Interessant maar merkwaardig lichamelijk verschijnsel na SRS

[Anon20200101]

Wie kent ze niet, die funniest home videos...
En zo vaak zie je dan iemand ergens op, van, tegen, vallen, enzovoort.
En dan heb je instinctief, of in een reflex, misschien zo'n au au au reactie, je gezicht vertrekken in empathie alsof je de pijn van het slachtoffer deelt... Je weet wat ik bedoel?
Het spreekwoordelijke "in elkaar krimpen van de pijn"

Ik heb dat sinds m'n SRS dus ook.
Tussen m'n benen. Vrij sterk. En ook alleen tussen m'n benen.
Zonder enige controle daarover.

De eerste keer dat ik het merkte, bijna een maand geleden, zag ik eerst het einde van Alien Resurrection ( :love: ), net veel "alien vs human actie" en meteen daarna zo'n funniest home videos programma.
Dit was zo'n vreemde ervaring om mee te maken.
En bij elke pijn die de acteurs in de film meemaakten, of de ongelukkige gefilmde persoon, had ik die reactie.

Voor de SRS had ik dit alleen in een - voor mijn gevoel - gecontroleerde reactie van gezicht iets vertrekken en een ouch of 'lucht tussen tanden' geluid.

Heeft iemand anders dit ook meegemaakt, en zo ja, nam dit effect na verloop van tijd af?

Ik vraag me af of dit misschien komt door de mogelijke pijn die ik in de operatie zone zou kunnen voelen?

PS, in de 6 weken sinds m'n operatie heb ik nog geen enkele seconde "piin" gevoeld. Wat nog het meest in de buurt van pijn kwam, was de eerste dag wat spierpijn in m'n kuiten van de beugels waar m'n benen in hingen.

[Marijn]

Ik heb dat (los van SRS, die ik nog niet gehad heb) in mijn onderarmen. Aan de binnenkant. Hoewel ik het me niet kan herinneren wanneer dat voor het laatste geweest is. Maar goed, ik houd niet van leedvermaak, dus kijk ook niet naar dat soort videos.

[Anon20200101]

Ik kijk er ook niet specifiek naar, maar in het zappen kwam dat voorbij, na Alien Resurrection, en toen (na dat gevoel al gemerkt te hebben vij Alien Resurrection), werd dit bevestigd door dat programma met die valpartijen.

En ik vind het gewoon vreemd dat ik het zelf helemaal niet als reflex had voor m'n SRS; en sinds de SRS is het echt een reflex geworden; oncontroleerbaar in alle opzichten. Maar dan ook precies in die zone
Dus ik vraag me echt af of het een soort operatie-reactie ding is "daar heb had ik pijn, dus voel ik met je pijn mee", of dat het iets psychologischer is.

[Mr.X]

Misschien heeft het te maken met dat je nu meer connected bent met 'dat' gebied na je srs? Kan me voorstellen dat je voor de operatie afstand had genomen, en het je niet zoveel kon schelen wat daaronder zou gebeuren. Maar nu het klopt heb je er meer mee, is het beschermen waard en dus ook een grotere reactie?

[Marijn]

Ik probeer ook meer aan te geven dat ik niet zo vaak het soort beelden zie (live of niet) waar het door getriggered kan worden, dus geen idee heb of ik het nog steeds heb. Ik heb geen TV, kijk wel Netflix, maar tegenwoordig niet zoveel actie en dergelijke.

Was geen oordeel over anderen.

[Anon20200101]

Ik probeer ook meer aan te geven dat ik niet zo vaak het soort beelden zie (live of niet) waar het door getriggered kan worden, dus geen idee heb of ik het nog steeds heb. Ik heb geen TV, kijk wel Netflix, maar tegenwoordig niet zoveel actie en dergelijke.

Was geen oordeel over anderen.

Voor mij is het aantal triggers wat ik zie denk ik ongeveer gelijk gebleven. Maar de reactie is sterk veranderd.
No worries. Ik lees het ook niet als een oordeel of aanval

[Anon20200101]

Misschien heeft het te maken met dat je nu meer connected bent met 'dat' gebied na je srs? Kan me voorstellen dat je voor de operatie afstand had genomen, en het je niet zoveel kon schelen wat daaronder zou gebeuren. Maar nu het klopt heb je er meer mee, is het beschermen waard en dus ook een grotere reactie?

Dat is inderdaad wat ik ook denk, als ik over het psychologische aspect schrijf.

[Anon20200101]

Het effect is weg, en dat vind ik wel prima, zo