... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Gevoelens die je met de wereld deelt
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Bericht door janine2363 »

Geinspireerd door LiliFee haar vreugde, ik ben nog niet zover als zij, maar met mijn tweede transitie heb ik ook het voorvoegsel "trans" vaarwel gezegd. Het doet er niet zoveel toe hoe ik er uit zie, al -moet- mijn transformatie verder gaan, maar dat is enkel om -meer- mogelijkheden voor mij te creeren, het veranderd niet fundamenteel wie ik ben en hoe ik mij zelf beleef. Mijn vrouwelijke beleving: Het spirituele, is belangrijker dan de vrouwelijke vorm: Het fysieke.

En natuurlijk hoort het zo zijn denk ik, want hoe kan je anders gelukkig zijn als die "vervloekte" passabiliteit in de weg staat of meer voor (trans, sorry voor dit voorvoegsel !)mannen, als ik met "beleving" iets meer de nadruk op het seksuele zou leggen. Alles wat niet-kan-zijn-zoals-het-hoort vereist bij veel mannen al viagra en weet-niet-wat. Weg spontaniteit en het explosieve moment van ik-wil-nu.



Gisteren was ik moe, echt moe. Niet fysiek, maar in mijn hoofd, mentale uitputting. Zou er dan toch een limiet zijn aan wat ik kan ? Nooit gedacht al lieg ik nu een klein beetje, want als de rationele kant van mijn hoofd overbelast raakt dan gaat mijn hoofd in shutdown: Een migraine, is niet fijn, maar het is ook een zelf bescherming, want het enige om aan de pijn te ontsnappen is: Niet denken en dat is natuurlijk precies wat dan nodig is. Maar dit keer is alles emotioneel. Voornamelijk mijn zorg om mijn kinderen, het gaat nu niet zo heel goed en dat weegt loodzwaar, maar ik moet voort, er is geen stilstaan of teruggaan, alle oplossingen liggen voor mij, maar al het noodzakelijk doen is dus zeker zeer vermoeiend.

Ik had dus eigenlijk ook geen fut in mijn dansles, ik zou mij eigenlijk het liefst opgerold hebben op de sofa, maar omdat ik nog geen sofa heb ben ik toch gaan dansen.

Maar toen ik de dansschool binnen stapte, muziek, beweging, blije en vriendelijke mensen en de vermoeidheid begon op te trekken als de mist voor de ochtend zon. Kijk dat is omdat ik extravert ben. Extravert betekend niet veel praten (al praat ik veel) het betekend dat ik mijn energie krijg uit contact met anderen en dan kan je ook begrijpen waarom het mij zo zwaar valt niet bij mijn kinderen te zijn.

Mijn vaste dansles partner "S" was er weer, hij had een voetblessure en ik had dus de vorige les met iemand anders en op een zaterdag i.p.v. de vaste woensdag gedanst. En oh, ik had hem gemist. Toen ik hem zag zitten, wachtend op mij gloeide ik helemaal op. Zou ik stiekum wat verliefd zijn ? Nee dat is het niet, al vind ik hem zeker lief en eigenlijk ook wel aantrekkelijk, niet dat ik kan zeggen dat hij echt "knap" is op een of andere manier (sorry "S", hoe kan ik je zo positief beschrijven op de manier die je zeker verdient en toch heel eerlijk zijn ? Dit is maar een verwoording). Enfin, ik zie hem gewoon heel graag en hij mij. Hij vindt het denk ik gewoon echt leuk om met mij te dansen en vindt zelfs mijn (flauwe) humor leuk (ook on-be-grij-pe-lijk, maar het kan dus toch !)

Maar ook, ik zie hem als een man die een vrouw voor zich ziet en hij ziet mij als vrouw en met "zien" bedoel ik niet zien met ogen, maar echt "zien" met het gevoel. Zien wie de persoon voor je -echt- is. "S" is misschien toch wel veel knapper dan ik hem net toeschreef, want om zo te zijn en dit te kunnen, iemand te kunnen- en willen- zien, langs of door de misleidende buitenkant heen, daar heb je innerlijke schoonheid voor nodig. OK, dat pleit is dus wel beslist, hij is dus wel knap en de kans om een "S" voor mijzelf te vinden is klein, want ze zijn allemaal al lang ingepikt door andere verstandige vrouwen.

