Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Gevoelens die je met de wereld deelt
Plaats reactie
Hrafn
Berichten: 1158
Lid geworden op: 18 jul 2017, 17:10
Gender: Non-binair
Locatie: Twente

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Hrafn »

janine2363 schreef: 22 jul 2018, 23:56
Als ik schrijf is dat altijd met een bedoeling. Ik schrijf zoals ik schrijf, ik ben wie ik ben. Mensen mogen lezen wat ze willen lezen, of negeren wat ze willen negeren. Ik schrijf geen onwaarheden of valsheden. Wel feiten, maar ook opinie, 't is tenslotte een forum en ik ben een mens die voor zichzelf kan denken.
Ik hou van de manier waarop je schrijft, je zet me vaak aan het denken met je eigenzinnige ideeën. Het maakt veel van mijn eigen ideeën en gevoelens helder, ook als ik het niet met je eens ben, wat niet zo vaak voorkomt. Ik ben blij dat je bent zoals je bent.
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door janine2363 »

Gwenda schreef: 23 jul 2018, 00:13 Soms is breken met het verleden handig en kan het voor iemand iets oplossen. Je stelling het verleden heeft impact gaat dan ook op. Het verleden was zo erg dat een radicale wending op zijn plaats was. Misschien was het toch geen domme vrouw.
Breken om de ballast los te laten en onbevangen vooruit te gaan is zeker een goede keuze. Maar ... dat is niet wat ik beschreef en ook niet waar die persoon mee bezig was. Ze zat nog altijd gevangen en kon zich niet vrij maken.

Als je iets probeer te negeren alsof het niet was, kan je niet rouwen, niet accepteren, niet echt loslaten, want of je wil of niet. Het verleden blijft ook voor breken en doorgaan. Je hebt ècht maar één leven.
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door janine2363 »

Hrafn schreef: 23 jul 2018, 12:45 Ik hou van de manier waarop je schrijft, je zet me vaak aan het denken met je eigenzinnige ideeën. Het maakt veel van mijn eigen ideeën en gevoelens helder, ook als ik het niet met je eens ben, wat niet zo vaak voorkomt. Ik ben blij dat je bent zoals je bent.
Da's héél lief. Dank je wel

Janine
Gwenda
Berichten: 825
Lid geworden op: 06 nov 2016, 18:03
Gender: Trans MtF
Locatie: omg Leiden
Contacteer:

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Gwenda »

janine2363 schreef:
Gwenda schreef: 23 jul 2018, 00:13 Soms is breken met het verleden handig en kan het voor iemand iets oplossen. Je stelling het verleden heeft impact gaat dan ook op. Het verleden was zo erg dat een radicale wending op zijn plaats was. Misschien was het toch geen domme vrouw.
Breken om de ballast los te laten en onbevangen vooruit te gaan is zeker een goede keuze. Maar ... dat is niet wat ik beschreef en ook niet waar die persoon mee bezig was. Ze zat nog altijd gevangen en kon zich niet vrij maken.

Als je iets probeer te negeren alsof het niet was, kan je niet rouwen, niet accepteren, niet echt loslaten, want of je wil of niet. Het verleden blijft ook voor breken en doorgaan. Je hebt ècht maar één leven.
Correct je hebt maar een leven. Ik probeerde duidelijk te maken dat iedereen een andere manier heeft om ergens mee om te gaan. Sommigen breken radicaal met iets. Anderen omarmen het en verwerken het.
Ik ben zelf ook meer van verwerken, echter ik ken ook wat mensen die de andere weg (de weg van rigoureus breken met) gevolgd hebben. De natuur streeft naar evenwicht en dat kan op twee manieren bereikt worden. De ene manier is meebewegen en de andere manier is breken, breken kun je vergelijken met een steenlawine die op een berg ontstaat. Geweld veel dingen veranderen en naar verloop van tijd is er evenwicht. Bij meebewegen worden er kleine stapjes gezet die continue balans brengen echter als je uitzoomt zie je een grote verandering.
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door janine2363 »

Gwenda schreef: 23 jul 2018, 21:43 Correct je hebt maar een leven. Ik probeerde duidelijk te maken dat iedereen een andere manier heeft om ergens mee om te gaan. Sommigen breken radicaal met iets. Anderen omarmen het en verwerken het.
Toch bedoelde ik iets anders. Het gaat niet om hoe te breken, er is niks mis met radicaal breken, afstand nemen en jezelf rust gunnen. Maar je kan niet het leven zien als 2 sporen; een goed, en een fout en een alternatieve realiteit te creeren. Want de werkelijkheid is zoals deze is. En hoelang, hoever wil je vluchten om daar ver vandaan te zijn. Sommige mensen veels te ver als je begrijpt wat ik bedoel, dus op deze route vindt je IMHO geen oplossing

