Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Voor iedereen waarvan men bij geboorte dacht dat je een jongetje was
Plaats reactie
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

Bijna Vliegen! (dag -7)

Druk bezig met de laatste dingen in mijn koffer te doen en alles netjes in huis achter te laten voor ik naar Thailand vertrek.
Morgen vlieg ik in de middag naar Bangkok om daar volgende week donderdag (6 dec) mijn SRS en ademappelreductie uit te laten voeren door Dr Chettawut en zijn team.

Ik zal hier proberen om net als mijn voorgangsters Tess, Jill en Irene een verslag te doen van mijn dag tot dag belevingen en ervaringen. Ik heb zelf veel aan de reisverslagen gehad bij het maken van deze keuze en hoop het zelfde te kunnen doen voor de dames die hier nog een knoop over door moeten hakken.



De aanloop tot vandaag (afgelopen jaar)
Januari 2018 ben ik begonnen met me te oriënteren voor mijn SRS. Ik heb info opgevraagd bij diverse dames op het forum die de ingreep al reeds achter de rug hadden. Zowel dames die in NL geopereerd zijn en in Thailand bij verschillende chirurgen.
Ook info opgezocht bij de instanties zelf op de websites en hier en daar wat vragen per mail gesteld. Graag wilde ik dit toen der tijd met mijn psych van het VU bespreken, maar die had geen tijd en gaf aan dat ik maar nog ff rustig 3,5 maand op mijn handjes moest zitten tot onze volgende afspraak. Dit schoot mij in het verkeerde keelgat en ik heb toen narrig besloten dat ik het dan wel allemaal op eigen kracht zou doen... Domme ik :fpalm:

Ik ben op mijn gevoel afgegaan en trok het meest toe naar Dr Chettawut. Hier dan ook in februari een operatiedatum aangevraagd. Hierbij had ik aangegeven dat ik toch graag de 12maanden HRT vol wilde maken die er hier in NL voor stonden ipv de 6 maanden minimum die hij zelf hanteert.
Ik gaf aan op 5dec 2017 begonnen te zijn met mijn HRT, waarna hij mijn wens van 12 maanden ter harte nam en mijn operatie datum werd 5dec 2018.

Aanbetaling gedaan begin maart en daarmee mijn SRS op 5dec vastgelegd. Ook al een paar weken later mijn vlucht geboekt voor mij en mijn beste vriendin. Ik had haar gevraagd om mee te gaan omdat ik me bij haar super veilig en op mijn gemak voel, en gelukkig had ze ja gezegd.
Alles leek dus op rolletjes te lopen tot we aankwamen bij het volgende essentiele deel van de SRS planning in thailand... Twee SRS verklaringen van twee psychs :roll:

Dit zou bijna mijn struikelblok gaan worden. Ik was zo lekker aan het voorbereiden dat ik even vergeten was dat ik hiermee wel eens mijn psych tegen het verkeerde been kon stoten. Dat ik uiteindelijk half april bij haar op consult kwam sloeg al snel de stemming om dan vrolijk in behoorlijk bedompt. Zij was het totaal niet eens met de weg die ik in was geslagen, voelde zich gepasseerd en liet duidelijk even weten dat zij toch nog echt de touwtjes in handen had door te laten weten dat ik die verklaring pas echt ging krijgen NA 12 maanden HRT. Dit zou voor mij te laat zijn, omdat je die voortijdig naar Chett moet sturen voor controle. Wat volgde was een heftige discussie die voor mij erg emotioneel werd. Aan het einde van het consult kwam ze me gelukkig dan toch tegemoet en gaf aan dat als mijn bloedwaardes okay waren in september, ik mijn verklaring zou krijgen. Echter een tweede verklaring van het VU uit kon ik op mijn bolle buik schrijven volgens haar omdat ik me niet aan hun traject en protocollen had gehouden.

