Nieuwe chat! Zie dit topic.

Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Voor iedereen waarvan men bij geboorte dacht dat je een jongetje was
Gebruikersavatar
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Simão »

Fijne kerst, Vera.
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark
Gebruikersavatar
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

dagje uitstel (dag 20)

Vandaag begon de dag als gebruikelijk. Onbijtje optijd ivm pillen (morgen de laatste verplichte medicatie), daarna door naar het bed voor een dilateer sessie, onder de douche en ff lekker tutten voor de spiegel. Daarna even aan tafel gezeten met mijn moeder. De ochtend was om voor ik er erg in had.
Rond de lunch werd er geklopt...
Het was kung, onze vaste dame van het team housekeeping. Ze was alleen, erg goed gemutst en heel relaxt. Na ff gebabbeld te hebben vroeg ik haar om de foto van gisteronchtend. Ik doelde op digitaal even doorgeven, maar zij ging hem voor me laten uitprinten. Dat is hier nog blijkbaar heel gebruikelijk, overal vind je namelijk shopjes om je foto’s af te laten drukken.
Ze vroeg of ik line app had... ik gaf aan whatsapp te hebben wat zij op haar beurt niet had. Naast het door haar aangewezen icoontje op haar telefoon zag ik echter facebook staan. Dus ik pakte mijn tablet, opende mijn facebook en vroeg haar om haar account naam. Zo geschiede... nu dus FB vriendjes met ons kamermeisje :lol:

Mijn moeder ging een stuk wandelen na de lunch en ik ff terug mijn bedje in. Ff aansterken voor het dilateren en avondeten in het winkelcentrum... of toch niet.
Nadat mijn moeder terug was ontstond de discussie over waar we gingen eten. Ik wilde buiten de deur eten, mijn moeder vond dat duidelijk nog ff eng om met mij alleen op stap te gaan.
Ik heb me uiteindelijk even naar haar wens geschikt en ben thuis gebleven terwijl zij eten ging halen. Echter wel al heel duidelijk aangegeven dat ik morgen zelf aangaf of ik naar de overkant wilde en als ik wilde dat ik dan ook zou gaan.

De avond was erg rustig. Tijdens het dilateren met een goede vriendin geappt... de tijd vloog om. Zodanig afgeleid was ik, dat ik niet direct door had dat ik met nr1 nu zo in een keer doorvloog naar de 6inch. Denkende dat ik nog een inch te gaan had (licht in de kamer is wat beroerd) zette in nog een beetje aan en was eerst gepikeerd dat ik hem niet verder kreeg. Na beter gekeken te hebben zag ik dat ik al op mijn streef maat aangekomen was “six and a bit”.
Een begrip wat de dames hadden geintroduceerd, maar wat de dokter gister toch wel even heel erg duidelijk wilde hebben hoeveel dat nu precies was :lol:

Al met al een prima dagje. Ik kijk uit naar morgen. Heb ook al aangegeven dat ik het restaurant wil uitkiezen. Foodcourt eten is super tof, maar ik ben toe aan iets anders...

Dikke knuffel,
Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
Gebruikersavatar
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawu

Bericht door Vera »

dagje van extremen (dag 21)

