Hoi iedereen,
Ik ben nieuw op het forum, maar niet in dit wereldje. Ik kwam tijdens het surfen dit draadje tegen, en weet ook uit eigen ervaring dat er genoeg informatie is over het 'standaard' transitiepad van de meeste transseksuelen/transgenders, maar dat er weinig concrete (of anecdotale) informatie te vinden is met betrekking tot transgenders die ervoor kiezen om géén SRS te ondergaan, zoals topicstarter in haar eerste bericht aangeeft. Hopelijk kan ik vanuit mijn eigen ervaring een steentje bijdragen en misschien het één en ander ophelderen voor mensen die zelf nog op zoek zijn.
Ik ben een 34 jarige MtF 'non-op' transgender, shemale, of hoe je het wilt noemen. Ik vind shemale overigens ook niet per se een denigrerende term, dat heeft meer te maken met hoe het gezegd wordt (net als het woord 'homo'), en ik vind dat we dat woord best kunnen reclaimen en dat we moeten stoppen met dat negatief te beladen.
Ik slik hormonen via het Vu en heb een trachea shave en borstvergroting achter de rug en natuurlijk het nodige IPLen, en mijn paspoort en geboorteakte zijn ook gewijzigd. Een SRS heb ik geen behoefte aan, en eigenlijk ook nooit gehad. Dat is ook altijd een grote reden geweest waarom ik het lang heb uitgesteld om me bij het Vu aan te melden. Destijds gingen er berichten rond dat je alléén het traject kunt volgen wanneer je ook een SRS nastreeft en dat je anders verbannen werd en nooit meer er op terug kon komen. De sfeer binnen de t-gemeenschap was ook dusdanig dat je een beetje in een verdoemhoekje gezet werd, als 'niet een echte trans' en dergelijke. Voor mensen met dezelfde angsten als die ik toen had heb ik goed nieuws: Je kunt gewoon bij het Vu terecht, als je gewoon oprecht bent. Ik ben vanaf het eerste moment eerlijk geweest en heb mijn niet-SRS wensen nooit verdoezeld, en eerlijk gezegd is het van een leien dakje gegaan. Inmiddels ben ik 'uitbehandeld' in zoverre dat er niets meer te doen valt, behalve jaarlijkse controles.
Wel ben ik als non-operatieve transgender blijkbaar een erg vreemde eend in de bijt. Er is redelijk wat omgevingsdruk om een SRS te doen, omdat iedereen gewend is dat dat erbij hoort. Inmiddels ben ik al tien jaar patiënt bij het Vu maar tot op de dag van vandaag wordt ik nog wel eens gevraagd of ik al klaar ben voor de SRS, waarna ik ze telkens opnieuw moet herinneren hoe het bij mij zit. Desondanks zijn ze altijd heel lief en correct geweest.
De redenen waarom ik geen SRS wil ondergaan zijn niet zo heel wereldvreemd. Ten eerste, de grootste reden, is dat ik geen hekel ervaar aan mijn geslachtsdeel. Ik heb nooit de behoefte gehad om die weg te stoppen onder de douche, zoals ik bij anderen soms lees. Seksueel kan ik er ook genot aan beleven. Mijn gevoel als vrouw zonder SRS doet niet onder aan dat van iemand met SRS, noch mijn maatschappelijke en sociale status. En wat er tussen mijn benen zit, daar heeft niemand (behalve invitees
) iets mee te maken, dus voor de buitenwereld maakt het geen verschil.
De hormonen die ik slik zijn tweemaal 2mg progynova per dag en eenmaal 2.5mg finasteride per dag. Ik kreeg in het begin ook zo'n 3 maanden Androcur in plaats van finasteride, maar dit zorgde voor een compleet gebrek aan libido. Ook hierover is soms weinig informatie te vinden online. Want wat betekent 'libido' in dit geval precies? Concreet kan ik je vertellen: Vrijwel alles wat je pre-transitie onder 'geilheid' verstaat. Androcur leidde niet alleen tot het
geen zin hebben in seks, maar ook in de complete onmogelijkheid om een erectie te krijgen. Dat is natuurlijk geen enkel probleem als dit wenselijke zaken zijn, en volgens de endocrinoloog is dit bij de meeste transen het geval. Maar ik hecht veel waarde aan mijn seksualiteit en en seksleven en vond het heel erg om voor de keuze te staan tussen vrouwelijkheid en seksualiteit.
