Nieuwe chat! Zie dit topic.

Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Voor iedereen waarvan men bij geboorte dacht dat je een jongetje was
TessB
Berichten: 61
Lid geworden op: 20 okt 2015, 15:55
Gender: Trans MtF
Locatie: Nijmegen

Re: Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Bericht door TessB »

diederique schreef:Overweeg ook om voor het vliegveld in Bangkok een rolstoel te regelen. Ook daar moet je een flink stuk lopen en, eerlijk gezegd, het is ook wel lekker om al die wachters bij het inchecken eens een keer achter je te laten via de priority plane.
Ik had wat duidelijker moeten zeggen dat die brief voor het vliegveld in Bangkok bedoeld was ;). Natuurlijk ga ik niet over dat vliegveld lopen als ik een rolstoelescorte kan krijgen :p. Volgens mij is het alleen zo dat je het bij Schiphol ook apart moet aanvragen en dat heeft mijn moeder alvast gedaan.
Gebruikersavatar
Jill
Berichten: 130
Lid geworden op: 16 jun 2017, 13:33
Gender: Trans MtF

Re: Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Bericht door Jill »

TessB schreef: 30 okt 2017, 01:05
diederique schreef:Overweeg ook om voor het vliegveld in Bangkok een rolstoel te regelen. Ook daar moet je een flink stuk lopen en, eerlijk gezegd, het is ook wel lekker om al die wachters bij het inchecken eens een keer achter je te laten via de priority plane.
Ik had wat duidelijker moeten zeggen dat die brief voor het vliegveld in Bangkok bedoeld was ;). Natuurlijk ga ik niet over dat vliegveld lopen als ik een rolstoelescorte kan krijgen :p. Volgens mij is het alleen zo dat je het bij Schiphol ook apart moet aanvragen en dat heeft mijn moeder alvast gedaan.
Rolstoel op schiphol heb ik ook geregeld. Ik heb telefonisch mijn tickets geregeld en direct mijn wensen doorgegeven. Als je je bookingnumber hebt is het na online tickets kopen ook nog mogelijk het door te geven. Als je met KLM vliegt is het zelfs mogelijk om je informatie in te kijken als je je tickets linkt aan een flying blue account en daarmee inlogt op je mobiele app.
TessB
Berichten: 61
Lid geworden op: 20 okt 2015, 15:55
Gender: Trans MtF
Locatie: Nijmegen

Re: Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Bericht door TessB »

Jill schreef:
TessB schreef: 30 okt 2017, 01:05
diederique schreef:Overweeg ook om voor het vliegveld in Bangkok een rolstoel te regelen. Ook daar moet je een flink stuk lopen en, eerlijk gezegd, het is ook wel lekker om al die wachters bij het inchecken eens een keer achter je te laten via de priority plane.
Ik had wat duidelijker moeten zeggen dat die brief voor het vliegveld in Bangkok bedoeld was ;). Natuurlijk ga ik niet over dat vliegveld lopen als ik een rolstoelescorte kan krijgen :p. Volgens mij is het alleen zo dat je het bij Schiphol ook apart moet aanvragen en dat heeft mijn moeder alvast gedaan.
Rolstoel op schiphol heb ik ook geregeld. Ik heb telefonisch mijn tickets geregeld en direct mijn wensen doorgegeven. Als je je bookingnumber hebt is het na online tickets kopen ook nog mogelijk het door te geven. Als je met KLM vliegt is het zelfs mogelijk om je informatie in te kijken als je je tickets linkt aan een flying blue account en daarmee inlogt op je mobiele app.
Let wel op met beenruimte bij KLM. Een vriendin van mij vloog vorig jaar terug in Economy Class en zei dat ik beter Business Class kon boeken als ik de kans had. Overstappen zijn (zeker op de terugweg) sowieso af te raden. Wij hebben Eva Air Elite Class omdat de stoelen standaard breder zijn en meer beenruimte hebben. Op de heenweg beviel dat prima. Hopelijk is de terugweg ook een beetje dragelijk, maar beenruimte is in ieder geval geen probleem (ik ben 1.89m ;)).
Gebruikersavatar
Jill
Berichten: 130
Lid geworden op: 16 jun 2017, 13:33
Gender: Trans MtF