De dag begon als geen ander... lekker omtbijt, terug naar boven en dilateren.
Daar ging het alleen ff flink fout. Terwijl ik deze morgen heerlijk ontspannen lag te dilateren op bed met mijn oogjes dicht en een muziekje in mijn beide oortjes, werd er blijkbaar op de deur van het appartement geklopt. Het was de housekeeping en mijn moeder liet ze binnen. Ik had dit echter helemaal niet door vanwege de muziek in mijn oren en dat ik mijn oogjes dicht had. Toen ik even wilde kijken of nr 0 nog goed zat en ik mijn ogen open deed, zag ik dus opeens tot mijn schrik de dames van housekeeping staan met hun rug naar me toe.
Ik schrok me kapot, verkrampte daarbij behoorlijk en daarmee deed ik mezelf veel pijn. Ik riep mijn moeder en die deed de deur dicht. Om hem vlak daarna weer open te doen en open te laten staan... ze kwam mijn vuilnisbak halen, want die moest verschoond vond ze. Dus nam ze hem mee, ook mijn maamdverbandje plukte ze nog even uit mijn slipje...
Al met al lief bedoeld, maar als je daar met je benen wijd ligt en de deur weer openstaat, je net dilator wilt wisselen en dan je vuilnisbak mist... dan ben je niet happy. Ik dus wachten op mijn vuilnisbak, maar die kwam maar niet. Wel veel gelach en gepraat in de woonkamer. Ik riep mijn moeder meerdere keren, maar die is zo doof als een kwartel dus dat kwam met een dixhte deur niet aan. Op maximaal volume dan maar... een pijn dat dit in mijn keel deed en beneden. Maar de boodschap kwam nu wel over. Ik kreeg eindelijk mijn vuilnisbak terug.
Dus ik probeerde verder te dilateren, maar rust kon ik niet meer vinden, alles deed zeer.
Toen ik klaar was en naar de douche wilde... realiseerde ik me dat ik nu geen maandverband in mijn slipje had. Niet echt handig als je begoorlijk uitlek na het dilateren. Ik kon echter ook met geen mogelijkheid bij mijn slipje vanuit mijn positie. Mijn moeder wilde ik niet roepen, want die was nog steeds in gesprek met die dames en ik wilde koste wat kost nu eindelijk die deur eens dicht houden.
Dus maar toiletpapier opgerold en met een hand dat tussen mijn benen houdend naar de douche gehobbelt.
Zoals jullie begrijpen had ik er behoorlijk de pest over in. Ik voel me erg kwetsbaar tijdens het dilateren en vandaag werd mijn veilige bubbeltje even hardhandig lek gestoken.
Dus ik ging tekeer tegen mijn moeder nadat ik uit de douche kwam. Dit eindigde in een ruzie waarbij zij de deur van haar kamer achter zich dicht trok en ik huilend op mijn bed plofte.

Rond de lunch probeerde ik contact met haar te krijgen, maar op kloppen en normaall roepen reageerde ze niet. Ik weer huilend aan tafel. Pas nadat ik overstuur haar nog eens riep kwam ze naar buiten, kwaad.
Ik was een ondankbaar kreng als ik dacht dat ik haar zo moest uitfoeteren... vera dus nog verder overstuur.
Na nog veel gehuil en gesnotter hebben we het een soort van bijgelegd.
Daarna ben ik gaan slapen, want ik was kapot.

Ik heb geslapen tot ik wakker werd van Tiar en Sri. De dames kwamen even vluchtig langs om te kijken of het goed ging. Maakte de boel even rap schoon met wattenstaafjes en gingen weer.
Daarna maar gelijk weer gaan dilateren, want ik wilde aan de overkant eten.
Dilateren was erg pijnlijk, alles voelde beurs. Maargoed, ff kiezen op elkaar en door.

Na het dilateren even snel wat kleren aangeschoten en mijn haar gefatsoeneerd. Een tas gevuld met alle essentials: portemonee, paspoort, telefoon, babywipes, schoon maandverband, flesje water. Vera was er klaar voor.
Kussentje mee in een aparte tas en op naar de lobby voor een taxi naar de overkant.
Dit was snel gefixt en na een kort ritje stond ik sinds tijden weer in seacon square. Op mijn eigen tempo naar de roltrappe. Gewandeld en door naar het eten. Mijn moeder wilde perse naar de foodcourt voor haar hap en ik wilde even geen tegengas geven na alles wat er was voorgevallen en legde me daar maar bij neer.
Wel daar nieuwe tentjes uitgeprobeerd en zo doende op een meesterlijk gerecht met buikspek gestuit.

