Eerste dag HRT

[Blue]

Bijna 6 maanden HRT,

De laatste tijd heb ik steeds vaker twijfels: Waar ben ik aan begonnen? ben ik wel trans? Heb ik helemaal geen zin meer ook maar enige moeite te doen om er leuk uit te zien. Ik wil gewoon als vroeger en broek en shirtje aan kunnen trekken en naar buiten kunnen gaan. Ik begin me steeds meer gevangen te voelen in het "trans zijn". Als ik me ga opmaken voor mijn vriend voel ik tegenzin. En doe ik het eigenlijk alleen voor hem en niet meer voor mezelf. (Voor hem maakt het trouwens niet uit hoe ik eruit zie maar ik wil niet dat anderen mij als man zien als we samen zijn)
Ik draag eigenlijk alleen nog dames jeans, t- shirts en witte gympen, eigenlijk de vrouwelijke variant van de kleding die ik vroeger vaak droeg, maar de meer vrouwelijke kleding (jurken, rokken, bloesjes, open schoenen etc) voel ik me op dit moment niet meer prettig in , dit in tegenstelling tot en jaar geleden.

Dat wil overigens niet zeggen dat ik me nu ineens weer man voel want dat heb ik me nooit echt gevoeld. Het is meer dat ik me weer zo zou willen voelen als vroeger, gewoon vrij, gewoon mezelf zonder stil te staan bij mijn gender.

Als ik alleen ben kleed ik me ook zoveel mogelijk androgeen cq gender neutraal want daar voel ik me op dit moment het beste bij maar dan ben ik niet passabel. Maar dat is dan jammer, alleen sta ik meestal wel te tandenknarsen als iemand me dan met mijnheer aanspreekt.

Ik weet dus niet of het een fase is maar eigenlijk voel ik me op dit moment geen man en geen vrouw.

Blue

[Mr.X]

Dit komt van een transman, dus ik kan het compleet fout hebben. Maar...
Komt het misschien omdat vrouw zijn toch wel veel maintenance werk is? Ik bedoel, vrouwen zijn toch vaak wel lang bezig met zich kleden, opmaken e.d. Misschien moet je daar nog heel erg aan wennen? En het kan best zijn dat jij een van de vrouwen bent die meer tomboy-ig is? Dus liever geen make-up en jurkes, maar broeken en shirts. Niks minder vrouw, gewoon wat minder tuttig.

Het lastige is dan wel dat je trans bent, en het misschien wat minder kunt veroorloven om geen make-up enzo te dragen, omdat er dan inderdaad ge-meneerd gaat worden, zoals je aangeeft. En dan snap ik dat je wat moe wordt van de need om het te doen om maar passabel te zijn, terwijl je dus zelf blijkbaar niet zo bent. Maar na een half jaar hormonen kan er nog flink wat veranderen, hoor. Geef de moet niet op

[Blue]

@ Mr.X

Het klinkt inderdaad wel heel herkenbaar wat je schrijft.

In het begin was het allemaal nieuw voor me en kon ik mezelf niet vrouwelijk genoeg presenteren maar eigenlijk wil ik het liefste gewoon simpele kleding dragen, jeans en shirtjes.
Met uitgaan of met feestdagen oid vind ik het wel leuk om me feestelijk en heel vrouwelijk te kleden incl make-up maar voor de rest eigenlijk niet.
Dus inderdaad het opmaken enzo is nu meer een "verplichting" geworden om maar passabel te zijn en daar begin ik nu echt de balen van te krijgen.

Ik heb me altijd al redelijk gender neutraal gekleed en het liefst zou ik dat gewoon weer doen zoals altijd en er toch vrouwelijk uitzien.
Maar inderdaad 6 maanden hormonen lijkt heel wat maar ik heb nog een lange weg te gaan, soms heb ik wel het gevoel dat mijn gezicht "achter loopt" op de rest van mijn lichaam. Ik begin zichtbaar vrouwelijke vormen te krijgen zoals bredere heupen en borstjes, vooral met strakke broeken is dat heel goed te zien. Maar mijn gezicht (hoewel dat ook wel een beetje veranderd is) vind ik nog veel te mannelijk. (Tenzij ik een foto maak onder precies de juiste hoek na 10 pogingen)

[Nienke]