Dus... Vera had een nieuwe Missie gekregen: het zoeken van een psych die bereid was om verklaring nummer twee te tekenen.
Na lang zoeken en vaak "NEE" te horen hebben gekregen of helemaal geen respons... kreeg ik een mailtje terug van De Vaart in Assen.
De administratieve dame verontschuldigde zich voor de late reactie van hun kant en wilde graag even met me bellen om alle onduidelijkheden aan het verhaal op te helderen. Na gebeld te hebben en alles te hebben uitgelegd is zij naar de genderpsych gegaan die daar de scepter zwaait en ik kreeg te horen dat ik van haar een verklaring zou krijgen op de volgende voorwaardes: ik had mijn verklaring nodig van het VU, ik moest met haar een gesprek voeren om haar een inzicht te geven van hoe ik in elkaar zat.

Zo geschiede, alleen niet pas in september... maar al in juni kreeg ik van mijn psych een envelop mee met daarin... jaja, een getekende verklaring voor mijn SRS. Ik kon wel janken die dag van blijdschap. Ik heb ook direct die zelfde dag nog een scan van de verklaring naar Assen gestuurd met het verzoek voor het inplannen van een afspraak. Ik ging er vanuit dat dit ook wel net als bij het VU maanden zou duren voor ze tijd hadden. Echter kon ik twee weken later al bij ze terecht voor het gesprekje.
Het gesprekje zelf was een fijn gesprek. Dame waar ik zelf niet echt een super klik mee had, maar wel eentje die goed begreep hoe alles in elkaar stak zowel in mijn psyche als al het reilen en zijlen van het transitietraject. Een half uur later stond ik buiten met verklaring nummer twee in mijn handjes. Ik kon nu voor mijn gevoel de hele wereld aan.

De strijd was echter nog niet gestreden. :(
In augustus liet een goede vriendin, waar ik ook nog eens smoorverliefd op was, me kei hard vallen na een akkefietje tussen ons. Met het wegvallen van dat contact had ik het gigantisch zwaar. Ik raakt in rap tempo diep in de put en kreeg weer last van zelfmoordgedachtes (zoals ik in mijn jeugd ook had gehad). Niemand wist echter van die episodes in mijn verleden. Dit keer kon ik het echter niet langer verbergen en had ik in een soort paniek aanval mijn beste vriendin aan de telefoon, die gelijk langskwam. Wat volgende was een periode van onrust tussen mij en haar waarin we beide zoekende waren naar onze plek en rol binnen onze verstandhouding. Ik had na die dag ook gelijk bij de huisarts aangeklopt om het probleem aan te laten pakken, want zelf kwam ik er niet meer uit.
Via de huisarts op de wachtlijst van de GGZ... de verschrikkelijk lange wachtlijst van de GGZ. Ik zou pas een eerste gesprek hebben half november volgens de planning terwijl ik half augustus aan de bel trok...

Na meerdere dieptepunten meegemaakt te hebben in de tijd dat ik aan het wachten was, gaf mijn beste vriendin aan dat ze het toch niet zo zag zitten om met mij naar Thailand te gaan als ik er zo bij liep (en terecht).
Dit was echter nog een tegenslag die ik niet kon gebruiken en hierdoor raakte ik nog dieper in de put. Ik liep op dat moment al bij de praktijkondersteuner van de Huisarts om de tijd van het wachten wat te verzachten. Dat ik de volgende dag bij haar op consult kwam, schrok zij zo onwijs van mijn gemoedstoestand dat ze direct de huisarts erbij heeft gehaald en samen hebben we een kort gesprek gehad waarin er vooral sprake was van een crisisteam wat bij mij langs zou komen die middag. De huisarts zag echter gelukkig in mijn ogen wat dit met me deed. Ik ging in paniekmodus. Ik zag dat crisisteam helemaal niet zitten. Ze vroeg wat ik als alternatief zou willen en ik gaf aan dat ik die afspraak bij het GGZ graag eerder wilde hebben. Zo geschiede, de huisarts had met een belletje de afspraak meerdere weken naar voren weten te halen en na het weekend op de maandag kon ik bij het GGZ terecht. Dit gaf me rust en zekerheid. Hierop kwam ik het weekend wel door.

