Hoe verder.

[monique fisher]

Hallo allemaal,

Ik wil hier iets schrijven over de behandeling van Transgenders in het huidige gezondheidszorgsysteem, laat ik voorop stellen dat we tevreden mogen zijn dat er transgenderzorg is in Nederland. Maar ik denk dat de huidige wijze van deze zorg achterhaald is en het lijkt dat het een monopolistische vorm aan begint te nemen. Ik heb het hier ook met mijn direkte zorgverlener over gehad. En zij lijkt mijn mening te ondersteunen. Op dit moment is het zo dat je ( als volwassen) aanmeld bij Amsterdam en/of Groningen, afhangend van je woongebied, als je geluk hebt en je woont in het grensgebied van Zeeland/België dan wil Gent je misschien ook accepteren. Dan begint het wachten, op een oproep van deze behandelcentra ( nu ongeveer 26 maanden) intussen moet je wel in behandeling blijven bij je direkte zorgverlener, wat nodig is want ik weet nu dat dat nodig is want anders kan je in conflict met jezelf komen. In mijn geval is mijn direkte behandelaar een gespecialiseerde spychologe/seksuologe in transgenderzorg en heeft ook echt ervaring. Als je de wachtlijst dus uitloopt ben je dus ongeveer twee jaar onder behandeling en de tijd nog vooraf aan de aanmelding. ( in mijn geval ook enkele jaren) Je hebt dus al een behandeling van jaren achter de rug waarin je je situatie en gevoelens besproken hebt en in sommige gevallen doorlopen en er wat mee gedaan. Tot mijn verwondering van mij en mijn behandelaar. Zien de behandelcentra deze tijd en behandeling als ondergeschikt belang als je ben op de stoep staat ( ook in het geval van Stepstone/ de Vaart, heb ik begrepen) en beginnen gewoon opnieuw met hun beoordeling. Er is dus veel tijd en zorggeld besteed voor niks. Omdat de behandelcentra hier niks mee doen. Dit levert mijn inzien al het eerste dillema op, want je moet je verhaal en de bijkomende uitleg weer helemaal opnieuw doen. En volgens mij is het ook een minachting van de jaren van dossieropbouw en kennis van de inmiddels in het land rondlopende “ specialisten” in psychologische transgenderzorg. Daarnaast word je als mens niet serieus beschouwd, denk ik. Maar wil je een behandeling krijgen dan ben je aan deze manier overgeleverd want de huidige behandelcentra zijn als enige erkend door de Staat en gezondheidsverzekeraars. Dus moet je dit traject weer in, het kan dan snel gaan maar men moet uit gaan van een jaar. Daarna komt de behandeling van hormonen in zicht. Volgens de behandelcentra is dit gespecialiseerd proces wat alleen hun kunnen uitvoeren. Ik heb intussen al heel wat over het internet gespeurd en naast alle onzin ook wel hele gedegen informatie gevonden. De behandeling met hormonen is dus niet zo gespecialiseerd proces, de controle erom heen is belangrijk, voor je eigen welzijn. Iedere endocrinoloog in Nederland/België zou dit kunnen uitvoeren, mits hij/zij beschikt over de juiste informatie uit de transgenderbehandelcentra. De begeleiding kan gewoon ingevuld worden door regionale ziekenhuizen en de direkte spychologische zorgverlener, die je toch al had en je volgens de behandelcentra ook moet aanhouden. (omdat hun die direkte zorg niet kunnen bieden)
Volgens mij ligt hier een oplossing om de transgenderzorg uit het hokje van zeer gespecialiseerde zorg te halen. De eerste lijn behandeling en de Hormonale fase weghalen bij de transgenderbehandelcentra en overdragen aan gespecialiseerde spychologen/sexuologe en de reguliere endocrinologie. De transgenderbehandelcentra kunnen zich dan toerichten op de operatieve fase en hun wetenschappelijke taak, hiervoor moet er dan nog wel een dossierregistratie open staan van de “ patient” naar de behandelcentra, maar dit kan tegenwoordig digitaal geregeld worden.
Volgens mij kan hiermee de wachtlijsten en alle frustratie hierom ingekort worden, is het behandeltraject korter, wordt de eerste directe behandelaar serieus genomen, vergroot je de kennis binnen de endocrinologie en wordt het zijn van transgender weer als iets normaler gezien. En wordt een transgender misschien ook wat makkelijker geaccepteerd door de maatschappij.
Nu lijkt dit natuurlijk makkelijk, maar dat is het niet want er zijn andere krachten, de behandelcentra zullen een gedeelte van hun invloed en taken moeten afstaan, dat zal weerstand brengen want dat betekent ook verlies van financiën en alle behandelcentra zijn academische centra en sterk afhankelijk van deze financiën en zullen hun positie denk ik graag willen vast houden. En dan heb je ook de de gezondheidsverzekeraars dat er maar een paar behandelcentra zijn is in hun voordeel, dat is beter te controleren en de druk is minder ( minder tegenstanders, minder weerstand) een wachtlijst kost geen geld, en de zorg die niet door de gespecialiseerde centra wordt verricht komt uit een andere pot. En kan je op een andere manier verdedigen. De gevolgen die bij de transgender ontstaan door het lange behandeltraject, baart hun geen zorgen. In het uiterste geval helemaal niet, want dan valt het onder een andere verzekering. Dit klinkt hard maar is wel de realiteit.
Nee, wil er echt iets veranderen dan zal dat vanuit de politiek moeten komen, daar is natuurlijk al een hoop gebeurd de laatste jaren. Maar het medische traject als een gewoon medisch traject zien daar is nog niets aangedaan. Dus misschien wordt het tijd om die personen aan te gaan schrijven en hun te gaan motiveren om daar wat mee te doen. Ik denk er dus hard aan om dat te doen, maar nu is dit mijn mening. Mijn vraag is dan ook is dit ook jullie mening, of hebben jullie een andere mening, dat kan en ik zou dat graag willen horen van jullie, voordat ik de pen oppak. En misschien zijn er ook mensen op dit forum die deze actie willen ondersteunen. Ik hoor het graag van jullie.

