Moeilijk te begrijpen

[Mr.X]

Voor iemand die geboren is met het juiste lichaam, met de juiste sexe, en het juiste geslacht, is transseksueel zijn erg moeilijk te begrijpen. We leven immers in een binaire wereld van man en vrouw zijn. Onze hele maatschappij is er op gericht. Al vanaf jongs af aan groeien we in gender hokjes op. Jongens spelen voetbal, meisjes met poppen. Wanneer we ouder worden blijven we in die hokjes zitten. Hoe mensen worden aangesproken (“Kan ik u helpen, meneer?”), behandeld (het bekende deur open houden voor een dame) en zelfs wat van mensen verwacht wordt (Zusters zijn grotendeels vrouwen) is allemaal gebaseerd op geslacht.

Wanneer je geen problemen hebt met je gender, dan vallen deze dingen amper op. Het is intuitie, zoals is aangeleerd vanaf de geboorte. Maar wanneer je ongelukkig genoeg bent om een brein te hebben dat het niet eens is met de sexe van je lichaam, dan heb je een probleem. En dat probleem ervaar je door de hokjes. Want het hokje waar je in geplaatst bent vanwege je lichaam, past qua brein niet bij je. Dan pas begint op te vallen hoe belangrijk het weten van geslacht is. Want zeg nou zelf. Je hele lichaamshouding, verwachtingen en gesprekken hangen af van het geslacht van je gesprekspartner.

Dat is dus transsexueel zijn. Je merkt dat je niet past in het hokje waar je in geplaatst bent. En dat doet pijn. Je hebt vanaf dat moment twee keuzes: Negeren, en leven zoals de maatschappij van je verlangt, of er iets aan proberen te doen. Dat laatste biedt alleen maar de optie om te veranderen van man naar vrouw, of vrouw naar man. Dus lichamelijke aanpassingen. En geloof me, het gros van de transseksuele mensen zou heel graag een pil willen nemen die hun brein aanpast bij het lichaam waar ze mee geboren zijn. Dat zou een goede, relatief makkelijke oplossing zijn tegen over het aanpassen van het lichaam. Want bij het aanpassen van het lichaam komen operaties kijken, hormonen en andere perikelen die moeilijk zijn te overkomen. Dit is ook de reden dat transseksuelen niet kiezen om man of vrouw te zijn. Want wie kiest nu voor zo’n moeilijke weg? Ze ZIJN man of vrouw, en hebben geen andere keuze dan het lichaam aan te passen.

Maar goed, dit is dus moeilijk voor te stellen voor iemand die dit niet ervaren heeft. Een goede oefening is om bij jezelf de vraag te leggen: Wat als ik nou morgen als man (je bent nu vrouw) of als vrouw (je bent nu man) wakker zou worden? Ik ken het bekende ‘nou, dan zou ik lekker met mezelf spelen!’. En dat snap ik. Vooral mannen zeggen dit. Maar ook dat gaat snel vervelen. En als je daarmee klaar bent, wat dan? Daarna ben je dus permanent het andere geslacht. De wereld ziet je zo, je lichaam gedraagt zich zo, en daar moet je het mee doen voor de rest van je leven. Hoe zou je je daarbij voelen? Waarschijnlijk niet al te prettig.....En dat is dus wat transseksuele mensen ervaren.

[Anon20190501]

het gros van de transseksuele mensen zou heel graag een pil willen nemen die hun brein aanpast bij het lichaam waar ze mee geboren zijn

Wellicht klinkt het raar, maar dan hoor ik niet bij het gros.

[Mr.X]

Gros betekent het meerendeel. Dat houdt meteen in dat er ook mensen zijn die daar niet binnen vallen. Dus nee, helemaal niet raar.

[Dieuwertje]

In het stadium waarbij je alle gevoelens weg drukt dan zou ik voor de pil gekozen hebben. Dat zou rust gegeven hebben. Maar nu, nu ik toegeef aan het vrouwelijke wil ik van geen pil meer weten. Het voelt goed en dat wil ik vasthouden.
Bovendien, hoe lang is de werking van die pil. Komt het dan niet terug? Denk dat het dan toch ook een medicatie voor de rest van het leven zou worden.

