vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Voor iedereen waarvan men bij geboorte dacht dat je een meisje was
Daan88
Berichten: 32
Lid geworden op: 16 jan 2018, 21:26
Gender: Trans FtM

vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Bericht door Daan88 »

Via een topic kwamen er vragen bij mij over het voelen van vrouwelijkheid pre t. Ik ben zit nu nog in een vrouwenlijf en voel me man, maar omdat ik zolang al in dit lijf zit en ongesteld ben enzo met alle vrouwelijkhe hormonen erbij heb ik ook de vrouwelijkheid wel gevoelt. Niet dat ik me daar confortabel bij voelde maar dat is gewoon zo. Ik was benieuwd of anderen Ftm zich helemaal niet vrouwelijk hebben gevoelt of wel. Of je dan wel de vrouwelijke kenmerken voelt en dat niet leuk vind of er gewoon liet zijn. Zoals de gevoeligheid, sneller huilen en geiiriteerdheid.

Ik heb me eigenlijk altijd een jongetje gevoelt, maar was er niet zo mee bezig. Ik was diep geschokt toen ik borsten kreeg bijvoorbeeld en vond het super jammer dat ik mij niet kon scheren. Ik ben altijd blij geweest dat ik nog grote handen heb en meer lichaamsbeharing heb dan normaal en heel sterk ben. Maar toch omdat ik ben geboren ben in een vrouwenlijf merkte ik tijdens mijn ongesteldheid dat ik de vrouwelijke trekken wel voelde en doordat ik dan zo sterk in mijn gevoel zit er ook op reageer en heel vrouwelijk reageer.


Ik ben benieuwd hoe jullie dat ervaren hadden en hoe je, je nu met testosteron voelt.
Groetjes Daan
Freedom
Berichten: 562
Lid geworden op: 03 feb 2017, 14:02
Gender: Trans FtM

Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Bericht door Freedom »

Hey Daan, ik herken de gevoeligheid, het huilen en de prikkelbaarheid wel. Maar of dit enkel en alleen met de oestrogeen-piek te maken had...
Die menstruatie vergat ik altijd zodra het achter de rug was. Iedere maand dat het terug kwam was dat dus opnieuw 'schrikken', soort reality check.. Dan voelde ik extra sterk die disconnectie tussen mijn lichaam en gevoel/hoofd, met als gevolg veel boosheid, prikkelbaarheid, emotioneler, instabieler...

Je irritatie, emoties en prikkelbaarheid kan dus denk ik ook samen hangen met genderdysforie. En daardoor versterkt worden.

Sinds testosteron heb ik dit minder maar helemaal weg is het niet. De eerste 3, 4 maanden voelde het soms nog een beetje als menstrueren maar dan zonder bloed. Does that make sense? De lichamelijke klachten die ik altijd had zijn wel stukken minder maar niet helemaal weg (oa krampen in de onderbuik). Ook de emotionelere reacties zijn er nog maar ook in mindere mate; sinds testosteron huil ik bij lange na niet zo snel meer, zelfs al zou ik het wíllen.

Heb weleens gelezen dat cis-mannen ook een maandelijkse (hormoon) cyclus hebben waarin zij wat minder goed in hun vel zitten, prikkelbaarder zijn etcetera.

Lijkt me eigenlijk wel interessant om te horen van MtF's hoe zij hun emotionele veranderingen ervaren sinds HRT, ik ben benieuwd of die het omgekeerde ervaren van wat ik ervaar met testosteron.
I'll rule over my all my dead impersonations
I've got it
I'm a man now
Jer158
Berichten: 2064
Lid geworden op: 29 mei 2016, 23:11
Gender: Trans FtM

Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Bericht door Jer158 »

Ik heb mijn nooit vrouwelijk gevoeld op welke manier dan ook, maar ik heb wel de effecten van vrouwelijke hormonen gemerkt. In mijn geval dat bij exact dezelfde emotie, onder invloed van vrouwelijke hormonen tranen veel eerder komen. Daar kreeg ik last van in de puberteit, en dat was zeker een bron van dysforie bij mij. Nu met testo gaat dat beter.

