Pagina 1 van 2

worstelen met gevoel

Geplaatst: 13 mar 2019, 18:33
door monique fisher
Hallo allemaal,

Even weer een berichtje, loop een beetje met mijn ziel onder mijn arm. Heb het bijzonder moeilijk, vraag mij af of jullie hier ook last van gehad hebben, of natuurlijk nog last van hebt. Ik kan mij de laatste tijd steeds moeilijker tot dingen zetten, elke keer dwaal ik af in mijn gevoelens en emotie. Elke keer ben ik bezig met mijn vrouw zijn en als ik met iets bezig ben dan kan ik mij niet concentreren, ik dwaal af naar hoe en wat in een transitie, zoek het hele internet af naar SRS en FFS en hoe en wat met hormonen, daarnaast zit ik constant op Pinterest kleding te bekijken, en hiermee bedoel ik natuurlijk geen werkkleding. Ook spookt het door mijn hoofd hoe om te gaan met mijn omgeving. hoe ga ik het op mijn werk brengen dat ik een transgender ben, ik werk namelijk nogal in een mannelijke omgeving, de zware metaal sector, zullen mijn collega's het accepteren. Maar goed, ik merk ook dat ik omdat ik eindelijk voor mij zelf heb geaccepteerd dat ik in het verkeerde lichaam zit, ik ook liever een aantal mannelijke kenmerken zou willen verwijderen, o.a. overmatig haargroei, mijn (camouflage) baardje is er al af, en ik zou het liefst al wat willen afvallen, kortom ik weet het even niet meer. Het liefst zou ik bij het aankomende bezoek aan de psychologe willen vragen om met de hormonale transitie te gaan beginnen, vraag mij eigenlijk af of dat mogelijk is, ben met onderbrekingen al sinds 2013 bekend bij hun, maar dat zal wel niet gaan. Begrijp ik ook wel. Nou heb mijn hart weer even gelucht. als jullie willen reageren, graag, dan heb ik in ieder geval het gevoel dat ik er niet alleen voor sta.

liefs en een dikke knuffel, Monique

Re: worstelen met gevoel

Geplaatst: 13 mar 2019, 19:03
door Hrafn
Herkenning is er zeker, al doorloop ik het proces andersom. Het is een groeiproces. Ik vind Pinterest gebruiken om te zien wat je mooie kleding vind een heel goed idee! Als je die pins dan bijelkaar ziet heb je meteen een beeld van welke stijlen je aanspreken. Dan kan je kijken of je nu al een klein beetje die richting op kan gaan.

Het is wel moeilijker om als mtf kledingstijl te veranderen dan andersom, van vrouwen wordt het niet raar gevonden als ze in mannenkleding lopen maar een man met een meer vrouwelijke stijl valt meer op. Ik ben transman maar hou wel van vrouwelijke kleding, dat is ook verwarrend.

Het proces van wanneer je aan de hormonen mag en operaties enzo voelt als een eeuwigheid, niet zo gek, als je eenmaal bewust bent van wie je bent dan zou je wel meteen alles willen!

Re: worstelen met gevoel

Geplaatst: 13 mar 2019, 20:02
door AJpoekie
Hoop dat het geholpen heeft dat je je hart hebt kunnen luchten.
In ieder geval een berichtje met wat support: sterkte Monique!

Het klinkt alsof je nogal veel aan je hoofd hebt, allerlei verschillende zorgen en gedachten.
Misschien werkt het om deze eens voor jezelf op te schrijven, als een soort dagboek ofzo of een vlog maken of wat jij dan ook fijn vindt.
Dan krijg je misschien wat meer rust in je hoofd.

Ik herken wel de dysforie aanvallen waarbij ik (in mijn geval) nachten wakker lag om vlogs te kijken van transmannen en zoveel mogelijk te lezen/zien m.b.t transgenders en genderdysforie enzo. Ik had dan heel sterk het gevoel dat ik ermee bezig MOEST zijn en uiteindelijk werd ik er op een manier dan wel weer rustig van.

Je hebt veel zorgen en wil nu alles tegelijk en dat gaat helaas niet.
Waarschijnlijk zorgt dat ook voor die innerlijke onrust.
Wat helpt jou normaal gesproken om tot rust te komen?

