SRS Verwachtingen

Voor iedereen waarvan men bij geboorte dacht dat je een jongetje was
Anon20190122
Berichten: 1777
Lid geworden op: 18 jan 2015, 21:07
Gender: Vrouw

Re: SRS Verwachtingen

Bericht door Anon20190122 »

Traplopen was geen feest maar ik heb geen boven geslapen.
Ylse
Berichten: 757
Lid geworden op: 30 aug 2015, 20:39
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Oosterstreek (Friesland)

Re: SRS Verwachtingen

Bericht door Ylse »

Ik heb de eerste 3 weken geen trap gelopen, ik had een bed in de kamer gezet en heb heel rustig aan gedaan. We zijn nu iets meer dan 5 weken verder en het gaat steeds beter. Ik slaap al weer een tijdje in mijn eigen bed, vandaag is het hoog/laag bed weer opgehaald. Ik wil volgende week eigenlijk weer eens gaan kijken op mijn werk. Gewoon zien wat ik vol kan houden. En dan zo langzaam weer opbouwen naar volledige werkweken.

Mijn mening is dat door de rust die ik genomen heb, herstel voorspoedig is verlopen en ik eerder weer mijn normale leven kan oppakken. Ik snap ook dat niemand gelijk is en dat bij de een herstel sneller gaat dan bij de ander.
All changes;
even the most longed for,
have their melancholy;
for what we leave behind us is a part of ourselves;
we must die to one life before we can enter another.

Anatole France
Fiona
Berichten: 171
Lid geworden op: 30 jul 2015, 23:02
Gender: Vrouw

Re: SRS Verwachtingen

Bericht door Fiona »

Lag je op een zaal of had je een kamer?

Ik lag op een zaal voor 4 personen.
Hoelang duurde je opname?

Mijn opname duurde 6 dagen.

Kon je goed slapen? Zo nee, werd hier wat aan gedaan?

Tijdens de hele opname was ik wakker, dus ook 's nachts. Ik kan moeilijk op mijn rus slapen.

Was je bang voor de operatie, op de holding etc? En hoe ging het personeel hier mee om?

Ik was nergens bang voor. Liet alles gewoon op me afkomen.

Hoe verliep het herstel in het ziekenhuis zelf?

Het herstel verliep uitstekend. Ben zelf gaan mobiliseren door uit te stappen en gevraagd of het infuus eraf mag en de drain. Lekker over de gangen wandelen van het ziekenhuis maar dan nog wel met catheter met flip-flow. Ik voelde me niet misselijk en had ook geen pijn. Alleen een wat schrijnend gevoel in het operatiegebied.

Na hoeveel dagen mocht je naar huis?

Op de zesde dag mocht ik naar huis, dat was gisteren.

Kon je thuis traplopen? (Mijn bed staat op de 2e verdieping)

Thuis kan ik traplopen, maar had toch een bed besteld voor in de woonkamer.

Na hoeveel tijd begon je weer met werk/studie?

Ik denk dat ik de draad weer snel op ga pakken.

Heb je nog vaak nacontroles? (Dexascans, lichamelijke onderzoeken, bloedonderzoek)

Op 16 december nacontrole wat betreft de operatie. Dexascan pas over 2 of 3 jaar weer. En endocrinoloog nu elk half jaar maar zal later denk eens per jaar zijn.
Robyn
Berichten: 539
Lid geworden op: 21 feb 2014, 22:26
Gender: Trans MtF

Re: SRS Verwachtingen

Bericht door Robyn »

sterkte met herstel Fiona.

Ik kijk het meeste op tegen het op de rug moeten liggen. Ik ben normaal een buik/zij slaper.
Groetjes,
Robyn
Amber Vlinder
Berichten: 71
Lid geworden op: 14 mei 2017, 01:53
Gender: Vrouw

Re: SRS Verwachtingen

Bericht door Amber Vlinder »

Lieve meiden,

Daar mijn SRS voor de deur staat (15 mei), lees ik veel in het forum over wat te verwachten en wat er nodig is om zelf aan te schaffen. Dankzij de nodige lijstjes die hier en daar staan heb ik wel een redelijk compleet overzicht.

