Waar een Jill is, is een weg! - Mijn srs avontuur in Thailand

[Tanja]

Succes Jill. Geweldig vooruitzicht xx

[Isabelle]

Succes met alles Jill !!

[Jill]

Vervolg 10 december

De tweede dose Swiff (45ml), je moet 2x 45 ml drinken, is grotendeels wel uitgewerkt. Ik drink nu alleen nog water. En zorg dat ik bij tijds slapen ga zodat ik genoeg energie voor morgen heb. Ik heb nog wel wat vragen die ik bij de kliniek zal stellen en verder ben ik er gewoon klaar voor. Ik denk niet dat het er morgen van komt om nog wat te posten, dus als ik weer wat meer helder ben dan laat ik weer van me horen. <3 Thanks for all your support, I really appreciate it.

[Nate_0]

Heel veel succes morgen!!

(En vandaag, met de hele boel)

[Mirthe_s]

Hoi Jill. Heel fijn dat ook jij een blog voor ons gaat bijhouden. Ik wens je heel veel succes in Thailand, en vooral met je operatie zelf!
Liefs Mirthe

En jij in maart hea? Mocht je nu nog specifieke vragen hebben over het voortraject alles zit nog vers in het geheugen :3

Nou, ik heb in maart idd mn 1 jaar RLE dus dan mag ik een hoop gaan regelen. Ik hoop dat ik in Augustus mag komen. Dan kan mijn vriendin mee naar Thailand! Maar het lijkt me fijn om wat uit te wisselen als je straks de rust weer terug hebt!

[Arike]

Veel voorspoed en sterkte voor bij de operatie en het herstel daarna!

Ik wordt morgen om 13:00 uur opgehaald en hopelijk mag mijn ma dan nog mee voor afscheid en anders pakt ze een losse taxi maar ik voorzie daar geen problemen in.

Ik ben al een tijd niet meer in de buurt geweest daar maar het was (in ieder geval toen) zo dat als je gezelschap niet te groot was, dan mocht familie enzo gewoon meerijden naar de kliniek op operatiedag. Om vervolgens afscheid te mogen nemen onder aan de trap achter in de kliniek (mee naar boven zit er gemiddeld niet in...).

Als ze het niet al te druk hebben dan kan willen ze soms ook nog wel de terugrit regelen met auto en chauffeur. If not, dan is een taxi inderdaad een goed alternatief. Ik neem aan dat dat nog steeds goed betaalbaar is Bangkok.

Overigens willen niet alle taxi's die langskomen bij Chet overal heen rijden ... het kan dan helpen dat je moeder iemand van de staff van Chet vraagt om een taxi aan te houden die richting je hotel wil rijden.

[Jennifer84]

heel veel succes en sterkte Jill.

[Gwenda]

Succes Jill, ik hoop dat het allemaal goed is verlopen.

[Jill]

11 december - Zenuwen

Ik werd zoals verteld 1 uur opgehaald vanuit het hotel, bij de kliniek aangekomen mocht ik nog even kort afscheid nemen van mijn ma en moet naar boven. Daar werd mij verzocht mijn kleding uit te doen en de kliniek badjas aan te trekken maar dan met de achterkant voor. Ik ging op een bed liggen en werd gewassen en geschoren. Verder werd er uitgelegd goe apple tc de telefoon en de pijnschaal indicator werkt. Pijnschaal staat er om aan te geven aan de nurse hoeveel pijn je ervaart. Dokter Chettawut kwam nog langs, gaf me een knuffel en vroeg zich af of ik nog eventuele vragen had. De anastesist bereide zijn medicatie voor en na een tijdje werd ik naar de ok gebracht. Dat voelde wel echt mega intimiderend. Ik ging op het bed liggen, moest van mijn linker hand een vuist maken en kreeg een infuus toegedient. Er werd mij verteld “Jill you go sleep now” “Relax just sleep”. Alles werd wazig en duizelig, ik riep een paar keer whoaw en was weg. Voor mijn gevoel was er nog geen minuut voorbij en alles was gebeurd. De ruggenprik werd toegedient na dat ik sliep wat een geruststelling was voor mij. Er werd mij verteld dat de operatie succesvol was. De nurse van voorheen die mijn de apple tv en telefoon etc, uitlegde lag naast me mocht ik nog vragen hebben.


12 december - Pieter post-op

Ik werd wakker met een heel drukkend gevoel bij mijn neo vagina. Ik kreeg nogmaals te horen dat de operatie een success was van dokter Chettawut. Ik slaap veel met regelmatig wakker worden. Het is de bedoeling dat mijn benen in een O positie blijven zodat de neo vagina niet vernauwd en ook niet overstrekt. Los van het gevoel dat ik constant plassen moet gaat alles redelijk. Ik heb wel het gevoel dat de penis er nog zit op de een of andere manier. En de lichte pijn die ik ervaar bij de ballen zit. Maar dat kan helemaal niet meer. Ik moet regelmatig mijn voeten en handen bewegen om zo trombose te voorkomen.

Kwart voor twee kwam mijn moeder langs en knuffelde me, ik vertelde haar dat ik voor alsnog geen spijt heb van de operatie en dat ik meer pijn verwachtte. En dat ik regelmatig medicatie moet slikken. Ook ben ik heel voorzichtig met rondbewegen in bed zodat er niets kapot gaat. Ik moet wel zeggen dat ik de houtenkont gevoel bij mijn stuitje wel zat ben. Ook heb ik beenwarmers om die constant druk uitoefenen zoals een bloeddrukmeter zou doen, denk voor de bloedcirkulatie? Ik heb overal wel redelijk mijn gevoel weer terug gekregen. Ik ben benieuwd of alles goed gegaan is. De 15e wordt ik uit de kliniek ontslagen. 18e mag de packing eraf. Ik pak nog wat rust.

Ik zal vast wel wat missen nog, ik vul de rest aan als ik in een wat meer comfortabelere positie zit. Ik voel me goed en ben vooralsnog blij met de operatie.

[Marijn]

Jay, een teken van leven. Fijn dat het goed gegaan is!