Nieuwe chat! Zie dit topic.

ICATH vs. WPATH-SoC

Psychologen en procedures
Gebruikersavatar
Aileen
Berichten: 98
Lid geworden op: 30 mar 2018, 19:59
Gender: Transgender
Locatie: Gdynia

ICATH vs. WPATH-SoC

Bericht door Aileen »

Een paar dagen geleden was er een discussie in de chat waar sommigen onterecht het idee hadden gekregen dat ik een voorstander was van zelfmedicatie. Waar de discussie naar mijns inziens over ging was vooral dat ik persoonlijk een voorstander ben van het ICATH-protocol, en voor mezelf een genderteam heb samengesteld welk voornamelijk volgens het ICATH-protocol werkt. Dit is echter niet hetzelfde als zelfmedicatie.

In Nederland en Belgie wordt uitsluitend een variant op de WPATH-SoC gebruikt, waar ik persoonlijk een probleem mee heb, omdat transpersonen onnodig worden gepathologiseerd, en het feitelijk neerkomt op transpersonen die moeten "bewijzen" dat zij echt trans zijn aan een medische professional welk - kort door de bocht - een lijst afvinkt en bij een bepaald aantal punten krijg je hulp. Men werkt met archaische termen als diagnose en individuen met een interseksuele ontwikkeling worden neergezet als lijdend aan een stoornis. Tenslotte is er dan nog de RLE, welke naar mijn mening niet meer van deze tijd is in een samenleving waar genderrollen steeds minder van belang zijn, en daarbij, in subculturen waar dit wel het geval is, kan het moeten conformeren aan een genderrol die niet overeenkomt met je uiterlijk pre-HRT nu juist dysforie in de hand werken.

Het ICATH-protocol werkt dus anders. In plaats van de diagnose te krijgen stel je de diagnose zelf, en is de rol van de medische professionals vooral faciliterend. Jij komt met een hulpvraag, en de medische professional begeleid je, en verstrekt je de informatie die nodig is om de beslissing tot het wel of niet inzetten van de transitie geinformeerd te kunnen nemen. Feitelijk komt dit in de meeste gevallen neer op een of twee sessies met een psychiater, waarbij de psychiater geen diagnose stelt (die stel je immers zelf) maar hooguit uitsluit dat je niet aan een psychose lijdt of een ernstige persoonlijkheidsstoornis waardoor je geen juist geinformeerde beslissing kan nemen. Vervolgens ben je onder behandeling van een endocrinoloog die je bloedwaardes bewaakt en samen met jou een behandelprogramma opzet om de dysforie de deur uit te schoppen. Al met al duurt de periode vanaf ket komen met de hulpvraag tot de aanvang van de hormoontherapie donder ICATH in principe enkele dagen tot enkele weken.

Persoonlijk vind ik dus ICATH superieur aan WPATH-SoC omdat onder ICATH ervanuit wordt gegaan dat het transpersoon zelf uiteindelijk de regie in eigen hand houdt en de taak van de professionals hierin faciliterend is, wat ook overeenkomt met moderne inzichten dat transgender zijn niet een op zichzelf staande afwijking is, maar hooguit de basis kan zijn van (psychische) klachten.

Hoe staan jullie hier tegenover? Want zover ik weet hordt het ICATH-protocol binnen Europa alleen toegepast in enkele landen door een beperkt aaltal professionals, waaronder in Polen dit het geval is. Verder is het vooral toegepast in Noord-Amerika.
Gott hat die Erde nur einmal geküsst. Genau an dieser Stelle, wo jetzt Nimwegen ist...
Gebruikersavatar
Marica
Berichten: 2917
Lid geworden op: 31 mei 2018, 15:57
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Woubrugge

Re: ICATH vs. WPATH-SoC

Bericht door Marica »

Dank je Aileen, om dit even onder aandacht te brengen. Ik moet nog helemaal beginnen met HRT, dus alle info over dat traject is heel erg welkom.

Ik ben het ook erg met je eens dat iemand ten alle tijde zelf de regie moet kunnen voeren en de specialisten moeten alleen faciliteren. Maar heeft het zin in NL om bijv. bij Stepwork dit aan te kaarten? Ik heb wel zin in een potje touwtrekken met een paar specialisten. Die moeten niet denken dat ze de baas zijn, en zo heb ik ook jaren geleden tegenover mijn huisarts gezeten. Die dacht ook even de regie in handen te nemen. Nou nee, daar ga ik over.