Re: Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Bericht door Jill »

TessB schreef: 30 okt 2017, 08:18
Jill schreef:
TessB schreef: 30 okt 2017, 01:05 Ik had wat duidelijker moeten zeggen dat die brief voor het vliegveld in Bangkok bedoeld was ;). Natuurlijk ga ik niet over dat vliegveld lopen als ik een rolstoelescorte kan krijgen :p. Volgens mij is het alleen zo dat je het bij Schiphol ook apart moet aanvragen en dat heeft mijn moeder alvast gedaan.
Rolstoel op schiphol heb ik ook geregeld. Ik heb telefonisch mijn tickets geregeld en direct mijn wensen doorgegeven. Als je je bookingnumber hebt is het na online tickets kopen ook nog mogelijk het door te geven. Als je met KLM vliegt is het zelfs mogelijk om je informatie in te kijken als je je tickets linkt aan een flying blue account en daarmee inlogt op je mobiele app.
Let wel op met beenruimte bij KLM. Een vriendin van mij vloog vorig jaar terug in Economy Class en zei dat ik beter Business Class kon boeken als ik de kans had. Overstappen zijn (zeker op de terugweg) sowieso af te raden. Wij hebben Eva Air Elite Class omdat de stoelen standaard breder zijn en meer beenruimte hebben. Op de heenweg beviel dat prima. Hopelijk is de terugweg ook een beetje dragelijk, maar beenruimte is in ieder geval geen probleem (ik ben 1.89m ;)).
Ik zelf heb economy comfort zit beiden ritten bij het gangpad. Economy comfort kost je 150 euro extra boven op de standaard economy class. Ook heb ik gekozen voor een directe vlucht.

Ik ben zelf 1.71m dus ik hoop wel redelijk wat beenruimte te hebben met de comfort optie.
TessB
Berichten: 61
Lid geworden op: 20 okt 2015, 15:55
Gender: Trans MtF
Locatie: Nijmegen

Re: Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Bericht door TessB »

Vijfde dag post-op (30 oktober)
Rond 12:30 kwam de verpleging langs om de hechtingen uit mijn keel te halen en de wond schoon te maken. Daar voelde je praktisch niets van. Er zat soms ook een beetje bloed in mijn katheter, maar de verpleging verzekerde mij dat dit normaal is omdat je urinebuis is verlegd. De vervangende brief van PIG is inmiddels ook aangekomen (hij was op de dag dat ik erom vroeg verstuurd) en ik heb nog even met Tanja gesproken. Ik denk niet dat zoiets in de toekomst nog bij PIG voorkomt. Let met het toenemende aanbod van andere verwijzers (bijvoorbeeld Stepworks en Genderteam Zuid Nederland) echter goed op dat je de brieven met de originele handtekeningen meekrijgt en ze tijdig naar dr. Chettawut stuurt voor controle.

Mijn ouders en zusje zijn vanochtend vertrokken op een tweedaagse trip naar de Kwai rivier. Ik zit tot woensdag dus gezellig met mijn vriendin in het hotel. Beetje serie kijken, beetje lezen, beetje knuffelen. The usual. Fijn om even wat tijd met elkaar te hebben.

Het vervelende van het dieet wat ik nu heb, is dat minder vastomlijnd is wat ik mag eten. Ik heb dit op de website van Chettawut gevonden:
- Carbohydrate source: Cream soup, Cereals such as oatmeal and cornflakes, Soft breads and muffins, Pancake.
- Protein source: Scrambled egg or Soft-boiled egg, Fish without bones such as tuna or salmon.
- Fat source: Chocolate milk, Ice cream, Yoghurt.
- Mineral & Vitamin source: Canned fruit without seeds or skin, Bananas, Cantaloupe.

