Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Gevoelens die je met de wereld deelt
Dieuwertje
Berichten: 1102
Lid geworden op: 29 mei 2016, 09:00
Gender: Trans MtF
Locatie: Lelystad

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Dieuwertje »

Man-vrouw38 schreef: 28 sep 2017, 15:55Psyq Amsterdam. Transg.
Zou me helpen volgens de huisarts
Nu zegt psyq Amsterdam dat ik ben afgewrzen.
Vanwege mijn bagage zeggen ze.
Ik kan en ga niet beoordelen of PsyQ wel of niet gelijk heeft. Feit is dat je nu met lege handen staat.
Dan is het nu wel een idee om te gaan bedenken wat die bagage is en wie je daarbij kan helpen. Dus nog even los van genderdysforie. Zorg dat je die bagage kwijt raakt of lichter wordt.
Nate_0
Berichten: 2923
Lid geworden op: 04 aug 2016, 20:16
Gender: Man

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Nate_0 »

Ik ben ook in de war... Waarom heeft PsyQ je afgewezen? Was dit voor een specifieke behandeling? Zo klinkt het namelijk wel een beetje... In principe mag PsyQ de meeste psychologische aandoeningen behandelen (en zijn er behandelaren die naar PsyQ verwijzen voor specifieke hulpprogrammas) maar zul je je soms moeten kwalificeren voor meer specialistische dingen.

Verder ben ik het met Dieuwertje eens. Heb je momenteel psychologische hulp? Want dat lijkt me noodzaak nummer 1.
meerdere zakken met zaagsel
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door janine2363 »

Alexandra schreef: 15 mar 2017, 15:18 Hoe doen jullie dat... omgaan met je verleden, en dat verwerken?

Nu mag ik me verheugen op de 40, enzovoorts... iets waar ik niet echt vrolijk van word... heb continue het gevoel dat ik continue achter de feiten blijf aanlopen.

Maar over dat verleden, hoe krijg je daar vrede mee... tips, ideeën?
Vooruit blijven kijken. Je leeft Nu.

Nu is het moment om dingen te doen
Nu is het moment om te genieten van wat je kan
Nu is het moment om denken over wat je zou willen
Nu is het moment om de deur uit te gaan en contact te hebben met anderen
Nu is het moment dat je zelf kan bepalen wat de feiten van vandaag zullen zijn

Nu zoals niet gisteren en ook niet als morgen.

Het is misschien een ijdelheid, maar elke ochtend sta ik voor mijn kleding kast en hoewel ik eigenljk niets heb om aan te trekken ben ik toch met veel plezier een nieuwe combinatie van kleuren en patronen aan het uitzoeken en mijn dag is alweer goed begonnen. Dat ik zoveel jaren in 'n soort van "vuilniszak" stijl heb rondgesloft is bijna niet meer voor te stellen en wordt langzaam een vluchtige herinnering ;-)
nr_alex
Berichten: 8
Lid geworden op: 05 dec 2017, 12:34
Gender: Man

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door nr_alex »

Alexandra schreef: 15 mar 2017, 15:18 Hoe doen jullie dat... omgaan met je verleden, en dat verwerken?

Ik merk dat ik daar steeds grotere problemen mee heb. Af en toe kan ik het niet verkroppen dat ik vroeger nooit eerder heb gezegd dat ik me niet prettig voelde in een jongenslichaam. Ik heb niet als een meisje kunnen opgroeien, en heb min of meer tot aan mijn 33e alles gemist wat er te missen valt: eerste vriendje, relatie, trouwen, kinderen, huisje boompje, beestje. Naja, misschien wel dat beestje...

Nu ik bijna klaar ben met alles: SRS, ontharen, FFS, zou je zeggen: de wereld ligt voor je open... en toch voel ik dat niet zo. Ik ben vanuit een volwassen mannenlichaam, verhuisd naar een volwassen vrouwenlichaam. Ik ben min of meer wakker geworden in een volwassen vrouwenlichaam. Geen handleiding te vinden... En dat lichaam wordt ook een dagje ouder... de transitie heeft me 7 jaar gekost, waarvan 2.5 jaar vertraging door het VU.

Nu mag ik me verheugen op de 40, enzovoorts... iets waar ik niet echt vrolijk van word... heb continue het gevoel dat ik continue achter de feiten blijf aanlopen.