Waar ik nog wel nieuwsgierig na ben, is of je tijdens je verblijf in het ziekenhuis (voor mij Amstelland) op ene gegeven moment ook gewoon de hele dag op bent. Zo ja, loop je dan ook weer gewoon in je dagelijkse kleren rond? Of blijf je totdat je naar huis gaat in je nachtkleding en ochtendjas of iets dergelijks? Handig om te weten wat er in mijn rolkoffertje mee moet.

En is er op de afdeling ook een gezamelijke ruimte, of is het ook normaal als je even naar het restaurant loopt?

Sorry, heb (gelukkig) niet zoveel ziekenhuis ervaringen de laatste tijd. Ik heb 2 mei nog wel een afspraak in het Amstelland voor inschrijven, bloedprikken, gesprekken met apothekers assistente, verpleegkundige en anesthesist, en kan dan ook nog wel het een en ander vragen aan de verpleegkundige denk ik.

Maar ik ben gewoon nieuwsgierig naar jullie ervaringen.

Lieve groet,
Amber
Amber Vlinder
Berichten: 71
Lid geworden op: 14 mei 2017, 01:53
Gender: Vrouw

Re: SRS Verwachtingen

Bericht door Amber Vlinder »

lieve meiden,
Ben ik zelf even met wat antwoorden op mijn eigen vragen die misschien dan weer anderen kunnen helpen.
Ik heb vorige week woensdag 15 mei mijn srs gehad in het Amstelland ziekenhuis. Ik lag op een 4 persoonskamer die door het vu wordt gehuurd van het Amstelland. Meestal liggen hier dus ook mensen die soortgelijke operaties ondergaan. Maar als het Amstelland bedden nodig heeft, en die zijn vrij op deze kamer, dan kunnen ze die ook gebruiken. Toen ik op 14 mei kwam was ik nog alleen, maar 's avonds kwam er al een dame bij die ook via het genderteam was gekomen. Op donderddag kwamen er ineens tegen de middag 2 meiden van ergens in de twintig die hun amandelen nog moesten laten knippen. Deze werden een uur later naar de OK gebracht en waren na een paar uur weer terug. De volgende ochtend mochten ze weer naar huis. En die dag mocht ook de andere dame weer naar huis want die was er voor iets anders dan de SRS waar ik voor kwam. Dus lag ik vanaf vrijdagmiddag tot en met maandagochtend weer alleen.
Op de Kliniek Boven zoals de afdeling wordt genoemd is ook een algemene ruimte links naast de receptie waar je kunt zitten en lekker kunt bgenieten van een kopje koffie of thee.
In feite blijf je de gehle behandeling gewoon in je bedkleding en is een ochtendjas met instappers wel handig als je gaat ronddwalen.
Het personeel is allemaal erg bekwaam en vriendelijk.

Na de operatie op woensdag had ik een infuus, een katheter en 2 drains aan me hangen. Via het inffus kreeg ik in het begin ook de paracetamol omdat ik van morfine erg misselijk werd. Het infuus ging er op donderdag uit, en op vrijdag werd de gewone katheter vervangen door een katheter met flipflop, en mocht er ook al 1 drain uit. De tweede drain ging er ook al op zaterdag uit.
Op vrijdagmorgen kwam een plastische chirurg van het genderteam langs die toen de tape en het verband heeft verwijderd. Ik had gelukkig midder zwelling dan normaal en ook de verkleuring was minimaal. Vanaf dan krijg je een gaasbroekje met 2 gaasjes die eventueel vocht moeten opvangen. Die vrijdag ben ik ook weer gewoon zelf gaan douchen; heerlijk!. Ik heb zelf na de operatie nauwelijks pijn gehad. Alles werd weggedrukt door de paracetamolspiegel; ik kreeg 3x 1000 mg per dag, en die neem ik nu nog.

En op maandagmorgen gaat dan uiteindelijk ook de flipflop katheter er uit en is het de bedoeling dat je tweemaal na het plassen via een echo-apparaat aantoont dat je normaal kunt plassen en DAT ER MINDER DAN 200 ML IN JE BLAAS ACHTERBLIJFT. Bij mij was dat de eerste keer 20 en de tweede keer 26 ml, dus ruim onder de 200 ml. Het helpt wel als je gewoon water of thee blijft drinken en ook blijft rondlopen. Als het je niet lukt om onder die 200 te komen wordt de flipflop katheter weer aangesloten en krijg je hem mee naar huis. Na een week mag je dan dezelfde test komen doen in het vuMC.