Re: worstelen met gevoel

Geplaatst: 13 mar 2019, 22:29
door Anon20230219
Herkenbaar,

De weg naar de transitie toe is lang en soms erg verwarrend.

Ik hoop dat je je hart heb kunnen luchten, het kan zeker een goed idee zijn om je gedachte vast te leggen in een dagboekje.
Het kan je helpen je vele zorgen een plek te geven.

Kan je alleen maar sterkte wensen in deze zeer moeilijke tijd voor jou.

Knuffels van mij

Re: worstelen met gevoel

Geplaatst: 24 mar 2019, 15:50
door monique_47
monique,hier een bericht van je naamgenoot,ook ik werk in een nogal harde mannenwereld ik ben vrachtwagenchauffeuse,en het is hoe je er zelf mee omgaat hoe zelfverzekerder je overkomt open en eerlijk ben in je gevoel zal je zien dat je collega,s en werkgever accepteren wie je bent.ik rijd nu al 2 jaar op de truck en monique kennen ze overal ,heb nooit een onvertogen woord gehoord alom respect als je maar open en eerlijk bent in je gevoelens ,ik zeg altijd als jullie vragen hebben bel mij want ik heb de antwoorden en niemand anders,ook merk ik in chauffeurscafés dat er nu met respect over gesproken word.ik ben veel in italie bij mn transvrienden daar leer ik ook dat trots en blij zijn met wie je bent je ver brengt,dus mij advies is vertel het je leidinggevende en kom er pas mee naar je collegas als jij er klaar voor bent,ms een idee zoals bij mij dat je werkgever het vertelt aan de collegas 1 voor 1 ,,maar je moet er wel klaar voor zijn ,,niet iedereen accepteert zoiets .
succes

Re: worstelen met gevoel

Geplaatst: 27 mar 2019, 09:52
door ReneeCross
zooo herkenbaar. die emoties, die gevoelens, die verwarring.
ik probeer nu via mijn blog wat van me af te schrijven nu ik net ingeschreven ben bij het genderteam. Ik probeer mijn gevoelens weg te schrijven. Hopelijk werkt dat. Maar de (h)erkenning is erg belangrijk.

Re: worstelen met gevoel

Geplaatst: 29 mar 2019, 11:02
door Daniet
Hoi, ik weet niet of dit gepast is. Maar ik heb zelf (ook) een tijd (jaren) met een depressie gelopen, zonder dat ik het door had. Ik was somber, maar niet typisch depressief, als je snapt wat ik bedoel.

Ik wil je geen medicatie gaan pushen, maar voor mij heeft het écht enorm geholpen om naar een psycholoog te gaan en aan de antidepressiva te gaan. Ik weet dat daar nog steeds best een taboe op ligt en ik snap het.
Maar misschien toch het proberen waard.
Mijn trans problemen blijven nog steeds, maar de rest van mijn leven gaat zóóveel beter. Ik heb plezier, en zie een goede toekomst. Ervaar nauwelijks stress (zorgt voor zn eigen problemen).

In ieder geval, ik wens je heel veel sterkte en geluk toe. En hoop dat er een zonnetje gaat schijnen na je regenbuien :)

Re: worstelen met gevoel

Geplaatst: 12 mei 2019, 15:29
door Gwendolijn
Monique loop zelf ook met het gevoel. Want ik loop zelf ook net het gevoel voor een persoon en weet dan noet hoe ik me erbij moet gedragen man of vrouw. Wat zij doet is dat ze luisterd en probeert het er over te hebben samen, zodat het gevoel voor ons beiden goed wordt

Re: worstelen met gevoel

Geplaatst: 13 mei 2019, 00:07
door Tijgertje
Ik herken wel het e.e.a wat je schrijft. Volgens mij sta je op het punt dat de puzzelstukjes op z’n plaats beginnen te vallen. Hier idem dito. Wat ik eruit opmaak is dat je al lange tijd aan het twijfelen bent. Je zult misschien balen van de tijd dit reeds is verstreken, maar onthoud twijfelen is geen weggegooide tijd maar het begin van wijsheid. Wat ook helpt is om voorlopig meer afstand te nemen en je in de eerste plaats te concerteren op het heden. FFS en SRS liggen minimaal nog een aantal jaren in de toekomst en misschien nog wel verder.

