Persoolijke " Belangrijkste operatieve ingreep" der trans-mannen

[Anon20180311]

Hoi gasten,

Voor mij, persoonlijk was de belangrijkste operatie: " De eerste operatie, het verwijderen van mijn borsten".
Die ingreep gaf me o.a., een enorm gevoel van ultieme vrijheid" der eerder manzijnde/geen 100% meer ( der aangeboren vrouwelijk geslacht zijnde) bio/cis geslacht kennende"

Wat betekende deze " operatie/verwachtingen voor jullie ?

Voor mij,...persoonlijk was deze ingreep: "de borstverwijdering de belangrijkste ingreep in mijn volledig afgelopen traject". De vrijheid die ik toen reeds, onmiddellijk kende, beleefde, voelde, enz,... en het niet langer meer gezien worden als/het moeten verbergen als, "geboren zijnde van het vrouwelijk geslacht", jammer genoeg borsten kennende. Maar een beetje als, mezelf zijnde. Ondanks de zware complicaties, die ik jammer genoeg ( jaren geleden, tijden veranderen) kennende.

Grtz Nick

[Ender]

Ondanks dat ik niet precies weet hoe ver ik in het traject wil gaan, is 1 ding voor mij 100% duidelijk: die rotdingen mogen eraf. Denk dat me dat zo'n opluchting zou geven. Heb het er wel eens over gehad dat ik ze wel wil doneren naar iemand die vrouw wil worden xD . Lijkt me zo'n bevrijding ook niet meer een BH te hoeven dragen.. Nu nog een strak buikje erbij

[Mr.X]

Ik heb de laatste operatie nog niet gehad, dus geen idee hoe ik me daar bij ga voelen. Maar tot dusver ben ik het met je eens. Die eerste operatie is erg significant voor mij geweest. Ik had nooit grote vetkwabben op mijn borst, maar droeg toch meestal wel een binder. Het was heerlijk om dat niet meer nodig te hebben.

Wat voor complicaties had jij, NIck? Ik had namelijk ook erg vervelende complicaties, met gevolgen. Ondanks dat zou ik het zo weer doen.

[Vesna69]

Voor mij voelt dit als bevrijding eindelijk verlost van deze vrouwendingen waar ik me mijn hele leven al van droomde ze weg te hebben.

En zeker nu wil ik heel snel dat de sndere borst ook weg gaat. Hoopte bij mijn borsamputatie vanwege mijn borstkanker dat ze de andere ook meteen hadden vetwijderd. Maar helaas.

Maar zal blij zijn als ik een go krijg. En dan ben ik weer een stap verder in het zijn wie ik wil zijn. Heerlijk.

En mijn eierstokken zijn ook al preventief verwijderd dat doen ze dan weer wel. Ivm met mijn hormonale borstkanker hihi dus deze fase kan ik al overslaan.

[Anon20180311]

@ Mr.x,

Eerst en vooral, wil ik zeker niemand afschrikken/dergelijke. Integendeel zelfs, Ik zou het persoonlijk trouwens gewoon, opnieuw doen/kiezen ondanks mijn zware complicaties. Gelet op het feit, dat ik letterlijk terug keer, in de tijd "eind jaren negentig", de wetenschap staat gelukkig ook hierin niet stil.

Vreemd genoeg, kende ik persoonlijk na mijn borst verwijdering totaal geen littekens, alleen een zware hematoom, aan de rechter zijde. Ik kon nauwelijks/amper mijn eigen ogen geloven, die Prof. ( Prof. Stan. Monstrey UZ Gent) opende voor mij een totaal nieuwe wereld, mijn wereld, mijn kunnen zijn. Na ongeveer een achttal dagen, mocht ik het UZ Gent verlaten. Ondanks nog wondvocht kennende en pijn.

Ongeveer een tien tal dagen na mijn operatie liep het echt fout. Ontstoken/ afgestorven ( enorme snelle verkleuring, rood naar zwart) weefsel vormde zich rond, de beide tepels en de tepels. Dit moest, jammer genoeg, onmiddellijk worden verwijderd ( inclusief de tepels), in combinatie met het nemen van zware antibiotica. Met als gevolg, weg tepels en weg zeer veel omliggend weefsel ( kende letterlijk toen, gaten in mijn lijf).

Na de opgroei ( eigen litteken weefsel) en de vele correcties achteraf. De beide tepel
reconstructie en tepel tatoeage, kwam alles toch gelukkig tot een goed en persoonlijk zeer tevreden einde. Mentaal, was ik er wel jaren kapot van en de angst om verdere GD ingrepen te ondernemen, was iets te groot geworden. Vandaar mijn lange, langzame maar toch zeer tevreden genomen weg. Mede dankzij, het genderteam UZ Gent en Prof. Stan. Monstrey, Prof. Piet Hoebeke en Dr. Griet Decuypere.

