Pagina 2 van 3

Re: Wat Gebeurt er met je Psyche door Hormonen?

Geplaatst: 24 nov 2017, 18:18
door Alice
Lijkt mij ook leuk om te weten.

Voor mij valt de historie van psychische/emotionele beleving in drie delen. Voor, tijdens en na mijn transitie.
Tijdens mijn transitie zat ik op een emotionele wipwap, ik doorging een stevige 2de pubertijd. Mijn eerste gaf al de nodige problemen de 2de pubertijd die ik wel bewust meemaakte, maar waar ik niet om gevraagd had en niet kon tegenhouden, kreeg nog een extra dementie door levens ervaring waardoor ik nog beter tegendraads kon zijn. Ik heb er van genoten !!!
Ik heb niet het gevoel dat mijn psychische en emotionele beleving veranderd is na mijn transitie. Citaat; jij bent even emotioneel/romantisch als een pak diepvries spinazie.

Wat Tanisha schreef over korte lontjes en vloeken. Op een gegeven tijd kom je tot rust, je wordt wat ouder. Vloeken, als dame van standing???, ik ken ze wel en in de nood zal ik ze zeker gebruiken maar vaak zijn problemen makkelijk op te lossen door een vrouwelijke glimlach en hoe vreemd het ook is, mannen willen je graag helpen (ook naar de verdoemenis maar dat is vers:80).

Re: Wat Gebeurt er met je Psyche door Hormonen?

Geplaatst: 25 nov 2017, 20:45
door Anon20190501
Momenteel staat mijn hoofd er niet naar om een coherent verhaal neer te swypen maar enkele losse dingetjes die mij zelf nog steeds opvallen wil ik wel kwijt:

-Verontwaardiging was steeds een grote drijvende kracht voor mij. Dat is erg sterk verminderd.
-Gedurende een relatief korte periode heb ik vaker gehuild. Soms niet eens wetende waarom. Ik kwam er echter snel achter dat ik huilen (fysiek gesproken) als zeer onprettig ervaar. Daarom probeer ik het niet meer te doen.
-Ik voel me permanent wat fragieler dan vroeger. Ik kan nog niet pinpointen hoe en wat maar het is wel zo.

Re: Wat Gebeurt er met je Psyche door Hormonen?

Geplaatst: 25 nov 2017, 22:20
door Nisss
Nou wat gebeurt er met je psyche?
- ik viel al op mannen en dat is aangesterkt.
- meer euforie en blijheid
- ik ben geduldiger geworden
- als ik huil dan is het moeilijk om het in te houden. Ik laat het nu dan ook echt los.
- minder stamina dus je wordt veel sneller moe. Ofwel minder energie.
- ik voel mentaal dat ik meer moet slapen
- geur van mannen ervaar ik nu ook anders op een of ander manier

Verder kom ik er niet op eigenlijk. Heel veel dingen zitten al in je en elke verandering gaat zo langzaam dat je het eigenlijk niet opmerkt.

Verstuurd vanaf mijn SM-G950F met Tapatalk


Re: Wat Gebeurt er met je Psyche door Hormonen?

Geplaatst: 27 nov 2017, 10:52
door janine2363
Hormonen: Het effect van Testosteron en Androcur.

In Belgie gaat voor trans-vrouwen de hormoon therapie in twee fases, eerst een fase met enkel ondrukking van Testosteron met Androcur, waarna in de volgende fase ook Oestrogeen gegeven wordt. Dat maakt natuurlijk een leuk experiment mogelijk speifiek over wat Testosteron doet, of lijkt te doen.

Hetgeen ik ervaar wordt vorm gegeven mede door wat ik denk over hoe ik of mijn lichaam functioneert, niet dat ik weet of ik ueberhaupt zinnige dingen zeg medische gezien, maar het bepaald hoe ik mijn ervaring vertel, dus voor de context. Ik zie hormonen niet als een oorzaak van b.v. emoties, maar als signalen of een controle mechanisme. Dus ik ben altijd ik, hormonen veranderen dat niet direct, maar wel indirect, ze hinderen of helpen om mijn “ik” te laten zijn.

