Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Gevoelens die je met de wereld deelt
Plaats reactie
Alexandra
Berichten: 835
Lid geworden op: 20 aug 2012, 12:15
Gender: Vrouw

Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Alexandra »

Hoe doen jullie dat... omgaan met je verleden, en dat verwerken?

Ik merk dat ik daar steeds grotere problemen mee heb. Af en toe kan ik het niet verkroppen dat ik vroeger nooit eerder heb gezegd dat ik me niet prettig voelde in een jongenslichaam. Ik heb niet als een meisje kunnen opgroeien, en heb min of meer tot aan mijn 33e alles gemist wat er te missen valt: eerste vriendje, relatie, trouwen, kinderen, huisje boompje, beestje. Naja, misschien wel dat beestje...

Nu ik bijna klaar ben met alles: SRS, ontharen, FFS, zou je zeggen: de wereld ligt voor je open... en toch voel ik dat niet zo. Ik ben vanuit een volwassen mannenlichaam, verhuisd naar een volwassen vrouwenlichaam. Ik ben min of meer wakker geworden in een volwassen vrouwenlichaam. Geen handleiding te vinden... En dat lichaam wordt ook een dagje ouder... de transitie heeft me 7 jaar gekost, waarvan 2.5 jaar vertraging door het VU.

Nu mag ik me verheugen op de 40, enzovoorts... iets waar ik niet echt vrolijk van word... heb continue het gevoel dat ik continue achter de feiten blijf aanlopen.

Maar over dat verleden, hoe krijg je daar vrede mee... tips, ideeën?
The body is a temple. Know yourself, and you shall know the gods. — Ancient Egyptian Proverb
Ender
Transgender
Berichten: 2163
Lid geworden op: 20 aug 2016, 19:28
Gender: Trans FtM

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Ender »

Loslaten.. je kan het toch niet meer veranderen
Nate_0
Berichten: 2923
Lid geworden op: 04 aug 2016, 20:16
Gender: Man

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Nate_0 »

Mindfulness/meditatie, leren in het nu te leven en leuke dingen doen; leren wat je daar voor nodig heb. Net als wat Ender zegt, het verleden kun je toch niet meer veranderen. Je toekomst wel.
meerdere zakken met zaagsel
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth
Contacteer:

Re: RE: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door EmmaJJ »

Alexandra schreef:Hoe doen jullie dat... omgaan met je verleden, en dat verwerken?

Ik merk dat ik daar steeds grotere problemen mee heb. Af en toe kan ik het niet verkroppen dat ik vroeger nooit eerder heb gezegd dat ik me niet prettig voelde in een jongenslichaam. Ik heb niet als een meisje kunnen opgroeien, en heb min of meer tot aan mijn 33e alles gemist wat er te missen valt: eerste vriendje, relatie, trouwen, kinderen, huisje boompje, beestje. Naja, misschien wel dat beestje...

Nu ik bijna klaar ben met alles: SRS, ontharen, FFS, zou je zeggen: de wereld ligt voor je open... en toch voel ik dat niet zo. Ik ben vanuit een volwassen mannenlichaam, verhuisd naar een volwassen vrouwenlichaam. Ik ben min of meer wakker geworden in een volwassen vrouwenlichaam. Geen handleiding te vinden... En dat lichaam wordt ook een dagje ouder... de transitie heeft me 7 jaar gekost, waarvan 2.5 jaar vertraging door het VU.

Nu mag ik me verheugen op de 40, enzovoorts... iets waar ik niet echt vrolijk van word... heb continue het gevoel dat ik continue achter de feiten blijf aanlopen.

Maar over dat verleden, hoe krijg je daar vrede mee... tips, ideeën?
Ik ben 60 als ik klaar ben, denk ik. Ik beslis om nu al te genieten, naast alle verdriet. En ook dat verdriet, en de pijn mogen er helemaal zijn van me. Het betekent dat ik voller leef. Alles gaat sneller, vanaf de 50, maar gelukkig voor mij gaat alles nu ook intenser. Meer leven in een minuut, dan ik ooit geleefd heb. (Nou ja, bij vlagen dan)

Verstuurd vanaf mijn HUAWEI MT7-L09 met Tapatalk
Anon20190712
Berichten: 959
Lid geworden op: 19 dec 2012, 19:56
Gender: Man

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Anon20190712 »

Voor mij is het een soort rouwverwerking om de jeugd die ik nooit gehad heb. Dat proces is gestart na m'n transitie. Ken je de vijf fasen van rouw van Kübler-Ross? Voor mij voelt het echt alsof ik die fasen doorga. Gewoon loslaten en proberen in het nu te leven lukt ( iig mij) niet zomaar, het is een groot verlies en dat moet verwerkt worden.
Alatàriël
Berichten: 285
Lid geworden op: 27 feb 2017, 20:19
Gender: Androgyne
Contacteer:

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Alatàriël »

zoals hierboven gezegt.

leef vandaag, denk aan morgen.

als het kon was ik zelf ook 20 jaar terug gesprongen en alles anders gedaan waarvan ik nu weet dat ik het anders had moeten doen.
maar als je zo denkt, dan word je alleen maar depressief en verdrietig.
Liefs ,
Ariël :hbeat:


check ook www.arielwassenaar.com en mijn instagram Arielwassenaar

Wherever you go,
No matter the wheather,
always bring your own

Sunshine
Anon20230219
Berichten: 2557
Lid geworden op: 16 sep 2016, 20:40
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Anon20230219 »

Tja herken veel in je verhaal maar zoals al vaker gezegd, niet te lang mee blijven rondlopen en het een plek geven.
Makkelijk???, nee uiteraard niet maar als je er aan toe bent dan komt dit vanzelf wel.

