Fysieke verklaringen m.b.t. genderdysforie en transgenderisme

[DelicateFlower]

Omdat ik deze herfst middenin mijn EMDR-behandeling zat, heb ik het laatste seizoen van Hij is een zij gisteravond en vanmorgen pas (in één ruk) teruggekeken. In de derde aflevering zegt Jules (vanaf 16m18s) het volgende: “Voordat ik begon met hormonen had ik al een hoger gehalte aan testosteron in mijn lichaam, boven het maximale voor een vrouw überhaupt. Voor het ziekenhuis was dat een fysieke verklaring waarom ik genderdysforie heb.” Naast het mentale aspect dus.

Door de term ‘fysieke verklaring’ ben ik even gaan googlen, maar ik kon er verder niets concreets over vinden. Ik vroeg mij af of jullie nog meer voorbeelden hebben van dergelijke ‘fysieke verklaringen’ die erop zouden kunnen duiden dat iemand genderdysforie heeft (of transgender is/zou kunnen zijn?). Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet formuleren, omdat ik niet eerder iemand over het fysieke aspect heb horen praten.

Ik heb zelf lang gedacht dat ik ook een fysieke verklaring heb, namelijk mijn altijd aanwezige borstvorming. Ik was ooit superslank (65kg op m’n lichtst terwijl ik 1.81m ben) en zelfs toen had ik borsten. Ik heb sinds mijn puberteit nooit meer een platte borst gehad (terwijl ik gewoon slank was, het was dus geen overtollig vet). Een aantal jaar geleden ben ik hiermee alsnog naar het ziekenhuis gegaan, maar ondanks de scans en foto’s kon de deskundige helemaal niets met het verhaal over mijn ‘man boobs’.

Die fysieke verklaring bleef dus uit, terwijl ik zelf wel vaker een link heb gelegd tussen mijn borstvorming en mijn transgender-zijn. Ik ben echter altijd zeer terughoudend geweest wat betreft zelfdiagnostiek.

Ik hoor graag jullie gedachten hierover.

Alvast bedankt!

-

Het desbetreffende seizoen: https://www.npostart.nl/hij-is-een-zij/ ... 40/episode
De desbetreffende aflevering: https://www.npostart.nl/hij-is-een-zij/ ... KN_1715867

[Alice]

Denk ook niet dat je niet veel zult vinden over een fysieke verklaring transseksualiteit. Er zijn wel onderzoeken naar gedaan in het bijzonder in de hersenen. Maar om daar een gedegen onderzoek in te doen kan dit alleen bij het ontleden van overleden transgenders, MIR of andere echografische onderzoeken geven geen zichtbaar uitsluitsel bij levende transgenders.
Dus even een bloedmonstertje nemen om te zien of je een verhoogde estro of testo hebt en daar de conclusie aan gaat binden dat je een transgender bent of even een MIR scan om te weten of je al dan niet een transgender zou kunnen zijn werkt niet.

[Jer158]

Er zijn geen fysieke verklaringen (caveat: tot dusver). Wat Alice zegt, je kunt niet even een bloedtest doen voor je hormonen, je chromosomen, of een MRI van je hersenen om te kijken of je trans bent. Helaas misschien, want dat zou diagnose een stuk makkelijker, sneller, en nauwkeuriger maken.

Ik was dan ook niet zo blij met dat fragmentje in Hij is een zij. Een boel trans mensen ZIJN al op zoek naar een fysieke validatie van hun trans zijn in dit soort fysieke kenmerken, waarbij ze waarde toekennen aan iets wat in feite niets betekent. Bij trans mannen is dit vaak hoge testo pre-HRT (of PCOS) en bij trans vrouwen bijv. Klinefelter (een extra X-chromosoom). Beetje jammer om op nationale tv te suggereren dat hier een kern van waarheid in zit.

