een man, reageerde als een man, zag de wereld als man, leefde als man zijnde! enz,.......Maar keek ik destijds in de spiegel, Ik zag een meisje/jonge vrouw ???? En dat is trans zijn ! Het zien ! en gezien worden als !!! Wat je jammer genoeg niet bent/voelt/kan zijn !!Of het al dan niet moeten" beleven", rolpatroon, wat je totaal niet bent/kent/kunt/wil ! Als het plaatje klopt: dan zijn er geen vragen over zich man/vrouw voelen ! Men voelt het !! Men is het ! Maar als het plaatje niet klopt !!!! dan, voelt men het niet/juist wel!!! En is men jammer genoeg trans !

Grtz Nick :hug2:
Ik ben blij dat je toch gereageerd hebt!
Ik weet inderdaad niet hoe dat zou zijn. Maar ik weet,net als jou, niet wat het is om vrouw te zijn. Of man. Dat wil zeggen, ik ervaar vrouw zijn als 'dit lichaam hebben', inclusief de bijbehorende hormonen en gevoelens (pms..... :snooty: ). Ik heb los van het lichamelijke geen aspecten waarvan ik zelf zeg, dat is typisch vrouwelijk. Ook als kind voelde ik me niet per se een meisje, en ook niet anders dan een jongen ofzo. Ik had gewoon toevallig dat lichaam. Net zoals ik toevallig een puntige neus heb en blauwe ogen. Misschien dat er vrouwen zijn die dat heel anders hebben - ik moet zeggen, ik heb dit nooit met mijn vriendinnen besproken! Vind ik wel heel interessant om eens te doen. Misschien dat zij zich juist heel erg een meisje of vrouw voelden, en ben ik gewoon heel atypisch. Dat kan heel goed!

Dus daarom vind ik het ook zo lastig om me het gevoel voor te stellen, en vind ik het zo fijn om jullie reacties te lezen.
Lerajen
Gast

Re: Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Bericht door Lerajen »

Daniéla schreef:Toen mijn psychologe mij vroeg naar het verschil tussen een vrouwelijke en mannelijke inborst en hoe ik wist dat ik neigde naar het vrouwelijke zei ik dat ik dat niet kon aangeven omdat ik geen vergelijkingsmateriaal had. Daarmee was alles wel gezegd en de kous af, zowel mijn psychologe als mijn geweten zijn er daarna nooit meer op terug gekomen. Mijn verwachting dat ik me er de laatste paar dagen voor de srs heus nog wel een keer over zou gaan bezinnen kwam ook niet uit, zo gerust was ik er op geworden.
He, zo lastig, dan wist je het dus wel, maar hóe dan.
Ik vind gevoelens zo moeilijk!
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur
Contacteer:

Re: Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Bericht door Emma »

Lerajen schreef: Ook als kind voelde ik me niet per se een meisje, en ook niet anders dan een jongen ofzo. Ik had gewoon toevallig dat lichaam. Net zoals ik toevallig een puntige neus heb en blauwe ogen. Misschien dat er vrouwen zijn die dat heel anders hebben - ik moet zeggen, ik heb dit nooit met mijn vriendinnen besproken! Vind ik wel heel interessant om eens te doen. Misschien dat zij zich juist heel erg een meisje of vrouw voelden, en ben ik gewoon heel atypisch. Dat kan heel goed!

Dus daarom vind ik het ook zo lastig om me het gevoel voor te stellen, en vind ik het zo fijn om jullie reacties te lezen.
Maar dat is nu juist het principe. Je leeft gewoon je leven en er is niets aan de hand, dus dat hele bewustzijn van 'ik ben een...' is er niet. Ook niet als je een 'echte man' of barbiepopje bent. Je bent er zoals je bent en je denkt daar verder niets bij.
Ik geef voorlichting en de opmerking dat men er zich niets bij voor kan stellen komt best wel vaak voorbij. Ik zeg dan meestal iets van, blij toe, heel dikke kans dat jij dan geen genderdysforie ervaart :)
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Lerajen
Gast

Re: Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Bericht door Lerajen »

Emma schreef:
Lerajen schreef: Ook als kind voelde ik me niet per se een meisje, en ook niet anders dan een jongen ofzo. Ik had gewoon toevallig dat lichaam. Net zoals ik toevallig een puntige neus heb en blauwe ogen. Misschien dat er vrouwen zijn die dat heel anders hebben - ik moet zeggen, ik heb dit nooit met mijn vriendinnen besproken! Vind ik wel heel interessant om eens te doen. Misschien dat zij zich juist heel erg een meisje of vrouw voelden, en ben ik gewoon heel atypisch. Dat kan heel goed!

