Wie hebben jullie als psych?

[Vertrokken104]

In het UMCG destijds Carel Jiawan, een hele aardige man die samen met mij de verplichte drie gesprekken heeft vol gemaakt omdat het protocol vereiste dat er minimaal drie gesprekken moesten plaatsvinden voordat hij groenlicht mocht geven. Geen gemelk of psychisch geneuzel in de diepere lagen van m'n geest maar gewoon leuke gesprekken.

Waren alle psychologen maar zo. In de praktijk denken er nog veel voor je te kunnen bepalen wat 'het beste voor je is'. Je voelt je dan behandeld als een klein kind die de consequenties niet kan overzien.

[selena]

Zelf heb ik tijdens de diagnostiek en hormonale fase mw. de Vries van het VUmc gehad. Zij heeft veel kennis en heeft nooit een vraag niet kunnen beantwoorden. Wel heb ik in de jaren haar wel als erg afstandelijk ervaren en had nooit echt de behoefte bij haar om mijn emoties te delen. Anderzijds weet ik niet of dat erg was, ik kwam natuurlijk enkel voor een medische behandeling. Voor mijn gevoelens en dergelijke had ik andere mensen bij wie ik terecht kon.

[Frederique]

Algemeen antwoord: wil je je voorbereiden op het gesprek met psychologen, kijk dan op http://www.StopGatekeeping.nl . Niet alleen wordt uitgelegd wat de nadelen van gatekeeping zijn, er worden ook adviezen gegeven over hoe je je het beste kunt voorbereiden. Als je (net als ik) tegenstander bent van gatekeeping en voorstander bent van zelfbeschikking staan er extra tips op de site die je kunnen helpen om de psycholoog zo snel mogelijk de juiste conclusie te laten trekken. Sommige mensen hebben veel last van psychologen en besluitvorming in de teams van het ziekenhuis, lees bijvoorbeeld het verhaal op http://www.StopGatekeeping.nl > Problemen > Persoonlijk verhaal.

Specifiek antwoord: ik heb Anna Brewaeys gehad (VUmc, in 2007). Ze is er inmiddels weg, werkt nu bij een kliniek voor IVF in Leiderdorp. Ze was zelf wel OK, ik had meer last van het protocol.

[Anon20190501]

Ik heb geen gatekeeping ervaren, wel goede begeleiding gehad.

[Frederique]

Ik heb geen gatekeeping ervaren, wel goede begeleiding gehad.

Dan is de hulpvraag die je had goed ingevuld. Ik had geen hulpvraag voor de psycholoog doordat ik zelf al stevig aan het zoeken was geweest voordat ik naar het genderteam toe ging en doordat ik al 24/7 als (meer) vrouw (dan man) leefde voordat ik aan de diagnostiek begon. Dan is de tijd die je kwijt bent aan wachttijd + diagnostiek (in mijn geval: een jaar en drie maanden) al snel verloren tijd. Mijn dysforie kwam aan het eind van dat jaar en die drie maanden uit mijn oren, dat was niet nodig geweest als ik eerder hormonen had gekregen. Dat neem ik de psychologen nog altijd kwalijk.

[Marijn]

Vanaf oktober: Alwin Man. Dan heeft Stepworks ook een locatie in Assen.

[Emma1981]

Voor de balans, ik zit bij tanja hengel

Ik heb niet echt vergelijkend mariaal, maar alles valt binnen verwachtingen. Naar mijn mening heeft ze een redelijke no-nonsense insteek, behandelplan gemaakt losjes gebaseerd op wpath soc en eisen van verzekeraars, en daar ga je dan gewoon samen doorheen werken. Wel met extra insteek dat voordat transitie gestart wordt zij er van overtuigd moet zijn dat je goed in je schoenen staat.

[Ender]

ik de psych van het UMCG. volgens mij hebben ze maar 1.

in mijn beleving, heel erg "to the point". vraagt wat ze moet vragen, ook ongemakkelijke dingen. gaat niet zozeer om hoe jij jezelf beleefd, maar meer hoe je verwacht dat hormonen invloed hebben, heb je een sociaal netwerk, kan je terugvallen op je omgeving, etc. heb 3 gesprekken met haar gehad, waarvan 1 met m'n moeder er bij. heb ook 1 gesprek gehad met de psychiater (dit was tevens de 2nd opinion, wat ik toendertijd niet door had).

verdere behandeling loopt niet via een psycholoog. t UMCG opt daarvoor voor een medisch maatschappelijk werker.

[Nate_0]

Ik zit bij Lucien Dijksma, van Stepwork. Ik heb nu denk ik vier of vijf gesprekken gehad, en bij het laatste gesprek werd aangegeven dat ik verder verwezen kan worden naar de psychiater voor de verplichte second opinion op het moment dat ik uit de kast zou zijn bij mijn ouders zodat zij in ieder geval voldoende tijd hebben om het nieuws te verwerken voordat ik aan de testo ga enzo. Dat heb ik nu achter de rug, dus ik kan verder.

Qua zorg ben ik ontzettend tevreden. Ik heb een levensverhaal moeten schrijven, maar het was wel enkel gericht op mijn genderdysforie. Een psychologische screening was niet nodig omdat ik elders behandeld word en de resultaten daar recent zijn. Lucien is straight to the point, windt er geen doekjes om en het is best pittig en confronterend soms maar voor mij is het in ieder geval heel erg goed geweest. Hij gaat niet dusdanig diep ergens op in dat het onnodig pijnlijk is, maar vindt het wel belangrijk dat bepaalde punten besproken worden, ook om te toetsen of je het op dat moment aan kunt om te starten met de HRT.

De insteek is overigens dat de patient zelf aangeeft genderdysforie te hebben, en daar gaan Lucien en Alwin in mee. Ze willen wél kijken of HRT de juiste oplossing is, of je realistische verwachtingen hebt, en weet je niet of je HRT wilt of bepaalde operaties dan kan Lucien daar ook mee helpen. Hij deed ook niet afwijzend op dat ik nu geen bottom surgery wil, en drong daar ook niet verder op door--het enige wat hij heeft gedaan is de eerste twee afspraken een aantal van dezelfde vragen stellen puur om de stabiliteit van mijn wens te toetsen.

[Marijn]

@Nate_0
Verplichte second opinion? Hoe zit dat? Krijg je daar dan ook weer meerdere gesprekken?