Maandag naar het GGZ. Toch wel goed gespannen daar naar binnen gestapt, geen idee wat ik kon verwachten. Na een tijdje opgehaald door mijn psychiater die me zou gaan helpen... of toch niet :?
We kwamen aan in het behandelkamertje en daar zat nog een dame op een stoel te wachten. Het gesprek begon met de psychiater die kort samenvatte waarvoor ik had aangeklopt en wat de huisarts in de verwijsbrief had gezet. Ik was transgender en onder behandeling bij het VU, ik zat met depressies en zelfmoordgedachtes. Het transgenderdeel was echter voor de psychiater gelijk aanleiding om alles over die boeg te gooien en hij vond eigenlijk dat ik me hiervoor bij het VU moest melden. Ik had daar tenslotte al een psych en moest het maar aan haar voorleggen.
Ik gaf aan dat ik haar niet vertrouwde en dat ze in mijn ogen teveel macht had over mijn hele traject. Ik was bang voor de gevolgen van open en eerlijk zijn bij haar. Hij vond dat ik me hier maar overheen moest zetten en toch bij het VU moest aankloppen en daarmee was voor hun de kous af.
Ik op mijn beurt dus teleurgesteld naar huis en het VU gebeld. Daar kreeg ik te horen dat ik mijn psych maar moest mailen.
Mail gestuurd en gek genoeg dit keer al dezelfde dag antwoord (ipv weken later). Ze kon me niet helpen, want ze behandelen bij het VU niet, ze controleren alleen maar. Dus ik moest maar weer terug naar het GGZ...
Zo in de steek gelaten heb ik me nog maar zelden gevoeld. Ik wilde dan ook niet meer terug naar het GGZ. Ik ben zelf opzoek gegaan naar een zelfstandige psychologie praktijk en vond die bij mij in het dorp. Hier kon ik al op korte termijn terecht en loop ik nu nog steeds.

Het kwaad was echter wel al geschied en mijn beste vriendin ging dus niet meer mee naar Thailand. Dus... wat nu. Ik heb mij tot mijn ouders gewend en het probleem aan ze voorgelegd. Mijn moeder bood direct aan om mee te gaan. Mijn pa blijft achter om het fort te bewaken en alles te regelen voor onze terugkomst. Dus, nieuwe tickets geboekt (omboeken was helaas niet mogelijk) en de reiswijzigingen doorgegeven aan Dr Chettawut.
Hierna ben ik alle reisvoorbereidingen samen met mijn ouders gaan regelen. Daar waar ik er in het verleden alleen voor stond (mijn beste vriendin vond het allemaal niet zo nodig om dingen op tijd te regelen, die reist zo vaak, het kwam volgens haar toch altijd wel goed).
Dus een visum aangevraagd voor mij en mijn moeder (ik blijf 1 dagje langer dan kan op het standaard 30dagen visum).
Bloed geprikt en een longfoto laten maken, de laatste lootjes en dan was het klaar.
De longfoto zou geleverd worden met een Engelse verklaring van de radiologe. Hij kwam echter zonder verklaring... dus ik bellen met het ziekenhuis: "nee mevrouw (na eerst tich keer gemeneerd te zijn) die sturen we nooit op, die gaat naar de huisarts die de foto heeft aangevraagd".
Huisarts gebeld: "ja die heb ik hier, maar die is wel in het Nederlands".
Ziekenhuis dus weer bellen en daar te horen te krijgen dat die alleen in het Nederlands geleverd wordt.
Giftig was ik, maar mijn huisarts was gelukkig bereid de tijd te nemen om hem voor mij te vertalen.
Bloeduitslagen moest ik dan wel zelf vertalen, dit viel gelukkig mee doordat ik dit over kon nemen van een vriendin van me die een paar maanden geleden ook bij Chett de SRS heeft gehad.