Dus daarom vind ik het ook zo lastig om me het gevoel voor te stellen, en vind ik het zo fijn om jullie reacties te lezen.
Maar dat is nu juist het principe. Je leeft gewoon je leven en er is niets aan de hand, dus dat hele bewustzijn van 'ik ben een...' is er niet. Ook niet als je een 'echte man' of barbiepopje bent. Je bent er zoals je bent en je denkt daar verder niets bij.
Ik geef voorlichting en de opmerking dat men er zich niets bij voor kan stellen komt best wel vaak voorbij. Ik zeg dan meestal iets van, blij toe, heel dikke kans dat jij dan geen genderdysforie ervaart :)
Haha, nee, dat is duidelijk ;)
Hoe ervoer je dat als kind dan? Of was dat toen nog niet zo duidelijk?

Ik las in een ander topic de opmerking dat als gender in onze maatschappij wat minder afgekaderd was, er misschien minder mensen behoefte zouden hebben aan srs en hormoonbehandelingen. En dat anderen zeiden, dat eerste doe je meestal juist voor jezelf. Hoe ervaren jullie dat?
Anon20180311
Berichten: 2489
Lid geworden op: 25 dec 2015, 18:03
Gender: ———

Re: Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Bericht door Anon20180311 »

Lerajen schreef:
Nick schreef:Eigenlijk wou ik hierop niet reageren ! maar ik doe het toch. "Indien u geboren was als man": dan weet u niet of u al dan niet als man kon leven !
U bent geboren als vrouw ( net als ik !): wel hoe voelt het om vrouw te zijn ? Wat is voor u , je vrouw voelen? Wanneer voelt u je vrouw ? Waarom voelt u, je vrouw? En wanneer/omwat ?, Enz,........ Ik ben geboren als meisje : voelde me geen meisje ! Groeide op tot jonge vrouw: voelde me geen vrouw ! Wat is vrouw zijn ? Leg mij dat eens uit, ik weet dat niet ! ik was dat niet, voelde dat niet ! ik beleefde dat niet ! Met andere woorden: Wat men niet is, is men ook niet!. Ik voelde mijn man , dacht als een man, reageerde als een man, zag de wereld als man, leefde als man zijnde! enz,.......Maar keek ik destijds in de spiegel, Ik zag een meisje/jonge vrouw ???? En dat is trans zijn ! Het zien ! en gezien worden als !!! Wat je jammer genoeg niet bent/voelt/kan zijn !!Of het al dan niet moeten" beleven", rolpatroon, wat je totaal niet bent/kent/kunt/wil ! Als het plaatje klopt: dan zijn er geen vragen over zich man/vrouw voelen ! Men voelt het !! Men is het ! Maar als het plaatje niet klopt !!!! dan, voelt men het niet/juist wel!!! En is men jammer genoeg trans !

Grtz Nick :hug2:
Ik ben blij dat je toch gereageerd hebt!
Ik weet inderdaad niet hoe dat zou zijn. Maar ik weet,net als jou, niet wat het is om vrouw te zijn. Of man. Dat wil zeggen, ik ervaar vrouw zijn als 'dit lichaam hebben', inclusief de bijbehorende hormonen en gevoelens (pms..... :snooty: ). Ik heb los van het lichamelijke geen aspecten waarvan ik zelf zeg, dat is typisch vrouwelijk. Ook als kind voelde ik me niet per se een meisje, en ook niet anders dan een jongen ofzo. Ik had gewoon toevallig dat lichaam. Net zoals ik toevallig een puntige neus heb en blauwe ogen. Misschien dat er vrouwen zijn die dat heel anders hebben - ik moet zeggen, ik heb dit nooit met mijn vriendinnen besproken! Vind ik wel heel interessant om eens te doen. Misschien dat zij zich juist heel erg een meisje of vrouw voelden, en ben ik gewoon heel atypisch. Dat kan heel goed!

Dus daarom vind ik het ook zo lastig om me het gevoel voor te stellen, en vind ik het zo fijn om jullie reacties te lezen.
Hoi, ik zal hier kort op reageren, ( Sorry, dan stopt het hier voor mij !)

Als je als vrouw geboren bent: en voor de spiegel staat, met je" mooiste "jurk ! en het voelt, alsof je naar het carnaval moet/gaat ! of naar een travestie show ( vervrouwelijkte Man !) ! Dan klopt er iets niet met u vrouw zijn ! Als je, als die zelfde vrouw, geen aanraking wil van een man/vrouw, als" vrouw" ( eerder een homo gevoel kent !!)! Dan klopt er iets niet ! Als je geen penetratie wil( geen vagina, geen borsten, laat staan die maanstonden !), maar eerder een/je penis mist !, dan klopt er iets niet ! Enz,........................ Genderprobleem !!!! Een verkeerde neus ! staat totaal los van de foute beleving der geslacht, maar is eerder een persoonlijk beleven der schoonheid "foutje" ! Maar ook, die bepaalde mensen laten, eventueel !! terecht aan die/hun neusje werken !!