Mijn ouders hebben voordat ze gingen ontbijt meegebracht van beneden. Het dieet van de afgelopen dagen heeft er echter wel voor gezorgd dat ik minder honger heb. Een beetje ei, een stukje wafel en wat cornflakes waren voldoende. Het is alleen wat lastig om met dit lijstje eten te vinden wat je kunt laten maken. Op de website van Seacon Square staat echter een directory met alle eettentjes en als je erop klikt krijg je foto’s (http://www.seaconsquare.com). Zo kwamen we erachter dat je ergens crêpes met banaan en chocolade kunt halen (pancake & bananas!).

Zesde dag post-op (31 oktober)
De verpleging kwam weer rond 12:30 langs om te controleren. De incisie van mijn adamsappel wordt steeds kleiner en je ziet van een afstandje niet dat erin is gesneden. Ik hoef er geen pleister meer overheen te dragen en voel ook bijna niet dat er op mijn nek een litteken zit (alleen als ik mijn hoofd in een rare positie draai). Verder niets nieuws onder de zon. De zuster gaf wel een paar handige tips. Kennelijk zit in Paradise Park Mall (ook aan de overkant) een supermarkt waar je veel (goedkoop) fruit en ook veel lekker eten kunt halen.

Inmiddels loop ik al zes dagen met die (kut)packing in mijn lichaam, die je laat lopen als een pinguïn. Het is ongemakkelijk en als je verkeerd gaat zitten soms een beetje pijnlijk. Daarom wordt veel liggen in het begin aangeraden. Overigens gaat lopen wel prima, maar na 10-15 minuten doet het pijn en moet ik weer gaan liggen. We hebben een bank in de woonkamer bekleed met een deken en kussens zodat ik niet constant in bed hoef te liggen.

Ik denk dat het nu wel tijd wordt om een beetje over gevoel te gaan schrijven. Ik heb dat afgelopen posts vermeden omdat ik het lastig vond precies te beschrijven wat ik voel. Sinds ik wakker werd na de operatie is mijn nieuwe vagina steeds gevoeliger geworden. Ik was in het begin eigenlijk verbaasd over dat ik er überhaupt wat voelde. Het lukt mij om mijn bekkenbodemspieren aan te spannen en daarmee mijn schaamlippen te voelen samentrekken om die packing. Eerlijk gezegd voelt dat best lekker. Mijn vriendin heeft het voor elkaar gekregen om mij op te winden en dát heb ik gevoeld. Het voelde een beetje alsof ik een erectie kreeg, zonder daadwerkelijk een erectie te krijgen, en het gevoel ervan zich door mijn onderlichaam verspreidde. Ik ben een tijdje bang geweest om opgewonden te raken, omdat ik dan ook meteen een erectie kreeg en de bijbehorende dysforie. Nu is die dysforie weg. Mijn libido is een hele tijd weg geweest, maar ik denk dat die inmiddels op zijn retour is (mede doordat ik geen cypro meer hoef te slikken). Ik ben benieuwd hoe dit zich verder ontwikkelt.

Morgen mag de packing eruit en zie ik eindelijk voor het eerst het resultaat!
TessB
Berichten: 61
Lid geworden op: 20 okt 2015, 15:55
Gender: Trans MtF
Locatie: Nijmegen

Re: Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Bericht door TessB »

Jill schreef: 30 okt 2017, 18:10
TessB schreef: 30 okt 2017, 08:18
Jill schreef:
Rolstoel op schiphol heb ik ook geregeld. Ik heb telefonisch mijn tickets geregeld en direct mijn wensen doorgegeven. Als je je bookingnumber hebt is het na online tickets kopen ook nog mogelijk het door te geven. Als je met KLM vliegt is het zelfs mogelijk om je informatie in te kijken als je je tickets linkt aan een flying blue account en daarmee inlogt op je mobiele app.
Let wel op met beenruimte bij KLM. Een vriendin van mij vloog vorig jaar terug in Economy Class en zei dat ik beter Business Class kon boeken als ik de kans had. Overstappen zijn (zeker op de terugweg) sowieso af te raden. Wij hebben Eva Air Elite Class omdat de stoelen standaard breder zijn en meer beenruimte hebben. Op de heenweg beviel dat prima. Hopelijk is de terugweg ook een beetje dragelijk, maar beenruimte is in ieder geval geen probleem (ik ben 1.89m ;)).
Ik zelf heb economy comfort zit beiden ritten bij het gangpad. Economy comfort kost je 150 euro extra boven op de standaard economy class. Ook heb ik gekozen voor een directe vlucht.