Voldaan van het eten vervolgde we onze weg via het toilet naar de apotheek, gevolgd door de tesco lotus en daarna naar de bakkerij.
Ik was na even gezeten te hebben op het randje van de fontijn in de centrale hal weer opgeladen. We zouden een taxi gaan pakken. Aangekomen op de taxi standplaats stond ereen mega rij mensen op een taxi te wachten... dit zou nog wel even gaan duren.
Ik gaf aan dat ik wel dacht naar het hotel te kunnen lopen, als we de roltrap de brug op zouden nemen. Naar beneden kwam ik wel, dan werkt de zwaartekracht tenslotte in je voordeel. En zo geschieden. Vera liep het hele stuk op haar dooie akkertje terug naar het hotel.
Aangekomen op de kamer deden alleen mijn voetjes wel flink zeer. Die waren het lopen niet meer gewend.
De aansluitende dilatatie sessie viel me wel zwaar. Nu niet omdat het zeer deed, al was het nog wel wat beurs. Maar vooral omdat ik eigenlijk graag wilde slapen.
Het geen ik nu dan ook snel ga doen. Morgen nog zo’n tripje, alleen dan proberen even minder meters te maken in het winkelcentrum zelf.

Dikkek knuffel,
Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
Gebruikersavatar
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

afscheid nemen is begonnen (dag22)

Vanmorgen “uitgeslapen”. Wat een uurtje later mijn bed uit betekende. Heerlijk om nog ff te luiren in de morgen en geen rekening meer te hoeven houden met het pillen schema van de dokter. Ik hou echt heel veel van die man, maar met sommige dingen is hij wel wat aan de fanatieke kant. :roll:
Na het eten natuurlijk weer dilateren, waarbij ik zo in mijn automatisme het schema van de afgelopen dagen aanhield, vandaag had ik echter moeten beginnen met de volgende stap. Dat dan maar in de middagsessie proberen.
Dat ik de douche uit kwam zat ons vaste kamermeisje in kleermakerzit op de grond naar mijn moeder die op de bank zat. Ze waren druk op hun telefoon en tablet om elkaar foto’s van het thuisfront te laten zien.
De band die die twee hebben opgebouwd is echt bijzonder. We zijn dan ook uitgenodigd om op het nieuwjaarsfeest te komen vanavond bij housekeeping op de verboden verdieping (nr2).

Na de lunch even lekker op bed gelegen en geslapen. Ik had de wekker gezet om op tijd aan het dilateren te beginnen. Midden in mijn middagsessie werd er geklopt en stond Tiar voor de deur. Ze vroeg hoelang ik nog bezig was en zei dat ze daarna terug zou komen. Stipt op het aflopen van mijn wekker stond ze weer voor de deur.
Dit keer had ik het schema wel goed gevolgd en het ging verbazingwekkend goed.
Tiar maakte de hechtingen even schoon en smeerde er zalf op. Daarna beantwoorde ze nog alle vragen die ik opgeschreven had.
We prate nog even wat over het eten in seacon en paradise park. Ik had blijkbaar gisteren het nr1 gerecht van thailand ontdekt. Het gerecht wat ik vanavond ook zeker weer ging bestellen, want och wat was dat lekker.
Ik gaf haar haar cadeautje en na uitgebreid afscheid te hebben genomen vertrok ze weer. Wat zal ik haar lieve gezicht en al haar wijsheid missen zeg.

Ff snel onder de douche gedoken en in mijn favo jurk gekropen, op naar seacon square. Weer met de taxi heen... dit keer een chauffeur die ons er na 100meter bij de loopbrug er al uit wilde gooien. Gezegd dat dat niet okay was. Hij met duidelijke tegenzin door gereden naar de hoofdingang.
De trap af vind ik nog wel okay gaan, maar die hele brug opklimmen zag ik niet zo zitten.
Eenmaal binnen gelijk voor naar de foodcourt voor een warme maaltijd. Heerlijk voldaan daarna nog even over de markt in de centrale hal gelopen. Daar heb ik een mooi horloge voor mezelf gekocht. :dance:
De wandeling naar huis viel me wat zwaar. Mijn moeder liep steeds voor me uit, waardoor ik onbewust telkens net ff te snel wilde gaaan lopen. Eenmaal thuis toch lichte pijn en wat bloed in mijn maandverband. Morgen misschien toch ff rustiger doen. Krachten sparen voor de terugvlucht.