Grtz Nick.

[Mr.X]

Wow, heftig zeg!
Maar ik moet zeggen, jouw verhaal lijkt erg op de mijne. En mijn operatie was 2 jaar geleden, dus zoiets kan altijd gebeuren.
Ik wil ook niemand afschrikken en er werd mij ook verteld dat ik ontzettend pech had (ik kreen een infectie aan beide kanten, wat ze bij de VU nooit eerder hadden gezien). Dus tjah. Ook ik had gaten in mijn lijf, en mijn tepels waren grotendeels afgestorven. Uiteindelijk is het allemaal wel mooi geheeld en met een tepeltatoo mooi geworden. Maar ben er flink ziek van geweest (ik woog nog maar 41 kilo en moest ook weer 5 dagen worden opgenomen in het ziekenhuis en heb nog 6 weken lang de open wonden dagelijks moeten spoelen met een zoutoplossing!).

[Anon20180311]

@ Mr.x,

Idd, u verhaal gelijkt jammer genoeg, enorm op dat van mij. Maar gelukkig, ook het eind resultaat, toch een goeie persoonlijke afloop kennende. Nu na al die jaren, is mijn schrijven daarover nog enkel een flauw afkooksel geworden van wat ik toen destijds voelde en doorstond. Ik kan je zeker hierin volgen. Door mijn gedachten toen, kende ik alleen nog vragen : Waarom ik ? Mag en kan ik nu ook geen jongen zijn ? Enz,......... Kort, op de rand der wanhoop letterlijk ( kende jammer genoeg eveneens, een paar zeer lange opnames in o.a. het UZ, na een poging tot,...). Mijn herstel verliep zeer moeizaam en over vele jaren. Maar goed, het kwam goed.
Voor ons beiden zo te lezen en dat is toch het belangrijkste. En idd, niemand is garantie vrij der complicaties.

Grtz Nick.

[Ender]

Ondanks de angstaanjagende reacties van jullie Mr X en Nick, toch zou ik ze heel graag weg hebben... maar gaat nog wel heel lang duren ben ik bang

[Anon20180311]

@ Ender,

Geen reden tot angst/paniek, meestal verloopt de borstoperatie/mastectomie, "complicatie vrij". Maar het is idd geen persoonlijke garantie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoi mannen,

De tweede operatie die ik persoonlijk kende = de buikoperatie/hysterectomie.
Bij mij persoonlijk verliep die volledig complicatie vrij. Ondanks dat ik persoonlijk de bikini lijn/onderbroek lijn operatie kende ( de onderbuik open). De littekens, zijn inmiddels zo goed als onzichtbaar geworden door de jaren heen. Nadeel, zwakkere buikspieren achteraf ( herstel buikspier oef. nodig).

Wat zijn eventueel jullie ervaringen, mogelijke complicaties, verwachtingen en dergelijke ?

Grtz Nick

[Nate_0]

Ik ga wel voor de mastectomie maar ik hoop dat onder invloed van de testo mijn borsten zo klein worden dat ik met een keyhole operatie af kan. (Het spant er een beetje om, hoewel ik foto's heb gezien van heren die mijn huidige grootte hebben en deze operatie hebben gehad). Heel erg veel last heb ik er niet van maar geen binder meer hoeven dragen in de zomer zal wel fijn zijn In de winter is het enkel een probleem als ik ga douchen; ook zonder binder zie je ze niet als ik een wat strakker shirtje en daarover een losvallende trui aan heb.

Wat betreft een hysterectomie: Aangezien ik met name op mannen val, en kinderen wil, ga ik deze eerst laten zitten. Ik moet zeggen dat ik hier op dit moment dan ook geen dysforie over voel, met uitzondering van het hele maandstonden gebeuren.

En een falloplastie of de meta (waarschijnlijk zal ik voor de meta gaan) wil ik in ieder geval eerstvoorlopig niet ondergaan. Ik heb vorig jaar vier weken in het ziekenhuis gelegen (2x2 weken met daar tussenin 4 weken bij mijn ouders) ivm een verbrijzelde voet (ook necrose aan de huid net als jullie bij de mastectomie) en aangezien ik op dit moment vrij goed met de dysforie wat betreft deze delen kan dealen (ik heb een paar protheses) stel ik dus liever 'bottom surgery' uit... Hormonen & passabel uitzien vind ik belangrijker op dit moment en ik heb eerstvoorlopig wel even genoeg ziekenhuis gehad.