Janine

P.S. geen woord in het eerste berichtje was toeval of 'n ongelukkige keuze. Mijn vele spelfouten en hak-op-de-tak suggereren misschien anders, maar ik kies mijn woorden. Net als ik kies om dit te schrijven, want het is belangrijk
Anon20190712
Berichten: 959
Lid geworden op: 19 dec 2012, 19:56
Gender: Man

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Anon20190712 »

Ik zie het leven wel degelijk als twee sporen, en nee ik ben niet dom, ik vlucht niet, creeer ook geen alternatieve realiteit en ben wel degelijk door een rouwproces gegaan. Mezelf niet kunnen ontwikkelen op de manier die voor mij juist had geweest is niet iets om op voort te borduren, een transistie is wat dat betreft echt een nieuw begin, iets met een voor en een na, wat het ‘voor’ iets maakt om achter te laten omdat het ‘fout’ genoeg voelde om in transitie te gaan, zodat je de ruimte kan nemen je te ontwikkelen op de manier die pre-transitie niet mogelijk is en ‘goed’ voor je is.Goed en fout ja, want een transitie ga je niet door als er niet iets grondig fout is.

Betekent dat dat ik mijn verleden ontken? Zeker niet. Ik neem alle ervaringen met me mee in het nu. Maar op een handje vol mensen na weet niemand van mijn verleden. Dan komt het inderdaad voor dat iemand iets vraagt en ik de waardheid wat moet verdraaien. Pas als het echt relevant wordt, dan vertel ik het. Maar zo lang het gaat om kleine details, dan kom ik niet uit de kast. Ontken ik daarmee mijn verleden? Natuurlijk niet, maar wat ik was ben ik niet meer. Het is het verleden. Het geruisloos op gaan in de maatschappij, me kunnen ontwikkelen als man onder de mannen, me kunnen ontwikkelen als mezelf, dat is me veel meer waard dan het verleden overal bij te sleuren. Is dat verleden dan ‘iemand anders’? Zeker niet, dat was ik, maar ik kon destijds niet mezelf zijn. Je gaat toch niet voor niets in transitie?
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door janine2363 »

Lucas schreef: 23 jul 2018, 23:09 Ik zie het leven wel degelijk als twee sporen, ... Het geruisloos op gaan in de maatschappij,
:-) een quiz. Iedereen mag antwoorden :-)

Q1: Je zoekt werk en een bedrijf wil je aannemen. Een oud collega die je van voor je transitie kent werkt daar al. Je krijgt een aanbod, sla je dat af ?
Q2: Je werkt bij een nieuw bedrijf en er is een oud collega die je van voor je transitie kende en die verspreekt zich en zegt "hij" in plaats van "zij". Wordt je hysterisch door een menselijke vergissing en voel je je diep gekrenkt in je zijn. Of omdat je die collega kent waardeer je hem gewoon als mens en reken hem niet af op een vergissing ?
Q3: Je werkt bij een nieuw bedrijf en een oud collega die je van voor je transitie kent komt daar ook werken. Neem je ontslag ?
Q4: Oud collega's horen dat je je transitie gedaan hebt en nodigen je uit om te komen eten. Sla je dat af ?
Q5: Door je naamsverandering veranderen je diploma's. Je kan kiezen tussen anoniem afhalen of het aanbod van afstudeer
prof aannemen om een ceremonie geven om je diploma opnieuw uit te reiken. Wat kies je ?
Q6: Vrienden uit je studie tijd horen van de uitreiking en bieden aan een feest te organiseren. Negeer je hen ?
Q7: Je kind wil je op de plek waar je bent gaan wonen opzoeken. Weiger je dat ?
Q8: Je kind is op bezoek en met vrienden op een terras praat hij over jullie hij zegt "Mijn Papa, ZIJ heeft vandaag met mij gespeeld".
Sta je op en vlucht je in schaamte of ben je trots op je kind ?
Q9: In je transitie vindt je vrienden die je helpen. Na je transitie, laat je hen achter omdat ze je geheim weten of koester je ze ?
Q10: Vrienden kennen vrienden. Op een feestje kom je iemand tegen die je van vroeger kent. Sla je op de vlucht ?
Q11: Van middelbaar naar Uni, van Uni naar werken in buitenland, van vrijgezel naar getrouwd, van geen kinderen hebben naar
ouder zijn. Van Papa-man naar Papa-vrouw, van getrouwd naar gescheiden. Hoeveel transities tel je in deze zin ?
Lucas schreef: 23 jul 2018, 23:09 me kunnen ontwikkelen als man onder de mannen, me kunnen ontwikkelen als mezelf, dat is me veel meer waard dan het verleden overal bij te sleuren. Is dat verleden dan ‘iemand anders’? Zeker niet, dat was ik, maar ik kon destijds niet mezelf zijn. Je gaat toch niet voor niets in transitie?
Meesleuren, waarom zou je ? Ik ga ook geen mensen die ik ken van de lagere school perse opzoeken, maar dat zou ik anders ook
niet gedaan hebben. Je gaat in transitie om jezelf te zijn, jezelf te realiseren zelfs. Maar ontwijken ? Waarom zouden anderen daar niet aan mogen deelnemen ?

