LauraHeleneN schreef: ↑12 mei 2019, 23:22
Renée schreef: ↑12 mei 2019, 18:05
Begin dan maar niet aan hormonen en hou het fijn bij de inlegprotheses is dan mijn idee.
Ik denk niet dat je toe bent aan permanente veranderingen
Moet dat dan? Als het al zo is, dan is dat aan @Tijgertje om te zeggen, of eventueel de gendertherapeut, niet aan jou.
Kijk ter relativering hiervan, alleen al naar de grote groep transgenders die - om welke reden dan ook - afzien van bottom surgery.
Tja ik vind de term Transgenders om al die vertakkingen in op te nemen gewoon te breed.
Renée bedoelde haar post totaal niet als oordeel vellende...althans ik las deze totaal niet zo.
Je weet als je aan hormonen begint dat borstvorming er gewoon gaat komen punt uit.
Ik heb deze quote zo aangesneden omdat bottom surgery wel een hele grote stap verder is.
Mij werd ook recent gevraagd waarom ik daar beneden mij afgezien van teelbal operatie verder geen operatie wenste:
Sta helemaal alleen in het proces en zo kom ik dus na de operatie ook thuis, moet een buffer op hebben gebouwd om online boodschappen te kunnen aanschaffen en ook een buffer voor taxi ritten van en naar Amsterdam a 170 euro als er wat mis gaat.
En ondanks dat je dit aangeeft wordt je nog steeds met de nek aangekeken dat je geen echte transvrouw ben...tja ik leef al eigenlijk al 3 jaar als vrouw en dat is ook met een mannelijk lid waar ik totaal geen problemen mee heb.
Over de SRS wordt te simpel gedacht en aan andere door gegeven..ik heb er teveel zien stranden die ondanks met twijfels de operatie toch in gingen en hoopte dat alle mooie verhalen ook voor hun zouden gelden maar in sommige gevallen was dat niet zo.
En ook ik werd weer over die grens heen getrokken al was het maar kort om de SRS te laten geschieden.
Voor mij is de keuze gewoon gemaakt, aan mijn hoofd kan alleen een dokter in Taiwan nog iets vrouwelijks maken.
Qua lichaamsbouw heb ik mazzel alleen jammer dat ik de 46 aan tik inmiddels.
Een SRS wordt bijna aangedragen als zaligmakende en als je als transgender die stap niet kan of durft te nemen dan ben je gewoon geen vrouw.
Ik ben Lisa 45 jaar, lelijk verminkt in het gezicht en arm maar voel zich al heel lang vrouw en leeft daar naar.
Besloten dat een SRS mij totaal niet minder vrouw maakt dan ik mij nu voel.
De vrouw in mij leeft in mijn hart en ziel..