Het is al weer een week of zo dat ik "m'n poes niet voel", in positieve zin. Voorheen had ik, ondanks dat ik geen pijn had, altijd wel het gevoel "oh, daar zit iets wat nog geneest".
Nu is het gewoon een onderdeel van m'n lichaam geworden, en dat is fijn zo
Dilateren gaat nog steeds niet met maat #2 (laat staan #3 of #4) :/
Genezing is in principe klaar nu, zegt ook m'n gynaecologe. Littekens tussen vulva en lies zijn al bijna vervaagd; littekens verder naar voren/boven, waar de skin graft is genomen zijn nog duidelijk zichtbaar.
Ik voel me nu ook zeker genoeg om de labia wat uit elkaar te bewegen zodat ik me daar af en toe kan schoonmaken met douchekop en/of wattenstaafje; een paar weken geleden voelde dat nog een stuk onzekerder.
FFS komt nu snel dichterbij (al is die datum verplaatst naar de 25e; die datum kwam ons beiden beter uit).
En op hormoongebied ben ik bezig met overstappen naar een andere endocrinoloog, zodat ik een 'maatwerk' recept kan krijgen voor wat ik dagelijks inneem.