De knoop doorgehakt? of niet?

Gevoelens die je met de wereld deelt
Fay
Berichten: 2484
Lid geworden op: 03 nov 2012, 14:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Eindhoven

Re: De knoop doorgehakt? of niet?

Bericht door Fay »

Kies wat je wil kiezen,alles is ok, doe waar je je prettig bij voelt, als je besluit in transitie te gaan, dwz met hormonen, dan heeft dat niet 1 23 onomkeerbare gevolgen, wel na een maand of 4, je merkt snel genoeg wat het met je doet geestelijk, of je op het goede pad zit

Bij mij kwam er een warme deken over me heen zoals ik het altijd zeg, alle strijd van afgelopen 40 jaar om me maar ok met mezelf te voelen - niets hielp - verdween op de achtergrond,en ik voelde me voor het eerst van mijn leven zodanig mezelf dat ik wist, dit is goed

Ik twijfel nog, hoort erbij, en dat lijkt me alleen maar gezond

Fay
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: De knoop doorgehakt? of niet?

Bericht door Benjamin »

FlyLynn schreef: 27 dec 2017, 23:30
Dominic schreef: 27 dec 2017, 15:09 Jarenlange therapie heeft mij op het punt van realisatie gebracht dat een transitie van vrouw naar man niet gewenst is.
Was er een plotseling moment dat je je dat realiseerde? of is dat door de loop van tijd zo ontstaan en het idee van transitie op die manier verwaterd?
Interessante vraag wel. Laat ik beginnen met te zeggen dat ik in therapie ben gegaan omdat ik ernstig overwerkt was. Gender was dus aanvankelijk geen onderwerp. In de gesprekken kwam het ook op relaties, seksualiteit, jeugd, enz., en zo op gender. Vanaf dat punt zijn we het al dan niet transgender zijn, en in transitie willen, gaan bespreken als apart item omdat ik het wilde uitzoeken. Er was niet echt een moment in de tijd waarop ik me realiseerde dat ik niet in transitie wilde. Het waren meer kleinere dingetjes. Het blij zijn met mijn eigen, huidige uiterlijk. Het blij zijn met wie ik ben als persoon. Dat heb ik door therapie weer opnieuw moeten leren, maar die bijdroegen aan het niet willen veranderen. Ik heb langzaam in kaart gebracht waar er bij mij sprake is van genderdysforie.Vind ik het erg om als man aangesproken te worden (komt door contra-alt + roken weleens voor aan de telefoon)? Nee. Voelt niet als misgenderen. Ik ben één keer als man over straat gegaan, jaren geleden, voor een feestje, en werd dik gemeneerd. Vond ik dat erg? Nee. Voelde goed, vond het zelfs fijn dat ik kennelijk passabel ben (ik geef mijn kin daar de schuld van, ik heb een vrij hoekige kin + kaaklijn). Voelde totaal niet als misgenderen. Vind ik het dan erg om als vrouw aangesproken te worden, wat natuurlijk normaal gesproken gewoon altijd zo is? Nee. Voelt niet als misgenderen. Ik heb een vrouwenlichaam, uiterlijk, enz., maar een deel van mijn identiteit, laten we zeggen 35%, is een dude. Dat leerde ik door mezelf te realiseren hoe ik het vond, hoe respons aanvoelde. Die 35%, die probeer ik sinds ik van zijn bestaan weet meer ruimte te geven. Zodat die ook tot z´n recht komt.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
Anon210210
Berichten: 28
Lid geworden op: 16 dec 2017, 13:31
Gender: Trans MtF

Re: De knoop doorgehakt? of niet?