Wat vond ik vervelend? Nou ja, dat was toch wel het op de rug liggen na de operatie. Je mag de dag van de operatie en de dag daarna niet uit bed, en je moet op je rug blijven liggen.
Het was heerlijk om op vrijdag weer even uit bed te kunnen. Je merkt zelf wel wanneer je weer even op bed wilt gaan liggen.

En oja, even een tip, neem de eerste paar dagen na de operatie geen spaghetti Bolognese want daar heb ik toch een nachtje last van gehad.

Sinds maandag 20 mei ben ik weer thuis en gaat het best wel goed. Ik hoef geen trappen te lopen dus ik kan daar niets over zeggen.

Als er nog vragen zijn lees ik ze wel.

Lieve groet,
Amber
Anon20200101
Berichten: 1108
Lid geworden op: 23 jan 2019, 10:52
Gender: ———

Re: SRS Verwachtingen

Bericht door Anon20200101 »

Hopelijk gaat je genezing en revalidatie voorspoedig, Amber!
Amber Vlinder
Berichten: 71
Lid geworden op: 14 mei 2017, 01:53
Gender: Vrouw

Re: SRS Verwachtingen

Bericht door Amber Vlinder »

Hoi Laura, ja het gaat best wel goed. Vooraf weet je niet wat je precies te wachten staat omdat dit ook van persoon tot persoon kan verschillen, maar het valt me allemaal 100% mee.
Ik woon alleen, maar had buren en vriendinnen klaar staan voor het geval ik hulp nodig zou hebben. Zelf had ik geen thuiszorg geregeld maar wel mijn huisarts ingelicht over de situatie, en zij was bereid om langs te komen in het geval dat dat nodig zou zijn. Daarnaast kun je natuurlijk ook altijd met het vuMC bellen. Alleen bij mijn eerste controle heb ik een vriendin gevraagd om mee te gaan, en nu ik wat vaker ga wandelen zijn er ook altijd buren of vriendinnen die graag mee willen lopen. Maar verder heb ik tot nu toe geen extra hulp nodig gehad.
Omdat ik blind ben en ene visuele controle van het operatie gebied voor mij niet mogelijk is, heb ik gevraagd of ik de eerste controle wat eerder mocht hebben dan de gebruikelijke 3 of 4 weken. Deze had ik vorige week woensdag 29 mei, dus 2 weken na de operatie, en gelukkig zag alles er goed uit; maar gevoelsmatig had ik dat idee ook al wel. Toen ook meteen een controle bij de bekkenbodem fysiotherapeute gehad. Zij kijkt of je het dilateren goed doet en of ze nog wat moet bijsturen. Maar ook dat was allemaal prima. Zij vroeg me trouwens of ik de zitring gebruikte, maar op een eerder advies van haar had ik die nog steeds niet gebruikt. Dit helpt bij het verminderen van de zwellingen en is in het begin even ongemakkelijk, maar geloof me, ook daar wen je aan. Het is wel slim om de zitring mee te nemen als je weet dat je ergens urenlang achter elkaar moet zitten (etentje ofzo) want dat wordt dan toch wel erg ongemakkelijk.
Van de verpleegkundige kreeg ik ook het advies om vanaf nu wat meer te gaan wandelen om de zwelling verder te verminderen; nou geen enkel probleem want ik woon aan de rand van een heel mooi groot park, en met dit mooie weer...

Het enige waar je gewoon even aan moet wennen is het dilateren. Dat kost gewoon aardig wat tij dop een dag. Ik vind het niet vervelend om te doen en kan me er best wel goed bij ontspannen; ben zelfs tweemaal in slaap gevallen. Maar als je het 's avonds voor het slapen doet, en dan 's ochtends meteen weer, heb je het gevoel alsof je het tweemaal achter elkaar doet. Dus ik doe het nu ook wat eerder op de avond na het eten. Danheb je daarna nog wat aan je avond.