Grtz Nick :hug2: ps; Wat hij/zij niet is, kan hij/zij ook niet voelen/beleven/zijn,!
Laatst gewijzigd door Anon20180311 op 07 mar 2016, 11:45, 1 keer totaal gewijzigd.
Hey, pa je kinderen werden groot. En al heb je het nooit geweten,... ik werd u zoon. Liefs Nick .
Hey, ma bedankt dat je me kende en herkende, als je zoon. Veel liefs Nick :hug2: .
Anon20180501
Berichten: 5099
Lid geworden op: 25 mar 2012, 13:24
Gender: Vrouw

Re: Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Bericht door Anon20180501 »

Lerajen schreef...
He, zo lastig, dan wist je het dus wel, maar hóe dan.
Ik vind gevoelens zo moeilijk!
Hoi Lerajen,

Ik bespaarde me de moeite en kwelling nog langer om te pogen mijn gevoelens rationeel te verklaren en te vergelijken omdat ik er achter kwam dat dat vragen is naar een onbekende en doodlopende weg. Door dit te accepteren kom je tot zelfacceptatie...
LunaWeisse
Berichten: 406
Lid geworden op: 24 dec 2015, 23:52
Gender: Trans MtF
Locatie: Amstelveen

Re: Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Bericht door LunaWeisse »

Lerajen schreef:Dank je wel voor je uitgebreide reactie! Het is inderdaad enorm moeilijk om zo'n gevoel te beschrijven of zelfs maar te bepalen wat het inhoudt. Want blijkbaar weet je dus instinctief: dit klopt niet, ik ben geen man. Maar hóe weet je dat dan? Dat is nou net het moeilijke. Ik probeer ook bij mijzelf te analyseren: wéét ik dat dan? Dat ik een vrouw ben? Ik bedoel, ik weet dat ik een vrouwenlichaam heb. En ik heb er geen fout gevoel bij. Dus zal ik mij inwendig ook wel een vrouw voelen, of iig geen man of iets anders. Maar ik voel mij dus nooit bewust een vrouw.

Ik vraag me dan ook af: hoe was het dan toen je kind was? En als (pre)puber? Dan weet je, er klopt iets niet, maar niet wat?

Wat betreft het project: ben opgeleid als illustrator en ben bezig met een boek waarin een jong personage niet zeker is van zijn/haar geslacht en daar onderzoek naar doet. Om dat personage beter te proberen te begrijpen vind ik het heel fijn om hier met jullie over in gesprek te gaan. Voorlopig is het een privéproject, maar we zullen zien waar het heen gaat. Mocht er ooit iets publiekelijks uit komen, dan zal ik het delen!
Iedereen ervaart zijn of haar (of hen) gender op hun eigen manier. Het is namelijk niet iets statisch, niets objectiefs of überhaupt binair. Je kan best een mannelijke vrouw zijn of vrouwelijk man zonder je ontevreden te voelen daarover. Je kan je ook allebei voelen, of geen van beide, of iets heel anders, en evengoed geen behoefte hebben aan transitie.

Maar dan komt inderdaad je vraag hoe we dat weten. En eerlijk gezegd weet ik dat niet. Zoals ik al zei, het is een soort instinct, maar ja, hoe verklaar je dat? Daarvoor moet je bij de (waarschijnlijk biologische) oorzaak van transgenderisme kijken, en die weet niemand zeker, al zijn er wel theorieën over, in meer of minder aannemelijke maten :)
Ik zal ze hier niet reciteren want dan wordt het te lang, dus hier een link naar de engelse wiki(niet genoeg info in het Nederlands, sorry. Sla de theorie van Blanchard maar over, want dat gaat echt helemaal nergens over.) https://en.wikipedia.org/wiki/Causes_of_transsexualism

Zelf kom ik niet verder dan te weten dat het zo is, en dat alleen een transitie het zal veranderen.

Je vroeg hoe dan als kind en pre-puber was, bij mij lag dat ook ietsje anders. Als kind had ik iets anders aan m'n hoofd, namelijk een zware fysieke handicap. Geen ruimte voor iets anders, en in die tijd heb ik me eigenlijk emotioneel afgestompt om stres te vermijden. Toen dat op m'n 12e werd verholpen begon langzaam aan is de genderdysforie op te spelen. Eerst merkte ik het niet echt, want het het gevoel dat er iets niet helmaal in orde was moest zich nog prominent ontwikkelen. Inderdaad, ik wist niet wat er niet klopte, eigenlijk alsof je naar een kunstwerk kijkt waar objectief niets mis mee is, maar waar je toch geen klik mee hebt, en dat niet goed kan omschrijven. Alleen is het kunstwerk dan je eigen ik. Zo op m'n 14e merkte dat ik voor de een of andere rede jaloers op meisjes was, maar ja, wat doe je er aan? Een paar jaar later kleed je dan is als vrouw aan als je alleen thuis bent. En dan nog is, en nog is, tot het elke week een paar keer voorkomt. Uiteindelijk verandert je toekomst beeld, en kun je jezelf niet meer als man in de toekomst zien. Want dat was ik niet. Andere realiseren het zich wel al als kind, en weer andere pas veel later. Ik hoop dat m'n uitleg je een beetje helpt, en geen zorgen, vragen stellen is gezond, zeker als je onderzoek doet naar iets ;)
Horizons that host no scenery
Starless, unending skies
Then wakes the beastly void
...Starless unending skies
The dance of stardust stills
Drapes the mountains...