En die RLE tijd is ook idioot. Je begint net met HRT, en je moet dan in de gewenste sekse gaan leven. Ten eerste dat doe ik al, ten tweede laat ik mij niet voorschrijven over wat ik moet doen in mijn leven. Ik heb hun alleen maar nodig om mijn dysforie op te lossen. Check mijn bloed, en schrijf hormonen voor, en bedankt dokter! Tot over een half jaar.
Het moet eigenlijk andersom. Je moet een paar gesprekken hebben met een psycholoog die moet verklaren dat je niet gek bent, en je doorsturen naar een endocrinoloog die je gewoon aan de hormonen zet, en verder niets. Wanneer jij er aan toe bent, en alleen als jij dat wilt ga je in de gewenste sekse leven. Ik snap heel goed als MtF/FtM dat je stem allesbepalend kan zijn. Geef mij dan de ruimte om die als eerste aan te pakken, voordat je aan de HRT gaat. Ik zie mij al aankomen bij mijn zorgverzekeraar om dat te gaan vergoeden. Ze zouden mij uitlachen. Want wie ben ik nou? Ik heb daar toch geen verstand van?
Dat hele genderteam moet een s gaan praten met ons en dat zal je zien dat de hele behandelplanning precies andersom moet. Eerst stem, dan hormonen, dan de RLE, en dan misschien de SRS. Niet zoals het nu gaat. Onnodig vertragend, en frusterend.
Ik ben benieuwd.
ImageJeg er Marica, jeg er en Lastebilsjåfør og Norge gal :)
stella
Berichten: 172
Lid geworden op: 17 jul 2017, 09:50
Gender: Vrouw
Locatie: Tilburg

Re: ICATH vs. WPATH-SoC

Bericht door stella »

Gebruikten ze in Nederland maar we WPATH-SoC standaarden. In Nederland gebruiken ze een eigen variant die veel nadeliger voor ons is dan de strikte variant van de WPATH-SoC.
Het grootste probleem met de WPATH-SoC is misschien wel de "flexibiliteit", hierdoor zie je dat in Europa toch veel verplichte diagnostiek is, omdat dit ook prima is volgens de standaard. Gelukkig lijkt de WHO druk bezig te zijn om het onmogelijk te maken om de diagnose genderidenteitsstoornis te stellen. Het wordt dan een lichamelijke aandoening inplaats van een psychologische wat in theorie verplichte psychologen buitenspel kan zetten.

Wat je zegt klopt trouwens niet helemaal meer, de laatste versie van de WPATH-SoC Informed concent (wat ze in de VS vaak gebruiken) opgenomen als een optie. Dit komt er op neer dat je als eerst een endocrinoloog ziet, deze checkt in een gesprek of je in staat bent zelf keuzes te maken en je gezondheid. Is dat beide goed start je meteen met hormonen en bij twijfel wordt eerst naar een psycholoog gestuurd om te onderzoeken of je keuze bekwaam bent. Naar mijn idee is dat echt de beste methode. De enige RLE verplichting die de WPATH heeft is minimaal 1 jaar voor eventuele operaties.

@Marica , de logopedie is geen probleem. Je kan zonder verwijzing terecht bij de logopedie en je zorgverzekering krijgt niet eens te weten waarvoor. De logopedist declareert namelijk gewoon een standaard behandeling.
Gebruikersavatar
Gwenda
Berichten: 825
Lid geworden op: 06 nov 2016, 18:03
Gender: Trans MtF
Locatie: omg Leiden

Re: ICATH vs. WPATH-SoC

Bericht door Gwenda »

Dank Aileen, je verhaal is erg verhelderend. Ik ben ook meer voor een traject waarbij je zelf meer bepaald wat de route is en dat de specialist je ondersteund met kennis.

Ik denk alleen dat veel specialisten nog in de mode zitten dat zij bepalen en niet kunnen uitleggen wat bijvoorbeeld de beste waarden zijn voor hormonen. Dat vinden we hier op het forum in talloze draadjes wel terug. De endo moet dan in de adviseursrol in plaats van dat hij voorschrijft.

