Ik vraag me af in hoeverre huilen en gevoeligheid echt vrouwelijke kenmerken zijn (beetje wat Nate zegt dus). Ik heb een beetje moeite met het labelen van gevoel en gedrag als dit of dat gender, omdat het ook dingen zijn die aangeleerd kunnen zijn, of van buitenaf gestuurd. In onze westerse cultuur is huilen voor mannen nog steeds een beetje niet de bedoeling. Vrouwen huilen meestal vaker dan mannen. In sommige Afrikaanse culturen is het verschil tussen mannentranen en vrouwentranen minimaal.
http://journals.sagepub.com/doi/abs/10. ... 7111404519
Dus ik weet niet zo goed of ik huilen nu typisch 'mannelijk' vind, eigenlijk.
Tot zover het rationele gedeelte.
Er zijn legio mannen die vrouwelijker zijn, en vrouwen die mannelijker zijn. Zijn zulke mannen dan minder man en zijn zulke vrouwen dan minder vrouw? Zoiets beweren zou ik een belediging vinden. Ik heb een goede vriend die homo is, en in zijn gedrag nogal vrouwelijk. Ik maak soms mee dat sommige vrouwen daar grappig over doen, hem behandelen als 'one of the girls'. Ze labelen zijn gedrag als vrouwelijk en ontzeggen hem zijn mannelijkheid eigenlijk. Dit doet hem pijn. Om deze reden heb ik ernstig moeite met het benoemen van zulke dingen; het maakt me zelfs een beetje pissig. Huilen (om maar bij het voorbeeld te blijven) is niet typisch vrouwelijk of mannelijk, maar menselijk.
Nieuwe chat! Zie dit topic.
vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
-
- Berichten: 1665
- Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
- Gender: Non-binair
- Locatie: O, o Den Haag
Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
Groetjes,
Ben
- Wil genderprettig leren te zijn. -
Ben
- Wil genderprettig leren te zijn. -
-
- Berichten: 1665
- Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
- Gender: Non-binair
- Locatie: O, o Den Haag
Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
Ik volg dit topic overigens met grote interesse, omdat ik in de situatie zit van het niet-vrouw-niet-man-zijn. Ik heb het heel lang verwarrend gevonden om ook iets van mannelijkheid te voelen naast de vrouwelijkheid en ging dat onderdrukken. Ik heb tijden gehad dat ik me supervrouwelijk kleedde, borsten en benen ging benadrukken (korte jurkjes, push-ups en diepe decolletés), mezelf naar (potentiële) partners toe dociel/onderdanig opstellen. Ik ben nu de kunst aan het leren mannetje en vrouwtje in hun waarde te laten. Eigenlijk dus gewoon ontdekken wie ik zelf ben. Ik ben nu aan het experimenteren met beha's; voel me niet prettig bij typische meisje-meisje-lingerie, en zoek een alternatief waarin ik me prettig kan voelen en bewegen. Ik hou van mijn tieten maar wil ze verpakken op een manier die past bij hoe ik ben. Kortom ik zoek een beha die een man niet misstaat.
Hoe dan ook, ik denk dat je je niet blind moet staren op wat 'hoort'. Wil jij janken? Gewoon doen. Wil jij make-up dragen? Gewoon doen. Real men can eat quiche.
Hoe dan ook, ik denk dat je je niet blind moet staren op wat 'hoort'. Wil jij janken? Gewoon doen. Wil jij make-up dragen? Gewoon doen. Real men can eat quiche.
Groetjes,
Ben
- Wil genderprettig leren te zijn. -
Ben
- Wil genderprettig leren te zijn. -
-
- Berichten: 936
- Lid geworden op: 17 jun 2013, 15:08
- Gender: Trans FtM
Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
Wat betreft huilen: Dit lijkt toch wel wat hormoon gedreven.
Disclaimer: dit zijn ervaringen. Ik heb er geen onderzoek over opgezocht.
Mijn eigen ervaring is dat ik echt moeite heb met huilen sinds testo. As in, ik moet er eigenlijk moeite voor doen om een traantje te laten. Voor testo huilde ik absoluut ook niet vaak, maar het ging wel wat makkelijker.
Ik hoor ook vaak van transvrouwen dat ze emotioneler zijn nadat ze oestrogenen hebben gekregen, en dat ze vaker huilen. Natuurlijk kan dit ook cultuur zijn ('ik ben nu vrouw voor de buitenwereld, dus ik -mag- huilen') maar sommige gaan zo ver dat ze er ook last van hebben om zich zo emotioneel te voelen.