Voor nu san ook maar snel de oogjes toe.

Dikke knuffel,
Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
Gebruikersavatar
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

afscheid nemen (dag 23)

Vandaag de dag staat helemaal in het teken van afscheid nemen. Los van de gebruikelijke routine is het vooral erg emotioneel bij mij. Ik wil eigenlijk helemaal niet weg.

Aan het einde van de ochtend werd er geklopt. Ik had eigenlijk housekeeping verwacht, maar het waren de twee dames van de keuken die voor onze deur stonden. Ze hadden een groot bord gevuld met verscfruit voor ons bij zich. Waar wij toch al dit liefs aan te danken hebben weet ik niet, maar het raakt me wel.

Sri was lekker optijd vlak na de lunch. Nog even gezellig met haar gebabbeld over haar familie waar ze komende paar dagen op bezoek gaat. Daarna afscheid van haar genomen met een stevige knuffel. Ook haar heb ik een klein cadeautje nog gegeven.
De tranen stroomde over mijn wangen. Nu was het toch echt zo ver... geen verpleging meer, geen gezellige bezoekjes waarbij je hoort dat alles goed gaat.

Vlak daarna stond housekeeping voor de deur. Het was de oudere dame die vaak met kung mee was en een meisje die ik nog maar twee keer eerder heb gezien. Beide spreken weinig engels, maar waren erg duidelijk in hun boodschap dat ze ons zouden missen. Ook werd wel duidelijk dat ze het gisteren op het feestje onwijs leuk vonden dat mijn moeder er was. Ik trok het gisteren niet meer om na de wandeling nog daar heen te gaan, dus mijn moeder is alleen naar dat feestje toegegaan.
Het was een dolle boel als ik mijn moeder mocht geloven, veel eten, karaoke in het engels en thais, dansen en een soort loterij. Mijn moeder had zoals opgedragen een cadeau mee, die was op de loterijtafel gegaan en voorzien van een nummertje. Aan het einde van het feest werden ze dus door middel van lootjes allemaal uitgedeeld.
Mijn moeder kwam gisteravond dus thuis met een bedsprij... die moest ook nog even in de koffer... :fpalm:

Vandaag werd wel duidelijk dat het heel bijzonder werd gevonden dat mijn moeder was komen opdagen en zo veel lol had gehad met iedereen.
Er werden filmpjes tevoorschijn getovert op de telefoons en de feestvreugde zette zich bijne weer voort in onze kamer vanmiddag. Net toen ze weer even bezig waren met de schoonmaak activiteiten werd het verstoord door de telefoon van de oudere dame... het was Kung. Ze videobelde even om ons gedag te zeggen en te zeggen dat ze om 5uur nog even langs kwam in de vertical om echt afscheid te nemen. Dat gaat straks dus nog wat worden...

Ik hou voor nu even op met schrijven. Morgen verwacht ik zo moe te zijn van de vlucht, dat ik dan waarschijnlijk ook even verzuim te schrijven. Echter daarna zal dit verhaal nog een staartje krijgen...

Dikke knuffel,
Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
Gebruikersavatar
Hormoonmeisje
Berichten: 309
Lid geworden op: 24 dec 2018, 03:34
Gender: Vrouw
Locatie: ??

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Hormoonmeisje »

Wat een prachtige ervaring, Vera!
Ik heb met plezier jouw SRS verslag gelezen.
En ik ben een beetje jaloers eigenlijk wel haha.
Herstel goed want je bent nog in een prille herstelfase, dus veel rust zal je goeddoen.

