Mijn gevoelsmatige uiteenzetting

[Charlotte_C]

Omdat ik ook een toevoeging wilde doen aan dit topic, heb ik even nagedacht hoe ik een en ander zou inkleden. Dit even werd een hele lange tijd en nu eindelijk denk ik de woorden gevonden te hebben om mijn gevoel uit te drukken. Ik ga proberen het zo kort en bondig mogelijk uit te leggen, maar mijzelf kennende wordt het al een hele woordenstroom (getuige deze inleiding).

Voor mij is de vraag hoe het voelt niet eenduiding met een zo..... af te doen. Ware het alleen maar omdat ik mij op verschillende momenten in mijn leven anders heb gevoeld met betrekking tot het hele onderwerp. In mijn kindertijd was er allereerst de onwetendheid, dat is ook een gevoel en zeker een die niet geheel onbelangrijk is. Vanaf mijn puberperiode, toen ik de zo gehate M geslachtslasten begon te krijgen werd het echt een hel omdat ik mijn lichaam zag veranderen in iets dat ik niet was. DIt heeft geleid tot een periode van toenemende onvrede en een hang naar zelfacceptatie.

Daar ligt voor mij het eerste toverwoordje. Toen ik voor mezelf geaccepteerd had dat ik anders was dan anderen, kon ik al iets beter met mezelf leven ook al was het nog steeds hoogst irritant in het beste geval dat ik niet over mijn gendergevoel kon praten.

Nu naar de huidige situatie:

Vanaf de dag dat ik van mijn wederhelft (Isla van het forum) haar persoonlijke groen licht heb gekregen om in transitie te gaan, is er definitief en hele last van me afgevallen en heb ik gemerkt dat ik mezelf ongelooflijk vrij voel. Ik heb dit laatste jaar echt ervaren als het mooiste jaar dat ik tot nu toe heb beleefd. Ik voel met goed en draag dat ook uit naar buiten. Ik was vroeger een ongelooflijke overschreeuwende herriemaker omdat ik het idee had dat mannen zo moesten zijn. Daar is nu vrijwel niets meer van over. Natuurlijk heb je af en toe nog weleens "last" van restjes van je oude leven, maar niemand is in zijn of haar gedragingen 100% mannelijk of 100% vrouwelijk, zelfs de prinsessen van alle koninklijk huizen der wereld niet.

In het dagelijks leven krijg ik van de hele wereld om me heen volop de gelegenheid om volop te leven, niet als transgender maar als vrouw. Dat is ook hoe ik en de wereld om mij heen me zien. Op dit moment in mijn leven ben ik relatief gelukkig met mezelf voor zover dat op dit moment mogelijk is en dat is al heel wat meer dan het ooit geweest is. Ik ben zelfverzekerder dan ik ooit geweest ben en ik geniet meer van het leven dan vroeger.

Zo voelt het dus.

Groetjes,

Lotte / Charlotte (als het beestje maar een naam heeft)

[Anon20180311]

Hoi Lotte,

Zeer mooi neergezet

Grtz Nick

[Anne V]

In het dagelijks leven krijg ik van de hele wereld om me heen volop de gelegenheid om volop te leven, niet als transgender maar als vrouw. Dat is ook hoe ik en de wereld om mij heen me zien. Op dit moment in mijn leven ben ik relatief gelukkig met mezelf voor zover dat op dit moment mogelijk is en dat is al heel wat meer dan het ooit geweest is. Ik ben zelfverzekerder dan ik ooit geweest ben en ik geniet meer van het leven dan vroeger.

Heel mooi als je dat zo voelt en kan zijn.

Begint bij mij nu ook te komen en zeker de laatste zin is inmiddels al ook voor mij zo.

Het is niet alleen je omgeving maar ook het aanvaarden van je zelf. Niet te veel de aandacht op wat nog niet helemaal goed is maar vooral op wat al wel heel mooi is.

[Anon20230219]

Hoi Charlotte,

Heel mooi uiteen gezet, herken er ook zeker punten in en fijn dat je je sinds lange tijd echt gelukkig voelt en zeker ook bent.
Wat zeker ook een erg mooi gegeven is, is dat je partner ook volledig achter je staat..dat is echt een rijkdom kan ik je zeggen.

Liefs:Lisa