Ben ik (nog) wel een trans…?

Gevoelens die je met de wereld deelt
Eva
Beheerder
Berichten: 6805
Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:00
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Ben ik (nog) wel een trans…?

Bericht door Eva »

Anderhalf jaar geleden gebeurde het me al eens, hier in Chonburi. In de kliniek van Dr Suporn. Emma was even met iemand anders naar een instructie. Dier moeder zat tegenover me en vroeg op een zeker moment “Hoe is het met jouw dochter…”.
Dat was apart. Bijzonder, maar begrijpelijk, een gering leeftijdsverschil van minder dan een kwart eeuw tussen mijn gade en mij hoeft niet te worden ontkend.
Ze schaamde zich dood en ging vol excuses naast me zitten toen ik haar vertelde hoe de vork aan de steel zat. Anderzijds was ik zo trots als een aap met zeven jongen; ik werd ‘gelezen’ als cis. Als een geboren vrouw. Voor velen van ons het allerhoogste goed.

Het gebeurt vaker de laatste tijd. Hier nu, bij ons tweede bezoek aan Chonburi en de groep aanwezige andere transen. Als anderen vragen hebben over de transitie, of dat nu het medische deel betreft of niet, stellen ze die aan Emma. Die is tenminste gewoon een trans. Dat mens dat haar vergezelt is best aardig misschien, maar hoort er natuurlijk niet echt bij. Geen trans, niet ons soort mensen.

Gisteren was er iemand, een trans, met wie we de afgelopen anderhalve week vrij regelmatig contact hebben. Zij sprak me voor de derde keer aan met voor de derde keer dezelfde vraag “maar jij bent dus zelf ook geopereerd?!”, op een iets meer indringende toon.
We hebben de vraag opnieuw bevestigend beantwoord maar volgens mij geloofde ze er nog steeds geen barst van.

Wat is dat raar! Je lijkt het hoogst haalbare te hebben bereikt in de wereld van osm maar je voelt je daardoor verdikkeme een beetje outsider. Erg raar gevoel.

Vanochtend bij het ontbijt heb ik haar er vriendelijk op aangesproken en haar een beeld van mijn vroegere paspoort laten zien. Ze toonde zich nogal verrast over mijn veranderde uiterlijk. Of ze ook het vermoeden heeft gehad dat ik eigenlijk stiekem een cis was heeft ze zich niet uitgelaten, maar in haar geval is er in elk geval geen twijfel meer dat ik transgender ben. Of op z'n minst was. Toch?
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
Emma
Beheerder
Berichten: 8004
Lid geworden op: 13 aug 2013, 01:43
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Etten-Leur
Contacteer:

Re: Ben ik (nog) wel een trans…?

Bericht door Emma »

Ik zie een complottheorie opdoemen: er is een forum voor transgenders waar geen transgender aan te pas komt ;) :D
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy

สวัสดีค่ะ

Emma: I am me

@[email protected]
Anon20190122
Berichten: 1777
Lid geworden op: 18 jan 2015, 21:07
Gender: Vrouw

Re: Ben ik (nog) wel een trans…?

Bericht door Anon20190122 »

Is alleen maar fijn dat je zonder dat labeltje door het leven kan.
Anon20190516
Berichten: 1463
Lid geworden op: 17 nov 2014, 21:33
Gender: Vrouw

Re: Ben ik (nog) wel een trans…?

Bericht door Anon20190516 »

Tja ,persoonlijk heb ik niet zoveel met het labeltje”transgender”. Ook al gebruik ik de term nog best wel veel in het dagelijks leven om mensen het makkelijker uit te leggen. Maar verder zie ik mezelf gewoon als een vrouw. Dat “transgender “zijn is slechts een medisch probleempje,zoals mijn reuma ook een medisch probleem is. Tenslotte zie ik mezelf ook niet als”reumapatiënte”maar als Rikki
Offline
Anon20180311
Berichten: 2489
Lid geworden op: 25 dec 2015, 18:03
Gender: ———

Re: Ben ik (nog) wel een trans…?

