Nou, vooruit dan. Je vraagt er zelf om:
Het bovenste deel van mijn bericht vond zijn oorsprong in reactie op de mogelijke zienswijze vanuit het VUmc; zoals er al staat snap ik heel goed dat die liever zouden samenwerken met een bewezen organisatie als een ander ziekenhuis (meerdere disciplines, budget, infrastructuur etc) dan een aantal psycho-ondernemers. Wat gebeurt er bij een zakelijk conflict? Wat als er eentje een wereldreis wil maken en de ander krijgt een burn-out?
Dan worden zij toch weer geacht de brokken op te rapen en een paar honderd patiënten in het bestand in te passen.. het is kortom geenszins een duurzame oplossing voor het structureel terugdringen van wachttijden. Armoe troef heet dat ook wel.
Op geen enkele wijze wil ik hiermee afbreuk doen aan de zorg die via de 'alternatieve route' aangeboden wordt en ik hoop ook van harte dat het voor diegenen die er van afhankelijk zijn uitpakt zoals ze hopen.. het kan voor een aantal mensen namelijk zeer zeker uitkomst bieden. Ik merk alleen op dat het risk-reward plaatje nogal scheef en onevenredig verdeeld is. Het is wat.
Dat degraderen van psycho-ondernemers doe je daarmee voornamelijk zelf (psycho-ondernemers zijn mijn favoriet) en dat komt waarschijnlijk omdat je op je packer getrapt bent door het onderste gedeelte van een -voor mijn doen- zeer genuanceerd stukje tekst waarin ik mij voorzichtig iets afvraag: of 't niet een beetje uit de klauwen loopt.
Jazeker, als ik iemand hoor zeggen dat 'ie testosteron wil om er "iets mannelijker" uit te zien, er niet aan moet denken een piemel te hebben en niet wenst te worden aangesproken met hij/hem dan durf ik me af te vragen of zo'n iemand op den duur niet beter af is bij een barbier en de herenafdeling van een Zweedse winkelketen in plaats van in een ziekenhuis.
Nu had ik 'als transgender zelf' van te voren al het donkerbruine vermoeden dat ik de minst gekwalificeerde persoon ben om me dit af te vragen, op straffe van goedkope indeling in het trannier-than-thou-kamp ('jij wel en anderen niet?').. en volledig in lijn met de tijdsgeest wordt er politiek correct op gehapt.
Hoe het ik het in mijn hoofd haal als onderdeel van een bepaalde groep iets kritisch te denken over diezelfde groep?
Ik heb persoonlijk niet zoveel op met circle jerks en vind dit soort hernieuwde verzuiling - die niet alleen bij de LHBTQ+-gemeenschap aan de orde van de dag lijkt te zijn - ronduit gevaarlijk. Het houdt mensen dom en maakt ze wereldvreemd (kijktip: "DWDD". Zichtbaar gepikeerd zijn op het moment dat de suggestie wordt gewekt dat jouw universum niet altijd parallel blijkt te lopen aan het universum van anderen).
Over het 'normaliseren' van het transgenderschap zeg ik het volgende: het gaat in korte tijd snel en het gaat met veel. Er is een reden dat "the Summer of Love" slechts één zomer bestrijkte en al die mensen elkaar niet nog steeds aan het suf krikken zijn op een grasveld. Iets dat in eens kan en gezien mag worden verwordt nog wel eens tot iets wat men geprobeerd moet hebben; totdat de zorgvuldig zelf gecreëerde werkelijkheid wordt ingehaald door de werkelijke werkelijkheid. En dan blijken de Youtubes, Reddits en Tumblrs van deze wereld wellicht niet zo'n accurate afspiegeling van de werkelijkheid als vooraf werd gehoopt.
Een deel denkt met warme gevoelens terug aan "the Summer of Love" omdat ze er geen of positieve gevolgen aan over hebben gehouden. Een nog veel groter deel vraagt zich af wat ze destijds in hemelsnaam aan het doen waren.
Hoe olijke hormonen en scalpels zich hiertoe verhouden mag je zelf invullen, zoveel is je wel toevertrouwd.