YES, ik ben binnen!

[Sandra]

Afgelopen maandag 19-11 las ik op het internet dat er op woensdag 21-11 een voorlichtingsavond zou zijn bij het VUmc in Amsterdam betreffende Voorlichting Genitale Chirurgie Transvrouwen, een thematische voorlichtingsbijeenkomst dus. Hierbij stond wel de dag vermeld maar niet de aanvangstijd (dacht ik, ik had niet goed gekeken). Omdat ik zelf wil weten wat er nu precies met mij aan de hand is, dacht ik daar ga ik heen. Er valt altijd wel wat te leren, het is een voor mij nieuwe omgeving en het is ook niet verkeerd om daar de sfeer eens te proeven.
Op dinsdag 20-11 's morgens om iets na half tien heb ik opgebeld naar het VUmc om naar de aanvangstijd te vragen. Door de receptie werd ik doorverbonden met... de kolonel van het hele stel
(zo stelde hij zich daags erna voor aan mij, na de voorlichting).
Na een aantal korte belangstellende vragen van zijn kant, waarbij ik een beetje uit de tent gelokt werd, kwam zijn vraag of ik belangstelling had voor een intake gesprek. Toen ik hierop ja zei,
beloofde hij mij dat ik teruggebeld zou worden, in ieder geval uiterlijk op maandag 26-11.
Ik werd echter al diezelfde dag (20-11) om kwart voor twaalf teruggebeld! Binnen twee uur en een kwartier! Ten eerste was ik stom verbaasd, maar toen ik na het doorgeven van de nodige informatie te horen kreeg dat ik op dinsdag 27-11 tegen kwart voor twaalf kon komen om de vragenlijst in te vullen en om één uur bij de Medisch Psycholoog had ik het helemaal niet meer. Precies één week later, op het kwartier nauwkeurig! Op het internet had ik heel andere dingen gelezen.
Op woensdag 21-11 ben ik na werktijd en na mij omgekleed te hebben als vrouw naar Amsterdam gereden (163 km). Eerst een half uur in de file bij Amersfoort en iets later drie kwartier bij Muiden.
Een half uur te laat dus, maar geen probleem. De Amstelzaal bij het VUmc is zodanig ingericht dat (te) laatkomers niet storend hoeven te zijn. De avond was zeer zinvol, duidelijk voor iedereen, er konden zelfs vragen worden gesteld per onderwerp en ook al behoorde ik niet tot de doelgroep (ik moet nog beginnen), ik had het gevoel erbij te horen en serieus genomen te worden.
Donderdag 22-11 heb ik meteen een afspraak met de huisarts gemaakt. 's Middags al had zij alle tijd voor mij en heb ik veel ervaringen en gevoelens met haar gedeeld. Zij staat er wel voor open, ik ben hier ook niet de enige in haar praktijk. Ik heb haar beloofd haar op de hoogte te houden van alles. Ook van het inlichten van mijn kinderen wil ze graag de reacties weten.
Zaterdagmorgen 24-11 heb ik met mijn dochter gepraat. Tot nog toe had ik alles echt voor iedereen verborgen weten te houden, maar nu heb ik haar alles verteld. Hoe lang het al speelt, wat er allemaal gebeurt is, waar ik bij haar vooral bang voor was en dat ik bang ben voor de toekomst. Wat hangt mij allemaal nog boven het hoofd, waar is de grens, houdt het ooit op met nog verder gaan, kan ik een balans vinden tussen man en vrouw zijn?
Ze reageerde trouwens verbazingwekkend positief, gunde mij m'n geluk, wilde veel praktische details weten en bood me hulp aan met opmaken. Maar ze wilde natuurlijk ook wel graag een keer shoppen in mijn kledingkast (ze is nagenoeg even groot als ik en heeft dezelfde schoenmaat)! Toen kort na de middag haar partner ook toevallig even langs kwam, kreeg hij ook, kort samengevat, het verhaal te horen. En weer dezelfde positieve reactie: het gaat om jouw geluk, voor mij zul je altijd haar vader blijven. Ik kom er hier heus niet minder om!
Nu is het zaterdagavond, 6 dagen terug was ik nog in mijn donkere kast op het internet aan het snuffelen, vanmorgen kreeg ik de schriftelijke bevestiging dat ik over 3 dagen een intake gesprek heb en vanmiddag ben ik voorzichtig voor het eerst uit de kast gekropen.
Je hebt ups en downs in het leven!
Sandra.