Nu aangekomen bij vandaag, waarop bijna alle voorbereidingen gedaan zijn en ik me nu bijna kan overgeven aan het programma van Chett, zit er een hoop rust in mijn lijf. Ik heb mijn strijd gestreden en bereikt wat ik wilde bereiken. Nu is het tijd om me mee te laten voeren in de planning van de kundige Dr Chettawut.

Morgen geen update. Hoop vrijdag in Thailand weer kort een stukje te schrijven.

Liefs Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
féj
Berichten: 114
Lid geworden op: 01 feb 2018, 11:20
Gender: Vrouw
Locatie: Berlijn
Contacteer:

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door féj »

Nou vera succes. En erg leuk dat je hier op het forum je verhaal achterlaat hoe jou ervari gen zullen zijn. Zoals je al een beetje wist ontlopen wij elkaar maar net, daar in thailand bij Chettawut. Ik ben benieuwd naar je verhalen 😘
My Story Féj Hyacinthe - My life in Berlin
HRT Started 19-12-2017 SRS 14-01-2019 @ Dr. Chettawut
I feel so much more with my body after this operation, verry happy with the results and setisfection in feelings (:
KeepzD
Berichten: 1304
Lid geworden op: 05 mei 2015, 21:45
Gender: Trans FtM
Voornaamwoorden: Hij/hem
Locatie: Ede, GLD

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door KeepzD »

Ik wens je heel veel succes/sterkte/kracht/plezier/alles wat je maar kan gebruiken daar! Wat een verhaal, ik hoop dat het nu allemaal wat meer voor de wind mag gaan voor je!
Forever myself
Anon20190516
Berichten: 1463
Lid geworden op: 17 nov 2014, 21:33
Gender: Vrouw

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Anon20190516 »

Lieve Vera,wat een verhaal zeg..
Fijn dat na je struggle je toch nu op het punt staat waar Je nu bent. Heel veel sterkte gewenst de komende tijd. Ik zal je met belangstelling volgen.....
Offline
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

Bangkok (dag -5)

Gisteren aangekomen in Bangkok... of was dat nou nog vandaag? Vliegen heeft voor het eerst mijn gevoel van tijd goed verprutst. Ik weet alleen dat ik nog niet zo lang geleden geland ben. Langzaam begint het besef binnen te sijpelen dat het zodirect dan tock ook echt gaat gebeuren... Mijn SRS.
Daar waar ik in NL nog helemaal geen last had van zenuwen, begin ik nu toch wel wat gespannen te worden.

We werden vanochtend (lokale tijd) opgevangen op het vliegveld door de chauffeur van chett. De nieuwe chauffeur van Chett wel te verstaan, want als ik hem goed begrepen heb dan rijdt hij nog maar 3 dagen voor de beste man. Deze chauffeur is een erg vriendelijk en vrolijk figuur, welke je ech voor geen meter verstaat in het Engels. Al kom ik er al snel achter dat dit laatste niet persoonsgebonden is maar eerder volkgebonden. Hopelijk spreekt de beste Dokter iets beter Engels dat wat ik nu tegen heb lijf heb gelopen.
Ondanks de taalbarriere en het rare accent zijn ze wel allemaal uitermate vriendelijk en behulpzaam. Het is een volkje waar ik zeker wel aan kan wennen.

Na afgezet te zijn bij ons hotel hebben we ingecheckt en ons genesteld op onze kamer. Ik wilde me erg graag ff opfrissen want na al een lange dag achterin de rug gehad te hebben begon bij mij de stoppelbaard alweer zichtbaar en voelbaar te worden. Stoppen met de hormonen valt me erg zwaar. Dit is voor dames in de toekomst zeker een goed punt om mee te nemen in de overweging tussen het Thailand traject en de NL optie waar je niet hoeft te stoppen voor je SRS.

Ik had me opgefrist en iets luchtigers aangetrokken en we zouden de straat ff oversteken naar Seacon Square. Dit is een giga winkelcentrum schuin tegenover de Vertical Suite. Ik kijk vanuit mijn raam van het appartement uit op het hoekje van Paradise Place, maar dit is gek genoeg verder lopen dan Seacon Square door de afwezigheid van een loopbrug nabij het hotel.

