Waar kan ik in behandeling?

[AJpoekie]

Hallo allemaal,

Ik heb op de website van Transvisie een aantal instanties gevonden waar je terecht kan voor een behandeling.
Nu heb ik aankomende vrijdag een gesprek bij psychotherapiepraktijk Bas Fels.
Heeft iemand daar ervaringen mee?

Ik weet niet zo goed wat ik moet..
Ik verwacht bij Bas Fels alleen psychologische ondersteuning te krijgen, maar dit weet ik niet zeker, zijn website biedt maar weinig nuttige informatie.

(Naar Stepwork kan ik niet, daar ben ik helaas niet verzekerd..). Ik wil echter meer dan alleen psychologische ondersteuning, omdat ik heel graag een borstoperatie zou willen (ik heb het idee dat ik non-binary ben. Ik voel me meer man, ben biologisch een vrouw, maar door een binder en kort haar en androgyne/jongensachtige kledingsstijl word ik al vaak aangezien als jongen). Nu kan ik de psychologische hulp zeker gebruiken met een coming-out naar mijn familie, maar ik wil ook via hem dan ergens in aanmerking komen voor een borstoperatie uiteindelijk. Weten jullie of zoiets mogelijk is?

Heb een verwijzing van de huisarts, maar de wachttijden van de VU zijn mij te lang wachten.. Ik trek het niet om nog langer niet mezelf te kunnen zijn en ben bang om in die tussentijd heel somber te worden.. (ik heb al eerder een depressie gehad). Andere genderpoli's lijken ook allemaal ver weg: Groningen, Assen..

Ik woon in Leiden en wil niet een hele dag kwijt zijn met reizen met het OV voordat ik ergens op gesprek kan, dat gaat mij dan wekelijks zoveel tijd kosten.. Dat wordt heel lastig naast mijn studie. Maar misschien heb ik geen keuze.

Misschien hebben jullie ervaringen bij Bas Fels psychotherapiepraktijk, dan hoor ik het graag!!
En ook of het mogelijk is om alleen een borstoperatie te krijgen, zonder verdere hormoonbehandelingen enzo?
Volgens mij gaat dat een beetje in tegen de normale gang van zaken..

Ik word soms een beetje radeloos van spitten op internet naar instanties waar ik in behandeling kan. Dan heb je zo'n verwijzing van de huisarts, maar ja.. Wat dan....

Alvast bedankt!
Groetjes,
Anouk Julian

[Vera]

Ik weet dat Bas Fels nog nauw samenwerkt met het VU. Mijn psycholoog rade hem mijn in ieder geval aan mij aan voor een tweede verwijsbrief voor mijn srs in Thailand. Ik weet niet hoe ze bij het VU omgaan met operaties plannen als je psychologische hulp elders hebt. Dat zou een mooie vraag zijn voor Bas a.s. vrijdag.
Tip: schrijf je vragen ff op en neem het mee naar je afspraak.

[Anon20190712]

Geen idee hoe het zit met Bad Fels, zelf heb ik jaren terug toen ik psychisch er pakweg hetzelfde voor stond als jij (destijds ook vanuit Leiden reizend)me bij het VUMC aangemeld. Ik weet van kennissen die elders hulp kregen dat ze bij het VUMC van vooraf aan moesten beginnen, maar daar achteraf blij mee waren door het gemak van verwijzingen voor chirurgie, verzekeringen en het op 1 dag en op 1 plek inplannen van psych en artsen. Ik zou zeggen, meld je in elk geval ook aan bij het VUMC. Zekere voor het onzekere.

[AJpoekie]

@Vera: dankjewel! ik ga mijn vragen zeker meenemen op papier. Ik schrik er wel een beetje van dat je een operatie hebt gehad, helemaal in Thailand. Daar zit ik niet echt op te wachten, ik hoop echt dat ik wel gewoon in NL geopereerd kan worden, anders kost het bakken met geld. En in NL heb ik daarna ook nog wat sociale opvang. Maar ja, misschien ben ik al stappen te ver, mijn traject is nog niet eens begonnen..

@Lucas: dankjewel voor je reactie en voor de tip! Dat is een goed plan, om mezelf ook alvast aan te melden bij de VU. Dan kan die wachttijd rustig wegtikken (85 weken geloof ik, absurd) terwijl ik wel al in behandeling ben.