Maar over dat verleden, hoe krijg je daar vrede mee... tips, ideeën?

Er is al een tijdje niet meer gereageerd in dit topic, maar de gestelde vraag spreekt mij in het bijzonder aan. Ik ben ook benieuwd hoe het inmiddels met je gaat, Alexandra.

Ik heb in ieder geval een soortgelijke moeite met het omgaan met het verleden en ook een soortgelijk verdriet om wat eens was en wat simpelweg had moeten zijn. Als kind en jongvolwassene heb ik ook nooit durven uitspreken dat ik me veel vrouwelijker voelde dan mijn uiterlijk deed vermoeden.

Persoonlijk en in mijn geval geloof ik echter - hoe moeilijk dat ook kan zijn - dat het verdriet nooit weg zal gaan. En dat betekent dat ik het verdriet gewoon wil voelen, wanneer het spontaan omhoog komt. Ik ervaar verdriet op zo'n manier ook als iets moois, omdat het dan heel puur blijft en voortkomt uit een helder inzicht voor wat betreft waar ik naar verlang. Zodra ik er echter bij stil ga staan en ga zitten nadenken over heel het verleden en alles wat ik ben misgelopen, doe ik mezelf tekort. Dan valt het mooie verdriet weg in onderdrukkende en vage depressieve gevoelens, waar ik niets mee kan en die mij niet verder helpen. Er valt niets aan te veranderen. Mijn "mannelijke" verleden beschouw ik bovendien zelfs als een deel van wie ik ben. Ik kan de dertig jaar aan ontwikkeling als jongen/man immers niet zomaar negeren. Hoe graag ik het ook anders had gezien, dat is waar ik het mee moet doen. Ik probeer dus eigenlijk zoveel mogelijk de eenheid in mijn leven en levensgeschiedenis te behouden, qua hoe ik er psychisch mee omga.

Het omgaan met het verleden en er vrede mee vinden, zit hem wat dat betreft volgens mij dus in een combinatie van het verdriet voelen, inzien waar je verlangens liggen, het niet gaan zitten mijmeren erover en het zorgvuldig, maar doortastend gaan voor wat je wilt op dit moment en wat nu haalbaar is, zodat je gevoelens van spijt zich niet verder opbouwen.

Nou goed, ik hoop dat je wat hebt aan deze reacties en hoop dat je die vrede met het verleden vindt! Sterkte.
Nick1703
Berichten: 284
Lid geworden op: 13 aug 2017, 17:37
Gender: Man

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Nick1703 »

Alexandra schreef: 15 mar 2017, 15:18 Hoe doen jullie dat... omgaan met je verleden, en dat verwerken?

Ik merk dat ik daar steeds grotere problemen mee heb. Af en toe kan ik het niet verkroppen dat ik vroeger nooit eerder heb gezegd dat ik me niet prettig voelde in een jongenslichaam. Ik heb niet als een meisje kunnen opgroeien, en heb min of meer tot aan mijn 33e alles gemist wat er te missen valt: eerste vriendje, relatie, trouwen, kinderen, huisje boompje, beestje. Naja, misschien wel dat beestje...

Nu ik bijna klaar ben met alles: SRS, ontharen, FFS, zou je zeggen: de wereld ligt voor je open... en toch voel ik dat niet zo. Ik ben vanuit een volwassen mannenlichaam, verhuisd naar een volwassen vrouwenlichaam. Ik ben min of meer wakker geworden in een volwassen vrouwenlichaam. Geen handleiding te vinden... En dat lichaam wordt ook een dagje ouder... de transitie heeft me 7 jaar gekost, waarvan 2.5 jaar vertraging door het VU.

Nu mag ik me verheugen op de 40, enzovoorts... iets waar ik niet echt vrolijk van word... heb continue het gevoel dat ik continue achter de feiten blijf aanlopen.