Disclaimer: dit zijn ervaringen. Ik heb er geen onderzoek over opgezocht.
Mijn eigen ervaring is dat ik echt moeite heb met huilen sinds testo. As in, ik moet er eigenlijk moeite voor doen om een traantje te laten. Voor testo huilde ik absoluut ook niet vaak, maar het ging wel wat makkelijker.
Ik hoor ook vaak van transvrouwen dat ze emotioneler zijn nadat ze oestrogenen hebben gekregen, en dat ze vaker huilen. Natuurlijk kan dit ook cultuur zijn ('ik ben nu vrouw voor de buitenwereld, dus ik -mag- huilen') maar sommige gaan zo ver dat ze er ook last van hebben om zich zo emotioneel te voelen.
-
- Beheerder
- Berichten: 8004
- Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
- Gender: Vrouw
- Voornaamwoorden: Zij/haar
- Locatie: Etten-Leur
Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
Geen idee hoe het met mijn hormoonspiegels zat destijds, maar ik had niet veel nodig om vol te schieten bij een film of zo. Nog steeds niet trouwens. Ik probeerde het destijds inderdaad wel te onderdrukken. Of dat een cultuurdingetje is, misschien. Ik weet wel dat ik overcompenseerde, om mijn toenmalige partner terwille te zijn en dus al het vrouwelijke probeerde weg te drukken. Ik ben daar op een gegeven moment wel mee gestopt. Met transitie had het in mijn geval niet zo veel te maken, al kan ik nu natuurlijk nóg minder redenen bedenken om een huilbui in te slikken.
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy
สวัสดีค่ะ
Emma: I am me
@[email protected]
It's easy
สวัสดีค่ะ
Emma: I am me
@[email protected]
-
- Berichten: 284
- Lid geworden op: 13 aug 2017, 17:37
- Gender: Man
Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
Toen ik de pil nog slikte (vrouwelijke hormonen) huilde ik heel snel. Zonder pil, heb ik al moeite om te huilen. Soms wil ik het wel, als ik me echt rot voel, maar lukt t gewoon niet, komt er 1 traantje ofzo en dan is t alweer klaar..
I am, who I am.
-
- Berichten: 959
- Lid geworden op: 19 dec 2012, 19:56
- Gender: Man
Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
Huilen is voor mij ook echt zo lastig geworden, fysiek voelt het soms alsof ik moet huilen, maar de tranen komen gewoon niet. En ik merk dat ik niet meer zo emotioneel reageer op situaties, niet dat dingen me niet raken, maar een brok in m’n keel, tranen van verdriet of geluk, kippenvel als iets mooi is of andere fysieke uitingen van emotie, dat gebeurt niet meer om het minste geringste. Volgens mij is dat toch echt wel de testosteron. Er is wel een taboe op uiten van emoties, dat zeker, maar dat fysieke, lijkt me erg stug dat dat een maatschappelijk ipv hormonaal issue is.Mr.X schreef: ↑20 mei 2018, 19:40 Wat betreft huilen: Dit lijkt toch wel wat hormoon gedreven.
Disclaimer: dit zijn ervaringen. Ik heb er geen onderzoek over opgezocht.
Mijn eigen ervaring is dat ik echt moeite heb met huilen sinds testo. As in, ik moet er eigenlijk moeite voor doen om een traantje te laten. Voor testo huilde ik absoluut ook niet vaak, maar het ging wel wat makkelijker.
Ik hoor ook vaak van transvrouwen dat ze emotioneler zijn nadat ze oestrogenen hebben gekregen, en dat ze vaker huilen. Natuurlijk kan dit ook cultuur zijn ('ik ben nu vrouw voor de buitenwereld, dus ik -mag- huilen') maar sommige gaan zo ver dat ze er ook last van hebben om zich zo emotioneel te voelen.
-
- Berichten: 2923
- Lid geworden op: 04 aug 2016, 20:16
- Gender: Man
Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
Ik merk ook wel iets van verschil tussen pre-T en nu, en het is een of twee keer voorgekomen dat ik dacht dat ik zonder T absoluut had gehuild, maar voor de rest kan ik het nog steeds wel. Fysieke uitingen van emotie ervaar ik ook nog steeds, maar bij mij zijn die emotionele uitschieters altijd al vrij heftig geweest?