Ik ga zeker vragen hoe het allemaal werkt.
Voor mijn idee heb ik niet zoveel keuze, zelfs al klikt het niet, dan blijft alleen PsyQ nog over met redelijk acceptabele wachttijden en acceptabele reisafstand. Ik vind het best zwaar moet ik zeggen, zo'n verwijzing halen is dan echt maar een mini stap, het gaat nu pas beginnen en het wachten knaagt aan me. Ik heb er al jaren mee rond gelopen, ben er nu eindelijk klaar voor en voor mijn gevoel nu al allemaal tegenslagen..

sorry voor het geklaag
iedereen heeft last van de wachttijden.. :S

[Vera]

@Vera: dankjewel! ik ga mijn vragen zeker meenemen op papier. Ik schrik er wel een beetje van dat je een operatie hebt gehad, helemaal in Thailand. Daar zit ik niet echt op te wachten, ik hoop echt dat ik wel gewoon in NL geopereerd kan worden, anders kost het bakken met geld. En in NL heb ik daarna ook nog wat sociale opvang. Maar ja, misschien ben ik al stappen te ver, mijn traject is nog niet eens begonnen..

Ik ga zeker vragen hoe het allemaal werkt.
Voor mijn idee heb ik niet zoveel keuze, zelfs al klikt het niet, dan blijft alleen PsyQ nog over met redelijk acceptabele wachttijden en acceptabele reisafstand. Ik vind het best zwaar moet ik zeggen, zo'n verwijzing halen is dan echt maar een mini stap, het gaat nu pas beginnen en het wachten knaagt aan me. Ik heb er al jaren mee rond gelopen, ben er nu eindelijk klaar voor en voor mijn gevoel nu al allemaal tegenslagen..

sorry voor het geklaag
iedereen heeft last van de wachttijden.. :S

Ik heb mijn operatie in Thailand nog niet gehad hoor. Ik ga daar 5 dec 2018 onder het mes. Ik heb zelf om verschillende redenen voor Thailand gekozen (welke ik hier nu niet al opsommen) maar Nederland kan inderdaad net zo goed hoor, of Duitsland of België, etc. Er zijn wat dat betreft vele keuzes te maken in een transitie en iedereen moet kiezen waar hij of zij zich prettig en fijn bij voelt.

Wat betreft het wachten, ja je geduld zal zeker op de proef gesteld worden met je transitie. Niet alleen met de wachttijden maar daarna ook (diagnostiek is ook zo'n fase bij het VU die voor mij als een eeuwigheid aanvoelde). Zelfs als je dan daarna je hormonen hebt is het wederom weer wachten tot die hun werk gaan doen/gedaan hebben. Al met al dus veel wachten, maar je moet dat wachten vooral niet als verloren tijd beschouwen en het nuttig invullen. Je kunt tijdens de eerste wachttijden al flink aan je gevoelens werken en dingen uitzoeken en voorbereiden. Als je goed geïnformeerd en zeker van bepaalde zaken bij je psych komt kan dat zaken op dat moment aardig versnellen. Ook tijdens je diagnostiek is die tijd nodig om aan jezelf te werken en uit te zoeken zelf wie je echt bent en wat je allemaal wel en niet wilt. Los nog even van het uitzoeken wat je wilt op bv kleding gebied of wat je hierna met je haar wilt doen. Experimenteer er lekker op los met haar, kleding en dergelijken en vul zo die tijd in om eens goed aan jezelf te werken.

Het zorgt ervoor dat de tijd een stuk sneller voorbij zal gaan en je wint er op elk gebied ook weer tijd mee omdat je niet aan het begin van de volgende stap nog van alles moet uitzoeken

[Anon20190712]

De wachttijden vind/vond ik ook echt een van de zwaarste dingen van het traject,
juist omdat veel mensen (zoals ik zelf ook deed) zich pas aanmelden als ze al vrij zeker van hun zaak zijn.
Je komt er heus doorheen, meld je aan waar je denkt dat je de beste hulp krijgt. Ik wilde zelf geen kans op gedoe rondom de verzekering krijgen wat betreft vergoedingen en verwijzingen en ik wilde het puur over m'n genderproblematiek hebben. Ik weet niet of dat nu bij andere organisaties beter of anders geregeld is, maar destijds was VUMC daarom de beste keuze.
Ook wat betreft reistijd- natuurlijk moet je dat meenemen in je overweging, maar uiteindelijk is het belangrijker dat je ergens terecht komt waar jij goede behandeling krijgt.