Voor het effect van Androcur, de endocrinoloog heeft mij 50mg per dag voorgeschreven, in te nemen na mijn ontbijt. Het effect was al na een dag merkbaar, als een soort van verlies van evenwicht in mijn hoofd. Stel je voor dat je dwars op een evenwichtbalk sta, op de bal van je voet, en om niet voorover of achterover te vallen, zwaai je je armen rond, terwijl je van voor naar achter wiebel, terwijl het niet lukt om in evenwicht te blijven staan. Na een week verdween dat gevoel, ik voelde mij rustiger, maar ook geslachtsloos, best wel rustgevend. Ik ben door de jaren heen best wel asexueel geworden, had wel een opleving toen ik seksualiteit herontdekte met een vrouwelijke beleving, maar nu heb ik geen interesse meer maar op een ander manier. Waar het mij eerste gewoon stoorde en dat ik een lichamelijk aversieve reactie had, is het nu het gevoel dat ik gewoon niet meer wil, niet meer de interesse heb voordat ik compleet ben. Dat is meer dan gewoon het effect van testosteron onderdrukking in de zin van onderdrukking van lust en drang.

Nu weken later merk ik dat ik veel emotioneler ben, nu dat is in gradaties, want ik ben een zeer rationeel iemand, maar in vergelijking met een maand geleden. Ik heb bijvoorbeeld een week geleden de eerste puur emotionele uitbarsting van mijn leven gehad, een instantaan: “Sla met de vuist op de rode knop & go to hell in a handcar”. Het is dat er meer emoties binnen komen, maar ook dat ik ze uit mij kan laten komen. Ik vergelijk het een beetje met het effect van Aldrenaline. Als je gestresst ben, dan zorgt Aldrenaline dat pijn en moeheid gemaskeerd worden. Het is er wel, maar even geblokkeerd. In mijn beleving is Testosteron het emotionele equivalent van Aldrenaline. Het is een emo-blokker.

Re: Wat Gebeurt er met je Psyche door Hormonen?

Geplaatst: 28 nov 2017, 12:53
door janine2363
Het effect van mijn transitie met & zonder hormonen

Ik weet niet inhoeverre hetgeen ik ga schrijven puur "psyche" is, eerder gedrag en beleving, maar toch interessant hoop ik.

Ik ben in veel opzichten mijn eigen probleem, ik sluit mij af en isoleer mij. Mijn gevoel over mijzelf, i.e. dat ik voel dat mensen mij als afstandelijk zien, komt dan dus eigenlijk doordat ik mij op afstand plaats en om de afstand te behouden mij soms wat antagonistisch opstel, dat zal, als je mijn berichtjes leest, toch wel wat opgevallen zijn. Door dat te doen wordt een discussie sneller eerder wat rationeel op argumenten i.p.v. gevoel en dat is voor mij dus “veilig”.

Ik sprak zojuist bij de koffie met wat collega’s en verbazing/niet verbazing, ze zien mij toch als een empathisch en begripsvol persoon. En hoewel ik van binenn weet dat dat eigenlijk oko wel zo is, heb ik ook moeite dat (compliment) te accepteren. Ik vind het ueberhaupt al heel moeilijk om eender wat dan ook als compliment te accepteren. Vooral dingen die voortkomen uit mijn “natuurlijke talenten”, dus de dingen die ik zonder moeite kan. Hoe kan je een compliment verdienen voor iets waar je geen moeite voor hoeft te doen?

Ik denk nu dat hetgeen hieronder een fundamenteel gebrek aan zelf vertrouwen ligt, hier is dus de aanknoping met mijn transitie: Hoe kan je zelf vertrouwen hebben als je jezelf niet kent of jezelf niet bent? Dus hier mijn reden van transitie: Ik moet mezelf worden.

ls ik mijn collega’s mag geloven, was mijn grootste (positieve) verandering in gedrag toen ik mijn transitie op het werk deed en dat was maanden voordat ik aan mijn hormoon therapie begon. Ik wilde namelijk eerst mijzelf zijn, voordat ik ueberhaupt zou willen beginnen aan een lichamelijke verandering.

