Discriminatie door zorgverleners

[Nate_0]

"Niemand onderzoekt de draagkracht van mensen die een prothese krijgen om weer te kunnen lopen"

Uhm. Jawel, dus. Een prothese kost superveel geld; naast kijken of het mogelijk is en rendement oplevert in diens leven testen revalidatieklinieken ook zéér zeker wel iemands motivatie met betrekking tot hun inzet en willen oefenen. Ze meten niet zomaar even iedereen die een been mist een prothese aan. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld sommige specialistische vormen van fysiotherapie (waar PEPT, aangeboden bij de St Maartenskliniek in Nijmegen er één is). Ik heb bijvoorbeeld brieven waarin staat dat er iemand mee moet naar de fysio sessies omdat die me dan thuis verder kan ondersteunen en verantwoordelijk kan houden. In revalidatiecentra wordt de familie over het algemeen ook betrokken bij het proces. Draagkracht wordt dus zéér zeker wel in deze processen meegenomen, ook al is het op een situatie waar iemand in gegooid wordt zonder eerdere toetsing/veelal op traumatische wijze.

En Bergman Clinics werkt nauw samen met het VUMC. Dus als zij zeggen dit niet uit te voeren bij transgender mannen, kan het prima komen omdat zij willen dat jij naar het expertisecentrum gaat. Dat ligt dan weer niet aan discriminatie jegens transgenders maar aan het monopolie dat het VU in handen probeert te houden. Heb je überhaupt bij andere instellingen gecheckt of je daar geholpen zou kunnen worden, of heb je je vastgebeten op deze ene specifieke locatie?

In ieder geval weet ik ook niet hoe jij je verwijzing hebt geregeld. Als je het via Stepwork of T-Cendent doet, dan is de kans dus inderdaad groot dat je afgewezen wordt bij de Bergman Clinics, op basis dáárvan. Via het VU zou je inderdaad waarschijnlijk naar het centrale punt worden gestuurd. Maar wederom, je aanname dat een afwijzing per definitie is omdat ze discrimineren tegen transgenders lijkt mij te kort door de bocht. Zeker zonder verdere informatie (oa over andere vergelijkbare klinieken).

[Vethrvolnir]

@Nate_0 ik heb het gevoel dat je niet goed leest wat ik schrijf...

[Nate_0]

@Nate_0 ik heb het gevoel dat je niet goed leest wat ik schrijf...

Ik heb het nog eens gelezen en ik zie niets anders dan de eerste keer dat ik het las. Misschien dat je iets anders bedoelt dan wat er staat en/of het nogmaals wilt uitleggen?

[Vethrvolnir]

ik krijg het gevoel dat het een soort hobby van je is om mij te trainen in debatteren.

[Vethrvolnir]

tja waarom zou Bergman Clinics dan zeggen dat ze bij transgenders geen hysterectomie en ovariectomie uitvoeren ?

de 'discriminatie' zit ingebakken in de somatische zorgstandaard.

doordat de zorgstandaard stelt dat alle behandelaars ervaring moeten hebben met zorg voor transgenders kunnen nieuwe behandelaars maar moeilijk worden gevonden.

ook lijkt de diagnose genderdysforie nog niet klaar te zijn ook al is die al gesteld. want waarom blijft bij iedere operatiewens weer een multidisciplinair overleg nodig van een team dat bestaat uit mensen die allemaal ervaring met zorg asn transgenders moeten hebben? als de diagnose echt gesteld zou worden als een volwaardige diagnose zou daarna alleen nog maar moeten spelen of er medische contraindicaties zijn.

een transgender moet ook na de diagnose nog voor iedere stap door een ballotage die verder gaat dan dat. en dat is discriminerend.

het is mogelijk bedoeld om te beschermen maar het beschermt vooral het kennisinstituut . en het verlengt wachtlijsten.

transgenders worden afhankelijk gehouden van hun ongeving ( draagkracht toets) en van deskundigen op het gebied van zorg aan transgenders ( die allemaal door elkaar zijn opgeleid) het genderteam in de zorgsstandaard doet meer dan een diagnose stellen en vaststellen met de transgender wat nodig is en dat dan vervolgens helpen te regelen in house of ergens bij andere specialisten. door de focus op ' team' en 'multidisciplinair overleg ' ( ook na de diagnose) en het moeten hebben van ervaring met het werken met transgenders wordt de groep mensen die voor transgenders bij kan dragen aan medische transitie onnodig klein gehouden en wordt de transitie onnodig geproblematiseerd en uitgesponnen en worden er zaken bij de medische transitie betrokken die daar niets te zoeken hebben zoals maatschappelijke acceptatie ( draagkracht ).