Bericht door Anon20180311 »

Eva schreef: 14 feb 2018, 04:40 Anderhalf jaar geleden gebeurde het me al eens, hier in Chonburi. In de kliniek van Dr Suporn. Emma was even met iemand anders naar een instructie. Dier moeder zat tegenover me en vroeg op een zeker moment “Hoe is het met jouw dochter…”.
Dat was apart. Bijzonder, maar begrijpelijk, een gering leeftijdsverschil van minder dan een kwart eeuw tussen mijn gade en mij hoeft niet te worden ontkend.
Ze schaamde zich dood en ging vol excuses naast me zitten toen ik haar vertelde hoe de vork aan de steel zat. Anderzijds was ik zo trots als een aap met zeven jongen; ik werd ‘gelezen’ als cis. Als een geboren vrouw. Voor velen van ons het allerhoogste goed.

Het gebeurt vaker de laatste tijd. Hier nu, bij ons tweede bezoek aan Chonburi en de groep aanwezige andere transen. Als anderen vragen hebben over de transitie, of dat nu het medische deel betreft of niet, stellen ze die aan Emma. Die is tenminste gewoon een trans. Dat mens dat haar vergezelt is best aardig misschien, maar hoort er natuurlijk niet echt bij. Geen trans, niet ons soort mensen.

Gisteren was er iemand, een trans, met wie we de afgelopen anderhalve week vrij regelmatig contact hebben. Zij sprak me voor de derde keer aan met voor de derde keer dezelfde vraag “maar jij bent dus zelf ook geopereerd?!”, op een iets meer indringende toon.
We hebben de vraag opnieuw bevestigend beantwoord maar volgens mij geloofde ze er nog steeds geen barst van.

Wat is dat raar! Je lijkt het hoogst haalbare te hebben bereikt in de wereld van osm maar je voelt je daardoor verdikkeme een beetje outsider. Erg raar gevoel.

Vanochtend bij het ontbijt heb ik haar er vriendelijk op aangesproken en haar een beeld van mijn vroegere paspoort laten zien. Ze toonde zich nogal verrast over mijn veranderde uiterlijk. Of ze ook het vermoeden heeft gehad dat ik eigenlijk stiekem een cis was heeft ze zich niet uitgelaten, maar in haar geval is er in elk geval geen twijfel meer dat ik transgender ben. Of op z'n minst was. Toch?
Hoi Eva,

Deze is voor mij, zeer herkenbaar. Opnieuw, aan mij kun je het :D ( al vele jaren zo'n 18j en langer. Ik hoorde, trouwens mevrouw , al meer dan 20j niet meer) totaal niet meer zien, aan mij vriendin ( tweede trans vriendin) opnieuw wel, jammer genoeg.

Soms krijg ik zelf te horen : Je kan toch meer krijgen dan dat ! En dan komt, de :shock: : " ik ben ook trans !" . Yep, en dan, door en door :o . Ongeloof !

Het is idd raar, maar waar !. Maar ik geniet daarvan, zo leren cis-mensen nog wat over de mensheid en het trans-zijnde ( Verder zien, dan hun neusje lang is).

Dikke knuffel :hug2:

Grtz Nick ;)
Hey, pa je kinderen werden groot. En al heb je het nooit geweten,... ik werd u zoon. Liefs Nick .
Hey, ma bedankt dat je me kende en herkende, als je zoon. Veel liefs Nick :hug2: .
Anon20190712
Berichten: 959
Lid geworden op: 19 dec 2012, 19:56
Gender: Man

Re: Ben ik (nog) wel een trans…?