Het is een korte wandeling naar de loopbrug die je rechtstreeks op de tweede verdeling van Seacon Square naar binnenbrengt. Het is echter wel een wandeling waar je een goede indruk krijgt van het hectische Bangkok verkeer. Tegelijk kom je er dan al snel achter dan de Thai in het verkeer ook heel gemoedelijk zijn en elkaar de ruimte gunnen.
De loopbrug zit vol verkopers met kleedjes en heel even schrok ik hier even van. In Peru en Egypte werd je als toerist dan bijna verscheurd als ze je zagen, hier blijven ze rustig zitten en krijg je hooguit een beleefd knikje als je kijkt wat er te koop aangeboden wordt in het voorbijlopen.

In Seacon Square is het echt gaaf. Ik hou wel van shoppen en rondstruinen en hier is echt genoeg te zien. Er lijkt ook een soort systeem in te zitten, waarbij de bovenste verdieping voornamelijk eten verkoopt, de een na bovenste verdieping zitten vooral veel privé klinieken voor allerlei schoonheidsbehandelingen, de verdieping waarom je binnenkomst is de tweede. Hier verkopen ze van alles en nog wat, schoenen, telefoons, haar accessoires, kleding. Hier zit ook de Tesco, een soort grote supermarkt zoals je Frankrijk of België ook wel ziet . Ze verkopen kleding, schoenen (tot dames maat 40), bedden, elektronica, maar ook levensmiddelen op een verdieping lager. Dames met kleine borsten kunnen hier hun lol op, want BH’s in hele grote maten heb ik er niet zo snel tussen zien hangen bij de lingerie. Was erg fijn om eens te kunnen struinen, zonder teleurgesteld te worden doordat het in je maat niet te krijgen is. Blij de schoenen is dat hier echter wel het geval.
Op de eerste verdieping vind je nog veel meer winkeltjes met een grote diversiteit. Hief is tevens ook de TrueMove shop te vinden. Een telefoonzaak zoals we hier ook wel van de KPN of vodaphone kennen.
Hier is het verstandig om een simkaart te scoren van het lokale netwerk. Wij hebben nu een Sim gekocht met een maand onbeperkt data gebruik op 4G en 30 lokale belminuten, voor ff ruim 600 bath. Dit komt neer op nog geen twee tientjes.
De Sim werd er netjes ingezet en alles ingesteld en geactiveerd.
De kelder van seacon Square is gevuld met mini kraampjes zoals je op de zwarte markt ook wel ziet. Bijna alle kraampjes verkopen telefoon artikelen. Ook hier kan je rustig ff struinen zonder besprongen te worden. Ook zitten er veel masagesalons hier gevestigd.

Eten hebben we gedaan op het bovenste dek in de Foodcorner. Hier vind je een berg eilandjes waar je allemaal een bord eten kunt krijgen. Je kiest een plaatje uit wat je aanstaat of wijst wat producten aan en het wordt voor je klaargemaakt. Een bordje eten kost iets van 50 a 60 bath. Wat nog geen twee euro is. Hierna kan je plaats nemen aan een van de vele zitjes die er om de kookeilanden heen liggen.
Ik vind het zelf erg leuk om zo te kunnen experimenteren met eten, alles is erg netjes en schoon bij de meeste tentjes en je zit lekker. Streetfood met alle gemakken van een restaurant. Jammer dat het snel afgelopen zal zijn met het experimenteren, omdat ik na mijn consult morgen al snel aan het Beruchte Chett dieet zal moeten beginnen.
Misschien dat ik hier nog wel het meeste tegenop zie. Voedsel is toch altijd mijn uitlaatklep geweest als ik gestresst ben. Het eten hier is erg bijzonder en helemaal mijn ding (pittig, kruidig, rijst, roerbakken) dat ik dat allemaal moet missen terwijl ik het dan voor mijn gevoel zo hard nodig heb doet me zeer.