Voor de les maakte ik mij wel wat zorgen over dat ik nu, mede door de hormoon behandeling, zoveel vergeet. Dit is een des te grotere verandering, want vroeger vergat ik dus echt niets. Mijn gender psychologe zegt dat je als vrouw alleen belangrijke zaken onthoud. Nou dat zijn er dan niet veel want ik onthoud niets en was de les en dus de pasjes van Zaterdag al weer he-le-maal vergeten en gisteren kregen we een grote uitbreiding voor de Jive (of Boogie zoals dat hier genoemd wordt). Maar kijk, verrassing ! Het maakte niet uit, ik was weer tussen vriendelijke mensen, met een ongelofelijk toffe danspartner en was gewoon blij, moeheid vergeten alsof die niet was en ik danste dus moeiteloos, vooral de Jive, ik heb geen seconde gedacht, enkel gedanst, zelf over de nieuwe figuren hoefde ik niet te denken, ik danste ze gewoon. Voor "S" gaf dat wel een verrassing want ik leidde zelf niks meer, vroeger maakte ik die fout wel eens, te anticiperen maar nu, als hij een draai te laat met zijn hand beweging te laat aangaf, ging ik dus gewoon niet. "Kijk,... ik wil weer eens niet" zei ik dan :-)

Hoewel vrijdansen een uitdaging blijft als single vrouw, als ik daar zo blij dans, de andere kursisten zijn dan ook blij en vriendelijk. Alleen maar meer viendelijke gezichten. Maar ook de "hulp heren" die komen voor de singles zoals ik, en die al meer gevorderd zijn. Een van hen was iemand die eerder het echt niet fijn vond om met mij te dansen, kan zo iemand ook niets aan doen, hij -ziet- mij gewoon nog niet en voelt zich niet comfortabel, zo iemand moet je ook zijn gevoel gunnen, al kan dat wat stress en ongemak geven, maar op zo'n moment kijkt ook hij vriendelijk en zegt een "Hallo, hoe gaat het ?" Die stress is dan ook gewoon weg !

Dus ik blij, blij, blij, gewoon mijzelf, gewoon vrouw, want daar denk je dan ook niet meer over na. Je bent zoals je je voelt, daar is geen uitleg voor en een voorvoegsel als trans is dan betekenisloos, want al ben ik nog in medische transitie, ik heb dat eigenlijk al achter mij laten, in het bijzonder als ik dans, want dansen is puur gevoel, niet denken, puur gevoel en ik voel mij vrouw, wat anders ?

Janine

https://www.youtube.com/watch?v=qk_Vu6AcbWg

https://www.youtube.com/watch?v=ikUAAI9QIg8
Anon20180311
Berichten: 2489
Lid geworden op: 25 dec 2015, 18:03
Gender: ———

Re: ... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Bericht door Anon20180311 »

Hoi janine,

Jeetje, wat een lang bericht. Nu los daarvan, .....Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ?.......

Ik weet het niet, was het nooit. Ondanks geboren zijnde van het vrouwelijk-geslacht.
Opgroeien en gedwongen leven als,...... kort, de hel als trans-man.
Hoe voelt het om man ( Cis-man) te zijn , :confusion-shrug: ???
Hoe voelt het om trans-man te zijn ( Gewoon mezelf zijn en terecht. Mits al dan, niet de nodige zware operatieve ingrepen), :dance: :D :wship: :whistle: Omgekeerd, idem zeker.

Grtz Nick ;)
Hey, pa je kinderen werden groot. En al heb je het nooit geweten,... ik werd u zoon. Liefs Nick .
Hey, ma bedankt dat je me kende en herkende, als je zoon. Veel liefs Nick :hug2: .
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: ... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Bericht door janine2363 »

Nick schreef: 25 jan 2018, 12:23 Jeetje, wat een lang bericht.
:-) mijn specialiteit :-) Stel mij de uitdagnig iets kort te zeggen of op te schrijven. Zou mij dat lukken (je kan het antwoord raden ... ;-) )
Nick schreef: 25 jan 2018, 12:23 Nu los daarvan, .....Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ?.......
Ik weet het niet, was het nooit. Ondanks geboren zijnde van het vrouwelijk-geslacht.
En zo moet ik ook bekennen dat ik zelf echt geen flauw idee heb hoe het is om man te zijn, wat een man leuk en fijn vind aan man zijn. Ik kan wel
wat raden (zoals ik een beetje deed in mij berichtje), maar voor mij zelf zegt dat gevoelsmatig helemaal niets.
Daan88
Berichten: 32
Lid geworden op: 16 jan 2018, 21:26
Gender: Trans FtM

Re: ... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Bericht door Daan88 »

Mooi verhaal.
Ik ben pre T FtM, maar het grappige is dat ik mij wel heel snel verbonden voel met mijn vrouwelijke kant. Met name richting ongesteldheid en tijdens. Dat is natuurlijk iets heel vrouwelijks. Dus dat zal ik omschrijven hoe ik me rond die periode voel, wat misschien ook omschrijft hoe vrouwen zich van binnen snel voelen.
Ik voel me heel zacht van binnen en denk snel om mensen hoe het met ze gaat. Ik ga snel ik de zorg-modus. Ik voel me heel gevoelig en snel prikkelbaar. Vooral richting ongesteld voel ik mij een week lang niet zo mij zelf en heel snel geiriteerd. Ben ik eenmaal ongesteld dan voel ik me heel mellow en kan snel huilen bij films of vind de wereld opeens heel mooi en kan emotioneel worden om kleine dingen. Dus ik ben dan vooral verbonden met mij gevoelskant. Ik ben heel gevoelig voor de sfeer en wil graag dat iedereen het goed heeft.

