Nate_0 schreef:Het dokter/patientmodel wordt de meeste artsen inderdaad nog steeds gebruikt. Heeft ook te maken met de manier van opleiden. Ze liggen in die zin een beetje achter in hun manier van werken op de behoeften van de patiënten die alles op het internet kunnen vinden (inclusief soms foutieve informatie).
Ik denk ook dat de beste artsen per definitie zelfverzekerd/arrogant zijn over hun kunnen. Als ze niet in zichzelf vertrouwden hadden ze namelijk niet daadkrachtig kunnen handelen en dat is toch wel een vereiste... en bij de ene specialisatie (chirurgie bijvoorbeeld. ) is dat minder erg/meer voordelig dan bij de andere (een huisarts bv). Helaas hier een daar wel ten koste van de patiënt.
Overigens ben ik van mening dat informed consent zonder tussenkomst van een arts anders dan het voorschrijven van hormonen ook niet oké is. Een gesprek of twee ter beoordeling van de verwachtingen en juistheid van de behandeling lijkt me wel slim... heb genoeg horrorverhalen mbt pure informed consent gehoord (vaak omdat de patiënt toch niet informed genoeg is en alleen de positieve kanten van de behandeling ziet/te hoge verwachtingen heeft/etc.).
Ik vond de opmerking van mijn nieuwe huisarts (net half jaar klaar met opleiding) wel verfrissend: "je hebt zelf ook internet." Waarmee hij me aanspoorde om ook vooral mezelf te informeren over mogelijkheden, werking en bijwerking van bepaalde behandelingen etc. Wat dat betreft denk ik dat de jongere generatie, die zelf ook met het internet opgegroeid zijn, die nu beginnen als arts daar anders mee omgaan.
Dat er bij informed consent een poortwachter nodig is ben ik met je eens. Iemand moet peilen of er een realistisch beeld van de resultaten en effecten zijn. Dat behelst in het geval van genderdysforie iets meer dan een gesprekje van 10 minuten.
Buiten dat ben ik wel enorm voorstander van decentralisatie. 'eenvoudige gevallen' moeten gewoon terecht kunnen bij de endocrinoloog in het ziekenhuis om de hoek.
Oh ja, dat zeker. Lijkt me dat een endocrinoloog waar dan ook toegang heeft tot de waardes die gezond zijn (volgens de huidige maatstaven).
Plus natuurlijk een minder grote voetprint op het milieu, minder uren gemist op het werk, het minder 'groot' of 'raar' maken van genderproblematiek, etc.
Sigrid schreef:Toen ik aan het begin van mijn diagnostische fase stond vroeg ik aan mijn psychologe waarom die fase verplicht was en zo uitgebreid. Eén van de redenen die zij opgaf was dat vermeende gevoelens van genderdysforie mede kunnen veroorzaakt worden door psychische stoornissen. Een belangrijk aspect van de psychodiagnostiek is dan ook het uitsluiten van de eventuele aanwezigheid van die stoornissen. Dat heeft tijd en reflectie nodig.
Die uitleg klonk mij heel aannemelijk en heb ik nadien ook teruggevonden in het boek "Transgenderzorg".
Vandaar mijn aarzeling.
Het uitzoeken of die gevoelens veroorzaakt worden door een psychologische stoornis gebeurt tijdens 1 aparte afspraak in de VU, het psychodiagnostisch onderzoek. De rest van de consulten zijn om te zien of je een goed vangnet hebt, psychisch/financieel/maatschappelijk stabiel bent en voor hun eigen onderzoek. Ook bij informed consent, tenminste zoals ik heb meegemaakt in andere ziekenhuizen, wordt gekeken naar het medisch dossier en indien relevant een psychologisch onderzoek uitgevoerd. Dat onderzoek kan worden overgeslagen wanneer er al gegevens bekend zijn van psychologen. Maar er is een groot verschil tussen 1 psychologisch onderzoek, wat binnen een dag wordt afgerond, of 1 psychologisch onderzoek aangevuld met maandenlang lullen over tien keer niks.
aangevuld met maandenlang lullen over tien keer niks.
Dan was mijn ervaring in Leuven helemaal anders. Mijn psychologe bevestigde al heel snel "inderdaad, genderdysforie". Toch heb ik geen enkele van de daaropvolgende gesprekken gepercipieerd als lullen over tien niks.
't zal zoals steeds neerkomen op ymmv, veronderstel ik.
"Indeed, organizing atheists has been compared to herding cats, because they tend to think independently and will not conform to authority." (Richard Dawkins, The God Delusion)
Psychiatrisch onderzoek lijkt me idd verstandig om erbij te houden. Dat gebeurt niet altijd bij informed consent.
Zag laatst weer iemand op YouTube die het eerste gesprek uitliep met een recept terwijl diegene zelf aangaf dat het wel erg snel ging. Reactie? "Je hoeft er niet gelijk mee te beginnen."
"Indeed, organizing atheists has been compared to herding cats, because they tend to think independently and will not conform to authority." (Richard Dawkins, The God Delusion)
Your experience, my...