Na drie maanden heb ik mijn beklag gedaan bij de endrocrinoloog en het bleek helemaal niet
nodig om androcur te slikken. Ze schrijven dat vooral voor ter voorbereiding op de SRS, omdat daarna toch de productie wordt stopgezet. En omdat veel transen een aversie hebben tegenover erecties en libido, is het voor hen wenselijk. Ben je echter niet van plan om een SRS te ondergaan, dan is het prima mogelijk om alleen oestrogeen te slikken. Het proces verloopt wel iets langzamer dan
mét androcur.
Omdat ik bij de endo aangaf me wel zorgen te maken over eventuele verdere vermannelijking van mijn lichaam wanneer ik geen androcur zou nemen, stelde de endocrinoloog voor om finasteride te gaan slikken in plaats van androcur. Het verschil tussen androcur en finasteride is dat androcur ervoor zorgt dat er geen testosteron wordt aangemaakt, terwijl finasteride de aanmaak niet verstoort, maar wél de opname. Het testosteron wordt wel aangemaakt, maar niet
omgezet in DHT (dedrahydratestosteron - of iets dergelijks..). Dit zorgt ervoor dat vermannelijking wordt tegengegaan, zaken zoals terugtrekkende haarlijn e.d.
Inmiddels zit ik ruim 8 jaar aan deze hormonen en ze bevallen mij prima. Ik heb weinig gemerkt van borstgroei of bredere heupen, maar dit is vooral aan mijn eigen genen te wijten (het zit niet in de familie). Het is moeilijk te zeggen of ik méér borstgroei had gehad als ik wél androcur zou slikken maar mijn gok zou zijn dat dit niet het geval zou zijn. Ik heb het gevoel dat mijn huid zachterder/vrouwelijker is, hoewel ik dit moeilijk kan uitleggen. Ook vind ik dat mijn gezicht zich goed stand heeft gehouden - ik kan geen vermannelijking detecteren. Ik had niet veel lichaamsbeharing vroeger, en dit is in de loop der tijd niet toegenomen.
Je leest veel over een psychologische en emotionele verschillen na het slikken van hormonen. Sommige transgenders geven aan dat ze emotioneler zijn, of soortgelijke zaken, vermoedelijk door minder testosteron. Ik vind het moeilijk om bij mezelf te beoordelen of dit ook aan de hand is. Ik merk wel dat ik veel meer een gevoelsmens ben dan vroeger, maar dit zou natuurlijk net zo goed gewoon een kwestie van persoonlijke ontwikkeling kunnen zijn. Ook heb ik gemerkt dat ik na het slikken van de hormonen veel meer het gevoel had dat ik mezelf was en en gelukkiger gevoel had over mezelf. Mijn uiterlijk was al vrouwelijk, maar nu voelde mijn innerlijk ook vrouwelijk. Wel ben ik soms nog steeds net zo koppig als vroeger, en ook kan ik nog steeds behoorlijk competitief zijn, maar verkies er tegenwoordig veelal voor om dat aan anderen over te laten. Misschien dat die zaken minder zouden zijn als ik androcur slikte? Geen idee, zo storend vind ik die zaken niet. Op seksueel vlak is mijn libido kort nadat ik ben gestopt met androcur weer hersteld tot het vroegere niveau. Ik ben volledig functioneel en merk geen verschil in seksdrive ten opzichte van vroeger, en heb op dit vlak eigenlijk niets te klagen. Ik heb geen flauw idee of ik nog vruchtbaar ben of niet, maar ik heb geen kinderwens dus dat is geen issue voor mij.
Al met al ben ik aardig tevreden over het effect van de hormonen.
Het is een lang verhaal geworden, en niet per se aan topicstarter of iemand anders gewijd, maar meer ter algemene informatie voor iedereen die er wat aan heeft. En ik hoop dat er ergens een jonge transgender rondsurft, die deze thread tegenkomt, en hier misschien een houvast aan heeft. Ik