Dus voor mij voelt een vrouw zich vooral gevoelig, sterk verantwoordelijk hoe het gaat en ook automatisch zorgen voor de ander (meehelpen met de afwassen, erom denken dat iedereen genoeg eten heeft en op tijd eten, niet vertrekken voor iedereen aanwezig is etc). Maar vooral het gevoel. Ik vermoed als ik aan de T ga dat, dat een stuk minder wordt. Ik kan zo gevoelig zijn, dat ik er niet goed van wordt en overal wat van aantrek. Maar dat kan natuurlijk verschillend zijn.

Mijn vriendin zegt er nog bij dat je minder aan seks denkt, je maakt je meer zorgen om van alles.
Annet
Berichten: 422
Lid geworden op: 18 apr 2017, 10:04
Gender: Vrouw

Re: ... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Bericht door Annet »

Mooi geschreven ieder
Ik voel me ook altijd al vrouw voor mijn gevoel ik ben altijd zorgzaam en ook herken ik de meeste andere vrouwelijke dingen, als man wist ik niet hoe ik mij moest gedragen ik deed altijd andere naar en dacht zo zal het wel moeten. Maar nu ik mij helemaal als vrou Annette over heb gegeven gaat het van zelf hoe ik doe hoe ik praat (telefoon gesprekken duren nu minimaal 1,5u).
Nu het dansen ik mocht het altijd graag doen vooral stijldansen ben tot brons gegaan heb dus ook wedstrijden gedaan, ik zo het nu wel weer willen maar moet nu aan de andere kant staan en me laten leiden dat word een nieuwe ervaring en nieuwe stapjes.
Groetjes Annet
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: ... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Bericht door janine2363 »

Daan88 schreef: 27 jan 2018, 18:27 Mooi verhaal.
:-) Dank je :-)
Daan88 schreef: 27 jan 2018, 18:27 Dus voor mij voelt een vrouw zich vooral gevoelig, sterk verantwoordelijk hoe het gaat en ook automatisch zorgen voor de ander (meehelpen met de afwassen, erom denken dat iedereen genoeg eten heeft en op tijd eten, niet vertrekken voor iedereen aanwezig is etc). Maar vooral het gevoel. Ik vermoed als ik aan de T ga dat, dat een stuk minder wordt. Ik kan zo gevoelig zijn, dat ik er niet goed van wordt en overal wat van aantrek.
Leuk dat je dat zo zeg, dit had ik van mijzelf al, maar het kwam er nooit goed uit . Nu met mijn hormoon therapie groeit dit met de dag sterker, vooral alles in verband met mijn kinderen. Het idee alleen al, dat iemand tussen hen en mij zou proberen te komen. Owwwww er begint al rook uit mijn oren te komen bij de gedachte.
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: ... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Bericht door janine2363 »

Annet schreef: 27 jan 2018, 18:55 Ik zo het nu wel weer willen maar moet nu aan de andere kant staan en me laten leiden dat word een nieuwe ervaring en nieuwe stapjes.
Het is een absolute aanrader ! En over de pasjes hoef je je -geen- zorgen te maken, de dansheer leidt weet je niet?! Gaat vanzelf, 1-2-cha-cha-cha :-)

En owwwww, een betekentenis, het aller- aller fijnste is als je in de dans van een open-, naar een gesloten positie ga, dus als de dansheer je moet vangen en je dan weer met contact verder danst. Fijn, fijn, fijn :-)
anon20181206
Berichten: 421
Lid geworden op: 30 dec 2017, 19:21
Gender: Trans MtF

Re: ... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Bericht door anon20181206 »

"Ik dans dus ik besta".
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: ... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Bericht door janine2363 »

Arlina schreef: 28 jan 2018, 00:20 "Ik dans dus ik besta".
:-) Yup ! Google translate vertaalde dit enigszins teleurstellend naar: "Cogito ergo sum ego exultant lusibus"
Ik had op iets anders gehoopt. Latinisten op het forum: "Help !" (Adiuva me!)
Sara
Berichten: 389
Lid geworden op: 16 okt 2014, 21:11
Gender: Non-binair
Locatie: Zevenaar
Contacteer:

Re: ... Vrouw zijn, hoe voelt dat nou ? ...

Bericht door Sara »

Ballo ergo sum.
Plaats reactie