De realiteit is dat afab mensen met PCOS en amab mensen met Klinefelter mss een marginaal hogere kans hebben om trans te zijn, maar de overgrote meerderheid van die mensen nog steeds cis is. En de meerderheid van de trans mensen heeft dit fysieke kenmerk niet. Op groepsniveau is er mss een zwak verband, op individueel niveau betekent het helemaal niets.

Ik had ook hoge testo pre-HRT. Dat betekende ook niets, want de meeste afab mensen met die testoniveau zijn gewoon cis, en de meeste trans mannen hebben lagere testoniveaus. Een endo zei alleen "oh, grappig" maar verder heeft geen van mijn endo's er ooit enige waarde aan gehecht. En terecht. Het verandert namelijk helemaal niets voor de behandeling.

[DelicateFlower]

@Alice en @Jer158: beiden bedankt voor de uitgebreide reactie. Ik vond het zo'n opvallend fragment, vandaar ook dit topic. Ik wilde het niet zomaar voor waarheid aannemen, ik zette meteen mijn vraagtekens erbij. En dat blijkt terecht, haha. Dank dank!

[Brownie]

Yep, geen biologische markers voor genderdysforie. Wel wat hypotheses, zelf vind ik die van Brian Hanley wel leuk: https://www.researchgate.net/publicatio ... sgenderism

Opgemerkt dat veel onderzoekers het ervaren geslacht verwarren met de seksuele voorkeur. Een voorbeeld is een in NL gedaan onderzoek op hersenen van overleden transgenders, waarvan de steekproef bovendien te klein was om er iets mee kunnen zeggen over de gehele populatie. Ook waren de methodes niet helemaal in orde. Toch wordt dit onderzoek wordt op de geneeskunde opleidingen doorgaans aangehaald. Andere onderzoeken kijken naar markers zoals de chromosomen etc, maar zoals alice en jer schrijven is een causaal verband onwaarschijnlijk.

Wat ik trouwens interessant vind is dat genderdysforie of -incongruentie nog steeds een geestesziekte is (zowel in de DSM-5, ICD-11 als de NL ICPC), dus met een verklaring in de hersenen. Dit terwijl ik het zelf toch eerder ervaar als een neerslachtigheid komende door mijn geslachtskenmerken. Dat kan ik ook beter rijmen met het feit dat we het kunnen oplossen met hormonen en operaties, in plaats van pillen zoals antidepressiva. Door de geslachtskenmerken aan te passen verdwijnt het lijden. Fysieker kan je de verklaring niet krijgen

Bij het nadenken hierover vind ik het wel handig om onderscheid te maken tussen de neerslachtigheid die komt door de spiegel van de eigen ervaring, en die door de spiegel van de samenleving. In het eerste geval bedoel ik dat ik me slecht voel door wat mijn zintuigen me vertellen: wat ik zie in de spiegel, wat ik voel als ik onder de douche sta of vrij etc. In het tweede geval bedoel ik dat ik me slecht voel door hoe anderen mij binair indelen en daardoor behandelen. Van de laatste vorm van dysforie heb ik dankzij de huidige maatregelen gelukkig een stuk minder last

[DelicateFlower]

@Brownie: In de spiegel kijken doe ik niet eens, seks hebben doe ik niet eens. En dat link ik aan mijn genderdysforie. Het idee dat ze straks mijn geslachtsdeel moeten ontharen, het idee vind ik misschien nog erger dan dé operatie. Dat je daar de hele tijd met je zaakje ligt terwijl iemand mijn geslachtsdeel onthaart, echt vernederend vind ik het. Ik zie er nu al tegenop.

Ik heb me altijd geschaamd voor mijn sjaakie. Vriendinnen noemden me daardoor preuts, maar ik ben niet preuts. Ik heb gewoon altijd een vagina gewild. Ik heb altijd seks willen hebben als vrouw. Maar dat is echt onmogelijk om uit te leggen aan een leek.

En wat betreft neerslachtigheid. Ik heb het altijd wel geweten, maar ook tijdens de EMDR-behandeling die ik onlangs afrondde, werd heel erg duidelijk dat mijn depressieve gevoelens samenhangen met de continue afkeuring vanuit mijn omgeving en de enorme spijt dat ik 20 jaar geleden mijn transitie niet heb doorgezet.