Liefs:Lisa
Anon20180311
Berichten: 2489
Lid geworden op: 25 dec 2015, 18:03
Gender: ———

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Anon20180311 »

Hoi Alexandra,

idd. het/ je verleden, dat zal je altijd een beetje blijven achtervolgen. Maar zoals mijn moeder me altijd te kennen gaf : " Gedane zaken, kennen gewoon geen keer, geniet van wat je, eruit leerde en van wat je nu kent."

En vreemd genoeg, ze had gelijk. In moeilijke momenten kijk ik, gewoon om mij heen en zie ik : Naar wat ik heb ( niet naar wat ik, niet heb/ zou willen hebben/ mogelijks gemist heb/ beter niet of wel had gedaan/verloren heb). En eigenlijk, mag ik toch niet klagen ( Want ik deed, mijn best).

Met andere woorden: Geniet gewoon van het/je leven, het is trouwens al zo kort. Geloof me, ik ben nu 53J. en stel me vaak, of vreemd genoeg, toch soms de ( onnodige) vraag, waar zijn al die jaren, in Godsnaam naar toe ( sorry, eventueel voor deze uitspraak) ? En wat als ik, dit of dat had gekend/studeerde/ niet had/ net wel had gedaan, enz,...... Wel simpel, die ver-leefde ik gewoon, zo goed als ik, toen kon. Nu sta ik, iedere morgen op met de gedachte, laat de dag maar komen ( want daarom, leef ik). En ja, de ene dag is idd de andere niet. Maar ik leef en ik geniet daar terecht, een beetje/zoveel mogelijk van als ik kan. En dan vooral: Van de kleine dingen, in moeilijke momenten ( De zon, de geur van de lente, een simpel woord/vriendelijk gebaar, zelfs de wind, enz,....). Gewoon idd loslaten.

Grtz Nick :hug2:
Hey, pa je kinderen werden groot. En al heb je het nooit geweten,... ik werd u zoon. Liefs Nick .
Hey, ma bedankt dat je me kende en herkende, als je zoon. Veel liefs Nick :hug2: .
Alice
Berichten: 1426
Lid geworden op: 07 sep 2012, 21:42
Gender: Vrouw
Locatie: omg. Delft

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Alice »

Ik bekijk mijn verleden iets anders (ik ben nl. iemand anders).

Tijdens mijn ‘man’ periode was ik toch wel gelukkig. Ik kon dingen doen, werk verrichten die je als vrouw moeilijk, bijna niet mogelijk zou kunnen zijn.
Ik kijk nu iets anders tegen het leven aan als vrouw. Voor mij heeft nu dit leven ook een prettige zijde (als vis in het water).

En ja, je verleden neem je altijd mee. Je mag zelf uitmaken hoe je er mee omgaat.
Alice;
"Computer Says No"
Ik heb een buik, een onderbuik met gevoel en naar die luister ik.
Tanja
Berichten: 308
Lid geworden op: 06 nov 2012, 19:51
Gender: Trans MtF
Locatie: rotterdam

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Tanja »

Ik ben helaas nog lang niet zo ver. Ben de 40 al ruimschoots gepasseerd en de 50 nadert zelfs.
Laat ik het zo zeggen dat ik me al 40 jaar niet mezelf voel. Deze molensteen hangt dus al 40 jaar om mijn nek en kennelijk kom ik er maar niet vanaf.
Daar kunnen jullie, in mijn bijdrages, alles over lezen .
Ik heb als jongen/man ook alles gedaan maar heb dat wel altijd in een rol gedaan. Nooit had ik de overtuiging dat ik dit deed omdat ik het zelf geweldig vond (op de auto's na dan) maar meer om anderen te bewijzen dat ik een echte vent was pfff.
Door deze levensstijl KAN ik momenteel niet zijn wie ik ben en dat gaat zijn tol eisen.
Loop dus al enige tijd bij een psychologe omdat het gewoonweg niet meer gaat.
Teveel opgekropt, teveel verdrongen en teveel toegegeven aan het geslacht wat mij is gegeven.
God, wat vindt ik dat vreselijk.
Ik spreek elders vaak met jongeren -25 en probeer hun echt te helpen om niet dezelfde fouten te maken die ik heb gemaakt.

En ja, eerste vriendje, eerste keer uitgaan, eerste keer van werkelijk alles wat een meisje/jonge vrouw meemaakt in haar leven heb ik gemist en had dit verschrikkelijk graag willen meemaken.
Waarom heb ik het mezelf zo moeilijk gemaakt?? Omdat ik waarschijnlijk een domme doos ben die het allemaal wel dacht te kunnen verdringen :fpalm:
Plaats reactie