Real Life Experience en HRT (Stepwork)

[anon20181206]

Moet je net de restitutiepolis hebben.
Door omstandigheden zit ik vast aan een basisverzekering, en kan niet switchen.

[Daniëlle95]

In Nederland bestaat de restitutie polis die je de mogelijk geeft zelf je behandelaar / plek te kiezen, mits machtiging
Er zijn mensen die voor geslachts bevestigende chirurgie naar Belgie, Duitsland, Thailand, Marokko, Verenigde staten gaan
Er zijn mensen die voor esthetische behandelingen naar Belgie, Duitsland, Frankrijk gaan

Ja maar dan heb je wel weer dat het niet gedekt wordt door je zorgverzekering, geloof ik. Dat is wel weer de mooie kant van wat wij hier in Nederland hebben. Er wordt veel gedekt door de zorgverzekering, mits je een goede hebt. Ik zal tijdens dit traject geen cent hoeven te betalen voor logopedie, laser ontharing, SRS en misschien zelfs ook niet voor FFS (als ik dat nodig heb).

Niet iedereen heeft het natuurlijk ruim met zijn of haar inkomen. Ik ben zelf een arme studente die constant om haar eigen uitgaven moet denken. Ik zou ook lang niet de tijd hebben voor een hele reis naar België, al helemaal sinds ik in zo'n beetje het noordelijkste punt van Nederland woon. Buitenland is dan niet echt een optie, en voor operaties vind ik het eerlijk gezegd totaal ook geen probleem dat ik dan even een jaartje te moeten wachten, zodra RLE gestart is. Ik weet dat dit laatste puntje voor anderen weer helemaal anders ligt, dan is het weer een ander verhaal.

[Daniëlle95]

Heey Petra,

Bij Transvisie is in ieder geval een jongerengroep. Daar kan je terecht tot je 30 bent (ik ben ook wel eens gegaan hoewel ik eigenlijk een jaartje te oud ben). Het is in Utrecht, dus een eind reizen voor je, maar wie weet!!

Overigens kan je met een beetje camouflage en (wellicht een bruin) oogpotloodje onder je oogleden al een hoop bereiken. In jouw geval zou ik kleine stappen, ook qua kleding. Koop eerst wat vrouwenblousen/truien bijvoorbeeld. Die zijn wat meer getailleerd en dat kan helpen.
Ook skinny jeans is een ideetje. Het lijkt me sterk dat je ineens in victoriaanse jurken moet lopen, bouw het allemaal lekker op. Maar altijd in je eigen tempo.

Veel succes in ieder geval!!

Dank je wel! Jouw advies komt zeker van pas

[janine2363]

Niet iedereen heeft het natuurlijk ruim met zijn of haar inkomen. Ik ben zelf een arme studente die constant om haar eigen uitgaven moet denken. Ik zou ook lang niet de tijd hebben voor een hele reis naar België, al helemaal sinds ik in zo'n beetje het noordelijkste punt van Nederland woon. Buitenland is dan niet echt een optie, en voor operaties vind ik het eerlijk gezegd totaal ook geen probleem dat ik dan even een jaartje te moeten wachten, zodra RLE gestart is. Ik weet dat dit laatste puntje voor anderen weer helemaal anders ligt, dan is het weer een ander verhaal.

Dat klinkt voor mij als met gezond verstand keuzes maken. Een transitie kan behoorlijk duur zijn, dus prijs je gelukkig dat er in Nederland zoveel gedekt is door de verzekering ...

Maar als niet, wat dan ? Wat is de waarde van je hele leven, je levens geluk, je welzijn. Voor zoiets als een geslachtsbevestigende chirurgie, laat je geld voorgaan op de esthetische kwaliteit, vermits je daarom geeft. Ik geef daar best veel om, dus ik ga naar Duitsland en wordt overigens geholpen binnen de WPATH richtlijn van 1 jaar, want dat is enkel een richtlijn, geen wet.

Als je echt een probleem heb met het traject protocol, er zijn genoeg verhalen hier van mensen die b.v. hormoon therapie ontzegt wordt door protocolaire redenen; Zou je je daardoor laten tegenhouden ? Het traject en het protocol is niks voor mij, dus ik vond de informed consent hulpverleners, dat past mij wel.