Maar hoewel het hormoongerelateerd is dat mannen minder snel huilen (en ik las ergens dat bio mannen traanbuizen hebben met meer inhoud maw die lopen nog wat minder snel over?) zie ik het nog steeds niet als een vrouwelijk iets om meer te huilen?
En wat Benjamin zegt--er zijn genoeg gedragsdingetjes die mensen als mannelijk of vrouwelijk bestempelen zonder dat het echt gegenderd is, en voor mijzelf heeft het mijn dysforie altijd al geholpen om bijvoorbeeld menstruatie te zien als iets wat mijn lichaam doet. In mijn hoofd is het echter niet "vrouwelijk" omdat mijn lichaam het doet, en mijn lichaam man is. En het hebben van eierstokken is niet zichtbaar. Dat is het grote verschil tussen dat aspect en borsten/heupen, die zijn er wél en doen niet alleen iets met mij maar ook in sociale zin, en in wat als aantrekkelijk in mannen wordt gezien. Een soort van sociale dysforie, dus.
Maar hoewel het hormoongerelateerd is dat mannen minder snel huilen (en ik las ergens dat bio mannen traanbuizen hebben met meer inhoud maw die lopen nog wat minder snel over?) zie ik het nog steeds niet als een vrouwelijk iets om meer te huilen?
En wat Benjamin zegt--er zijn genoeg gedragsdingetjes die mensen als mannelijk of vrouwelijk bestempelen zonder dat het echt gegenderd is, en voor mijzelf heeft het mijn dysforie altijd al geholpen om bijvoorbeeld menstruatie te zien als iets wat mijn lichaam doet. In mijn hoofd is het echter niet "vrouwelijk" omdat mijn lichaam het doet, en mijn lichaam man is. En het hebben van eierstokken is niet zichtbaar. Dat is het grote verschil tussen dat aspect en borsten/heupen, die zijn er wél en doen niet alleen iets met mij maar ook in sociale zin, en in wat als aantrekkelijk in mannen wordt gezien. Een soort van sociale dysforie, dus.
meerdere zakken met zaagsel
-
- Berichten: 2212
- Lid geworden op: 10 feb 2016, 22:37
- Gender: Trans MtF
Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
Pre-HRT kan ik me tijdens mijn volwassen leven slechts twee situaties herinneren waarbij ik echt heb gehuild: Na de zelfdoding van mijn jongere broer en toen mijn sambo voor mijn ogen van haar fiets - en bijna uit het leven - werd gerukt door een automobilist die met van alles bezig was behalve met het verkeer.
Post-HRT is het een heel ander verhaal geworden. Helaas vind ik huilen een heel onprettige gewaarwording, dus probeer ik het zo vaak mogelijk te onderdrukken.
Post-HRT is het een heel ander verhaal geworden. Helaas vind ik huilen een heel onprettige gewaarwording, dus probeer ik het zo vaak mogelijk te onderdrukken.
"Indeed, organizing atheists has been compared to herding cats, because they tend to think independently and will not conform to authority." (Richard Dawkins, The God Delusion)
-
- Berichten: 1426
- Lid geworden op: 07 sep 2012, 21:42
- Gender: Vrouw
- Locatie: omg. Delft
Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
Dat het een cultuur kan zijn is ook mijn gedachte, een soort van valse dwangmatigheid. Om als vrouw te functioneren (te zijn) moet ik emotioneler zijn, moet ik huilen. En word veelal doorgetrokken naar, ik moet een rok/jurk dragen, ik moet op hoge hakken kunnen lopen, ik moet mijn gezicht vol smeren met chemicaliën, ik moet…. anders ben ik geen, word ik niet gezien als vrouw. Dit zal zeker niet van toepassing zijn bij alle MtF maar ze zijn er wel.
Alice;
"Computer Says No"
Ik heb een buik, een onderbuik met gevoel en naar die luister ik.
"Computer Says No"
Ik heb een buik, een onderbuik met gevoel en naar die luister ik.
-
- Berichten: 1463
- Lid geworden op: 17 nov 2014, 21:33
- Gender: Vrouw
Re: vrouwelijkheid bij voor transitie en met testosteron
Ik ben zeker wel veel emotioneler geworden en het gebeurt zelfs wel eens als ik heel vermoeid na een zware werkdag thuiskom,ik een huilbui krijg. Of bij een romcom(Bridget Jones)of zomaar nergens om.
Offline