Nieuwe chat! Zie dit topic.

Emma naar Suporn, augustus 2016

Voor iedereen waarvan men bij geboorte dacht dat je een jongetje was
Gebruikersavatar
Josette
Berichten: 76
Lid geworden op: 13 sep 2016, 16:25
Gender: Trans MtF

Re: Emma naar Suporn, augustus 2016

Bericht door Josette »

Dag Emma,

Mooi verhaal over een ingrijpende gebeurtenis

groet, Josette
Gebruikersavatar
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Emma naar Suporn, augustus 2016

Bericht door Emma »

Maandag 19 september

Eén maand, één week en één dag post-op. Het gaat sneller dan snel allemaal.

Ik ben nu ruim anderhalve week thuis. Zo langzamerhand begin ik dus mijn beperkingen te kennen. Liggen gaat prima, zitten ook, lopen gaat eveneens uitstekend, maar stilstaan totaal niet, dan heb ik het gevoel dat de zwaartekracht mijn bekkenbodemspier naar buiten wil trekken.
Lopen zelf gaat dan wel uitstekend, maar dat is alleen zolang ik alle hechtingen tussen de kleine schaamlippen maar negeer die vastbesloten zijn de tegenoverliggende schaamlip kapot te schuren. Dus na een enthousiaste wandeling 's woensdags van gate E20 op Schiphol naar de auto op P1, het kopen van extra kussens bij Ikea en een klein rondje Breda op donderdag en een wandeling op zaterdag naar het centrum van Etten-Leur is het mij duidelijk dat ik maar beter stil kan blijven zitten. Daarmee komt er alleen weer heel veel werk op de schouders van Eva...
Dilateren gaat zijn gangetje. We hebben een thuisroutine gevonden die efficiënter is dan we in het hotel hadden, al zijn de tijden wat minder vast, omdat we hier toch wat onregelmatiger leven door allerlei kleine activiteiten overdag. En op de een of andere manier kost het de laatste dagen veel meer tijd om op diepte te komen.
En dan de hechtingen en wond nog. Het leek vorige week echt op een slagveld, maar stukje bij beetje begint de boel er rustiger en normaler uit te zien. De snel oplossende hechtingen ben ik bijna allemaal kwijt, op de hechtingen van de revisie op de laatste donderdag na dan. Dat zijn op het moment dan ook de vervelendste hechtingen. In ieder geval was dat duidelijk en tot in den treure uitgelegd, "don't worry, is normal, will heal by itself".

Maar jeetje, ik ben dus al bijna halverwege de drie-maanden-mijlpaal. Zoals ik al zei, het gaat snel!
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Gebruikersavatar
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Emma naar Suporn, augustus 2016

Bericht door Emma »

Woensdag 12 oktober

Wachten tot twee maanden, twee weken en twee dagen post op, zal ik dat maar niet doen?

Gisteren was ik precies twee maanden post op. Ik doe mijn best het gewone leven weer een beetje op te pakken maar met drie keer dilateren per dag is dat lastig. Het was ook nog eens Coming Out Day, wonderlijk genoeg is het gelukt om die drukke dag om het dilateren heen te plannen. Maar ik geloof dat ik geduld moet hebben voor ik weer echt aan de slag kan.

Het herstel gaat aan de ene kant voorspoedig en aan de andere kant lijkt het even stil te staan. Ik ben alle zichtbare hechtingen nu wel kwijt wat erg prettig is, maar daarvoor in de plaats komt nu hypergranulatieweefsel. Dat gaat vanzelf weer over, maar voorlopig is het erg lastig.

Granulatie op zich is heel gewoon. Als je een wondje hebt, wordt de wond gevuld met granulatieweefsel. Granulatieweefsel is eigenlijk niet meer dan een boel cellen met heel veel bloedvaatjes er in en nog geen gevoel. Als het weefsel de rand van de wond bereikt, stopt de groei, gaat er huid overheen groeien en verandert de structuur, waarbij ook het grote overschot aan bloedvaatjes wordt opgeruimd.
Bij hypergranulatie stopt de groei niet bij de rand van de wond, maar ontstaat er een klompje weefsel buiten de wond. Het dicht laten groeien met huid gaat dan niet, en alle andere processen lopen een beetje in het honderd. Op zich heel fijn, anders hou je van die rare stukjes vlees over, aan de andere kant vervelend, want door al die bloedvaatjes heeft het de stevigheid van pudding en het bloedt heel snel. Zelfs door er een beetje te hard langs te plassen gaat het soms stuk.

Het hypergranulatieweefsel groeit bovendien op plekken waar drie keer per dag die dilator langs moet. Echt genezen gaat dus nog wat minder snel dan anders. Maar het gaat uiteindelijk vanzelf over, al kan een arts het wel aanstippen met zilvernitraat.