Overigens heb ik nooit invloed gemerkt van een hormooncyclus op hoe ik mij voel of hoe ik reageer, niet pre-T en niet met T.
Hung her from the branches of a mango tree
Alice
Berichten: 1426
Lid geworden op: 07 sep 2012, 21:42
Gender: Vrouw
Locatie: omg. Delft

Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Bericht door Alice »

Freedom schreef: 27 jan 2018, 19:15Lijkt me eigenlijk wel interessant om te horen van MtF's hoe zij hun emotionele veranderingen ervaren sinds HRT, ik ben benieuwd of die het omgekeerde ervaren van wat ik ervaar met testosteron.
viewtopic.php?f=42&t=5411
search.php?keywords=
emotioneel/emoties/emotie (+hrt) (+hormonen)
Alice;
"Computer Says No"
Ik heb een buik, een onderbuik met gevoel en naar die luister ik.
Denise
Berichten: 50
Lid geworden op: 11 nov 2015, 11:26
Gender: Vrouw
Locatie: Apeldoorn

Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Bericht door Denise »

Ik merk wel dat sinds ik oestrogenen gebruik me niet alleen veel prettiger, rustiger, voel maar ook sneller geëmotioneerd kan raken dan dat ik toch al deed, jank snel mee, altijd tissue, s bij de hand.
Moest bij mij thuis toch altijd alles netjes en opgeruimd zijn, mijn vrouw wordt daar wel eens tureluurs van, dat is nog wel sterker geworden.
Ik ben altijd wel ijdel geweest maar ook dat is wel toegenomen, kijk veel in de spiegel voor ik er op uit ga.
Geloof wat je zelf denkt dat goed voor je is, niet wat anderen je voorhouden.
Mr.X
Berichten: 936
Lid geworden op: 17 jun 2013, 15:08
Gender: Trans FtM

Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Bericht door Mr.X »

Ik heb al mijn vrouwelijkheid altijd proberen te verbergen/negeren. Zelfs als kind al. Dus toen die stomme puberteit kwam, was het best een schok om met al die pesky lichamelijke vrouwelijke dingen om te gaan. Maar zelfs toen deed ik mijn best om het verbergen met zwarte, ruime kleding en het ontkennen van die maandelijke vrouwelijke zooi. Dat overkwam mij niet hoor. Nee nee, dat was gewoon te vrouwelijk :P

Ik koesterde ook mijn mannelijke trekken. Dus ondanks dat ik vrij klein was, was ik altijd ook wel heel erg behaard, en freakishly sterk. Dat was iets waar ik trots op was. Ook dat ik mannelijke hobbies en interesses had was iets waar ik trots op was. Ik had wel wat borstgroei, maar absoluut niet veel. Vrouwen zouden er depressief van worden van de walnootjes die ik had. Maar ik was er trots op. Soort van, zie je, ik ben helemaal niet vrouwelijk.

Het is dan zo'n verademing wanneer je het traject in gaat, en langzaam maar zeker al die vervelende vrouwelijkheden weg gaan. Nu ik op het einde van het traject sta, en terug kijk naar die jaren, dan voelt het ook als een hele nare, vreemde droom. Hoe ik het ooit heb vol kunnen houden toen is me nog een raadsel.
Nick1703
Berichten: 284
Lid geworden op: 13 aug 2017, 17:37
Gender: Man

Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Bericht door Nick1703 »

Ik heb me nooit vrouwelijk gevoeld. Ja, in de week van de menstruatie kan ik sneller huilen en daar baal ik als een stekker van. Ook ik koester mijn mannelijke trekken. Best sterk, redelijk behaard, en super kleine borsten, die ik zelfs zonder binder nog kan verbergen. Ik heb geen testo, dus ik weet niet hoe t met testo zal zijn.
I am, who I am.
Simon
Berichten: 579
Lid geworden op: 04 jan 2018, 19:59
Gender: Genderqueer
Locatie: Twente

Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Bericht door Simon »

Ik heb wel verschillende gradaties van vrouwelijkheid gevoeld tot nu toe. Toen ik met mijn vriendinnen ging shoppen voor het kerstgala heb ik in de Van Haren met hoge hakken aan voor de spiegel gestaan en me gigaknap gevoeld, maar ik zit nu weer in een fase waarin ik net zo lang in de spiegel staar tot ik al mijn vrouwelijke gezichtstrekken heb weggefantaseerd zodat mijn spiegelbeeld voldoet aan hoe ik me voel. Het hangt heel erg van de situatie af voor mij. Ik kan me ‘s maandags helemaal op mijn plaats voelen in de dameskleedkamers, terwijl ik me de woensdag daarop afvraag wat ik er doe. Over het algemeen voel ik me weliswaar vooral man, maar er zijn dagen dat ik het geslacht van mijn geboortecertificaat accepteer en me er soms zelfs comfortabel mee (ge)voel(d heb).
Groetjes,

Simon
Anon20190712
Berichten: 959
Lid geworden op: 19 dec 2012, 19:56
Gender: Man

Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Bericht door Anon20190712 »

Ik denk dat er een groot verschil zit tussen je vrouwelijk voelen en de effecten van vrouwelijke hormonen ervaren en dat het soms lastig is die twee te kunnen onderscheiden- vooral als je die wisseling van hormonen (nog) niet hebt meegemaakt.