Als ik oude afleveringen van Hij is een zij terugkijk, zie ik wat ik heb moeten missen: ouders die je steunen gedurende het proces. Met mijn anders-zijn ben ik altijd gezien als lastpak, de onruststoker. En dat heeft veel met me gedaan.

[Nomey]

@DelicateFlower

Je laatste zin is vaker aan de orde.
Accepterende directe omgeving.

Herkenbaar

Zonder op details in te gaan ik ken iemand die is mtf en is ook op TV geweest. Vorig jaar een bbq gedaan en toen was mn moeder ff op bezoek. Lekker ongemakkkelijk voor haar. Ik ben dol op mam, maar gunde haar toen nog even niet dat ik met mezelf bezig ben

[DelicateFlower]

Je laatste zin is vaker aan de orde.
Accepterende directe omgeving.

Zo ruimdenkend als mijn inmiddels 90-jarige omaatje altijd is geweest, zo kleingeestig zijn haar kinderen. Hoe vaak mijn oma wel niet heeft gezegd "Laat hem toch z'n gang gaan, joh!" en hoe vaak ze wel niet stofjes voor me op de markt kocht zodat ik jurkjes kon maken voor mijn barbies. Maar helaas waren mijn grootouders de enige liefdevolle mensen in mijn nabije familie. Ik blijf het wonderbaarlijk vinden dat zulke lieve, makkelijke en ruimdenkende mensen zulke giftige, afgunstige, jaloerse, veroordelende kinderen op de wereld hebben gezet. Ik kan er dan ook pissig om worden als mensen zeggen dat kinderen hoe dan ook altijd op hun ouders lijken. Ik lijk zelf ook absoluut niet op mijn ouders, met alle gevolgen van dien. Het heeft me getekend voor het leven.

Zonder op details in te gaan ik ken iemand die is mtf en is ook op TV geweest. Vorig jaar een bbq gedaan en toen was mn moeder ff op bezoek. Lekker ongemakkkelijk voor haar. Ik ben dol op mam, maar gunde haar toen nog even niet dat ik met mezelf bezig ben

Ik mag me niet langer aantrekken wat mijn familie van me vindt, want ze zullen me toch altijd een vreemde blijven vinden. Ik heb hun goedkeuring niet langer nodig. Mijn oma is inmiddels flink dementerende, herkent de familieleden die nog in leven zijn niet meer, maar gek genoeg kent ze mij als enige nog wel. Van de week zag ze me en riep me binnen (door de vele familieruzies kom ik nergens meer). Ze begon me stevig te knuffelen en ik vertelde haar dat ik me heb aangemeld om in transitie te kunnen gaan. "Wat vind je ervan?", vroeg ik haar. Ze haalde haar schouders op en zei: "Als jij daar geen problemen mee hebt, dan heb ik dat ook niet. Je wordt vast een mooie meid."

[Annabel]

Ze haalde haar schouders op en zei: "Als jij daar geen problemen mee hebt, dan heb ik dat ook niet. Je wordt vast een mooie meid."

Aaaah dat is lief! Dat wilde ik toch even zeggen.
En laat je niet gek maken door mensen die er anders over denken inderdaad; dat is hun probleem!

[DelicateFlower]

Ze haalde haar schouders op en zei: "Als jij daar geen problemen mee hebt, dan heb ik dat ook niet. Je wordt vast een mooie meid."

Aaaah dat is lief! Dat wilde ik toch even zeggen.
En laat je niet gek maken door mensen die er anders over denken inderdaad; dat is hun probleem!

Ik heb echt een schat van een oma gehad! En die heeft me ook altijd geleerd: je moet mensen laten lullen. Mijn oma bemoeide zich nooit met andermans leven, want dat is niet interessant én het gaat je niks aan, en ze trok zich ook nooit wat aan van anderen.