Mannelijke vs vrouwelijke arts

[J1nny]

Huisarts in mijn geval is er een uit een huisartsenpraktijk met 4 huisartsen, alle 4 man overigens.
Na het knoop doorhakken van mijn lief, een gesprek gehad met de man en ik houd hem nu regelmatig op de hoogte. (via mail)
Vind hij lekker, en ik heb eventueel een backup........

Win win dus en dat hij man is boeit mij niet...

[Anon20180501]

Zou het verschil tussen liever wel of niet met een mannelijke gesprekspartner te maken willen hebben kunnen te maken hebben met je eigen karakter?
Ik bedoel, ik ben echt een 'meisje' als het om praten over mijn gevoelens en emoties gaat, zo zacht en kwetsbaar als een kanarie in een kolenmijn.
Wanneer ik op stap ben of waar dan ook waar mannen komen kan ik mijn 'mannetje' wel staan maar dan heb ik het over vanalles behalve over mijn gevoelens ed.

Liefs Daniéla

[Femme Fatale]

Ik denk dat het schaamte te maken heeft. Hij kent mij al lang als stoere man e.d. dus een plotse verandering is denk ik teveel van het goede. Dus het licht echt aan mij.

[Minne]

Man of vrouw discussie ter zijde, misschien is het niet zo'n slecht idee om het juist aan te kaarten bij die vrouwelijke dokter die jou nog niet kent. Je andere huisarts kent je al zo goed en als hij je-zoals je zegt-kent als mannelijke man word het misschien een beetje een verdedigend praatje, alsof je aan hem moet bewijzen dat zijn beeld van jou tot nu toe eigenlijk helemaal niet klopt. Een nieuwe arts heeft nog geen eerdere indruk van je en is wellicht meer bezig met jouw probleem dan haar reactie erop. Heb je natuurlijk wel dat ze het waarschijnlijk in je dossier zet en je mannelijke huisarts het dan alsnog leest, maar ik weet niet zo goed hoe dat werkt.

[Jannet V]

Mijn huisarts is een vrouw en dat maakte het voor mij veel gemakkelijker. Dat heeft niets te maken met schaamte maar meer omdat ik dan het idee heb dat ik in weinig woorden mijn gevoel neer kan leggen. Als ik stralend vertel dat ik m'n wenkbrauwen weer heb laten epileren en verven dan begrijpt ze mijn gevoel en wat er bij hoort meteen. Haar nieuwsgierigheid, ik ben voor haar de eerste, voelt ook heel natuurlijk. Maar de vertrouwensband die we al opgebouwd hadden voor mijn coming-out geeft toch wel de doorslag. Ze heeft me meegemaakt als een dood vogeltje en nu ziet ze dat ik weer vliegen kan.
Als ik zou moeten kiezen zou mijn voorkeur in eerste instantie wel uitgaan naar een vrouw en dat heeft heel veel te maken met mijn verleden. Dus het is heel persoonlijk denk ik.

[Jessy]

Ik zit bij een huisartsenpraktijk waar 2 mannen en 1 vrouw als huisarts zitten. Alledrie zijn zeer prettig in omgang, en zeer vakbekwaam. Dus in dat geval maakt het mij totaal niets uit.
De psychiater van het genderteam waar ik ben geweest was een man, en ook daar had ik geen enkel probleem om in alle openheid te praten over mijn probleem.
Mijn ervaring is dat je met een arts gewoon een goede klik moet hebben om je op het gemak te voelen, en dat dat niet zo zeer geslacht gerelateerd is.

[Engel]

In principe denk ik dat je daar gelijk in heb. Het zou moeten gaan om de klik en de vakbekwaamheid. Maar er kunnen natuurlijk ook nog andere redenen meespelen, als ik alleen voormezelf spreek kan ik gewoon niet open met een man over mijn gevoelens praten. Maar dat ligt eerder bij mezelf dat weet ik.