Q12: Moet je een transitie alleen doen, of kan je dat samen doen en delen met de wereld ?
Q13: Staat een "het samen doen" op enig manier je eigen persoonlijk ontwikkeling in de weg, of is dat bepaald door hoe je er zelf mee omgaat ?
Q14: Denk je dat mensen die je graag zien je niet zullen accepteren zoals je bent of je gewoon zien zoals je wel bent, niet zoals je leek te zijn ?
Q15: Denk je dat mensen die echt een probleem hebben met je transitie blijven rondhangen of dat ze zich op eigen initiatief uit je leven terugtrekken ?
Anon20190712
Berichten: 959
Lid geworden op: 19 dec 2012, 19:56
Gender: Man

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Anon20190712 »

Get off your high horse Janine... :fpalm:
Ik heb ook een quizvraag speciaal voor jou;
Kan je inzien dat jouw manier even goed is als de manier van een ander, of is dat een hele domme opmerking?


Jij ziet een transitie als iets wat ieder mens door maakt, zij het op een andere manier.
Je ziet het als een voortzetting van hetgeen je al was. Dat is prima en werkt voor veel mensen heel erg goed.
De consequentie daarvan voor passabele transgenders die op die manier in het leven staan, is dat ze daarom keer op keer uit de kast moeten komen, zodat dat verleden ook zichtbaar blijft omdat 'transgender' deel is van hun identiteit en ze dat willen delen met mensen.

Anderen zien een transitie als iets tijdelijk, dat is ook prima.
Dat maakt dat je transitieverleden op een bepaald moment onzichtbaar is en je dus gewoon als m/v onder andere m/v deelneemt aan de maatschappij, wat een verademing is als je 'transgender' niet als deel van je identiteit ziet.
Het betekent dat ze hun leven eindelijk kunnen inrichten op de manier die bij ze past.
Zou je dat niet doen dan is de consequentie dat je veel te maken krijgt met mensen die je transitieverleden onverwacht oprakelen en dat heeft effect op hoe anderen je zien en met je omgaan. En dat is heftig en voor veel transgenders onwenselijk.
Niet omdat je dan 'diep gekrenkt bent in je zijn' en 'hysterisch reageert', maar omdat het in veel gevallen compleet de sociale dynamiek te niet doet. Dan sleur je dus wel degelijk het verleden met je mee, omdat je jezelf de kans niet geeft gewoon m/v te zijn.

Iemand die afstand neemt van het verleden is daarom nog nog niet een hysterisch reagerende, domme, ontwijkende, vluchtende, diep gekrenkte ziel die mensen achter zich laat, alles alleen doet en het verleden niet verwerkt.

Net zoals dat iemand die het verleden omarmt en daar gewoon mee naar buiten treed daarom nog geen special snowflake is die blijft hangen in het verleden en eigenlijk geen echte transgender maar een aandachtzoeker is.
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door janine2363 »

Lucas schreef: 26 jul 2018, 11:15 Kan je inzien dat jouw manier even goed is als de manier van een ander, of is dat een hele domme opmerking?
Ja hoor, geen probleem.
Lucas schreef: 26 jul 2018, 11:15 De consequentie daarvan voor passabele transgenders die op die manier in het leven staan, is dat ze daarom keer op keer uit de kast moeten komen, zodat dat verleden ook zichtbaar blijft omdat 'transgender' deel is van hun identiteit en ze dat willen delen met mensen.
Nou nee, ik zou het vaak ook liever anders hebben. 'transgender' is zeker geen deel van mijn identiteit, maar het is soort van onvermijdelijk dat anderen dat anders kunnen zien. Ik kan namelijk niet kiezen hoe anderen denken. De wereld gaat zo zijn eigen gangetje. En de topic van de thread was dan ook hoe daarmee om te gaan (als je gewoon geen keuzes heb)
Gwenda
Berichten: 825
Lid geworden op: 06 nov 2016, 18:03
Gender: Trans MtF
Locatie: omg Leiden
Contacteer:

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Gwenda »

Lucas schreef:Mooi hopelijk kunnen we dan nu verder zonder hele groepen mensen die op een andere manier verwerken en omgaan met het verleden de grond in te trappen ;)
+1 en elkaar respecteren om wie we zijn en wat we allemaal bereikt hebben op zijn of haar manier.
Plaats reactie