Pagina 1 van 1

Patricia & Charlotte (Deel 2)

Geplaatst: 16 aug 2017, 16:59
door Patricia
NU GAAT HET ECHT BEGINNEN VAN BINNEN

Het is weer zover, tijd voor een update. De volgende stap op de weg van de rups naar de prachtige vlinder is gezet. Op 1 augustus was het dan zover, het was weer tijd voor een bezoekje aan de VU in Amsterdam. Er was een afspraak geplanned met de endocrinoloog en met een verpleegkundige. Charlotte zou wat onderzoekjes krijgen en ook zou er bloed afgenomen worden, daar keek ze ook erg naar uit, ahum echt niet dus. We moesten echt al ontzettend vroeg weg het was rond 06.00 / 06.15 toen we de rit naar Amsterdam aanvingen. De eerste afspraak stond om 08.50 maar met die rare ochtendspitsen en wegverzakkingen of omleidingen weet je het maar nooit. We waren mooi op tijd.

Charlotte liet eerst haar ziekenhuis pasje aanpassen gezien alles nu ook officieel op papier is aangepast. Toen dat allemaal goed was na 2x proberen, het was nog vroeg, wandelden we naar de liften die ons naar de juiste verdieping brachten. We liepen de links afslaande rechte gang af die uitmondde in de wachtruimte van de genderpoli. Die kende we inmiddels wel van de afspraken met de psychologe de afgelopen maanden, met het doorlopen van de diagnostiek. Vandaag was weer nieuw, onbekend en spannend. Charlotte die moest zichzelf nog even gaan fatsoeneren en ik ging vast gemakkelijk zitten en beetje de omgeving observeren. Mijn fladderende vlindertje kwam terug en ging naar me zitten en de waiting game begins. Het was al over 08.30 dus het zou niet heel lang duren.

Er werd geroepen mevrouw Fransen, dat is wel grappig want dat zijn we nu allebei. Een man met witte jas, Dr van Dijk . Hij nam ons mee naar een onderzoekskamer achteraan in de gang. We hadden een gesprek met de geƫikte vragen en dingen die ze graag willen weten. Daarna werd mijn vrouw nagekeken en opgemeten en gewogen. Dat duurde alles bij elkaar een uur. Toen konden we naar de bloedprik service waar er 4 buisjes bloed zouden worden afgenomen. Het verliep daar allemaal best vlot, dat was best verbazingwekkend. Mijn Lotje was natuurlijk niet heel blij maar ze had het weer overleefd dus konden we terug naar de poli waar we binnen 20 minuten de volgende afspraak hadden met de verpleegkundige. Tijdens het wachten kwam ook de psychologe Maryse Roos nog voorbij die ons lachend begroette.

Hopla, daar werden we alweer geroepen het verliep allemaal smoothly. De verpleegkundige hoefde niet veel te vertellen het meeste had de endocrinoloog al verteld. Charlotte mocht nogmaals op een hele geavanceerde weegschaal die van alles weergeeft zoals ook vetpercentage en BMI en dat soort extra wetenswaardigheden. De verpleegkundige die Sanneke heette begon uitleg te geven over de permanente ontharing die nodig is als je vaginaplastiek wilt (De geslacht veranderend operatie, SRS). Hoe dat geregeld was met de vergoedingen en de verzekeringen etc. Toen dat allemaal duidelijk was mochten we weer gaan en keerde we terug naar de begane grond.

Er was ons verteld dat het lang kon duren bij de apotheek daar maar het leek met de drukte deze dinsdag nog wel mee te vallen. We trokken een nummertje en gingen rustig afwachtend in de stoelen in de hal zitten. Leuk druk daar, beetje mensen kijken is altijd wel vermakelijk. Het duurde denk ik een halfuurtje en dat viel na alle horror verhalen van uren wachten niet tegen. We zaten daar even aan de balie waar de gevens werden ingevuld en toen kreeg ze de doosjes. Daar lagen ze dan eindelijk de hormonen. Pleisters voor de oestrogeen (vrouwelijke hormoon) Pilletjes voor het blokken en afbreken van het testosteron (mannelijke hormoon). Nu ging het allemaal echt beginnen. Zo ervoer ik dat tenminste als partner. Alles wat er vooraf was gegaan aan deze HRT fase dat was de voorbereiding. Ik vond dat wel fijn want je groeit zo gewoon mee er naartoe. Je weet nu niet meer wat je kunt verwachten en er gaan dingen voelbaar en zichtbaar veranderen heel erg spannend.

Groetjes Patricia (wordt vervolgd)