Hi Blue,

zelf heb ik een permanente eyeliner laten zetten, het fijne daarvan is dat je nauwelijks iets aan makeup hoeft te doen dan, beetje mascara en lippenstift erbij geeft al een behoorlijk resultaat.
Ik begrijp dat je het kan ervaren dat het een hoop werk is wat "moet" om passabel te zijn, maar wat ik wel denk dat less = more.. zelf toen ik uit de kast kwam had ik voor makeup ruim een 3 kwartier elke morgen nodig, nu nog maar 5 min en ben ik klaar en voel me niet minder vrouw.
Maar dan deed ik ook foundation etc etc,... dit doe ik al lang niet meer, mensen gaan ook wennen aan een bepaalde looks, dan valt het heel erg op wanneer je een off day hebt.
Wat jou betreft zou ik gewoon kijken wat werkt voor jou, goed luisteren naar jezelf, de moontjes zullen op de langere tijd heus wel wat effect op gaan leveren, wees wie je bent, draag wat goed voelt, en leef!
Een transgender die ik ken, zit al ongeveer 10 jaar aan de moontjes, zie ik heeeeel af en toe, maar steeds als ik haar weer zie is haar gezicht toch weer iets mooier, net iets ronder, of dat het ook met haar leeftijd te maken heeft weet ik niet, ze is rond de 60.

Groetjes Nienke

[Jeste]

Hierbij ga ik nog even door op wat Mr.X schreef.
Als je je er goed bij voelt om toch meer een adrogyne vrouw te zijn, probeer daar dan vrede mee te hebben. Er zijn immers meer vrouwen die zo zijn. Ook als transvrouw kan je dan toch zo zijn.
Voor mij is het ook moeilijk en verwarrend geweest om een androgyne transvrouw te zijn. Het lijkt toch een beetje vreemd; geboren als jongen, toch liever vrouw zijn, maar dan vervolgens weer een beetje jongensachtig eruit zien.
Dat is echter wel waar ik me goed bij voel, Het gebeurd ook wel dat er "meneer" tegen me wordt gezegd. Inmiddels ben ik er wel achter dat dat niet te maken heeft met transgender zijn, maar gewoonweg omdat ik niet het uiterlijk heb dat veel mensen met een vrouw associëren. Inmiddels weet ik dat dit ook gebeurd bij androgyne vrouwen die geen transvrouw zijn.

[Blue]

Weer even een update:

Ik had nieuwe resultaten binnen van bloedonderzoek, ondanks dat ik de Cypro heb verlaagd naar 25mg is mijn T waarde 0.5 nmol/l dus 25mg is voor mij blijkbaar meer dan genoeg.

Maar tot mijn grote verbazing was mijn Estradiol waarde 53pmol/l wat nog lager is dan de meting voordat ik begon met HRT dus ik snap er werkelijk niets van. Het lijkt erop dat de pleisters geen enkel effect hebben op mijn E spiegel. 53 komt niet eens in de buurt van wat het zou moeten zijn.
Maar goed, ik heb vumc gebeld en gemaild, maar ja dan is het wachten tot ik teruggebeld word of antwoord op mijn mail krijg. Ik ga er vanuit dat de dosis verhoogd zal worden (misschien 2 pleisters of zo)

[Veerle Mertens]

Heftig zeg, maar erg herkenbaar. Ik kwam ook tot de conclusie van dit past niet bij me. Al enige tijd leef ik weer als man en het bevalt me prima! Ik denk dat het achteraf toch een fase geweest is. Wel heb ik mezelf goed leren kennen en ben nu gelukkiger.

[Anon20180730]

Ik kwam ook tot de conclusie van dit past niet bij me. Al enige tijd leef ik weer als man en het bevalt me prima! Ik denk dat het achteraf toch een fase geweest is. Wel heb ik mezelf goed leren kennen en ben nu gelukkiger.

echt wel 'n nieuwsbericht van je Veerle

[Blue]

Ik ben de pleisters weer op mijn schouderbladen gaan plakken zoals in het begin. En ik merk zowaar dat mijn huid weer zachter word. (Want dat leek ook weer ongedaan gemaakt te zijn) Op billen plakken is bij mij dus totaal nutteloos. Bijna 4 maanden verloren dus.

Wel deze week gesprek met endo en waarschijnlijk ophogen van dosering. Want E blijft te laag.

[Blue]

Er is iets verkeerd gegaan met de belafspraak met endo, (vandaag) doodleuk nieuwe afspraak drie weken later. dus nog drie weken langer met een veel te lage E spiegel. niet dus, zelf maar verhoogd van 2x 100microgram per week naar 2x150 microgram. (anderhalve pleister dus) Berekend dat ik nog voldoende in huis heb tot aan de volgende fysieke afspraak.