Ik denk wel dat er ruimte is voor dit type zorg. Ik vraag me alleen af of het ‘behoudende’ in de zorg dit in de weg staat.
Gebruikersavatar
Aileen
Berichten: 98
Lid geworden op: 30 mar 2018, 19:59
Gender: Transgender
Locatie: Gdynia

Re: ICATH vs. WPATH-SoC

Bericht door Aileen »

stella schreef: 11 aug 2018, 09:05 Gebruikten ze in Nederland maar we WPATH-SoC standaarden. In Nederland gebruiken ze een eigen variant die veel nadeliger voor ons is dan de strikte variant van de WPATH-SoC.
Het grootste probleem met de WPATH-SoC is misschien wel de "flexibiliteit", hierdoor zie je dat in Europa toch veel verplichte diagnostiek is, omdat dit ook prima is volgens de standaard. Gelukkig lijkt de WHO druk bezig te zijn om het onmogelijk te maken om de diagnose genderidenteitsstoornis te stellen. Het wordt dan een lichamelijke aandoening inplaats van een psychologische wat in theorie verplichte psychologen buitenspel kan zetten.
Dit is gelukkig al van kracht (op WHO niveau) sinds 18 juni dit jaar. Helaas zijn landen verbonden aan de WHO min of meer vrij om dit in te voeren op een tijdstip dat het hun eigen uitkomt. Hier in Polen wordt het niet verwacht binnen drie tot vier jaar. In Nederland zou het, in theorie althans, paradoxaal genoeg nog langer kunnen duren omdat daar alle protocollen min of meer vast liggen welk hier niet het geval is.
stella schreef: 11 aug 2018, 09:05Wat je zegt klopt trouwens niet helemaal meer, de laatste versie van de WPATH-SoC Informed concent (wat ze in de VS vaak gebruiken) opgenomen als een optie. Dit komt er op neer dat je als eerst een endocrinoloog ziet, deze checkt in een gesprek of je in staat bent zelf keuzes te maken en je gezondheid. Is dat beide goed start je meteen met hormonen en bij twijfel wordt eerst naar een psycholoog gestuurd om te onderzoeken of je keuze bekwaam bent. Naar mijn idee is dat echt de beste methode. De enige RLE verplichting die de WPATH heeft is minimaal 1 jaar voor eventuele operaties.
Dat is inderdaad een verbetering waar ik nog niet van op de hoogte was. Echter neemt het niet weg dat een zogenoemde verplichte RLE niet wenselijk is en zelfs discriminatoir kan zijn, Evenals dat alle cismensen zich in meer- of mindere mate uiten en gedragen naar het stereotype beeld wat er in hun cultuur heerst wat er verwacht wordt van iemand met een bepaald gender, geldt dat voor transpersonen evengoed. In mijn ogen, het enige "RLE"-achtige proces waar ik enigszins nog het nut in bepaalde situaties van zou kunnen inzien voor bepaalde operaties zou feitelijk moeten zijn dat men een jaar stabiel HRT heeft gehad en de hormoonhuishouding stabiel en gecontroleerd is, waar volgens de WPATH-SoC dit enkel van toepassing zou moeten zijn voor een orchiectomie, mastectomie of hysterectomie. - welk nu juist voor veel gender-nonconformerende personen een behoorlijk struikelblok is.
WPATH SoC v7 schreef:Rationale for a preoperative, 12-month experience of living in an identity-congruent gender role:
The criterion noted above for some types of genital surgeries – i.e., that patients engage in
12 continuous months of living in a gender role that is congruent with their gender identity – is
based on expert clinical consensus that this experience provides ample opportunity for patients to
experience and socially adjust in their desired gender role, before undergoing irreversible surgery.
As noted in section VII, the social aspects of changing one’s gender role are usually challenging
– often more so than the physical aspects. Changing gender role can have profound personal
and social consequences, and the decision to do so should include an awareness of what the
familial, interpersonal, educational, vocational, economic, and legal challenges are likely to be, so
that people can function successfully in their gender role. Support from a qualified mental health
professional and from peers can be invaluable in ensuring a successful gender role adaptation
(Bockting, 2008).
The duration of 12 months allows for a range of different life experiences and events that may
occur throughout the year (e.g., family events, holidays, vacations, season-specific work or school
experiences). During this time, patients should present consistently, on a day-to-day basis and
across all settings of life, in their desired gender role. This includes coming out to partners, family,
friends, and community members (e.g., at school, work, other settings).
Health professionals should clearly document a patient’s experience in the gender role in the
medical chart, including the start date of living full time for those who are preparing for genital
surgery. In some situations, if needed, health professionals may request verification that this
criterion has been fulfilled: They may communicate with individuals who have related to the patient
in an identity-congruent gender role, or request documentation of a legal name and/or gender
marker change, if applicable.