[janine2363]

het gros van de transseksuele mensen zou heel graag een pil willen nemen die hun brein aanpast bij het lichaam waar ze mee geboren zijn

Wellicht klinkt het raar, maar dan hoor ik niet bij het gros.

Ik ken transgenders waarvan ik denk dat ze verleid zouden worden door zo'n pil.

Voor mijzelf ziet het er naar uit dat mijn huwelijk onherroepelijk tot een einde gaat komen en de rest van mijn leven net zo onherroepelijk gaat veranderen. Maar een pil zou ik toch weigeren. Ik ben wie ik ben; De veranderingen die gaan komen hebben te maken met hoe die anderen tegenover mij staan dan wie ik zelf ben. Daar kan ik niet aan toegeven, dan zou ik mezelf verloochenen, zelf met de pijn dat dit betekend voor mijn partner.

[Irene_de_Vreede]

Als ik als jong meisje een pil had gehad om man te worden had ik die beter kunnen nemen. Nu is dat gewoon te laat het zou een vorm van zelfverloochening zijn.

[Mr.X]

Die pil was ook meer symbolisch, niet iets om letterlijk te nemen. Het bestaat immers niet, en de kans is zeer klein dat het ooit beschikbaar zal zijn. Het was meer bedoelt als voorbeeld om te laten zien dat de lichamelijke route die we kiezen, een moeilijke route is, maar ook de enige route om lichaam met brein te verenigen.

[Jer158]

Goed stuk, X.

Er zijn redelijk wat mensen die mij sterkte wensen als ik uit de kast kom. Ik begrijp dat het goed gemeend is, maar ik vind het niet helemaal een gepaste reactie. Het is blijkbaar erg moeilijk voor te stellen dat een transitie juist iets goeds is, en vooruitgang is na een tijd waarbij ik idd wel wat sterkte had kunnen gebruiken. Natuurlijk zal het niet altijd makkelijk zijn, maar het blijft een weg waarbij ik minder sterkte nodig ga hebben dan wanneer ik met de status-quo zou proberen te leven. Ik merk dat mensen dit erg moeilijk kunnen bevatten, wat verder niet zo gek is natuurlijk

Daarentegen zijn er ook mensen die juist heel enthousiast reageren "wat leuk!" en dat is ook weer wat apart. Die reactie snap ik wel, trouwens. Heb zelf ook de neiging om zoiets te zeggen als mensen naar mij uit de kast komen, om te laten merken dat het echt helemaal prima is voor mij. Meestal weet ik mij wel in te houden, maar ik begrijp die reacties dan weer heel goed

[janine2363]

Er zijn redelijk wat mensen die mij sterkte wensen als ik uit de kast kom.
Daarentegen zijn er ook mensen die juist heel enthousiast reageren "wat leuk!"

Er zijn mensen die mij zeggen: "Je bent auto-destructief, waarom vernietig je je leven? Waarom vernietig je het leven van anderen? Waarom wil je dit zonodig doen? Waarom denk je alleen aan jezelf?"

Dat ... ... doet pijn ...

[Mr.X]

Er zijn mensen die mij zeggen: "Je bent auto-destructief, waarom vernietig je je leven? Waarom vernietig je het leven van anderen? Waarom wil je dit zonodig doen? Waarom denk je alleen aan jezelf?"

Dat ... ... doet pijn ...

Vernietigen van je leven? Het is juist het opbouwen van je echt leven. Je echte ik, na jarenlang geschuild te hebben achter een masker. Het vernietigen van levens van anderen is allemaal gebaseerd op die hokjes. Je bent immers jarenlang man of vrouw geweest, zoals je lichaam heeft gedictateerd naar de buitenwereld. Maar dat is niet jouw fout. En waarom wil je dit zonodig doen? Je wilt dit helemaal niet. Je wilt 'gewoon normaal' zijn, net zoals jan en alleman. Maar helaas, dat kan niet. Dus MOET je dit doen. Waarom denk je aan jezelf? Omdat het niet anders kan. Jij wilt, net zoals iedereen, gelukkig zijn. En dat recht heeft iedereen.