de richtlijn is ingericht op bovenstaande manier. dit is nadelig voor transgenders.

als eenmaal is vastgesteld dat iemand genderdysforie heeft betekent dat dat alle medische ingrepen waaraan die persoon behoefte heeft om diens geslachtskenmerken aan diens gender aan te passen nut hebben. die discussie hoeft dus niet meer te worden gevoerd. wanneer dat toch weer gebeuren moet neemt men transgenders niet serieus als wilsbekwame mensen.

de 'draagkracht' zou enkel moeten worden bekeken om iemand de juiste ondersteuning te bieden
niet om ingrepen te weigeren. doe je dat wel dan zou je iemand benadelen omdat die geen vrienden heeft of omdat diens omgeving transfoob is.

verder zie de quote

[Vethrvolnir]

het zou nuttig zijn als men zou ophouden te doen alsof genderdysforie iets bijzonders is.
het is een gewone fysieke handicap die met medisch ingrijpen kan worden opgelost

[Nate_0]

Maar bij mij is genderdysforie vastgesteld en om een verwijzing te krijgen klop ik bij het genderteam aan en krijg ik er een? Dat was met de mastectomie ook... En vervolgens ga ik naar een ziekenhuis toe dat met genderteams samenwerkt en kan ik een operatie inplannen.

"doe je dat wel dan zou je iemand benadelen omdat die geen vrienden heeft of omdat diens omgeving transfoob is."

Hoezo zijn "geen vrienden" of "transfobe omgeving" de benadelende factoren?

Anyway. Er zijn genoeg medische zaken die niet bijzonder zijn, met medisch ingrepen kunnen worden opgelost, en waar ook wachtlijsten van dit type voor bestaan. Als je hier echt een zaak van wilt gaan maken dan zou ik vooral eerst ook even kijken naar wat er wél mogelijk is ipv alleen naar deze éne kliniek te kijken en daar tienduizend conclusies aan te verbinden (maar goed, dat heb ik eerder gezegd).

[Annabel]

Dit staat op blz 14 over daadkracht, wat altijd een eis is van enige voortgang volgens de richtlijnen:

De draagkracht van de transgender is voldoende
Hierbij wordt ingeschat of er redenen zijn waardoor de transgender mogelijk de somatische behandeling psychisch en praktisch onvoldoende kan dragen. Sommige somatische behandelingen zijn ingrijpend (zoals bijvoorbeeld de genitale chirurgie) en dit kan een grote psychische, emotionele en/of praktische druk leggen op de transgender.

In eerste instantie wordt er van uitgegaan dat de transgender voldoende draagkracht heeft. Bij gerede twijfel over de draagkracht worden ondersteunende maatregelen opgenomen in het behandelplan. Denk daarbij bijvoorbeeld aan frequente monitoring en/of psychische ondersteuning gedurende de somatische behandeling door de inzet van een gespecialiseerde seksuoloog of psycholoog en lotgenotencontact).

Belangrijk is om de inschatting van draagkracht in context te plaatsen. Soms loopt somatische behandeling parallel aan de sociale transitie. Dan is de sociale transitie mogelijk meer van invloed op de draagkracht dan de voorgenomen somatische behandeling. Dan kan door de voorgenomen behandeling de dysforie afnemen, waardoor de draagkracht toeneemt. Het kan echter ook voorkomen dat er onvoldoende draagkracht bereikt wordt, waardoor een somatische behandeling vooralsnog niet zal plaatsvinden. Dit wordt dan besproken met de transgender.

en de gegeven definitie van draagkracht:

Draagkracht -> de mogelijkheid van de transgender om de behandeling emotioneel te kunnen dragen.

En dit is ook dus afhankelijk van de omgeving.

[Vethrvolnir]

@Annabel precies... en het doorgaan van medische transitie zou nooit afhankelijk mogen zijn van de omgeving. imo

[Vethrvolnir]

@Nate_0 de discussie gaat over de zorgstandaard ondertussen... ( de aanleiding om de zorgstandaard te gaan bekijken was de reactie van 1 kliniek inderdaad maar de discussie is imo dat nivo inmiddels ontstegen )