Bron = https://www.wpath.org/media/cms/Documen ... nglish.pdf, p. 61
De rationaal die er gebruikt wordt om de RLE te rechtvaardigen voor phalloplastie of vaginoplastie kan ik begrijpen, maar de nadruk die er gelegd wordt op genderrollen totaal niet. Natuurlijk zijn er voldoende transpersonen die zich tot de traditionele genderrol aangetrokken voelen, evenals er voldoende cispersonen zijn die dergelijke gevoelens delen, zijn er ook genoeg die dit niet hebben. Daarom zou ik persoonlijk eerder van mening zijn dat in plaats van de nadruk op genderrollen te leggen, er dus gekeken moet worden naar andere criteria; in landen als Nederland en Denemarken waar het betrekkelijk eenvoudig is om op "papier" van geslacht te veranderen zou je dit als eis kunnen stellen, in landen als Polen waar het betrekkelijk eenvoudig is om aan HRT te gaan zou je dit als eis kunnen stellen. Ook kun je bijvoorbeeld binnen bijvoorbeeld een EU, stellen dat aan een van de twee voldaan moet worden in plaats van een RLE waar je beoordeeld wordt door psychologen of je wel man- c.q. vrouw genoeg bent. Immers, een jaar HRT of een jaar lang je zaakjes in je officiele documentatie op orde hebben vereist exact hetgene wat ze gebruiken om de RLE te rationaliseren, zonder het laatste woord bij psychologen te leggen, maar feitelijk met verifieerbare data te ondersteunen.
Gott hat die Erde nur einmal geküsst. Genau an dieser Stelle, wo jetzt Nimwegen ist...
Gebruikersavatar
Marica
Berichten: 2917
Lid geworden op: 31 mei 2018, 15:57
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Woubrugge

Re: ICATH vs. WPATH-SoC

Bericht door Marica »

stella schreef: 11 aug 2018, 09:05

@Marica , de logopedie is geen probleem. Je kan zonder verwijzing terecht bij de logopedie en je zorgverzekering krijgt niet eens te weten waarvoor. De logopedist declareert namelijk gewoon een standaard behandeling.
Wist ik niet, maar bedankt voor die informatie. Want die basstem van mij ben ik spuugzat.
Ik heb gelijk een mail gestuurd naar een logopediste met ervaring in trans vrouwen behandelen.
ImageJeg er Marica, jeg er en Lastebilsjåfør og Norge gal :)
Gebruikersavatar
Aileen
Berichten: 98
Lid geworden op: 30 mar 2018, 19:59
Gender: Transgender
Locatie: Gdynia

Re: ICATH vs. WPATH-SoC

Bericht door Aileen »

Marica schreef: 11 aug 2018, 06:53 Dank je Aileen, om dit even onder aandacht te brengen. Ik moet nog helemaal beginnen met HRT, dus alle info over dat traject is heel erg welkom.

Ik ben het ook erg met je eens dat iemand ten alle tijde zelf de regie moet kunnen voeren en de specialisten moeten alleen faciliteren. Maar heeft het zin in NL om bijv. bij Stepwork dit aan te kaarten? Ik heb wel zin in een potje touwtrekken met een paar specialisten. Die moeten niet denken dat ze de baas zijn, en zo heb ik ook jaren geleden tegenover mijn huisarts gezeten. Die dacht ook even de regie in handen te nemen. Nou nee, daar ga ik over.
Ik denk dat Stepwork eerder open staat voor afwijkingen van het gangbare protocol dan dat het VU dat doet. Ik zal het zelf gaan zien want ik kom op 28 of 29 augustus - datum ligt nu vast - voor zes maanden naar Nederland. Sowieso moet ik mijn deskundigenverklaring via Stepwork regelen, en tevens wens ik in die tijd dat ik in Nederland ben zoveel mogelijk gedaan te krijgen - ik ga immers niet voor niets tussen de 110 en 130 euro per maand voor een ziektekostenverzekering betalen. Uiteraard heb ik mijn Poolse documentatie keurig vertaald naar het Engels bij me.