Waar ik ondertussen achter ben is als jij jezelf niet gelukkig voelt in je geboortegeslacht, dan kun je in NL hulp krijgen en zal men je helpen. Daar hoef je niet extra theatraal voor te doen, maar kun je gewoon om vragen. Het enige wat je moet doen is de route volgen die de medische wereld (die jou uiteindelijk ook zal helpen) heeft voorgeschreven. Op deze route zitten nog voldoende momenten dat jij jezelf zult moeten bezinnen, maar als een transitie werkelijk is wat je wilt, dan heb je dat burgerrecht.

Wat collega’s, familie en overige personen in je omgeving betreft, als jij bent wie je wilt zijn wordt dat geaccepteerd. Het zal voorkomen dat mensen niet met jouw comming-out kunnen omgaan, maar dat is niet iets waar jij jezelf in eerste instantie druk over hoeft te maken. Wat betreft je baardgroei, daar kun je vooruitlopend op een eventueel medisch traject zelf ook al mee beginnen. Je zou bijvoorbeeld ook al met logopedie kunnen starten. Alle stapjes die jezelf alvast zet, heb je straks alleen maar profijt van.

Ik lees veel over vergoedingen etc, maar ben er ondertussen ook wel achter dat deze maar minimaal en niet vanzelfsprekend zijn. Medische ingrepen worden wel gewoon vanuit de basisverzenkring vergoed, maar het overige zul jezelf ook in moeten investeren. Ik heb op gegeven moment gezegd dat ik deze verandering graag wil en ook bereid ben om in mezelf te investeren. Je hebt een baan en wat geeft het om voor je eigen geluk te sparen.

Misschien ook goed om te weten. Als jij je hart op dit forum leegt, houd er rekening mee dat 90% van wat hier wordt geschreven, openbaar staat. Er is wel een afgeschermd deel waarin je wat meer privacy hebt, maar het meeste wordt gedeeld met de rest van de wereld. Verder wens ik je veel wijsheid en sterkte toe.

Re: worstelen met gevoel

Geplaatst: 14 mei 2019, 08:35
door Marica
monique_47 schreef: 24 mar 2019, 15:50 monique,hier een bericht van je naamgenoot,ook ik werk in een nogal harde mannenwereld ik ben vrachtwagenchauffeuse,en het is hoe je er zelf mee omgaat hoe zelfverzekerder je overkomt open en eerlijk ben in je gevoel zal je zien dat je collega,s en werkgever accepteren wie je bent.ik rijd nu al 2 jaar op de truck en monique kennen ze overal ,heb nooit een onvertogen woord gehoord alom respect als je maar open en eerlijk bent in je gevoelens ,ik zeg altijd als jullie vragen hebben bel mij want ik heb de antwoorden en niemand anders,ook merk ik in chauffeurscafés dat er nu met respect over gesproken word.ik ben veel in italie bij mn transvrienden daar leer ik ook dat trots en blij zijn met wie je bent je ver brengt,dus mij advies is vertel het je leidinggevende en kom er pas mee naar je collegas als jij er klaar voor bent,ms een idee zoals bij mij dat je werkgever het vertelt aan de collegas 1 voor 1 ,,maar je moet er wel klaar voor zijn ,,niet iedereen accepteert zoiets .
succes
Hoi mede truckster 8-)

Ook ik werk op de vrachtwagen en zit dus in een mannenwereld, waar vrouwen mondjesmaat toch binnenkomen. Aan TS het advies om vooral hulp te vragen en niet bang te zijn dat je afgewezen wordt. Wees jezelf en straal dat uit. Makkelijk gezegd, dat weet ik ook wel, maar als jij je werkelijk vrouw voelt, dan is het niet zo'n groot ding om een jurk aan te trekken en naar buiten te gaan. Volgens mijn vrouw straalde ik van geluk toen ik samen met haar door Rotterdam liep in een jurk.

Gladgeschoren, met make up die baardschaduw wegwerken, en wat oogschaduw en mascara, en hup naar buiten.

Ik zeg dit expres zo, soms heb je gewoon een duwtje in de goede richting nodig.
Succes meid