Bericht door Anon210210 »

Nate_0 schreef: 28 dec 2017, 19:51 Wat mij vooral heeft geholpen is het inbeelden van de toekomst. Wil ik over 10 jaar als man leven, of als vrouw? Hoe zie ik mezelf? Wat is mijn grootste droom?
Veel van mijn dromen staan los van mijn gender. Een mogelijke transitie kan die dromen behoorlijk flink omver schoppen. Mijn dromen leven in een typische mannenwereld die nog niet perse zo LGBT vriendelijk is. Dat is juist de reden waarom ik zo twijfel. Een ander deel van mijn leven leeft juist in een vrije wereld waar dit prima geaccepteerd zou worden, daar zit nu ook grotendeels mijn uitlaatklep en vriendschappen.

Ten tweede is er bij mij ook geen co-morbiditeit zoals depressie e.d. waardoor ik over het algemeen opgewekt en positief door het leven ga. Toch voelt het wel degelijk "scheef" bij mij, dat mijn gevoel vrouw te zijn niet overeen komt met mijn rol en expressie. Daarom wordt ik vaker ook anders benaderd dan ik zou willen en dat stoort me wel ja.

Desondanks heeft de vrouw in manskleren in mijn geval ook zo z'n voordelen. Ik merk dat ik in de typische mannen wereld waarin ik leef en werk soms erg verassende invalshoeken heb en erg gewaardeerd wordt voor mijn kennis en input.
Dominic schreef: 28 dec 2017, 20:24 Ik heb een vrouwenlichaam, uiterlijk, enz., maar een deel van mijn identiteit, laten we zeggen 35%, is een dude. Dat leerde ik door mezelf te realiseren hoe ik het vond, hoe respons aanvoelde. Die 35%, die probeer ik sinds ik van zijn bestaan weet meer ruimte te geven. Zodat die ook tot z´n recht komt.
Fijn om ook die kant te horen, iets waar ik momenteel druk mee bezig ben hoe dat er voor mij uit ziet. Ik vind het moeilijk om in mijn geval aan te geven hoeveel % man of vrouw ik ben, omdat ik mij gevoelsmatig zeker overwegend vrouw voel, maar mijn uiterlijk en expressie in het (oude) dagelijks leven typisch mannelijk is.
Nate_0
Berichten: 2923
Lid geworden op: 04 aug 2016, 20:16
Gender: Man

Re: De knoop doorgehakt? of niet?

Bericht door Nate_0 »

Maar dat is de praktische kant van zaken. Als het mogelijk was, zou je dan liever een man zijn of een vrouw binnen de toekomstdromen die je hebt?

En wat betreft de comorbiditeit: Bij mij is het toevallig zo dat ik minder last heb van bijkomende zaken. Ik ken ook mensen bij wie de depressie niet beter wordt, terwijl ze nog steeds transgender zijn. Het was een voorbeeld ;)
meerdere zakken met zaagsel
Anon210210
Berichten: 28
Lid geworden op: 16 dec 2017, 13:31
Gender: Trans MtF

Re: De knoop doorgehakt? of niet?

Bericht door Anon210210 »

Nate_0 schreef: 29 dec 2017, 15:15 Als het mogelijk was, zou je dan liever een man zijn of een vrouw binnen de toekomstdromen die je hebt?
In die droom zie ik me zeker als vrouw.
Alleen de twijfel bij mij komt omdat ik logischerwijs nooit cis-vrouw wordt, dat ik altijd transvrouw zou blijven. Zie ik mijzelf in die droom als trans-vrouw? Dan begin ik flink te twijfelen. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Nate_0
Berichten: 2923
Lid geworden op: 04 aug 2016, 20:16
Gender: Man

Re: De knoop doorgehakt? of niet?

Bericht door Nate_0 »

En dat is onderdeel van het 'wegen de voordelen op tegen de nadelen' :)

Heb je al eens een lijstje gemaakt? Aan de ene kant de voordelen van transitie, aan de andere kant de voordelen van géén transitie.
meerdere zakken met zaagsel
Anon210210
Berichten: 28
Lid geworden op: 16 dec 2017, 13:31
Gender: Trans MtF

Re: De knoop doorgehakt? of niet?