Groetjes Monique

[Irene_de_Vreede]

Wat ik in je verhaal niet helemaal snap, waarom je vanuit je huidige behandelaar zou willen overstappen naar AUMC of UMCG?

[monique fisher]

Irene,

Mijn intentie is het niet om over te stappen, mijn spychologe/sexuologe mag geen hormonale behandeling voorschrijven en ik vind geen endocrinoloog die zonder een verklaring van het AUMC of UMCG zo een behandeling gaat starten, het is dus voorbestemd aan deze twee behandelcentra in Nederland. Natuurlijk kan je op “eigen houtje” gaan starten maar dat levert ook complicaties op in het verdere traject.
Ik zou graag een minder complex behandeltraject zien en ook het monopolie van de twee behandelcentra willen doorbreken om dat fase 1 en 2 niet zo complex zijn dat daar specifiek deze twee behandelcentra voor nodig zijn. Met goede controle en begeleiding is dit goed regelbaar binnen de normale reguliere gezondheidszorg. Dat is mijn punt. In ieder geval bedankt voor je reactie. misschien maakt dit het wat duidelijker.

Groetjes monique

[Irene_de_Vreede]

Ok, dan had ik je verkeerd begrepen. Ik dacht dat je bij transgender gespecialiseerde psychologenpraktijk zat, die hebben doorgaans wel endocrinologen waar ze mee samenwerken, vandaar het misverstand.

[Lise]

ik vind geen endocrinoloog die zonder een verklaring van het AUMC of UMCG zo een behandeling gaat starten, het is dus voorbestemd aan deze twee behandelcentra in Nederland.

Monique, je weet ook van het bestaan van Stepwork, de Vaart en T-cendent? Die hebben ook contacten met endocrinologen (en ook een lange wachttijd trouwens, maar je bent dus niet per se veroordeeld tot AUMC/UMG)

[Eva]

@monique fisher, je bedoelt dat medici in ons land gewoon iedereen in behandeling kunnen nemen, transgender of niet, en dan - bijvoorbeeld omdat ze niet alle wijsheid in pacht hebben - een beroep zouden kunnen doen op iets als een kenniscentrum? Zoiets als een Max Planck-Institut in Duitsland waar iedere huisarts gewoon advies kan krijgen over hoe ze moeten omgaan met iemand die transgender is?
Een kenniscentrum dus? Dat kennis beschikbaar stelt aan (para)medici die dat nodig hebben?

