Afscheid borsten voor mastectomie

[Ifyoulookinthesky]

Over 1.5 week staat mijn mastectomie gepland. Vanuit mijn psycholoog kreeg ik het advies om afscheid te nemen van mijn borsten. Dit heb ik gedaan door ze gisteren te gipsen. Het haf mij een raar gevoel, lijkt wel een rouwproces ofzo, dat had ik niet helemaal verwacht. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik praat er graag met je over! Mag ook in een privé bericht

[Marica]

Mensen vroegen aan mij of ik nog 1 keer met mijn penis zou gaan vrijen. Nee, dat doe ik niet, want ik heb geen relatie met dat ding zolang ik leef. Dus nee, ik neem geen afscheid op die manier.
Het vrijen op zich was geestelijk al niet zo'n pretje, en dat hoeft van mij niet nog 1 keer.

[KeepzD]

Nee, ik heb niet in die zin afscheid genomen. Wel merkte ik dat ik ging twijfelen, of het echt allemaal nodig was. Of dit voor mij echt wel de weg naar geluk was.
De doorslag kwam de paar dagen vooraf wel door het gevoel van die dingen bij het slapen, als er contact mee was op bijv mn arm.
De euforie nadat ik wakker werd uit de narcose (heb gelijk gevraagd, zijn ze echt weg?, en daarop het instemmende antwoord) was de 2e bevestiging dat het goed is.
Inmiddels 6 weken verder na mn masto, ik ben VEEL comfortabeler met mn lichaam, en de angst dat er wat terug groeit is er nog bijna elke dag, hoewel je gezond verstand weet dat dit niet meer kan (gelukkig!!!) .
Het wennen aan de nieuwe situatie is nog wel dagelijks merkbaar, maar daarbij wel ook de blijdschap elke dag met hoe het nu is!!

Heel veel succes met je operatie. Waar wordt je geopereerd?

[Mr.X]

Hier ook iemand die over afscheid nemen niet eens na heeft gedacht. Ik had al minimale borstgroei, maar toch vond ik het echt een feest dat wat er wel zat weggenomen ging worden. Ik denk ook, eerlijk gezegd, dat als een psycholoog tegen mij had gezegd dat ik afscheid moest nemen van de twee kriel eitjes, ik had gelachen. Hoezo afscheid? Afscheid doe je als je iets gaat missen. Of de kans op missen hebt. Dat is in ons geval (meestal) niet het geval. Ik cringe ook wel bij de gedachte op een gipsafdruk. Dat is het laatste wat ik zou doen. Dat is natuurlijk heel persoonlijk, maar ik wil niet echt herinnerd worden aan iets wat er ooit (foutief) zat.

[Ifyoulookinthesky]

Bedankt voor jullie reacties!

Dankjewel, @DennisH
Ik word door van Loenen geopereerd. Wat werd ik blij van je berichtje! Fijn om te lezen, vooral dat euforische gevoel dat je na de operatie meteen al had! Inmiddels wat minder in de war en sta ik nog steeds helemaal achter mijn keuze. Een operatie an sich is ook gewoon spannend. Komt allemaal vast wel goed

[KeepzD]

Dr van Loenen heeft mij ook geopereerd, is echt een hele fijne arts. Ook als je vragen hebt of bij je herstel twijfelt over iets, kun je contact met haar opnemen. Heb ik zelf 2x gedaan tijdens herstel omdat ik ergens over twijfelde, en geen vraag is te gek voor haar.

[Matijs]

Ik heb ook niet echt afscheid van genomen, ik keek er erg naar uit om deze te laten verwijderen. Zelfs vlak voor de operatie heb ik niet naar ze gekeken. Het hoefde niet, want ik geloofde niet dat ik ze zou missen. In mijn hoofd bestonden ze gewoon niet.

Wel heb ik de dag ervoor afscheid genomen van mijn oude ik. Zo voelde het namelijk wel. Alsof ik de dag erna soort van herboren zou worden; een ander lichaam, dus een nieuwe ik. En dan vooral met de gedachte van: EIN-DE-LIJK.☺

[AydenS]

Ik heb ook geen afscheid genomen, voelde die behoefte ook niet. Wel heb ik foto's gemaakt zonder shirt, zodat ik een voor en na foto heb. Dat vind ik wel erg tof om te zien hoeveel beter ik er nu uitzie en hoe mijn zelfvertrouwen is gegroeid na de operatie.

[Vethrvolnir]

nee geen ervaring mee. ik vind het een interessante suggestie van je behandelaar maar persoonlijk zou ik er niets mee gedaan hebben. ik wil echt geen herinneringen aan die moobs. laat staan dat ik er soort van emotioneel afscheid van zou willen nemen.
ik heb een uitstekend geheugen voor de moob dingen die wel positief waren..zoals dat mijn kinderen als baby erg blij waren met borstvoeding. maar dat heeft niets met de vorm van mijn lijf te maken in mijn beleving.

[Jacob]

Ik heb nog geen mastectomie gehad, maar heb met de start van de hormonen wel expliciet afscheid genomen van mij borsten. Ze bedankt voor hun goede diensten (borstvoeding) en gezegd dat ze nu echt niet meer bij me passen. Ze hebben me bijna 40 jaar bij elke beweging pijn gedaan, door hun omvang gepest op school en me altijd in de weg gezeten.
En nu... zijn ze "leeg gelopen" en ze doen geen pijn meer. Alsof ze ook afscheid van mij hebben genomen. Heb er dus stukken minder last van maar ze passen nog veel minder op mijn lijf.
Dus ik denk dat die mastectomie wel gaat komen, uiteindelijk.