Zo ook, wat als de hormoon therapie niet ten dienste staat van een nette vervrouwelijking en je echt goed voelen. Ook weer door dat protocol, wat zou je daaraan doen ? Ik heb dit bijvoorbeeld met de endocrinologen van UZLeuven uit onderhandeld en ze steunen nu mijn hormoon therapie buiten hun protocol en ik voel mij daar goed bij en zij letten op mijn gezondheid.


Het grappige is, als ik gewoon even opmerk dat die alternatieven er zijn, want ik heb ze gevonden en toegepast, dat er meteen mensen staan te roepen "dat dat onmogelijk is, want …" Tsja, mijn betoog is dat je maar een leven hebt en dat het traject en het protocol echt niet ten dienste staat om je te helpen er het mooist mogelijke van te maken. Integendeel, het is een medisch protocol ingericht voor het fysieke-met-minste-risico (voor hen voornamelijk) niet voor onze welzijn. Als je dat zo voelt, wat zou je doen ? Klagen, of een alternatief zoeken

Ik denk ook dat als er genoeg transgenders wel een trein kaartje kopen tot net over de grens om toegang te hebben tot informed consent hulp verleners, dat Nederland zich ook wel wat zal aanpassen. Niet dat ik informed consent voor iedereen aanraad, je moet echt wel op je eigen benen staan, maar ja als dat niet goed voor je is, dan moet je je bij een protocol neerleggen (of onderhandelen met de wetenschap dat je attesten maar een treinkaartje weg zijn) of gezond geduld hebben (ik heb zelf oneindig veel geduld, maar dat komt omdat ik het nooit gebruik en het dus niet opgaat). Enfin, mij zal je niet horen klagen over deze of gene instelling of aanpak, ik doe er gewoon wat aan.

[Gwenda]

Het is nu wel duidelijk Jeanine. Misschien moet je eens leren je mond te houden.

[Dean]

Ok, ik denk even mee. Ik weet natuurkijk niet wat je stijl nu is, maar vandaag de dag is het doodgewoon om als man een skinny jeans of slim fit pantalon te dragen, langere t-shirts en getailleerde overhemden. Als vrouw is het prima toegestaan om kort haar te hebben en rond te lopen in rechte spijkerbroeken en wijdere truien. Ik zag tevens dat je werk zoekt waarbij ik gok dat casual chic enigzins de stijl is die je nodig hebt. Is het misschien een idee om je omgeving langzaam te laten wennen aan de nieuwe jij door te beginnen met skinny jeans van de herenafdeling (je ziet tegenwoordig nauwelijks verschil namelijk), en bijvoorbeeld een getailleerd overhemd van bijvoorbeeld de WE? Dan zou je deze langzaam kunnen vervangen voor soortgelijke kleding, maar dan van de damesafdeling. Een paar ‘stoere stappers’ van de damesafdeling (ik gok dat je een grote schoenmaat hebt, maar hier zijn gelukkig speciaalzaken in) zijn misschien ook een optie. In de omgeving waarin je je dan veilig genoeg voelt zou je je dan volledig kunnen presenteren als vrouw, en in onveiligere situaties (zoals je omschrijft in het OV) heb je dan alsnog de mogelijkheid om mensen compleet in het ongewisse te laten. Want wat is leven als vrouw? Betekend dat dat je op hoge hakken moet lopen, een jurk moet dragen, lang haar moet hebben en je gezicht moet dichtplamuren? Welnee. Als je je daar prettig bij voelt zou dat natuurlijk kunnen, maar ik gok dat jij dat op dit moment niet zo voelt. Je zou qua kapsel (Als je haar nu kort is) bijvoorbeeld subtiele wijzigingen aan kunnen brengen (bijvoorbeeld de bakkebaarden niet recht maar in een punt, en het haar in de nek niet recht, maar rond). Je wenkbrauwen laten harsen of epileren en naturel make-up (hiermee kun je, indien je er handig mee bent, ook vrouwelijkere lijnen in je gezicht creëren). Hiernaast kun je gaan kijken of je een fijn geurtje kan vinden wat bij je past Waarschijnlijk zul je hier voor nu een meer androgyne look mee creëren, maar de stap is dan wel een aanzienlijk stuk minder groot.