Bericht door Anon210210 »

Ik heb een soort running list in mijn boekje waar ik soms wat gedachtenkrabbels in maar en het is zeker een goede lijdraad. De lijst met nadelen lijkt langer maar vooral de weging is erg moeilijk. Wat weegt zwaarder dan het andere?

Gevoel volgen werd al genoemd en is zeker een van de belangrijkste dingen hier in, alleen ik heb conflicterende gevoelens. Ofja, misschien lijkt dat nu nog zo. Wie weet, denk wel dat er een goede lijn in zit met de therapie die ik nu krijg, alleen kan het mij soms niet snel genoeg gaan. ;)
Anon20190501
Berichten: 2212
Lid geworden op: 10 feb 2016, 22:37
Gender: Trans MtF

Re: De knoop doorgehakt? of niet?

Bericht door Anon20190501 »

FlyLynn schreef: 26 dec 2017, 21:47
Zo voelt bij mij de beslissing om in transitie te gaan als een onomkeerbare. Mijn hele leven heb ik altijd moeite met onomkeerbare beslissingen gehad. Altijd alle opties open willen houden. Maak ik wel de goede beslissing als ik daarvoor ga?
My 2¢: Alle belangrijke beslissingen zijn onomkeerbaar. Zeker voor wat de gevolgen betreft... ;-)
Anders is het per mijn (!) definitie geen belangrijke beslissing. Aldus kan ik de belangrijke beslissingen in mijn tnt 48 jarig bestaan op mijn twee handen tellen, met nog meerdere vingers op overschot. Lekker overzichtelijk :-)
FlyLynn schreef: 26 dec 2017, 21:47 Maar wat ik me afvraag; Wanneer hakte jij de knoop door? Wat was die druppel die de emmer van realisatie deed overlopen? Wanneer wist je zeker dat de richting die je koos de goede was?
Ik heb meer dan 4 decennia geworsteld met een voor mij onduidbare pijn van het zijn.
Vervolgens een relatief korte periode gezocht en getwijfeld. Toen ik voor mezelf duidelijk had wat er aan de hand was (i.e. ik kon geen andere zinvolle alternatieven meer bedenken) ben ik de diagnostiek ingestapt. Tijdens het 2e gesprek zei mijn psychologe dat het wat haar betrof ook klaar als een klontje was, maar dat er nog vormvereisten golden voor de diagnose officieel kon gesteld worden.

Eigenlijk had ik op dat ogenblik het essentieelste deel van mijn transitie achter de rug en was de knoop impliciet doorgehakt en mijn pad in grote lijnen uitgestippeld.

Al de rest (HRT, paramedische behandelingen, sociale en juridische aspecten, evt. chirurgische ingrepen) zijn welbeschouwd niets meer dan technicalities.
"Indeed, organizing atheists has been compared to herding cats, because they tend to think independently and will not conform to authority." (Richard Dawkins, The God Delusion)
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: De knoop doorgehakt? of niet?

Bericht door Benjamin »

FlyLynn schreef: 29 dec 2017, 14:59 Fijn om ook die kant te horen, iets waar ik momenteel druk mee bezig ben hoe dat er voor mij uit ziet. Ik vind het moeilijk om in mijn geval aan te geven hoeveel % man of vrouw ik ben, omdat ik mij gevoelsmatig zeker overwegend vrouw voel, maar mijn uiterlijk en expressie in het (oude) dagelijks leven typisch mannelijk is.
Dat is ook een proces dat gewoon tijd nodig heeft, denk ik. Geef het die tijd. Het heeft mij enorm geholpen om te experimenteren met kleding en rollen. Een gedeelte van de tijd ging ik me als man kleden en mezelf zo gedragen en de rol aannemen als het ware. Ik ging toen bijhouden hoe vaak ik daar behoefte aan heb. De uitkomst was: niet altijd, maar wel soms. Dus dat doe nu zo: niet altijd, maar soms. Ik zou het iets vaker willen doen dan nu, maar dat heeft gewoon te maken met gebrek aan vrije tijd, en met lui zijn (want het kost moeite). Gender en transgender is een breed spectrum, van maximaal matchen met geboortegeslacht tot maximaal niet matchen met geboortegeslacht. Het heeft mij geholpen om te gaan visualiseren, want getallen doen me niet zo veel (ik weet niet of ik alle termen juist heb, volgens de modernste inzichten en politiek correct en blablabla, maar dat doet me ook al niet zo veel):