Maar over dat verleden, hoe krijg je daar vrede mee... tips, ideeën?
Oh wat herkenbaar dit. Ik schreef net een stukje in mijn dagboek over het overdoen van je kindertijd. Ik ben nu nog redelijk jong (22 as we speak) maar het feit dat ik nooit als jongen kind heb kunnen zijn, dat steekt als een idioot. Ik zit serieus nu af en toe met autootjes te spelen, alsof ik mijn kindertijd kan overdoen. Hoe het te verwerken? Ik probeer maar blij te zijn met dat ik nu mezelf kan zijn op sommige plekken.
I am, who I am.
Anon20230219
Berichten: 2557
Lid geworden op: 16 sep 2016, 20:40
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Anon20230219 »

Tja ik heb zelf ook weleens die gedachte maar bedenk mij meteen dat ik in een hele andere tijd opgroeide.
Men vond het in de jaren 80 al wonderlijk dat men homoseksualiteit tolereerde en dat mannen ook make up mochten dragen.
Er zijn genoeg signalen geweest maar heb ook begrip dat mijn moeder met hele andere zware zaken bezig was destijds.

Vind het soms jammer dat dingen zo gelopen zijn en ik nu heel veel tijd kwijt ben vooral te bewijzen dat ik inderdaad liever als vrouw leef dan als man.
Maar het zal ook wel weer zijn redenen hebben vermoed ik dan.
Aan de andere kant zie ik deze fase als een nieuw begin.
Ik kijk niet met walging terug op de man welke ik geprobeerd heb te zijn, eerder met trots zeker de afgelopen 3 jaar heb ik aan mij zelf bewezen sterker te zijn dan ooit kunnen vermoeden.
En de meeste dingen welke ik als man heb gedaan en bereikt zijn zeker dingen om trots op te zijn.
Langzaam draai ik mijn blik op een nieuwe toekomst en neem afscheid van het oude.

Liefs:Lisa
Phlox
Berichten: 115
Lid geworden op: 11 jun 2018, 02:33
Gender: Trans MtF
Locatie: Flevoland
Contacteer:

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Phlox »

Het verleden ligt achter je :)
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door janine2363 »

Phlox schreef: 22 jul 2018, 02:50 Het verleden ligt achter je :)
Je verleden is een integraal onderdeel van je leven nu en morgen en wie je bent. Je vrienden van nu heb je meegenomen uit dat verleden.

Ik kwam ooit een transvrouw tegen, die 10 jaar geleden haar 3e transitie had gedaan en ze vertelde dat ze op dàt moment haar leven had "doorgeknipt" en het verleden wilde wissen alsof het nooit bestaan had. Dat er geen enkel spoor en geen enkele herinnering van mocht blijven bestaan. Dat haar leven nu op een ander pad zat dat totaal anders was dan het pad waar ze (door haar transitie) nu op zat. En dat ze probeerde aan dat pad een verleden te construeren zoals het geweest zou kunnen zijn.

Mijn korte samenvatting: Ik ben nog nooit zo'n dom iemand tegengekomen. Je hebt maar een leven en dat heeft een pad. en wie wil simpelweg zijn vrienden van vroeger ook niet nu en morgen bij zich hebben ?
Eveliene
Berichten: 612
Lid geworden op: 10 jul 2013, 15:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Almere

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Eveliene »


janine2363 schreef:
Mijn korte samenvatting: Ik ben nog nooit zo'n dom iemand tegengekomen. Je hebt maar een leven en dat heeft een pad. en wie wil simpelweg zijn vrienden van vroeger ook niet nu en morgen bij zich hebben ?
Gelukkig zijn we niet allemaal zo goddelijk verheven als jij. Bah, wie ben jij dat je meent uit te mogen maken wat een ander doet? Ik zit me al een tijdje te ergeren aan jouw verheven gedoetje waardoor ik geen zin meer heb om op t-nederland te komen.

Bij deze mijn verzoek aan beheerders om mijn account en geschreven bijdrages conform de nieuwe AVG van het forum te verwijderen.

Eva
Beheerder
Berichten: 6805
Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:00
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Omgaan met je verleden, en het verwerken...

Bericht door Eva »

Eveliene schreef: 22 jul 2018, 14:58 Bij deze mijn verzoek aan beheerders om mijn account en geschreven bijdrages conform de nieuwe AVG van het forum te verwijderen.
Het zou me buitengewoon spijten om dat verzoek te moeten uitvoeren, Eveliene. Mag ik je vragen het te heroverwegen?
Overigens wil ik je - misschien ten overvloede - wijzen op de regels zoals ze op dit forum gelden en als zodanig voldoen aan het gestelde in de AVG.
Zie ook viewtopic.php?f=3&t=5877&p=133385&hilit=Avg#p133385
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
Plaats reactie