Een stelde het als volgt: “Je doet dezelfde dingen zoals je ze altijd deed, maar op een andere manier. Waar er vroeger spanning en stress was, ben je nu zo duidelijk je natuurlijke zelf, dat ik soms moeite heb je als dezelfde persoon van vroeger te zien maar dat maakt het des te makkelijker om te wennen aan je nieuwe naam en ‘look’ want dat past gewoon bij je. Voor mij ben je nu de persoon die je echt hoort te zijn”. Of zoals ik het zelf uitleg: Ik ben nog steeds dezelfde irritante ietwat antagonistische persoon, maar nu net iets minder irritant.

Dat was echt wel heel lief van mijn collega's om zo over mij te spreken, maar hier komt dus het stukje hormonen. Zoals ik eerder schreef ervaar ik Testosteron al een Emo-blokker. Juist nu die blokkering weg is, wil en kan ik zo met mijn collega's spreken. Daarvoor zou ik ook veel over mijzelf hebben kunnen zeggen, maar niet zo dus.

Om uit te leggen how antagonisme en empathie samen kunnen gaan, heb ik een perfect voorbeeld. In mijn berichtje over mijn beleving van kunst en vrijheid bij het uitstapje naar het Rijksmuseum, construeerde ik dat verhaal om een lans te breken voor Daniéla die van het podium gebannen is. Om dat daar (en hier) te schrijven is antagonistisch. Maar de reden dat ik dat doe is omdat ik voel dat het moet en goed is, dat is empathisch.

Re: Wat Gebeurt er met je Psyche door Hormonen?

Geplaatst: 29 nov 2017, 15:31
door Dieuwertje
Vier maanden aan de t-blocker en estradiol.
Een duidelijk effect is de toename van emoties. Wat tot gevolg heeft dat je meer highs en lows zal gaan ervaren.
En zoals Janine als schreef, testosteron is een prima emotie blokker. Ik leg het altijd maar op de volgende manier uit. In het verleden had ik allemaal potjes achter in mijn hoofd zitten. Daar zaten verdomd goede deksels op. Kwam iets niet goed uit of niet van pas om rationele redenen dan werd dat in zo een potje gestopt. Welnu, alle deksels zijn zoek. Even iets wegstoppen is er meestal niet meer bij. Het moet er uit komen. Best wel lastig als je dat je hele leven anders gedaan hebt. Maar het werkt ook verrassend bevrijdend.
Dat die deksels weg zijn heeft wel tot gevolg dat je dingen gewaar wordt en er vragen op komen die je al die tijd ver weg gestopt heb. En dat kan af en toe tot redelijk dramatische situaties leiden. Dat zal voor ieder anders zijn natuurlijk. Maar dat is wel de reden dat men bij de diagnostiek altijd bekijkt of je genoeg back-up heb. Je zou het zo maar heel hard nodig kunnen hebben.
En ja, huilen, om verdrietige dingen en ook om mooie of ontroerende dingen. Gemiddeld vind ik het niet erg. Hoewel het soms wel wat lastig is. Krijg je bijvoorbeeld een compliment, kan je niet eens antwoorden omdat je helemaal vol schiet :-)
En verder is er niet zo veel veranderd. Mijn politieke ideeën zijn niet anders. Mijn seksuele voorkeur ook niet. Kennelijk had ik daar niets verstopt in een van die potjes. Ik ben wel veel opener geworden, maar dat veranderde al op het moment dat ik besloot: Ik ga nu de persoon worden die ik eigenlijk altijd was.

Re: Wat Gebeurt er met je Psyche door Hormonen?

Geplaatst: 02 dec 2017, 19:38
door Patricia
Zijn er ook betrokken die dingen ervaren. Ik hoor het graag.

Re: Wat Gebeurt er met je Psyche door Hormonen?

Geplaatst: 03 dec 2017, 18:49
door janine2363
Hormonen, Androcur, vermoeidheid & jezelf zijn.

Androcur (testosteron blokker) kan je vermoeider doen voelen (als ik de bijsluiter goed heb gelezen)
echter, zoals ik het ervaar is dat niet direct door het medicijn, maar door het effect als Emo-ontblokker.

