met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Gevoelens die je met de wereld deelt
Wolfy_girl
Berichten: 361
Lid geworden op: 10 sep 2018, 17:54
Gender: Trans MtF
Locatie: Twente

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door Wolfy_girl »

Ik snap de goede bedoelingen wel, maar het komt op mij een beetje over alsof je tegen iemand met depressie zegt: "doe niet zo depri joh! Kijk maar naar mij, ik ben niet depri!". Zolang er geen duidelijk advies is dat op de persoon gericht is, heb je er weinig aan. Anders zeg je eigenlijk dat iemand gewoon meer zoals jij moet zijn. Het stelt iemand niet gerust, maar zorgt voor meer onbegrip en een "ik vs jij" situatie.
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door janine2363 »

Wolfy_girl schreef: 12 dec 2018, 17:15 Zolang er geen duidelijk advies is dat op de persoon gericht is, heb je er weinig aan.
Ik zou niemand hier advies durven geven. Zou iemand hier werkelijk advies durven geven dat verder gaat dan : "Praat eens met een psycholoog" ?

Wat ik wel durf te doen is schrijven wat ik doe, wat ik meemaak, hoe ik voel, hoe ik ervaar, of (als iemand er een durft te stellen) een vraag beantwoorden. Maar ook wel eens een mening te geven
Wolfy_girl schreef: 12 dec 2018, 17:15 Anders zeg je eigenlijk dat iemand gewoon meer zoals jij moet zijn. Het stelt iemand niet gerust, maar zorgt voor meer onbegrip en een "ik vs jij" situatie.
Ik denk dat een van mij meer dan genoeg is, maar het zou best kunnen zijn dat de manier waarop ik dingen gedaan heb ook nuttig kunnen zijn
voor een ander. Ik ben in ieder geval buiten de gebaande paden gegaan en ben een gelukkig mens geworden zonder frustraties of de noodzaak te voelen stukken van mijn leven te ontkennen of met terugwerkende kracht te willen veranderen.
Anon20190508
Berichten: 1249
Lid geworden op: 15 jul 2018, 20:35
Gender: Trans FtM

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door Anon20190508 »

Zullen we terug on-topic gaan? We weten nu dat we het niet allemaal eens zijn met de manier waarop anderen dingen verwoorden.
I want to skip stones on your skin, boy
And drown me in your water

🏳️‍🌈 #femaletotwink 🏳️‍🌈
Tijgertje
Berichten: 399
Lid geworden op: 29 okt 2018, 18:57
Gender: Anders

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door Tijgertje »

Ja laten we dat doen. Ik vond het ook al zo gek dat de schrijfster van dit artikel zo aan mijn compliment voorbij ging.

"In onze tijd ontbrak het aan juffen zoals jij. Hoewel ik je tranen begrijp, kun je het ook omdraaien en jouw leerlingen een stukje van jouw levenservaring meegeven. Als dit ertoe leidt dat kinderen meer naar hun interne fan durven luisteren en kiezen voor hun innerlijke geluk, is dat pure winst. Dat heb jij dan weer mooi voor elkaar gekregen."
Emily98
Berichten: 56
Lid geworden op: 27 nov 2018, 22:07
Gender: Trans MtF

Re: met terugwerkende kracht mijn jeugd herzien

Bericht door Emily98 »

J.J. schreef: 03 dec 2018, 11:20 Ik ervaar iets nieuws.
Ik ben een zeer late transgender. Ik ontdekte het pas twee jaar geleden, toen ik 54 was.
Ja, ontdekte. Ik heb het diep diep diep verborgen gehouden voor mezelf. Ik dacht dat het oké was om die man met heel veel vrouwelijke eigenschappen te zijn. Ik leefde als vrouw (zonder alle uiterlijke kenmerken, maar ik gedroeg me nooit mannelijk, was altijd met vrouwen, had vriendinnen en geen vrienden, had vrouwenberoepen, was vaak de enige man in een vrouwengezelschap en voelde me niet anders) , en ik heb sowieso mijn lichaam altijd genegeerd.
Het idee dat ik dus al die tijd al vrouw was, had de eerste jaren ook geen aandacht. Ik was het nu eindelijk en daar genoot ik van.
Maar nu.
Nu haalt mijn verleden me in. Nu besef ik dat ik 'wél al die tijd vrouw was. Ik heb een soort van twee verledens.
En het doet zeer om te beseffen wat ik allemaal gemist heb. Ik was zo'n gave meid geweest.
Ik geef les, en val in in meerdere klassen. Laatst zat er een trans meisje in groep 7. Zo op en top meid! Zo samen met de andere meiden (wat een geweldige klas!!) en het verwarmde mijn hart. Thuis liet ik de tranen pas toe. Zo had ik ook kunnen zijn.
Het gaat niet om spijt. Ik heb 4 geweldige kinderen, die ik anders niet gehad had.

Maar er is nu wel ruimte voor de pijn en de rouw, en poeh! wat is dat scheurend heftig. Het doet gewoon echt heel erg pijn.
Tijd voor rouw.
Een deel van dit verhaal is voor mij herkenbaar, ik ben op dit moment 20 maar had een aantal jaar geleden de kans om het traject te beginnen, en ik denk nu soms ook als ik meisjes zie "zo had ik ook kunnen zijn" maar dat is nooit gebeurd helaas. Nu heb ik gedoe en moet ik wachten en heb ik gezeur van ouders enzo, dat ik dit maar bedenk en het niet zo is :'(
Plaats reactie