Is dat nu een complicatie? Als ik niets doe gaat het vanzelf over. Wat dat betreft dus niet. Maar het heeft wel invloed op mijn dagelijkse bezigheden. Het bloedt, het steekt, het is pijnlijk als ik loop of me omdraai in bed. Dus dan misschien een beetje wel.
Of is een complicatie een gebeurtenis waardoor je opnieuw onder het mes moet? Want dan is het dus duidelijk geen complicatie.

Overmorgen vraag ik even advies aan de huisarts. Gewoon, voor mijn eigen gemoedsrust, en die van Eva, die me nog steeds 24x7 helpt met alles.

Het post-op handboek had het voorzien, zoals altijd.
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Gebruikersavatar
LiliFee
Berichten: 153
Lid geworden op: 20 jul 2016, 15:24
Gender: Vrouw
Locatie: Duitsland

Re: Emma naar Suporn, augustus 2016

Bericht door LiliFee »

Emma schreef:Is dat nu een complicatie? Als ik niets doe gaat het vanzelf over. Wat dat betreft dus niet. Maar het heeft wel invloed op mijn dagelijkse bezigheden. Het bloedt, het steekt, het is pijnlijk als ik loop of me omdraai in bed. Dus dan misschien een beetje wel.
Of is een complicatie een gebeurtenis waardoor je opnieuw onder het mes moet? Want dan is het dus duidelijk geen complicatie.

Overmorgen vraag ik even advies aan de huisarts. Gewoon, voor mijn eigen gemoedsrust, en die van Eva, die me nog steeds 24x7 helpt met alles.

Het post-op handboek had het voorzien, zoals altijd.
Ja, dat de after-care van Suporn en zijn bekende 'boekje' goed zijn hoor ik van veel van zijn patientes. Schijnt ook stukken beter te zijn dan die van Chettawut, ik heb zelfs al een paar dames gezien die gewoon het suporn-boekje namen ;)

Goed om te horen dat het allemaal zo goed gaat met de genezing! Hoe zit het met jou dan qua pijntolerantie? Ik volg nu dus ook een topic van iemand die rond dezelfde tijd als jij bij Chettawut was, en dit gaf dus aan dat het veel pijnlijker was dan ze dacht, en dat ze nu aardig tegen haar grenzen aan begint te lopen...

Mijn OP staat in ieder geval juni 2017 op de agenda, bij Dr. Schaff in Duitsland. Die schijnt een vergelijkbare techniek als Suporn en Chet te haben, dus ik ben wel benieuwd eigenlijk!
Gebruikersavatar
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Emma naar Suporn, augustus 2016

Bericht door Emma »

Ik kan redelijk wat hebben qua pijn. Ik heb tot nu toe, behalve toen ik door mijn rug gegaan was in Thailand, geen pijnstillers genomen buiten de basisdosis morfine die de morfinepomp afgeeft na de operatie. De knop voor extra morfine heb ik niet aangeraakt.
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Gebruikersavatar
Heleen Vrukalakos
Berichten: 71
Lid geworden op: 30 jul 2016, 19:41
Gender: Trans MtF
Locatie: Achterhoek

Re: Emma naar Suporn, augustus 2016

Bericht door Heleen Vrukalakos »

Indruk wekkend verhaal, jou operatie was mij een beetje ontgaan door alle toestanden die ik zelf heb momenteel, daar komt bij dat ik een beetje "forum moe" ben. Maar van deze topic ik heb alles terug gelezen.
Ik hoop dat je spoedig helemaal hersteld bent.

Heel veel liefs
Heleen
Gebruikersavatar
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Emma naar Suporn, augustus 2016

Bericht door Emma »

Vrijdag bij de huisarts geweest, en het weekend rustig aan gedaan. De huisarts vond het granulatieweefsel er mooi rustig uit zien. Ergens tegen het einde van het jaar moet het wel weg zijn, zegt hij. Deze vorm van granulatieweefsel schijnt heel normaal te zijn bij operaties van betekenis. Er is geen direct infectiegevaar, dus niets aan doen. En dat was het.

Nu ik een paar dagen erg rustig aan heb gedaan, lijkt het bloeden te stoppen, en het granulatieweefsel slinkt. Dilateren gaat wat makkelijker. Dus misschien hoef ik wel niet tot de kerst te wachten...
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Gebruikersavatar
Rianne62
Berichten: 85
Lid geworden op: 01 mei 2015, 06:02
Gender: Trans MtF
Locatie: Zoetermeer

Re: Emma naar Suporn, augustus 2016

Bericht door Rianne62 »

Dank je wel Emma voor de wijze waarop jij jou ervaring met ons deelt. Ik heb het, door omstandigheden, nu pas gelezen. Aan één stuk! Prachtig, nogmaals bedankt.