[Daniëlle95]

Dank je wel voor de uitgebreide tips, Dean

Momenteel loop ik eigenlijk al met een best androgyne look rond, en ik voel al dat ik nog meer vrouwelijke kleding zoek. Mijn dysforie over mijn lichaam is behoorlijk heftig, en ik merk dat ik mij privé in erg vrouwelijke kleding super prettig voel, en ik baal er dan ook zo van dat ik dit in het openbaar niet aan durf.

Een geurtje is wel een super goed idee, ik denk dat ik mij daar aanzienlijk beter door kan gaan voelen. Wenkbrauwen zou ik ook erg graag willen laten stylen, ook al gaan mensen daar misschien raar van opkijken. Ik denk dat ik op dat punt gewoon de knoop moet doorhakken en het maar gewoon moet doen, dan kan ik ook niet terug op dat gebied. Dan worden de andere stappen vast ook wat makkelijker.

Ik zal deze ideeën aanstaande maandag gaan delen met mijn nieuwe visagist bij stepwork het wordt onze eerste afspraak sinds kennismaking maar ik heb er nu al zin in. Als het goed is weet hij alles van mode makeup en dergelijke en wat mij goed past. De vorige keer hebben we ook al even gekeken naar wat voor kleding ik leuk vind, op basis daarvan zoekt hij wat uit en kan ik alvast ook dingen gaan passen als ik ik het mooi vind.

In ieder geval bedankt! Met die tips kan ik zeker verder!

[Marica]

Dank je wel voor de uitgebreide tips, Dean

Momenteel loop ik eigenlijk al met een best androgyne look rond, en ik voel al dat ik nog meer vrouwelijke kleding zoek. Mijn dysforie over mijn lichaam is behoorlijk heftig, en ik merk dat ik mij privé in erg vrouwelijke kleding super prettig voel, en ik baal er dan ook zo van dat ik dit in het openbaar niet aan durf.

Een geurtje is wel een super goed idee, ik denk dat ik mij daar aanzienlijk beter door kan gaan voelen. Wenkbrauwen zou ik ook erg graag willen laten stylen, ook al gaan mensen daar misschien raar van opkijken. Ik denk dat ik op dat punt gewoon de knoop moet doorhakken en het maar gewoon moet doen, dan kan ik ook niet terug op dat gebied. Dan worden de andere stappen vast ook wat makkelijker.

Ik zal deze ideeën aanstaande maandag gaan delen met mijn nieuwe visagist bij stepwork het wordt onze eerste afspraak sinds kennismaking maar ik heb er nu al zin in. Als het goed is weet hij alles van mode makeup en dergelijke en wat mij goed past. De vorige keer hebben we ook al even gekeken naar wat voor kleding ik leuk vind, op basis daarvan zoekt hij wat uit en kan ik alvast ook dingen gaan passen als ik ik het mooi vind.

In ieder geval bedankt! Met die tips kan ik zeker verder!

Succes Petra
Mijn dysforie gaat ook voornamelijk over dat ding daar tussen mijn benen. Over mijn beginnende borsten ben ik zelf al heel trots en blij. Het opmaken gaat ook goed, mijn vrouw keurt alles goed zover dus ik ben tevreden met hoe ik het doe. Ik ben echt een kleuren liefhebber gebleken, en roze staat mij ook super goed.

[janine2363]

Het is nu wel duidelijk Jeanine. Misschien moet je eens leren je mond te houden.

Ja Juf

[i-rene]

Het klinkt mij toch een beetje in de oren dat je brie verwachtingen hebt van watt hormonen doen. Die verdeling verandert wel, maar dat duurt best lang. Natuurlijk neemt je spiermassa relatief snel af, maar om te zeggen dat je in rap tempo vrouwelijke vormen krijgt... Nee, dat is een kwestie van jaren.

Dat neemt niet weg dat de stap van fulltime overgaan geen grote is. Míj persoonlijk heeft het erg geholpen dat een andere transvrouw met mij tijdens mijn eerste keer naar de stad is geweest en wat viel dat mee! Beetje make-up, goedkope pruik van Mariposa, (te kort) rokje en t-shirt en gaan! Voor mij voelde het als een bevrijding. Na de eerste keer wordt het makkelijker. Misschien kun je bij de jongerengroep wel kennis maken met en andere transvrouw waarmee je samen deze spannende stap kunt zetten. Maar laat het niet van hormonen afhangen, want die lossen het niet voor je op.

Verstuurd vanaf mijn SM-T813 met Tapatalk