Veel moed met het afscheid nemen. Maar bekijk het zo : je kan volgend jaar gewoon weer naar Thailand als je spaart ;)

Groetjes,
Kato
Ik schrijf niet meer mee en lees niet meer mee op dit forum.
Gebruikersavatar
Tanja
Berichten: 308
Lid geworden op: 06 nov 2012, 19:51
Gender: Trans MtF
Locatie: rotterdam

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Tanja »

Heel mooi allemaal Vera en onwijs bedankt dat je het allemaal met ons hebt willen delen. Bij het lezen van je verslagen droomde ik elke keer weer een beetje weg en probeerde ik me te verplaatsen in jouw persoontje. Helaas is het nog niet mijn beurt maar dat is mijn eigen schuld.
Heel veel geluk gewenst en een veilige terugvlucht naar ons kikkerlandje
Waarom heb ik het mezelf zo moeilijk gemaakt?? Omdat ik waarschijnlijk een domme doos ben die het allemaal wel dacht te kunnen verdringen :fpalm:
Gebruikersavatar
Jennifer84
Berichten: 156
Lid geworden op: 17 jul 2017, 00:21
Gender: Trans MtF
Locatie: provincie Utrecht

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Jennifer84 »

Dank je wel Vera voor je verhaal. Het leesde heel veel weg. Hoop is interessant en heb de nodige aantekeningen gemaakt omdat ik van plan ben om daar de SRS te laten doen na mijn FFS.
Succes met de terugvlucht.
groetjes Jennifer
Wees jezelf, het leven is te kort om iemand anders te zijn.
Gebruikersavatar
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

:hug: Dank jullie voor jullie lieve berichtjes :hug:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today
Gebruikersavatar
Vera
Berichten: 305
Lid geworden op: 08 mei 2015, 11:14
Gender: Vrouw
Locatie: Alkmaar

Re: Vera's SRS in Thailand (Dr Chettawut)

Bericht door Vera »

de terugvlucht en thuiskomen (dag 24 en 25)

De dag van mijn retourvlucht begon al lekker met stress. Ik had de avond ervoor wekkers gezet voor het dilateren om 4:00, 6:00 voor dat ik mocht stoppen en 7:40 om richting lobby te gaan.
Ik schrok echter wakker rond 5:10. Ik keek op de klok en zag dat ik me dik een uur verslapen had.
Na het zetten van de wekkers had ik mijn simkaart gewisselt.. hierdoor zijn blijkbaar al mijn wekkers in mijn telefoon van slag gegaan. Snel dus maar dilateren, maar de volle twee uur zou ik al niet meer redden. Dan dus maar langer dilateren als ik in NL was die avond.
Wat later dan gepland gestopt om zoveel mogelijk tijd nog te pakken, door onder de douche en in de kleren.
Snel naar het ontbijt voor een laatste hap thaise rijst en naar de kamer om de laatste spullen in te pakken.
Daarna betalen in de lobby en snel de auto in van de kliniek.

Op het vliegveld werden we er voor de juiste deur uitgezet door onze chauffeur. Ik herkende hem van eerder... hij is de enige mannelijke “nurse” in de kliniek en degene die mijn hechtingen bij de checkup wegknipte.
We zwaaiden elkaar uit en gingen daarna gelijk door naar de incheck balie.
Hier was een speciale balie van de KLM voor special assistance. Onze koffers werden ingechecked en ik kreeg een rolstoel.
Deze eenvoudige rolstoel was tegelijk de meest luxe vliegveld optie die je maar kon bedenken. Hij kwam namelijk met een thaise man die je overal heenduwde waar je maar wilde gaan. Ook mocht je door de special securitie check en stond je binnen enkele seconden aan de andere kant van het checkpoint.
De thaise man bleef bij ons tot aan het vliegtuig en heeft meerdere keren geduldig op ons staan wachten.
Ik mocht als een van de eerste ons vliegtuig in en had al snel onze voorkeursstoel gevonden.