[monique fisher]

hoi Lise en Eva,

een reactie op jullie beide, mijn behandeld specialist (psychologe/seksuologe) heeft info ingewonnen betreffende Stepwork en de Vaart, het schijnt toch echt zo te zijn dat als je je aanmeld voor een verdere behandeling bij AUMC/UMCG zij toch eerst weer beginnen met fase 1 , de gespreksfase en een herbeoordeling van fase 2, de hormoonfase. en ze heeft zich ook nog een beetje verdiept en geïnformeerd over deze beider instituten. deze blijken ook al behoorlijke wachtlijsten te hebben waardoor de totale behandelingsduur evenredig nog op hetzelfde neer komt. je schiet dus in feite niks op.
En wat ik bedoel, als ik alle berichtgeving en rapportage lees die de laatste jaren zijn verschenen zijn er nogal wat instellingen bezig met transgenderzorg in het land, ik bedoel daarmee de de geestelijke zorg en begeleiding en hebben al heel wat instituten al een spychologe/sexuologe met een dusdanige expertise en ervaring met transgenders. dat zij goed kunnen bepalen en vastleggen in hoeverre mate een persoon wil, kan en moet gaan in het uitvoeren van zijn "wensen". (misschien iets wat verkeerd geformuleerd, dit laatste, bij mij voelt het anders, maar ik weet niet hoe ik dit onder woorden moet brengen) Deze experts zouden naar consultatie met een superieur (psychiater) goed een duidelijke verwijzing kunnen opstellen voor een endocrinoloog. Die dan een hormonale begeleiding kan opstarten. hiermee haal je fase 1 en 2 weg bij het AUMC/UMCG en breng je het onder bij de reguliere zorg. Voor de 3de fase, operatieve fase, moet er dan een goede dossieropbouw worden gedaan, welke dan moet worden uitgevoerd door de specialistische zorg. (lees AUMC/UMCG met eventueel uitbreiding) Volgens mij breek je de transgenderzorg dan open en maak je het meer toegankelijk en acceptabel en zouden de wachtlijsten volgens mij ook korter worden. en aangezien er ook minder academische zorg is zal het volgens mij ook goedkoper worden.

Ben ik zo duidelijk genoeg, zo niet vraag het dan maar, dan probeer ik het nog wat duidelijker of makkelijker te vertellen.

groetjes monique

[Lise]

mijn behandeld specialist (psychologe/seksuologe) heeft info ingewonnen betreffende Stepwork en de Vaart, het schijnt toch echt zo te zijn dat als je je aanmeld voor een verdere behandeling bij AUMC/UMCG zij toch eerst weer beginnen met fase 1 , de gespreksfase en een herbeoordeling van fase 2, de hormoonfase.

Ik dacht dat de VU inmiddels diagnoses van Stepwork overneemt? Toch? Er zijn hier heel veel mensen met veel meer kennis en praktijkervaring dan ik, die kunnen hier vast meer over zeggen.

Ik snap wat je in het algemeen probeert te zeggen en ben het ook wel met je eens wat betreft het meeste. Ik probeerde alleen maar aan te geven dat je ook nu al meer opties hebt dan alleen het VU/UMCG om het hele traject te doorlopen.

[Gauloise]

Ik begrijp zelf sowieso niet waarom je per se bij een van de gespecialiseerde behandelcentra terecht moet om voor genderdysforie behandelt te worden. Zoals je al zei, zijn er zat psychologen die verstand hebben van genderdiagnostiek, dat hoeft niet per se de VU of het UMCG te doen.

Hetzelfde geldt voor de hormoonbehandeling. It's not rocket sciene.

If you can treat diabetes, you can do Hormone Replacement Therapy.

- Quote van Dr Will Powers (mijn persoonlijke held)

Waar we ook van af moeten zijn die vreselijk conservatieve kijken op hormoon hoeveelheden en -waardes. Echt geen wonder dat de meesten hier komen te zitten met de muggenbultjes van een twaalfjarig meisje, depressies of klachten die op overgang lijken. Ik begrijp niet waarom er in de medische wereld geen (internationale) communicatie hierover bestaat. Is het in de eerste plaats niet het hoogste doel van een dokter om zijn patienten zo goed mogelijk te helpen?

[Anon20210626]

citaat VU over m klaver , proefschrift

"Soort hormoonbehandeling

Klaver en collegae lieten zien dat het type estradiol (vrouwelijk geslachtshormoon) behandeling bij transvrouwen, via de mond (pillen) of door de huid (pleisters), geen invloed heeft op de grootte van de veranderingen in lichaamssamenstelling en lichaamsvorm. Duidelijk is geworden dat het streven naar hogere estradiolspiegels, bijvoorbeeld door meer medicatie te nemen, niet tot meer vervrouwelijking van lichaamssamenstelling en vetverdeling leidt. "


hoge estradiol levels zijn dus niet zaligmakend

Aanleg is veel belangrijker