Bericht door Anon20190712 »

Merk het zelf ook, op een bepaald punt ben je geen transgender meer. In elk geval niet meer vanuit sociaal oogpunt.
Voor mij een heel prettig gegeven, ik kan als het ware geruisloos deelnemen in de maatschappij.
Soms komt het ineens wel boven zetten, zo heb ik op de borstkas aan 1 kant een zichtbaar litteken, laatst werd ernaar gevraagd en ik antwoordde eerlijk dat dat van een operatie is omdat ik trans ben. Toen werd er gelachen 'haha jahoor, maar effe serieus man heb je ooit een ongeluk gehad ofzo?' Ik heb maar 'ja' gezegd. In veel situaties heeft het geen meerwaarde meer het uit te leggen.
Jeste
Berichten: 1262
Lid geworden op: 06 apr 2012, 03:38
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: Jeste
Locatie: Amsterdam
Contacteer:

Re: Ben ik (nog) wel een trans…?

Bericht door Jeste »

Rikki schreef: 14 feb 2018, 10:58 Tenslotte zie ik mezelf ook niet als”reumapatiënte”maar als Rikki
Helemaal goed gezegd. Waarom is het "plakken" van een etiket voor sommigen toch zo belangrijk? Doet me denken aan wat er soms gebeurd wanneer er naar mijn eetvoorkeuren wordt gevraagd. Vlees en vis eet ik niet. "Dus je bent vegetariër?" wordt er dan vaak gezegd. Alsof ik daarmee bij één of andere groepering zou horen.
Nu is het op gendergebied toch ietsjes anders voor mij, omdat ik me niet geheel in de gangbare gendrhokjes thuisvoel, maar ik hoef er niet overduidelijk een naam aan te geven. Voor het gemak staat er hier wel "androgyn" bij m'n profielfoto, maar over het algemeen ben ik toch gewoon Jeste, een meisje dat niet zo veel met vrouwlijkheid heeft.
"Gendervrij" vind ik eigenlijk mooier dan "Non-binair", want "Gendervrij" zegt namelijk wat het wel is, in plaats van niet.
Anon20190501
Berichten: 2212
Lid geworden op: 10 feb 2016, 22:37
Gender: Trans MtF

Re: Ben ik (nog) wel een trans…?

Bericht door Anon20190501 »

't is toch niet zo dat men door een eigenschap te benoemen meteen een etiket plakt?

Wat voor een auto heb je?

Een witte.
Een Japanner.
Met een benzinemotor.
4WD, da's handig hier.

Eigenschappen, geen labels.

Vertel 's wat over jezelf?

Ben vrouw.
Ben 4x jaar oud.
Heb donkerbruin haar.
Heb belangstelling voor o.a. muziek, natuur, motorrijden, self-sufficiency, beleggen op de beurs, horloges, messen en zo veel meer.

Ben geboren met enkele attributen die niet compatibel zijn met mijn brein. Dat beschouw ik niet als een medisch probleem.

Eigenschappen, geen labels.
"Indeed, organizing atheists has been compared to herding cats, because they tend to think independently and will not conform to authority." (Richard Dawkins, The God Delusion)
Cait
Berichten: 561
Lid geworden op: 19 mar 2014, 05:18
Gender: Vrouw
Locatie: Midden Nederland

Re: Ben ik (nog) wel een trans…?

Bericht door Cait »

Zijn gewoon afgesproken concepten die betekenis bijdragen . Die hegemonie is cultuur afhankelijk. Het zorgt voor herkenning en begrip. Je weegt de concepten een beetje te zwaar naar mijn mening. Betekenis toewijzen en "labels plakken " hoort nou eenmaal bij de communicatie. Uiteraard kan je er tegenin gaan . Oppositie is ook nodig ..anders zou cultuur statisch zijn. Een zekere dialectiek is gezond . Maar de noodzaak in dit geval ?
Sara
Berichten: 389
Lid geworden op: 16 okt 2014, 21:11
Gender: Non-binair
Locatie: Zevenaar
Contacteer:

Re: Ben ik (nog) wel een trans…?

Bericht door Sara »

Tja, wie of wat we zijn en waar we voor worden aangezien kan soms verschillen, of niet? 😁
Plaats reactie