Oh en wat betreft Thailand, daar kom je sowieso niet terecht hoor als je van vrouw naar man(nelijker) gaat. Nederland en België zijn heel goed!

[AJpoekie]

@Vera: ah oké, dat stelt me weer wat gerust dat ik ook gewoon in NL terecht kan voor de operatie!
Verder snap ik wat je schrijft, maar ik ben al best ver (denk ik). Qua bovenkleding draag ik al mijn hele leven mannenkleren, ik ben nu ook mannenbroeken gaan kopen en dragen. Verder is mijn haar al sinds 2 jaar kort, vanaf februari dit jaar draag ik een binder enzo. Qua gedrag en lichaamstaal en ietswat lage stem (voor een vrouw) kom dus al vrij mannelijk over (androgyn is het juiste woord denk ik). Ik denk dus dat ik qua 'real life' fase al best wel ver ben, dus ik hoop dan inderdaad dat dat het traject wat versnelt. Ik heb ook zo'n werkboek gekocht over gender identiteit en dat laat me ook veel nadenken over dingen! Werkt heel prettig. De psycholoog zou me wel kunnen helpen met een coming-out naar mijn familie (daar draag ik geen binder, geen mannenbroeken. Wat echt vreselijk is, maar voor die paar dagen in de week dat ik daar ben, probeer ik dat te overleven) en zij weten niet van de genderdysforie waar ik last van heb. Mensen op andere plaatsen (vrienden van school, een paar docenten) weten het wel, daardoor kunnen ze me ook gewoon bij mijn volledige naam (Anouk Julian noemen) noemen ipv alleen Anouk.

Na een coming-out is het enige wat ik wil een borstoperatie.
Testosteron hoeft wat mij betreft niet (ik ben non-binary, voel me meer man, maar hoef niet helemaal transitie naar een mannenlijf. Daar zou ik me ook niet in thuisvoelen. Door de binder weet ik vrij zeker dat een platte borst voorlopig genoeg zou zijn voor mij)

Wel dank voor je opbeurende bericht over het nuttig besteden van de tijd van het wachten

@Lucas: ja je pakt echt een kern daarmee! Dat je je inderdaad pas aanmeldt als je vrij zeker bent van je zaak. En daardoor wil ik ook gewoon vaart maken nu, niet 85 weken wachten op een intake. Helemaal eens met wat je zegt, dat een goede behandeling belangrijk is. Ik wacht het gesprek van vrijdag bij Bas Fels af! Ik hoop dan op die manier in te kunnen stromen bij enkel operatie bij de VU (nou ja, daar moet ik mezelf dan eerst nog wel beter informeren hoor) en niet het intake / diaognistische deel van de behandeling enzo.. Omdat ik dat dan al heb gehad bij Bas Fels. Maar we wachten het af.

Dankjewel, Lucas, voor de informatie over de operatie!

Overigens kreeg ik van Stepwork ook dit in mijn mail, maar is dit ook echt zo?
Ik ben een beetje huiverig voor een onverwachte rekening (ben nog student, kan dat echt niet betalen..)
Dit stuurden ze:
Stepwork heeft geen contracten met zorgverzekeraars. Uw zorgverzekeraar vergoedt dan 75% van het markconforme tarief aan ons. De overige 25% hoeft u niet aan ons te vergoeden.

[Jer158]

Overigens kreeg ik van Stepwork ook dit in mijn mail, maar is dit ook echt zo?
Ik ben een beetje huiverig voor een onverwachte rekening (ben nog student, kan dat echt niet betalen..)
Dit stuurden ze:
Stepwork heeft geen contracten met zorgverzekeraars. Uw zorgverzekeraar vergoedt dan 75% van het markconforme tarief aan ons. De overige 25% hoeft u niet aan ons te vergoeden.

Dit betekent dat Stepwork maximaal 75% van het marktconforme tarief rekent.

[moonlight89]

Stepwork heeft volgens mij met een aantal verzekeraars een contract. Zit je bij een ander dan waarmee ze een contract hebben geldt geloof ik die 75%.

[AJpoekie]

Okay, bedankt Jer en Moonlight!