maximaal cisgender <----------------------------------------------------------------------------------------------------------------> maximaal transgender

Ik denk dat als je jezelf de vraag stelt: ´Ben ik transgender?´, je in ieder geval niet cisgender bent. Dus niet:

maximaal cisgender <|---------------------------------------------------------------------------------------------------------------> maximaal transgender

Alles tussen | en > is dus mogelijk voor jou, want je stelt jezelf de vraag. Ik zit dus hier ergens:

maximaal cisgender <---------------------------------|------------------------------------------------------------------------------> maximaal transgender

Ver van transitiewens dus, maar ook ver van prima op één lijn met mijn geboortegeslacht. Het kan ook fluïde zijn:

maximaal cisgender <---------------------------------|-----------------|--------------------------------------------|---------------> maximaal transgender

Ook een scenario om rekening mee te houden. Ik durf daar niet eens over na te denken, want dan draai ik mezelf helemaal gek. Waar het om gaat is dat je dus compleet oké kunt zijn met je geboortegeslacht en compleet niet oké, en alles daar tussenin. Het draait dus om de mate van senang zijn met je geboortegeslacht. Ik ben dus zegge 35% niet senang met mijn geboortegeslacht, de rol die ik daarin zou moeten nemen en de verwachtingen die mijn geboortegeslacht met zich brengt. Ik voel me niet helemaal gelukkig als ik 100% van de tijd supervrouw moet zijn. Ik voel me sowieso niet comfortabel met extreem supervrouwelijk zijn, omdat ik me dan een oplichter, een actrice, een nepperd voel. Ik heb weleens in vol vrouwornaat voor de spiegel gestaan, en gedacht: ik voel me een travestiet zo. Als je dat voor jezelf helder krijgt, bij welke mate van man of vrouw kleden/gedragen/behandeld worden je jezelf prettig voelt, ik denk dat dat in sommige gevallen een weerspiegeling kan zijn van in welke mate je man of vrouw bént.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: De knoop doorgehakt? of niet?

Bericht door Benjamin »

FlyLynn schreef: 29 dec 2017, 15:25 Alleen de twijfel bij mij komt omdat ik logischerwijs nooit cis-vrouw wordt, dat ik altijd transvrouw zou blijven.
Terzijde: ik moet toegeven dat dit bij mij ook een rol speelt. Toen ik nog in de wel/niet-het-traject-in-fase zat, en las/hoorde over de technische mogelijkheden, stelde me dat teleur. Het hebben van een penis lijkt me deels fijn, maar de medische wereld anno nu kan niet realiseren wat ik wil. Het beeld wat ik van mezelf als man heb, is niet het beeld van een kleine transmannetjesdwerg zonder "natuurpik". Ik zou mezelf als transman onecht, onwerkelijk, juist niet mezelf voelen denk ik. Wel enigszins passabel misschien, gok ik, maar niet wat ik zoek. Het beeld maakte me zelfs verdrietig. Ik denk dat ik nu dichter in de buurt kom van mijn mannelijke ik. Alleen dan voor een groot deel in mijn hoofd, en ik ben er blij mee. Neemt niet weg dat ik er een moord voor zou doen om één dag echt 100% cisman te kunnen zijn. Ik zou denk ik de ene helft van de dag spenderen aan alles onderpissen en de andere helft aan iedereen neuken, of dat proberen.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
Plaats reactie