Morgen op consult bij Dr. Chettawut. Of eigenlijk al zo... het consult is namelijk al over 7 uurtjes. Ben nu midden in de nacht wakker omdat ik niet meer kon slapen en dit daarom maar aan het schrijven. Had eerder willen schrijven, maar na de reis, inchecken en shoppen was ik echt dood en dood op. Ik ben gaan slapen om 18:00 en nu om 01:00 klaar wakker in mijn bed.
Als ik zo hier mee klaar ben nog ff lekker omdraaien en dan fit en fris morgen naar de dokter toe. Ik wordt opgehaald om 08:00 door de zelfde chauffeur en daar voor de deur afgezet. Later op de dag zal hij ons dan ook weer thuisbrengen.

Morgen dus een verslagje van het consult. Voor nu nog even de luikjes dicht.

Dikke knuffel, Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

Consult bij Dr Chettawut. (dag -4)

De dag begon vroeg met ff douchen, aankleden en wat eten. Ik zou namelijk oprijd opgehaald worden door de chauffeur van de kliniek. Ik had gelukkig na het ontbijt nog even wat tijd om mijn haartjes echt te fatsoeneren en mijn make-up te doen. Wilde tenslotte geen onverzorgde indruk op de dokter maken. :roll:

Om 08:00 stond stipt de chauffeur voor de deur en werden we naar de kliniek gereden.
Hier aangekomen werden we netjes naar binnen geloodst door de chauffeur en gelijk warm onthaald door de receptioniste.
We mochten plaats nemen aan haar bureau en ze begon met het verwerken van mijn papieren en onze paspoorten.
Al snel werd ze vergezeld voor een verpleegster welke erg goed en duidelijk Engels sprak. Deze dame nam nogmaals de ingeleverde papieren met me door en nam mijn bloeddruk op en zette me op een weegschaal.
Ik kreeg vervolgens twee toestemmingsformulieren onder mijn neus geschoven. Ik werd verzocht om ze goed en zorgvuldig door te lezen en daarna om diverse plekken te tekenen.

Na alle administratie werd aangegeven dat de dokter me zo zou ontvangen. We namen plaats op de bank en moesten een paar minuten wachten. De verpleeegster kwam mij halen, Mijn moeder moest nog even beneden wachten. Ik moest onderaan de trap mijn schoenen uit doen en volgde haar de trap op.
Boven kreeg ik crocs voor aan mijn voetjes en mocht het kantoortje van de dokter binnen.

Hij stelde zich voor en gaf aan een paar foto’s van me te willen maken. Hierna deed hij nog wat onderzoek naar het operatiegebied. Hij gaf direct aan dat ik niet van huis uit voorzien was van genoeg materiaal om mee te werken, dus dat ik aan de skin graft moest geloven.
Hierna mocht ik plaats nemen aan zijn bureau en werd de verpleegster verzocht om mijn moeder erbij te halen.
De tijd dat we even alleen waren gebruikte de dokter om een paar vragen te stellen. Vragen die je erg eerlijk en vanuit de grond van je hart moet beantwoorden.
Dat mijn moeder vervolgens aanschoof begon de uitleg van de procedures. Zowel de operatie, als het herstel en het dilateer schema. De verpleegster legde op haar beurt uit wat te doen vooraf aan de operatie om je darmen leeg te krijgen.
Hierna was er tijd voor vragen. Alle vragen worden zorgvuldig en geduldig beantwoord. Het is een fijne warme man. :D

Mijn moeder werd na het gesprek naar beneden gebracht en ik mocht nog even mee voor een bloedonderzoekje.
Bloedprikken gaat hier een stuk omslachtiger dan in NL. Ik mocht op een bed gaan liggen. Er kwam drie man binnen. De dokter, de verpleegster en de anesthesist. Er werden incontinentie matjes op het bed gelegd onder mijn ellebogen. Een berg handschoenen werd uitgedeeld en ze gingen aan het werk. De anesthesist haalde het bloed uit mijn aderen met een gewone injectiespuit. Dat zou echt veel pijn gedaan hebben ware het niet dat hij echt waanzinnige vaste handen heeft. Hij prikte zo zorgvuldig en voorzichtig dan op het kleine prikje van de naald na, ik er niks van heb gevoeld. Beste prik ervaring ever.
Dit schept ook veel vertrouwen voor de ruggenprik. Die man heeft vaste handjes. :wship:

Beneden aangekomen nog even terug aan het bureau om de vergoeding van de skingraft en het prikken te voldoen.
En daarna werd gelijk de chauffeur gebeld om ons op te halen.
Binnen enkele minuten stond hij voor de deur en bracht ons terug naar het hotel.