Ik ben zelf 1.71m dus ik hoop wel redelijk wat beenruimte te hebben met de comfort optie.
Oh, dan gaat het helemaal goedkomen :).
TessB
Berichten: 61
Lid geworden op: 20 okt 2015, 15:55
Gender: Trans MtF
Locatie: Nijmegen

Re: Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Bericht door TessB »

Zevende dag post op. 'Unpacking day!' (1 november)
Nadat ik gisteren mijn post had geplaatst gebeurde er nog iets leuks. Onverwachts werd bij ons aangebeld. Het bleek de hotelstaff te zijn die in halloweenkostuums snoepgoed uitdeelde! De staff in The Vertical Suite is zo ontzettend lief. Ze helpen mijn vriendinnetje ook elke ochtend om het ontbijt mee naar boven te brengen. Qua hotel kan ik The Vertical Suite zeker aanraden. Nu kan ik over naar de orde van de dag.

Vandaag was 'unpacking day'! Na zeven dagen mocht eindelijk het verband eraf en dat werd tijd. Het gaat namelijk een beetje stinken. Het verband zit met een soort lijm vast die ervoor zorgt dat het niet loslaat, maar ook een beetje jeukt. Helaas was de verpleging wat laat, waardoor ik de hele ochtend nog met die vulling rondliep, maar om 14:00 was het zover! Ik ga hieronder gedetailleerd beschrijven hoe dat in zijn werk gaat, dus als je niet van grafische details houdt kun je bij de streep stoppen met lezen (ideetje wat ik van een andere post heb overgenomen). Na de tweede streep vertel ik over mijn ontmoeting met een andere patiënt van dr. Chettawut en de komende dagen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De verpleging nam mij mee de slaapkamer in en stuurde mijn familie naar buiten. Persoonlijk vond ik dat fijn, want dit is niet iets wat heel leuk is om naar te kijken. Ik moet meteen zeggen dat de verpleging elke stap uitlegde, maar dat kan ik niet goed verwerken in dit verhaal. Ze waren in ieder geval erg vriendelijk en voorzichtig. Waar mogelijk licht ik de interessante punten die ze mij vertelden eruit. De eerste stap was het verwijderen van de tape die alles op zijn plaats hield. Dit was ook meteen de pijnlijkste stap en ze begonnen aan de achterkant. De verpleging probeerde het een beetje te relativeren door te zeggen "we give you free wax!" Daarna mocht ik op bed gaan liggen met de benen gespreid en ging de rest van het verband aan de kant. Free at last! De katheter werd er voorzichtig tussenuit gehaald (maar zit er nog wel in). Het eerst wat je ziet is een dikke gezwollen heuvel met een klein streepje waar de drain heeft gezeten. De verpleging heeft met wattenstaafjes eerst de schaamlippen schoongemaakt en vervolgens een foto gemaakt om aan de dokter te laten zien. Het voelde erg vreemd toen ze schaamlippen met twee wattenstaafjes ophielden, maar het was niet ongemakkelijk. De stap die hierna kwam was het doorknippen van twee hechtingen in mijn vagina en het verwijderen van de vulling die erachter lag. Het doorknippen gaf een klein schokje. Daarna werd weer alles met wattenstaafjes schoongemaakt en werd de vulling eruit getrokken. Dat voelde als een lang lint dat uit je onderlichaam komt. Tijdens dit hele gebeuren hield een van de zusters mijn been vast en aaide ze er zachtjes overheen. Ze legden mij uit dat ik absoluut niet de schaamlippen mocht spreiden in de komende maanden en dat de zwelling vanzelf zou afnemen. Bovendien zat er een bloedpropje bij mij clit. Kennelijk is dit normaal en ontstaat dit door de ophoping van bloed op dat punt. De zuster zeiden dat het er vanzelf uit zou gaan, maar dat ik na het douchen dat stukje met koude lucht droog moest föhnen. Daarna werd het weer schoongemaakt en kwam de voorlaatste stap, het meten van de diepte. De zuster vertelde mij te ontspannen en rustig te liggen terwijl ze de dilator klaarmaakte voor gebruik (er zijn er 5 - 0, 1, 2, 3 en 4 - 0 is de dunste en die heeft ze gebruikt). Ze duwde hem langzaam naar binnen en kwam uit op 6 inch diepte (ca. 15 cm), een goed resultaat. Ten slotte kwam de laatste stap, het schoonmaken. De zusters haalden met wattenstaafjes de lijmrestjes weg, plakten de katheter vast en deden mijn slip aan met een maandverbandje erin.