Ook dateren mijn papieren van voor 18 juni, dus de F.64 staat er gewoon keurig in en de wijzigingen in het WHO protocol kunnen in principe niet tegen mij worden gebruikt. Volgens Europees recht moet ik mijn behandeling daarom probleemloos in een andere EU-lidstaat voort kunnen zetten. Voor de zekerheid heb ik hormonen tot half november, en zie ik mijn specialisten in Polen op 1 en 2 oktober, zodat als het misgaat ik in ieder geval hier mijn recept kan halen, maar indien het misgaat ben ik wel niet te beroerd om een eventuele Nederlandse genderspecialist voor het gerecht te slepen wegen het onthouden van noodzakelijke zorg waar ik volgens de Europese wetgeving gewoon recht op heb.
Marica schreef: 11 aug 2018, 06:53En die RLE tijd is ook idioot. Je begint net met HRT, en je moet dan in de gewenste sekse gaan leven. Ten eerste dat doe ik al, ten tweede laat ik mij niet voorschrijven over wat ik moet doen in mijn leven. Ik heb hun alleen maar nodig om mijn dysforie op te lossen. Check mijn bloed, en schrijf hormonen voor, en bedankt dokter! Tot over een half jaar.
Let er wel op dat een half jaar veel te lang is voor tussentijdse controle als je net begint. Mijn endocrinolooog werkt met eerst een maand, dan het eerste jaar iedere drie maanden, en daarna pas ieder half jaar.
Marica schreef: 11 aug 2018, 06:53Het moet eigenlijk andersom. Je moet een paar gesprekken hebben met een psycholoog die moet verklaren dat je niet gek bent, en je doorsturen naar een endocrinoloog die je gewoon aan de hormonen zet, en verder niets. Wanneer jij er aan toe bent, en alleen als jij dat wilt ga je in de gewenste sekse leven. Ik snap heel goed als MtF/FtM dat je stem allesbepalend kan zijn. Geef mij dan de ruimte om die als eerste aan te pakken, voordat je aan de HRT gaat. Ik zie mij al aankomen bij mijn zorgverzekeraar om dat te gaan vergoeden. Ze zouden mij uitlachen. Want wie ben ik nou? Ik heb daar toch geen verstand van?
Dat hele genderteam moet een s gaan praten met ons en dat zal je zien dat de hele behandelplanning precies andersom moet. Eerst stem, dan hormonen, dan de RLE, en dan misschien de SRS. Niet zoals het nu gaat. Onnodig vertragend, en frusterend.
Ik ben benieuwd.
En dat werkt voor iedereen anders. Ik heb het meeste last van mijn gezicht, waardoor HRT voor mij belangrijker is. Voor mij zou gelden eerst HRT -> ontharing -> dan logopedie en dan misschien uiteindelijk de SRS. En zo uit dysforie zich bij iedereen anders, en daarom zijn individuele behandelplannen waar het individu centraal staat nu eenmaal zo belangrijk. Wat ik tot nog toe van het VU heb gehoord is dat zij eerder fabrieksmatig werken - en om het heel oneerbiedig te zeggen, een soort van lopende band voor transpersonen runnen, alsof ze een auto of computer in elkaar zetten.
Gott hat die Erde nur einmal geküsst. Genau an dieser Stelle, wo jetzt Nimwegen ist...
Gebruikersavatar
Marica
Berichten: 2917
Lid geworden op: 31 mei 2018, 15:57
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Woubrugge

Re: ICATH vs. WPATH-SoC

Bericht door Marica »

Aileen schreef: 11 aug 2018, 12:35
Marica schreef: 11 aug 2018, 06:53 Dank je Aileen, om dit even onder aandacht te brengen. Ik moet nog helemaal beginnen met HRT, dus alle info over dat traject is heel erg welkom.

Ik ben het ook erg met je eens dat iemand ten alle tijde zelf de regie moet kunnen voeren en de specialisten moeten alleen faciliteren. Maar heeft het zin in NL om bijv. bij Stepwork dit aan te kaarten? Ik heb wel zin in een potje touwtrekken met een paar specialisten. Die moeten niet denken dat ze de baas zijn, en zo heb ik ook jaren geleden tegenover mijn huisarts gezeten. Die dacht ook even de regie in handen te nemen. Nou nee, daar ga ik over.
Ik denk dat Stepwork eerder open staat voor afwijkingen van het gangbare protocol dan dat het VU dat doet. Ik zal het zelf gaan zien want ik kom op 28 of 29 augustus - datum ligt nu vast - voor zes maanden naar Nederland. Sowieso moet ik mijn deskundigenverklaring via Stepwork regelen, en tevens wens ik in die tijd dat ik in Nederland ben zoveel mogelijk gedaan te krijgen - ik ga immers niet voor niets tussen de 110 en 130 euro per maand voor een ziektekostenverzekering betalen. Uiteraard heb ik mijn Poolse documentatie keurig vertaald naar het Engels bij me.

