Ja dat is het hem dus. Ik heb constant het gevoel dat ik tussen twee partijen in zit. Ik moet in eerste instantie al rekening houden met mijn moeder en broertje waar ik nog samen mee woon (ik ben soms ook bij mijn vader, maar dat is al helemaal hopeloos, streng gelovig etc.). Mijn broertje en moeder vinden het al lastig om de veranderingen mee te maken, laat staan dat ik ineens van het een op het andere moment mij als vrouw ga presenteren. Ik ben altijd al onzeker over mijzelf geweest, maar de situatie waar ik nu in zit maakt mij gewoon op sommige momenten heel erg instabiel. Gelukkig heb ik wel sinds gisteren een goedkeuring voor professionele begeleiding van Stepwork gekregen, vanaf volgende week krijg ik meer hulp in het presenteren als vrouw. Wat dat betreft ben ik wel blij dat ik bij Stepwork zit en niet bij een andere organisatie/ziekenhuis. De specialistische hulp die ze je bij Stepwork aanbieden kun je volgens mij zo ergens anders niet krijgen.Tja ik leef al sinds 2017 qua kleding en uiterlijk al als vrouw maar heb wel mee dat ik klein ben.
En toch heb ik nog geen hormoon in mijn lijf gekregen.
De eis wat Stepwork van jou wilt is gewoon onmenselijk.
Ze maken jou extra onzeker met wat voor resultaat?
Ik weet niet hoe lang jij al bij Stepwork in behandeling bent maar dit kunnen ze niet zomaar op je schoot werpen.
Van man naar vrouw heb ik meer dan een jaar de tijd genomen mij zo aan de wereld te tonen.
Het is niet niks wat je van plan ben met je leven en dus moet je omgeving er langzaam aan wennen.
Je verhaal stuit mij heel erg tegen de borst want als ik daar op intake kom in vrouwenkleding als ex patient van PII te Schoonhoven dan ik moet ik nog maar eens 3 maanden extra wachten om hormonen te krijgen en jij wordt in het diepe geworpen...
Stepwork doet volgens mij maar wat..
En ja, Stepwork doet inderdaad ook maar wat, maar zij zijn lang niet de enige organisatie die maar wat doen. Het is nog niet zo heel erg lang dat er steeds en steeds meer mensen uit de kast komen als transgender, en er is nog zo weinig over onze conditie bekend. Ze doen dus gewoon wat hun het beste lijkt, en lijken nog teveel verantwoordelijk voor de keuzes die wij maken, dus proberen ze alles zo voorzichtig mogelijk aan te pakken. Dat gaat echt wel ten koste van een groot deel van de patiënten, helaas.