Hier heb ik eerst met mijn moeder gezeten aan tafel om alles nog eens uitgebreid door te nemen. Ik heb alle data en tijden in mijn telefoon gezet ter herinnering. Het is erg veel wat er op je afkomt. Alles is gelukkig grondig gedocumenteerd en overzichtelijk uitgeschreven.

De rest van de dag hebben we nog wat in de hotelkamer en het winkelcentrum gelummeld.
Morgen gaan we in de ochtend naar de markt. De middag wil ik ff lekker ontspannen in het zwembad.
Moet ondertussen echt wel een beetje wennen aan de toenemende zenuwen in mijn lijf. :roll:

Dikke knuf,
Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

laatste avondmaal (dag -4)

Oeps, verkeerde telling in de dagen bij de vorige twee dagverslagen :doh: zo erg is mijn tijdsbesef dus van de rel.
Na het vandaag nog drie keer hardop nageteld te hebben weet ik het nu zeker. Vandaag (zondag) is het nog 4 dagen tot mijn operatie.

Vandaag was een rustig lummeldagje. We hebben nog meer flesjes water ingeslagen (je hebt er een hoop nodig). Mijn moeder heeft niet van die sterke handjes, dus probeer ik nu ik het zelf nog kan al het zware sjouwwerk te doen.
Ook ff lekker gezwommen in het helemaal uitgestorven zwembad van het hotel.

Tegen het avondeten weer naar seacon Square gelopen. Hier is het eten bij de foodcourt (bovenste verdieping) toch wel echt een genot. Een dubbel genot met een kleine knoop in je buik als je je dan bedenkt dat het misschien de laatste keer is dat je daar rond kan darren en alles kan bekijken en proeven.
Morgen begint namelijk mijn clean liquids dieet. Dit is de eerste stap in een hele serie van handelingen om je darmen leeg en schoon te krijgen. Een verplichting als je bij Chett onder het mes wilt.
Vanaf morgenochtend dus alleen nog heldere gelatinepudding, helder vruchtensap, frisdrank en boullion.

Ik heb me echter wel ff goed uitgeleefd vandaag nog. Niet een maar twee maal een bord vol lekker warm Aziatisch eten gehaald. :roll:
Bestellen is het leukste als je gewoon plaatjes kijkt, iets kiest door er naar te wijzen of zoals mij een foto te maken van het bordje en dat aan de kok te laten zien en dan maar afwachten wat je krijgt.
Een bordje warm eten kost omgerekend ongeveer 1,5 euro.
Wij halen van te voren gekoeld drinken bij de Tesco (supermarkt). Het drinken terplekke is namelijk allemaal op basis van leidingwater of onduidelijk wat de bron is.

Nog lekker gesnackt op de kamer en nu met een vol buikje naar bed.
Normaal vast voedsel zal nu 11 dagen op zich moeten laten wachten.

Dikke knuffel,
Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
féj
Berichten: 114
Lid geworden op: 01 feb 2018, 11:20
Gender: Vrouw
Locatie: Berlijn
Contacteer:

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door féj »

Geweldig om te volgen hoe je dagen zijn en hoe je alles meemaakt. Ik ben benieuwd naar je gevoel en de manier je alles opneemt mee te maken en dit aan ons kan vertellen. Geniet lieverd 😘
My Story Féj Hyacinthe - My life in Berlin
HRT Started 19-12-2017 SRS 14-01-2019 @ Dr. Chettawut
I feel so much more with my body after this operation, verry happy with the results and setisfection in feelings (:
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