Voor dat ik van mijzelf bewust begon te worden, dus voor mijn transitie en voor het begin van hormoon
therapie, toen was ik pas echt moe. Een vermoeidheid in mijn hoofd, iets van depressie, iets van apathie,
maar met het effect dat het moeilijk was om een been voor het andere te zetten, mij naar mijn werk te
slepen en mijn werk te doen als ik gewoon was; Ik ben ingenieuse, architecte, uitvindster, dus kwam
initiatief en verandering vaak van mij, en dat ging gewoon niet meer. Ik denk dat mijn "onbewuste" al
mijn mentale energie op aan het eten was om mij door mijn eigen muur te duwen.

Na mijn zelf acceptatie, maar vooral na mijn transitie deze zomer, dus toen ik als mijzelf ben gaan leven
is een deel van de vermoeidheid verdwenen, het deel van de vermoeidheid die bleef maar minder en
minder werd kwam denk ik door mij te moeten aanpassen aan mijn nieuwe leven: Alleen, nieuwe stad,
nieuwe mensen. Maar zoals vandaag (ik zit nu te typen in mijn stamcafe) lijkt het meer en meer alsof
het nooit anders is geweest.

Ik put echt heel veel energie uit gewoon mijzelf te zijn, midden in het levena ls het ware, een vrouw als
alle andere hier in Hasselt.

Zoals ik schreef is het effect van Androcur snel en duidelijk te merken, door het verdwijnen van testosteron
als Emo-blokker gaan er allerlei deurtjes open in mijn hoofd en er zijn veel dingen die ik (emotioneel) voor
het eerst van mijn leven beleef en ervaar. Het is in mijn beleving het verwerken van die ervaringen die mij
energie kosten, maar ook dat door positieve ervaringen, ik sneller energie terug krijg !

Al met al, met name mijn hoofd vraagt om meer rust. Gisteren was er bijvoorbeeld een vrijdans avond bij
mijn dansschool, maar i.p.v. zo snel mogelijk de stad in te trekken voor aanspraak, bleef ik nu thuis omdat
ik de rust nodig had, ik voelde me / ik was moe. Maar eenmaal op de dansvloer: "boost" ik had de hele nacht
door kunnen gaan, het waren niet mijn benen die moe waren !

Voor mijn transitie is het zo belangrijk om als mijzelf te kunnen leven en dat heeft zo'n effect op alle dingen
die ik daarna doe; Ik vraag mij soms af hoe moeilijk het voor mij zou zijn om de (emotionele) effecten mogelijk
gemaakt door de hormoon therapie te verwerken als ik niet volledig als mijzelf had kunnen leven. Alles wat ik
dan kunstmatig nog binnen had moeten houden, terwijl het er juist allemaal uit moet.

Re: Wat Gebeurt er met je Psyche door Hormonen?

Geplaatst: 03 dec 2017, 20:00
door Patricia
Janine dankjewel voor je lange uitgebreide uitleg van de dingen ik ben her benieuwd of andere mensen het mogelijk heel anders beleven

Groetjes Patricia

Re: Wat Gebeurt er met je Psyche door Hormonen?

Geplaatst: 28 nov 2020, 10:52
door zuidwest
Even dit draadje reactiveren (laatste berichtje dateerde van december 2017).

Ik zal over een poosje wellicht beginnen met HRT. Nu is mijn vraag wat ik kan verwachten. Ik heb alle berichtjes hierboven gelezen maar heb toch nog enkele vragen.
Ikzelf voel me namelijk erg gespannen en onzeker. Gespannen in de zin dat ik spieren teveel aanspan waardoor ik regelmatig last heb van stijve/verkrampte spieren die dan weer door de fysio los gemaakt moeten worden. Naar mijn idee heeft dat te maken met mijn genderdysforie.
Zo ook het onzeker gevoel. Als ik in de spiegel kijk als man zijnde voel ik me niet echt prettig. Kijk ik als vrouw gekleed in de spiegel dan voel ik me wel prettig.
Mijn vraag aan ervaringsdeskundigen is of zij ook last hadden van een gespannen gevoel in spieren en zo ja, óf en hoe dat veranderd is nadat je bent begonnen aan de HRT.