12,5 uur zitten, verzitten en kort de benen strekken...
Doordat ik in mijn stoel nu ook mijn benen kon strekken en daarmee alles kon rekken ging het zitten lang goed. Ik keek telkens een film af en deed daarna een romdje vliegtuig. Dit ging goed tot ongeveer de laatste twee uurtjes. Toen wist ik van gekkigheid niet meer hoe ik op het beperkte stukje zitvlees moest zitten wat mijn donut raakte. Gelukkig waren deze twee uurtjes zo om met wat afleiding.
Vlak voor de landing kreeg ik bezoek van de hoofdstuwardes die even kwam kijken hoe het met me ging. Ze gaf aan een rolstoel voor me klaar te hebben bij de slurf.

Aan het einde van se slurf stond idd een rolstoel op me te wachten. Niet zo’n mooie als op de luchthaven van bangkok, maar het was alles beter dan ver lopen. We werden naar een elektrisch karretje begeleid en mochten daarop plaats nemen.
Dit was pas echt ff afzien. Er werd heel hard opgetrokken en geremd, wat toch wel voor ongemak zorgde.
Bij de douane verlieten we het karretje en ging ik terug in een rolstoel. Deze werd ook hier door een man voortgeduwd.
Het leek wel uitgestorven op schiphol, geen mens te bekennen.
Lekker vlot ook hier door de douane en door naar de bagageband. De enige band waar mensen stonden was de onze. De begeleider hielp met de koffers op een kar leggen en reed mij door de laatste douane post. Mijn moeder volgde met de kar met koffers.

Hier stond mijn vader op ons te wachten en ik werd aan hem overgedragen.
Na de nodige knuffels vervolgde we onze weg naar de auto. De rolstoel had massieve banden en elke voeg en hobbel in de parkeergarage deed zeer. Al snel ben ik het laatste stukje dus maar gaan lopen. Gelukkig was toen niet ver meer tot de auto.
De autorit naar huis was echt een hel. Ik had een lange winterjas aan en daardoor werd denk ik het effect van mijn kussentje teniet gedaan. Gewoon zitten deed al zeer, laat staan hobbels, remmen en optrekken.
Mijn pa reed gelukkig heel voorzichtig en 40min later waren we thuis.
De laatste meters tot aan mijn voordeur vielen me erg zwaar. Ik denk door de autorit dat nu ook lopen echt zeer deed.
Eenmaal binnen gelijk door op mijn bankbed. Daar aangekomen en geinstalleerd even mijn woonkamer in me opgenomen... hij stond helemaal vol met bossen bloemen. Het rook er ook naar een bloemenstalletje, heerlijk.

Nu alleen nog wat eten, dilateren en snel de oogjes dichtdoen.



De volgende morgen werd ik redelijk uitgerust maar nog lichtelijk beurs wakker.
Nog ff gelummeld en toen maar gaan dilateren.
Na het dilateren zelfstandig mijn trap op geklommen om boven even onder de douche te gaan. Dit ging verbazingwekkend goed en ik denk dan ook dat ik erg binnenkort gewoon weer boven in mijn bedje slaap.

Na de lunch kwamen mijn broertje en schoonzusje even op bezoek. Was erg fijn ze weer te zien.
Na hun vertrek alweer tijd voor de middagsessie. Dilateren gaat toch wat lastiger merk ik op mijn zachte bed.
Dat ik net onder de douche vandaan kwam kwamen net mijn ouders binnen. Ze hadden boodschapjes gedaan en bij mijn oom verse appelflappen voor de avond mee genomen.

Mijn oudjaars avond was erg saai. Veel geslapen en de tijd die ik wakker was dilaterend doorgebracht. Rond 23:30 onder de douche vandaan en daarna nog even gezellig met mijn ouders gezeten.

Voor nu houdt hier mijn verhaal even op. Ik zal in de toekomst nog wel wat voortgang posten, maar niet meer met de zelfde frequentie.

Allemaal een heel fijn en gelukkig 2019 :happy-wavemulticolor:

Dikke knuffel,
Vera :romance-heartsfade:
I'm unstoppable
I'm a Porsche with no brakes
I'm invincible
Yeah, I win every single game
I'm so powerful
I don't need batteries to play
I'm so confident, yeah, I'm unstoppable today