Ook dateren mijn papieren van voor 18 juni, dus de F.64 staat er gewoon keurig in en de wijzigingen in het WHO protocol kunnen in principe niet tegen mij worden gebruikt. Volgens Europees recht moet ik mijn behandeling daarom probleemloos in een andere EU-lidstaat voort kunnen zetten.
Marica schreef: 11 aug 2018, 06:53En die RLE tijd is ook idioot. Je begint net met HRT, en je moet dan in de gewenste sekse gaan leven. Ten eerste dat doe ik al, ten tweede laat ik mij niet voorschrijven over wat ik moet doen in mijn leven. Ik heb hun alleen maar nodig om mijn dysforie op te lossen. Check mijn bloed, en schrijf hormonen voor, en bedankt dokter! Tot over een half jaar.
Let er wel op dat een half jaar veel te lang is voor tussentijdse controle als je net begint. Mijn endocrinolooog werkt met eerst een maand, dan het eerste jaar iedere drie maanden, en daarna pas ieder half jaar.


Marica schreef: 11 aug 2018, 06:53Het moet eigenlijk andersom. Je moet een paar gesprekken hebben met een psycholoog die moet verklaren dat je niet gek bent, en je doorsturen naar een endocrinoloog die je gewoon aan de hormonen zet, en verder niets. Wanneer jij er aan toe bent, en alleen als jij dat wilt ga je in de gewenste sekse leven. Ik snap heel goed als MtF/FtM dat je stem allesbepalend kan zijn. Geef mij dan de ruimte om die als eerste aan te pakken, voordat je aan de HRT gaat. Ik zie mij al aankomen bij mijn zorgverzekeraar om dat te gaan vergoeden. Ze zouden mij uitlachen. Want wie ben ik nou? Ik heb daar toch geen verstand van?
Dat hele genderteam moet een s gaan praten met ons en dat zal je zien dat de hele behandelplanning precies andersom moet. Eerst stem, dan hormonen, dan de RLE, en dan misschien de SRS. Niet zoals het nu gaat. Onnodig vertragend, en frusterend.
Ik ben benieuwd.
En dat werkt voor iedereen anders. Ik heb het meeste last van mijn gezicht, waardoor HRT voor mij belangrijker is. Voor mij zou gelden eerst HRT -> ontharing -> dan logopedie en dan misschien uiteindelijk de SRS. En zo uit dysforie zich bij iedereen anders, en daarom zijn individuele behandelplannen waar het individu centraal staat nu eenmaal zo belangrijk. Wat ik tot nog toe van het VU heb gehoord is dat zij eerder fabrieksmatig werken - en om het heel oneerbiedig te zeggen, een soort van lopende band voor transpersonen runnen, alsof ze een auto of computer in elkaar zetten.
Mijn stem is echt te erg. Zoals MichelleB zei : "Ik lijk op Barry White met een verkoudheid". :mrgreen:
Maatwerk dus, dat is voor iedereen anders, maar wel het beste. Want een jaar dit een jaar dat doet mij erg veel aan hokjesdenken denken. Wie zou ik nog moeten overtuigen als ik al als vrouw leef? Ik zou zoals Janine het zei gewoon naar Stepwork kunnen stappen en zeggen "Ik wil van u een verwijzing naar een endocrinoloog ". En klaar. Daar ben ik gewoon aan toe, en wie wil dat mij ontzeggen? Die moet van goede huize komen om mij te laten inzien dat het anders moet. Mijn vrouw ziet mij elke dag van mijn leven als vrouw invullen en ziet dat ik daar gelukkig van wordt. Meer 'bewijs ' is niet nodig toch?
ImageJeg er Marica, jeg er en Lastebilsjåfør og Norge gal :)
Gebruikersavatar
Aileen
Berichten: 98
Lid geworden op: 30 mar 2018, 19:59
Gender: Transgender
Locatie: Gdynia

Re: ICATH vs. WPATH-SoC

Bericht door Aileen »