Jelly, jelly en nog meer jelly. (dag -3)s

Het diëten is begonnen. Vanaf vanochtend alleen nog maar Jelly (heldere gelatine pudding) en heldere boullion.
De heldere boullion van het hotel is goed te doen. Hij is vers gemaakt en lekker op smaak met een scherp randje.
Jelly daarin tegen ben ik al meer dan zat na 1 dag.
Ik heb alle merken van de Tesco al uitgeprobeerd. Heb er 1 die ik wel okay vind, maar dat schap heb ik nu dus al leeggekocht.
Morgenochtend die van het hotel proberen... tenminste, als ze niet nog steeds op zijn. :roll:

Ik had gelukkig al ruim ingeslagen, en kon dus na alleen een kom boullion (die erg groot is overigens) naar mijn kamer om de koelkast te plunderen.

Ook zelf ff boullion blokjes halen is wel een aanrader. Ze hebben in de Tesco gewoon de Knorr blokjes, al ziet de tekst er anders uit, de verpakking is grofweg het zelfde als in NL.

Morgen vrolijk verder met de jelly... en dan ook nog laxeerpillen en een klisma erbij... het feest kan beginnen :cry:


Dikke knuffel,
Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

En... nog meer jelly :? (dag -2)

De dag begon okay. Ik had lekker geslapen tot een uurtje of 8. De wekker ging om 8:30. We zouden super relaxt doen en alleen een tas halen bij paradise park en fflekker zwemmen. Zat gister in het hotel met de gedachte dat ik hem toch niet had moet laten liggen... :roll:

Ff over 9 aan het ontbijt. Er stond een bord met 4 glazen knal rode jelly op mij te wachten. Mijn moeder vulde haar bord met warm eten en ging tegenover me zitten. Deze jelly was vers, huisgemaakte en niet zo mierzoet alles de rest. De subtiele smaak was erg welkom en alle 4 de glazen waren dan ook leeg voor ik er erg in had.
Ik had echter nogvsteeds trek en bestelde de boullion erbij. De bediening kwam al snel terug, met de boodschap dat dat dan wel bijbetaald moest worden. Dat moet je dus niet tegen een hongerige knorrige Vera zeggen... dat maakt me dan niks uit, ik had nog honger.
Ook de boullion smaakte me goed en gaf me een klein beetje een voldaan warm gevoel in mijn buikje.

De rest van de dag ging redelijk volgens plan. Tas gehaald, gezwommen en lekker geluierd op de bank van ons appartement.
Rond 16:30 ging mijn moeder de deur uit om wat te boodschapjes en eten te halen. Ik bleef thuis om netjes volgens schema om 17:00 de twee tabletten dulcolax in te nemen.
Ik nam de tabletten en ging weer verder met mijn spelletje. Mijn moeder kwam thuis met jelly van de Tesco en wat te eten voor haarzelf. Ik een assortiment aan jelly weggewerkt gevolgd door een kom soep. Ik kreeg de smaak van die vieze groene meloen jelly echter niet weggespoeld. :sad-pacing:

Om 20:00 was het tijd voor de enema. Het gebruik ging voorspoedig en het toiletbezoek in eerste opzichte ook. Ik heb ruim de tijd genomen. Toen ik dacht dat het klaar was ben ik van het toilet gegaan. Beetje buikpijn had ik wel nog steeds.
Een half uur later kreeg ik echter spontane kramp in mijn buik en kon ik nog maar net een sprintje naar de wc trekken. Ik was gelukkig net oprijd, maar jeetje... wat een kramp en aandrang vanuit het niks.
De rest van de avond eigenlijk weer relatief rustig tot een half uur geleden. Midden in de nacht wakker van die zelfde kramp en met een rotgang naar de wc.
De buikpijn houdt nu flink aan en ik verwacht zo nog wel een keertje te moeten.

Morgen ochtend aan de swiff... wordt de feestvreugde nog een stapje groter, yeey :?

Dikke knuffel,
Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
Plaats reactie