Liefs, Rianne
Link naar mijn blog: http://www.opentopvrouw.com/
"Transvrouw in de blender en meer"
Gebruikersavatar
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Emma naar Suporn, augustus 2016

Bericht door Emma »

Vrijdag 11 november

Ik zou bijna vergeten dat ik vandaag exact drie maanden post op ben. Er gebeurt van alles om me heen waar ik maar weinig vat op heb en dat leidt dusdanig af dat een aantal dingen me echt ontgaan.

Het herstel gaat niet snel. Ik had een lange hersteltijd verwacht maar het duurt alsnog een stuk langer dan ik had verwacht. Door het granulatieweefsel dat er nog steeds zit zijn nog lang niet alle littekens in de vulva genezen, en met zitten en lopen blijven die trekken en pijn doen. Het belemmert mijn dagelijkse bezigheden nog steeds.

Dilateren gaat wel steeds beter. De procedure is niet ingewikkeld maar wel tijdrovend. Ontspannen, glijmiddel aanbrengen, en dan met de medium dilator van 31 mm diameter eerst diepte bereiken. In mijn geval is dat iets minder dan 18 centimeter. Dan, bij het bereiken van de diepte, een kwartier rustig 'roeren' met de dilator. Na een kwartier hetzelfde trucje met de 34 mm dilator, maar dan in 7,5 minuut, en het is niet nodig helemaal op diepte te beginnen.

Klinkt eenvoudig, maar tot twee weken geleden kostte het op diepte komen regelmatig een uur. Daarna ging die tijd langzaam en niet zo gestaag naar beneden, en ben ik er nu meestal niet meer dan 20 minuten aan kwijt, vaak korter. Als ik een keer één van de drie keer dilateren op een dag over moet slaan, maakt dat geen verschil meer. Ik heb dus besloten dat ik er klaar voor ben, twee keer per dag dilateren. Dat lijkt weer een positief effect te hebben op het granulatieweefsel.

Er is dus hoop...
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Vertrokken01
Berichten: 289
Lid geworden op: 05 okt 2016, 17:23
Gender: Onzeker
Locatie: ////

Re: Emma naar Suporn, augustus 2016

Bericht door Vertrokken01 »

Emma schreef:Vrijdag 11 november

Ik zou bijna vergeten dat ik vandaag exact drie maanden post op ben. Er gebeurt van alles om me heen waar ik maar weinig vat op heb en dat leidt dusdanig af dat een aantal dingen me echt ontgaan.

Het herstel gaat niet snel. Ik had een lange hersteltijd verwacht maar het duurt alsnog een stuk langer dan ik had verwacht. Door het granulatieweefsel dat er nog steeds zit zijn nog lang niet alle littekens in de vulva genezen, en met zitten en lopen blijven die trekken en pijn doen. Het belemmert mijn dagelijkse bezigheden nog steeds.

Dilateren gaat wel steeds beter. De procedure is niet ingewikkeld maar wel tijdrovend. Ontspannen, glijmiddel aanbrengen, en dan met de medium dilator van 31 mm diameter eerst diepte bereiken. In mijn geval is dat iets minder dan 18 centimeter. Dan, bij het bereiken van de diepte, een kwartier rustig 'roeren' met de dilator. Na een kwartier hetzelfde trucje met de 34 mm dilator, maar dan in 7,5 minuut, en het is niet nodig helemaal op diepte te beginnen.

Klinkt eenvoudig, maar tot twee weken geleden kostte het op diepte komen regelmatig een uur. Daarna ging die tijd langzaam en niet zo gestaag naar beneden, en ben ik er nu meestal niet meer dan 20 minuten aan kwijt, vaak korter. Als ik een keer één van de drie keer dilateren op een dag over moet slaan, maakt dat geen verschil meer. Ik heb dus besloten dat ik er klaar voor ben, twee keer per dag dilateren. Dat lijkt weer een positief effect te hebben op het granulatieweefsel.

Er is dus hoop...
Bedankt Emma om deze intense belevenis te delen.
De Chonburri diepflap methode lijkt me inderdaad heel wat ingrijpender dan de penile inversie methode.
Wordt er verwacht dat dat granulatieweefsel vanzelf voorgoed verdwijnt of wordt dat soms met een hersteloperatie verholpen? Indien dat laatste zich voordoet , moet je dan naar Thailand terug of kan dat ook bij een lokale genitale chirurg?

Sorry voor mijn curiositeit en ik wens je een spoedig herstel en veel plezier met je nieuwe uitzet ;-)
////