Marica schreef: 11 aug 2018, 12:45Mijn stem is echt te erg. Zoals MichelleB zei : "Ik lijk op Barry White met een verkoudheid". :mrgreen:
Maatwerk dus, dat is voor iedereen anders, maar wel het beste. Want een jaar dit een jaar dat doet mij erg veel aan hokjesdenken denken. Wie zou ik nog moeten overtuigen als ik al als vrouw leef? Ik zou zoals Janine het zei gewoon naar Stepwork kunnen stappen en zeggen "Ik wil van u een verwijzing naar een endocrinoloog ". En klaar. Daar ben ik gewoon aan toe, en wie wil dat mij ontzeggen? Die moet van goede huize komen om mij te laten inzien dat het anders moet. Mijn vrouw ziet mij elke dag van mijn leven als vrouw invullen en ziet dat ik daar gelukkig van wordt. Meer 'bewijs ' is niet nodig toch?
Inderdaad, zo zou het moeten gaan. Helemaal in Nederland waar er zoiets bestaat als een electronisch patientendossier en iedere medisch specialist kan inzien of er een geschiedenis van ernstige persoonlijkheidsstoornissen of schizofrenie/psychose bestaat (welk feitelijk de enige contra-indicaties zouden moeten zijn om een "informed consent" traject niet direct op te starten maar eerst een psychologische evaluatie te wensen)

Vanaf het moment dat er een traject is opgestart, dienen de wensen van het transpersoon centraal te moeten staan, zeker omdat de volledige medische wereld er tegenwoordig uit is dat de zaken die dysforie veroorzaken het feitelijke probleem is wat behandeld moet worden, en niet de genderidentiteit zelf, welk gewoon een natuurlijke variatie is zoals het hebben van bijvoorbeeld rood haar.

Gender-nonconformerende mensen willen misschien een mastectomie ondergaan, maar hebben verder geen belang bij HRT. Jij hebt een veel te zware stem dus voor jou is logopedie het belangrijkst. Ik heb bijvoorbeeld een redelijk androgyn lichaam maar ben niet blij met mijn waffel, waardoor ik meer belang heb bij snelle HRT - en zo ligt dat voor iedereen anders.
Gott hat die Erde nur einmal geküsst. Genau an dieser Stelle, wo jetzt Nimwegen ist...
stella
Berichten: 172
Lid geworden op: 17 jul 2017, 09:50
Gender: Vrouw
Locatie: Tilburg

Re: ICATH vs. WPATH-SoC

Bericht door stella »

Gwenda schreef: 11 aug 2018, 09:46 Ik denk alleen dat veel specialisten nog in de mode zitten dat zij bepalen en niet kunnen uitleggen wat bijvoorbeeld de beste waarden zijn voor hormonen. Dat vinden we hier op het forum in talloze draadjes wel terug. De endo moet dan in de adviseursrol in plaats van dat hij voorschrijft.
Eigenlijk hebben de WPATH en de endocrine society hier een vrij goed protecol voor, wat volgens mij in Nederland nergens wordt gebruikt.
Belangrijk is om aan de patient te vragen welke mate van verandering wenselijk is, indien dit bijvoorbeeld maximale feminisatie is dient de oestrogeen spiegel zo hoog mogelijk te worden gezet met een maximum van 760 pmol/l. Daarbij dient de endocrinoloog in de gaten te houden of de medicatie geen negatief effect heeft op het lichamelijk functioneren. Meestal wordt hiervoor de dosis ook gelijdelijk opgebouwd.
Bij mensen die niet voor het maximale verandering willen gaan, wordt er begonnen met een standaard dosis, elke 3 maanden gemeten en ge-evalueerd. Gaat het volgens de patient te langzaam gaat de dosis omhoog en gaat het te snel dan gaat de dosis omlaag. Zodra een stabiele dosis is bereikt waar de patient tevreden mee is dient er nog elke 6-12 maanden een bloedmeting gedaan te worden voor controle.
Aileen schreef: 11 aug 2018, 12:12 Dit is gelukkig al van kracht (op WHO niveau) sinds 18 juni dit jaar. Helaas zijn landen verbonden aan de WHO min of meer vrij om dit in te voeren op een tijdstip dat het hun eigen uitkomt. Hier in Polen wordt het niet verwacht binnen drie tot vier jaar. In Nederland zou het, in theorie althans, paradoxaal genoeg nog langer kunnen duren omdat daar alle protocollen min of meer vast liggen welk hier niet het geval is.
Bedankt voor de update! Ik dacht dat het nog een concept was.