Ik heb dus ook een eerste blik op mijn vagina kunnen werpen (met een handspiegeltje, want je ziet je eigen vagina niet als je naar beneden kijkt). Het is heel bijzonder om te zien. Alles is nog dik en gezwollen, maar je ziet duidelijk de binnenste en buitenste schaamlippen. Mijn clitoris voel ik ook en is erg gevoelig. De zuster stootte er per ongeluk tegenaan met het schoonmaken en dat voelde ik duidelijk binnenkomen. Het is niet paars of blauw ofzo (wat ik wel had verwacht). De boel zit alleen wel vol met hechtingen. De littekens zitten gelukkig op een dusdanige plek dat ik denk dat ze op termijn niet meer zichtbaar zullen zijn. Ook is het gek om nog steeds die katheter eruit te zien komen. Ik had eigenlijk geen idee dat het plasgaatje zo laag zat (dicht bij de vaginaopening). Eerst dacht ik dat het wat meer bij de clitoris in de buurt zit, maar ruime tijd voor de operatie viel me op een plaatje ineens op dat dit helemaal niet zo was. Dan besef je je wel even hoe weinig je eigenlijk over vagina's weet en hoeveel je er nog overmoet leren.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nadat dit alles achter de rug was mocht ik voor het eerst in zeven dagen weer douchen. Wat was dat heerlijk! Mijn vriendin moest alleen wel bij mij blijven voor het geval ik duizelig zou worden in de douche. Het fijnste vind ik dat ik niets meer heen en weet voel bewegen als ik douche, loop, zit of lig. Ook heb ik vandaag weer kleren aan gedaan (uit praktisch oogpunt heb ik de eerste dagen in het hotel alleen een badjas gedragen en de katheter aan de band vastgemaakt. Ik voel me weer stukken meer mens. Ik kan nu ook eindelijk weer vrij lopen en aan tafel zitten (alleen niet te lang, maar het gaat stukken beter dan voorheen).

In de middag is het mij gelukt om eindelijk een andere patiënt van dr. Chettawut te ontmoeten. Via susans.org wist ik dat zij ook naar andere patiënten zocht en ik heb de gok gewaagd door te reageren. Gelukkig pakte dit goed uit. Ze is Spaans, even oud als ik (24), is hier met haar moeder en zit tegenover onze kamer! Haar SRS vond twee dagen voor de mijne plaats. Ze is even bij mij op bezoek geweest en we hebben ervaringen uitgewisseld over wat we tot nu toe hebben meegemaakt. Heel veel is herkenbaar. De smerigheid van de Swiff, de blijdschap dat het 'liquid dinner' over is en we weer alles mogen eten en de tevredenheid met onze nieuwe vagina. Ze droeg haar katheter ook precies op dezelfde manier als ik (aan een bandje in onze broekriem). I Spanje blijkt overigens ook best een fijn land als je je naam en geslacht voor de SRS wil wijzigen. We bleken toevallig beiden ongeveer op hetzelfde moment dat gedaan te hebben (voorjaar 2016) en als een van de eerste dingen in onze transitie. Ik denk niet dat ik haar de komende dagen veel ga zien (we hebben ook onze eigen dingen), maar ik zou het leuk vinden om tussendoor af en toe ervaringen uit te wisselen of een spelletje te spelen en richting het einde met haar een stukje te gaan wandelen. Toevallig vliegen we op dezelfde datum terug (16 november).