[Sandra]

Vandaag ben ik naar het VUmc geweest.
In plaats van een half uur te laat, zoals woensdagavond, nu eens vijf kwartier te vroeg.
Netjes als mijn toekomstige zelf, als vrouw dus, gekleed. Alleen had ik mijn bevestigingsbrief vergeten. Dit was geen enkel probleem, ik stond op de lijst, ik kon mij legitimeren en ik was goed verzekerd. Er werd een foto van mij gemaakt en ik mocht een hele stapel papieren invullen.
Dan heb je dat uur echt wel nodig, wil je geen rauswerk leveren.
Meteen bij binnenkomst werd ik geholpen en mocht aansluitend meteen alle papieren invullen. Daarna zou ik nog drie kwartier moeten wachten op het gesprek maar na ongeveer tien minuten
werd ik al opgehaald.
Het gesprek verliep heel prettig met duidelijke vragen van haar kant en een uitgesproken mening van mij. De conclusie was dan ook heel duidelijk: ik ga met zekerheid het traject in!

YES, IK BEN BINNEN !!!

Nu maar wachten op het verlossende telefoontje. Hoe lang duurt ongeveer anderhalf jaar?
Help me de tijd vooruit te duwen...
Liefs, Sandra.

[J1nny]

Troost Sandra, ook ik was die woensdag daar en heb ook 'de kolonel' even gesproken.
Anderhalf jaar is inmiddels verleden tijd, op het moment nu is het een jaar en ze lopen in.
Ik heb de intake al enkele maanden achter de rug en leef al bijna drie maanden fulltime als mijzelf.

[Sandra]

Dank je Jinny,
dat scheelt in ieder geval weer een derde van de tijd.
Zelf kan ik nu nog niet full-time als mezelf leven, want dan zou ik volgende maand zonder werk zitten. Hiervoor ontslaan mag niet, maar bij mijn werkgever zijn momenteel veel mensen over. Dan is de keuze niet zo moeilijk. Een wachttijd van ongeveer een half tot een heel jaar kan voor mij net erop of eronder zijn.
Ondertussen zoek ik natuurlijk naarstig zelf naar ander werk. Ik ben al tevreden met een parttime baan van 20 uur per week, bijna ongeacht wat, als ik maar als vrouw welkom ben, en in ieder geval buiten Twente. Verhuizen is geen probleem.
Ben benieuwd wanneer en waar het schip strand.
Liefs, Sandra.

[Arike]

Gefeliciteerd met deze mooie stappen, Sandra!

[Eva]

Goed op weg, Sandra. Proficiat!
Eerder deze week sprak ik met doctor Gijs en daarbij bleek niet dat ze qua wachtlijsten aan het inlopen zijn. Maar misschien is hij daarover (nog) niet goed geïnformeerd.

[Raisa]

Marissa Mag nu wel wat eerder beginnen met de diag dan was gepland. Het lijkt erop dat ze zog wat aan het inlopen zijn nu.

[Venka]

Welkom Sandra en fijn dat je intake zo vlot en lekker liep.Het is altijd leuk om iemand uit Twente hier te zien.Hoe kom je de wachttijd door van ruim een jaar....euhm wachten denk ik.Er zijn meer wachtende en dat blijft vervelend.

[Harro]

Gefeliciteerd met deze positieve ervaring

[Jasper]

Wat een mooi nieuws Sandra! Ik hoop voor je dat je ander werk vindt en als vrouw kan gaan leven. Gefeliciteerd!