Nou, zo dus:

[Dieuwertje]

Trans zijn hoe voelt dat nou?

Op het moment dat ik er voor mijzelf uit was dat ik daar wat mee moest doen was er het gevoel van 'waarom ik, waarom ben ik zo'n freak'. Klinkt niet erg positief. Dat zal wel een gevolg geweest zijn van decennia ervaring met hoe er tegen mensen aangekeken werd die in het verkeerde lichaam geboren waren en daar wat aan gingen doen. De lollige opmerkingen en erger waren dan talrijk. Opmerkingen en reacties waren niet tegen mij, ik had een bijna perfecte muur opgebouwd om mijn gevoelens. En als er al iets naar buiten kwam schatte anderen het niet in als transseksueel.

Ondanks die gevoelens was er het overweldigende besef dat als ik nog een beetje vrolijk leven wilde dat ik dan mijn gevoel moest gaan volgen. Dus toch in het diepe gesprongen. Dood eng was het in het begin. De negatieve gevoelens en de angst verdwenen echter.

En hoe voelt het nu? Nou, gewoon eigenlijk. Ik voel mij een gewoon mens. Wel één waar de medische wereld nog wat hulp kan geven, maar dat kan de beste overkomen.

[EmmaJJ]

herkenbaar, die muur (mens wat huil ik veel en snel nu)