Herinneringen

Gevoelens die je met de wereld deelt
Anon20200101
Berichten: 1108
Lid geworden op: 23 jan 2019, 10:52
Gender: ———

Re: Herinneringen

Bericht door Anon20200101 »

Misschien was het goed geweest ja; dat hangt sterk af van jou als persoon, en van jouw moeder als persoon.
En vast ook een beetje van de tijdsgeest en voorgeschiedenis.

In mijn geval was het door m'n moeder betrapt zijn juist DE reden waarom ik keihard de kast in ben geklommen (zij is er niet schuldig aan, ik ben erin geklommen, maar zij had wel DE sleutel in haar hand in het geheel), en mijn transgender-zijn werd daardoor al snel iets "stiekems en schuldigs", en wat ik voelde maar nog niet kon benoemen corrumpeerde daardoor van "identiteit" naar "seksualiteit".
Pas 30 jaar later had ik de uitgang weer gevonden, en heb toen pas eindelijk mijzelf kunnen accepteren.
Anon20190516
Berichten: 1463
Lid geworden op: 17 nov 2014, 21:33
Gender: Vrouw

Re: Herinneringen

Bericht door Anon20190516 »

Ik
Herken het precies...panty’s ,bh’s ,slipjes en rokjes stiekrm snachts aantrekken op mijn slaapkamertje als mijn ouders sliepen en er maar iets sexueels van maken,omdat ik geen idee had wat ik met die gevoelens aan moest.het voelde fijn,maar na afloop had ik altijd een schuldgevoel..ik had een plekje achter de kast,waar ik eronder spullen kon verstoppen .. daar stopte ik de kleding..het heeft nog heel lang geduurd,voordat ik begreep wat er nou écht speelde..
Offline
Anon20230219
Berichten: 2557
Lid geworden op: 16 sep 2016, 20:40
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar

Re: Herinneringen

Bericht door Anon20230219 »

Ik vooral de panty's van mijn moeder, 1 keer ermee in slaap gevallen en gelukkig op tijd uit kunnen trekken met mijn slaperige koppie toen ze mij geroepen had.
Vermoed dat ze erg boos was geworden als ze mij er mee gesnapt had..
Waarom ik het zo prettig vond toen echt nog geen idee.
Was nog heel erg jong toen.
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal
Contacteer:

Re: Herinneringen

Bericht door Simão »

Ik herken er niets van, omdat ik me gewoon kon kleden zoals ik wilde en een meisje in jongenskleding is natuurlijk ook niet zo vreemd als een jongen in meisjekleding. Ik ben van ´61.
Bij ons in de familie werd veel afgedankte kleding van oudere kinderen naar jongere kinderen overgedaan en ik droeg vooral kleding van een neefje en de zoon van een vriendin van mijn moeder. Niemand die daar ooit vraagtekens bij zette.
Ook niet bij het spelen met bepaald speelgoed. Er was bij ons thuis (5 kinderen) helemaal geen strikte scheiding tussen jongens en meisjes spullen. We gebruikten alles van elkaar.
Ik had trouwens een nicht die me van haarzelf uit bij een jongesnaam noemde, en de neef waar ik mee optrok had het altijd over "kom op mannen", ook al waren we met z´n tweetjes.... en behandelde me gewoon als vriendje, niet als nichtje. Op school kreeg ik ook jongens bijnamen.
Ik werd door vreemden ook als jongen aangezien en aangesproken met "jongeman". Ik hoefde daar niets voor te doen. Ik loop van nature wijdbeens en zonder heupbeweging.

Ik ben pas toen ik ruim in de twintig was, meidenkleding gaan dragen en dat was voor mij dan drag, want dat was meteen behoorlijk showy. Jaren 80.
De wens om in transitie te gaan is toen trouwens wegge-ebt. Ik kon er wel mee leven.

Ik kan me nog wél herinneren dat ik op een gegeven moment niet meer in een zwembroek(short) mocht en een badpak of bikini moest dragen en dat vond ik wel zwaar klote.
Ik kan me ook herinneren dat mijn zus zei dat ik maar eens een bh moest kopen, en dat hebben we samen gedaan. Ik was toen 16 en had al cup B.
Ik was me totaal niet bewust van mijn borsten. Ik keek niet in de spiegel, bestudeerde mijn lijf niet en voelde ze ook gewoon niet.
Andersom weet ik nog wel dat ik het als klein kind heel raar vond dat mijn piemel "er niet uit hing".
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark
Plaats reactie