De avond breng ik door met mijn familie. Mijn pa en vriendin hebben eten gehaald en we hebben 's avonds lekker met zijn allen The Hangover 2 gekeken (die speelt zich af in Bangkok :)).

Morgen begint het dilateren. Ik heb een ander schema gekregen van de zusters dan ik bij het consult meekreeg (en op de website van Dr. Chettawut staat). De grootste verandering zit in het begin. Eerst was het zo dat je na de eerste keer dilateren drie keer per dag zelfstandig moest dilateren. Nu moet je in de eerste week minder vaak dilateren, maar wel langer en onder toezicht van de verpleging. Volgens de verpleging heeft het ermee te maken dat sommige patiënten per ongeluk hun hechtingen kapot maakten door niet goed te dilateren. Als het goed is ben ik een van de eersten met dit schema. Ik ben benieuwd hoe het uitpakt.
Gebruikersavatar
Eva
Beheerder
Berichten: 6805
Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:00
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Bericht door Eva »

Mooi relaas, Tess. Ik herken er veel in. Niet van mijzelf (Kanhai, Alkmaar), maar omdat ik bij Suporn alles mocht meemaken wat Emma overkwam. De zeven dagen na de operatie sliep ik een een bed naast dat van Emma, in het hospitaal.
Wat het meest indruk op me heeft gemaakt was het moment na het verwijderen van de (inderdaad nogal stinkende) 'package'. Er werd driftig naar me gebaard en ik begreep dat ik naast Emma moest komen staan en haar hand vasthouden toen voor het eerst die dilator heel behoedzaam door Dr Suporn werd ingebracht.
Dat moment! Dat superintieme moment vergeet in van m'n leven niet!
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
Gebruikersavatar
Mr.X
Berichten: 936
Lid geworden op: 17 jun 2013, 15:08
Gender: Trans FtM

Re: Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Bericht door Mr.X »

Ik ben dan wel FtM, maar vind dit toch nog heel super interessant om te lezen. Vooral ook omdat we een beetje SRS maatjes zijn (mijn operatie was een kleine 3 weken geleden). Die euforie van je nieuwe zelf voor het eerst zien enzo, daar zullen we gelijk in zijn. Voor de rest vast heel verschillend. Vooral bij het dilateren verhaal moest ik even bibberen....Maar super dat het goed met je gaat! Houden zo!
TessB
Berichten: 61
Lid geworden op: 20 okt 2015, 15:55
Gender: Trans MtF
Locatie: Nijmegen

Re: Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

Bericht door TessB »

Eva schreef: 01 nov 2017, 19:15 Mooi relaas, Tess. Ik herken er veel in. Niet van mijzelf (Kanhai, Alkmaar), maar omdat ik bij Suporn alles mocht meemaken wat Emma overkwam. De zeven dagen na de operatie sliep ik een een bed naast dat van Emma, in het hospitaal.
Wat het meest indruk op me heeft gemaakt was het moment na het verwijderen van de (inderdaad nogal stinkende) 'package'. Er werd driftig naar me gebaard en ik begreep dat ik naast Emma moest komen staan en haar hand vasthouden toen voor het eerst die dilator heel behoedzaam door Dr Suporn werd ingebracht.
Dat moment! Dat superintieme moment vergeet in van m'n leven niet!
Ik herken ook veel in het verhaal van Emma. Hoewel ik bij het lezen van haar verhaal wat meer een ziekenhuisidee krijg. Het kleinschalige van de kliniek van dr. Chettawut heeft ook weer zo zijn charme, maar daarna ben je vrijwel alleen met je entourage. Er is geen commune in het hotel ofzo. De controles door dr. Suporn zelf lijken trouwens ook wat intensiever. De verpleging hier stuurt wel elke dag foto's naar dr. Chettawut, maar ik zie hem volgende week zaterdag pas weer. Wel fijn dat je op dat moment bij Emma kunt zijn. Op je 'briefing' staat er niemand bij het verwijderen van de packing mag zijn zodat de zusters rustig hun werk kunnen doen. Ook wel weer ergens begrijpelijk, maar had het ook wel weer fijn gevonden als Lobke erbij was geweest.