Hormonen hebben een enorme impact op hoe je je voelt. Sneller huilen, sneller geïrriteerd raken, vanuit emotie reageren en veel op jezelf betrekken- dat zijn oestrogeen kenmerken. Dat je die ervaart en niet zomaar 'uit' kunt zetten betekent niet perse dat je je vrouwelijk voelt, je voelt gewoon de effecten van oestrogenen.

Bij mij is er geen een periode geweest dat ik me vrouwelijk voelde, maar ik was er soort van gewend aan bepaalde kenmerken.
Gewend aan de absolute paniekaanvallen die ik kreeg als ik ongesteld was. Gewend aan de walging bij het zien van mijn borsten en de vorm van m'n gezicht. Gewend aan hoe fout en vies ik me voelde door hoeveel ik met dat lijf gedaan kon krijgen.
Maar de gewenning lag dus bij de heftige reacties die ik had op mijn lijf, ik raakte niet gewend aan het lijf zelf.
Daardoor heb ik lang een grote afstand gevoeld tot m'n lijf, leefde daarom niet gezond qua eten/seks/sport etc.

Testosteron heeft er voor gezorgd dat die oestrogeen kenmerken verdwenen en dat voelde alsof ik uit de mist stapte. Ineens was alles weer 'normaal' zoals voor de puberteit en ik voelde me weer mezelf. Ik heb echt het gevoel dat ik werd geleefd door de oestrogeen en dat werd pas goed duidelijk toen ik met de testo begon. Waar ik eerst dacht dat ik best wat vrouwelijke trekjes had, bleken dat toch echt dingen die onder invloed van hormonen staan (vanuit emotie reageren bijvoorbeeld) Het zorgde er wel voor dat het gevoel van vervreemding van m'n lijf erger werd. Nu heb ik nog 1 stap te gaan qua operaties en ik voel me al veel meer thuis in mijn lijf.
Nate_0
Berichten: 2923
Lid geworden op: 04 aug 2016, 20:16
Gender: Man

Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron

Bericht door Nate_0 »

Ik heb heel lang gedacht dat ik niet transgender kon zijn, omdat ik er van uit ging dat alle vrouwen liever man zouden zijn. Dat, samen met constante depressies en dissociaties zorgde er voor dat ik juist op zoek ging naar het vrouwelijke in mezelf. Ik had immers een vrouwenfiguur (wat voor mij extra bevestigde dat ik niet trans kon zijn, of zou "mislukken" als man) en met relatief brede heupen en een slanke lichaamsbouw stonden jurkjes goed. Make up, idem dito. Het hoorde er allemaal bij. Dus in die zin voelde ik me wel vrouwelijk, want het stond me goed?

Maar dat heeft ook weer te maken met een gigantische disconnect tussen mijn lichaam en gevoel, net als Lucas. Ik leefde in een waas. Nu moet ik zeggen dat menstruatie voor mij nooit een punt is geweest, maar ik vermoed dat dat komt doordat het voor mij ook gekoppeld is geweest aan een "thank god, mijn PMS is voorbij". Ik dacht dat ik een hekel had aan mijn borsten omdat ze te klein waren in verhouding tot mijn heupen, of dat ik een hekel had aan mijn heupen omdat ze niet binnen het modebeeld pasten (alleen veranderde er niets aan hoe ik me daar over voelde toen brede heupen opeens wél "in" waren), enzovoorts. Ik deed er alles aan om mijn dysforie binnen een vrouwelijk beeld te laten passen, en dat werd steeds moeilijker op het moment dat ik wél meer in contact kwam met mijn gevoelens.

Gevoeligheid, sneller huilen en al dat soort dingen staan voor mij los van vrouwelijkheid of mannelijkheid. Ik weet dat tranen sneller komen onder invloed van oestrogeen, maar uiteindelijk is de grote factor daarin voor mij nog steeds het me wel of niet goed voelen. En dan zit je ook nog met het hele macho-ideaal van "mannen huilen niet". Daar weiger ik persoonlijk op in te gaan. Ik heb ook niet het idee dat ik me meer mannelijk voel aan testosteron, het heeft me enkel meer comfortabel gemaakt met wie ik ben omdat mijn buitenkant langzaamaan meer matcht met mijn binnenkant. De oestrogeen zat dat in de weg. En natuurlijk ben ik blij dat mijn menstruatie weg is, maar ik denk dat menig cisvrouw daar ook jaloers op zou zijn...
meerdere zakken met zaagsel
Plaats reactie