Vanaf morgen 3 juni ga ik weer langzaam aan het werk. Met mijn leidinggever heb ik afgesproken dat ik de eerste 2 tot 3 maanden vanuit huis blijf werken en pas daarna weer voor mijn werk ga reizen. Gelukkig kan ik mijn werk zelf plannen, en laat mijn werkgever mij de komende tijd nog vrij in het aantal uren dat ik aan mij werk besteed. Normaal werk ik 40 uur, maar dat zal de eerste weken wel iets te veel zijn. Ik voel zelf heel goed of mijn lichaam rust nodig heeft, en daar geef ik dan ook graag aan toe.

Lieve groet,
Amber
Amber Vlinder
Berichten: 71
Lid geworden op: 14 mei 2017, 01:53
Gender: Vrouw

Re: SRS Verwachtingen

Bericht door Amber Vlinder »

Ha meiden,

Hier nog even een update.
Tijdens het spoelen na het dilateren merkte ik op een gegeven moment dat het wat lastiger werd om het slangetje naar binnen te krijgen. Toen dit meer standaard dan uitzondering begon te worden kreeg ik het vermoeden dat er nog iets in mijn vagina moest zitten dat daar was achtergebleven na het verwijderen van de tampon op de laatste dag in het ziekenhuis. Maar waarom had ik daar dan neit eerder last van gekregen? Bij het dilateren zelf had ik helemaal geen last, maar ik kon me ook wel voorstellen dat een dilatatiestaaf zoiets dan makkelijk naar achteren zou kunnen drukken, en het slangetje op de spuit hier niet stevig genoeg voor zou zijn. Dan toch maar bellen met de speciale lijn van het vuMC voor mensen die geopereerd zijn. De dame was heel aardig en gaf als alternatief nog de mogelijkheid dat de wanden van de vagina wat tegen elkaar zouden kunnen zitten waardoor het slangetje er moeilijk doorheen zou kunnen. Maar ze bood meteen aan om een afspraak voor mij te maken om de onzekerheid weg te nemen. Dat belletje was op 11 juni 's ochtends om 11 uur, en ik kon 's middags om 3:15 al terecht.

Toevallig kwam ik bij een arts die ook bij mijn operatie heeft geassisteerd. Er bleek naast een klein bultje aan de binnenkant van de vagina verder helemaal niets aan de hand te zijn en alles zag er juist prima uit van binnen en buiten. Het bultje was te klein om bij het spoelen last van te hebben maar die heeft hij wel meteen aangestipt met een bepaalde vloeistof zodat deze zou gaan verschrompelen. Hij gaf ook als verklaring van het probleem bij het spoelen het tegen elkaar zitten van de wanden van de vagina. Wat experimenteren met andere houdingen bij het spoelen zou de oplossing moeten geven. Ik spoelde altijd in mijn douchecabine, maar doe dat nu zittend op de rand van mijn bad met de benen redelijk uiteen. En ja, dat helpt en het slangetje weet nu zijn weg goed te vinden.

Een bultje binnen in je vagina schijnt trouwens vrij normaal te zijn en deze kunnen makkelijk worden verwijderd. Wat ook redelijk vaak schijnt voor te komen is dat er hechtingen te vroeg loslaten. Bij mij is dit gelukkig neit het geval en hij zei dat ik ook een van de "lucky ones" was waarbij er geen complicaties optraden. Nou even afkloppen en hopen dat ik op die lijst blijf staan.
Dus je begrijpt, ik ging weer vrolijk zonder zorgen naar huis.

Vanaf toen (bijna 4 weken na de operatie) hoefde ik ook neit meer met een betadine oplossing te spoelen maar kon dat gewoon met water doen. Daarnaast was het sproeien met de douchkop na elk bezoekje aan de toilet ook neit meer nodig. Alleen als de plas alle kanten op sproeit of je ontlasting hebt gehad is dat nog wel aan te raden. Vanaf aanstaande maandag 1 juli (dan ben ik al weer 6 weken thuis) hoef je nog maar één keer per dag te spoeelen. Dat doe je dan 2 weken lang, en vervolgens dan nog maar eens per 2 dagen enz; zie schema dilateren op de website van het genderteam.

Inmiddels werk ik ook al weer 4 uur per dag, en ga dit vnaf maandag ook verder opbouwen naar 6 uur.

De informatie hierboven is neit omdat ik zo graag mijn verhaal kwijt wil, maar meer voor anderen die ook iets dergelijks ervaren en er misschien baat bij hebben.

Lieve groet,
Amber
Plaats reactie