Winter Thrice!
Citizen Erased
Berichten: 405
Lid geworden op: 07 mar 2016, 14:19
Gender: Man

Re: Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Bericht door Citizen Erased »

Volgens mij kun je je pas echt bewust een man of vrouw voelen op het moment dat er wél een discrepantie is met het lichaam waar je in moet leven (trans dus).. ik heb niet de illusie dat cis-mensen ons dus ooit voor ook maar voor de helft gaan begrijpen.

Denkt men nu werkelijk dat je na een verschrikkelijk ongeval wakker zou worden met iets van locked-in syndroom, je voelt je lichaam niet meer, je weet je naam niet meer, dat er op een gegeven moment een dokter aan te pas moet komen die tussen de benen kijkt of jij een man of vrouw bent opdat je het zelf niet zou weten?
Ik geloof daar helemaal niets van. Gender dat is je diepste ik, je ziel zo je wilt. Het overstijgt je naam en ook je fysieke toestand.
Damian Brink
Berichten: 67
Lid geworden op: 16 mei 2019, 21:13
Gender: Trans FtM

Re: Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Bericht door Damian Brink »

Ik ben een ftm van 13 jaar. Mijn hersens geven gewoon constant aan dat ik een jongen ben. De verpakking klopt alleen nog niet. Voor mij is dit erg confronterend en ik stoor me er aan. En Ik schaam me er kapot voor. Ik ben altijd bang dat anderen me als meisje zullen zien. Ik heb me altijd al een jongen gevoeld, me mannelijk gedragen en mannelijke interesses gehad. Als iemand me zij noemde of een ander vrouwelijk woord, kreeg ik voor mijn gevoel een trap na. Daarom ben ik ook blij dat ik nu bij mijn nieuwe naam genoemd wordt. Hopelijk is het zo een beetje duidelijk?
Anon20230219
Berichten: 2557
Lid geworden op: 16 sep 2016, 20:40
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar

Re: Hoe ervaar je je man-/vrouw-/ietsanders zijn?

Bericht door Anon20230219 »

Tja anders heb ik mij mijn hele leven al gevoeld.
Maar kom uit een tijd dat gender dysforie bij kinderen gewoon niet bestond.
Er in een voorlichtingsboekje over seksualiteit over transseksualiteit te lezen stond:
"Een persoon welke zich niet prettig voelt in zijn door geboorte gegeven geslacht"..

Leef al heel lang als vrouw maar eigenlijk sinds de HRT ben ik ook innerlijk echt gelukkig en zie ik door de hormonen steeds meer de dame verschijnen waar ik zo naar verlangde.
Wat ik ook ervaar en wat ik soms best confronterend vindt omdat het soms zo binnenkomt is hoe mijn vrouwelijke kant zich zo natuurlijk en ongeremd ontwikkelt.
Als ik hoor en zie in mijn eigen video vlogs van de afgelopen weken/maanden hoe ik aan het vervrouwelijken ben qua praten maar ook manier van houding qua zitten en in de camera kijken dan is dat een behoorlijk verschil.
Maar iets simpels als een kopje op pakken bij het oor en ineens opmerken dat je automatisch je pink omhoog houdt...ik ben daar niet bewust mee bezig maar het gebeurd gewoon.

Mensen die mij van vroeger kennen vinden mij nu teveel "in the face" omdat ik meteen zeg wat mij niet echt bevalt en ook dat ik meer voor mijzelf op kom.
En soms ben ik zo aanwezig dat ik zelf denk van Sjees Lisa even de rem erop schat hahahaha.
Het is 180 graden de andere kant op dan de man welke ik ooit was..er is mij verteld dat dit puber gedrag minder wordt als de hormonen wat langer in het lichaam hun werk doen.
Maar ben echt heel erg gelukkig als en met Lisa en ben echt verliefd maar dan met iemand die mij nooit kan verlaten en dat ben ik zelf.
Ik hou van mijzelf en nooit gedacht dat ik dat ooit zou kunnen...maar het is nu een feit.
Gesloten