dag 1

[Daniella]

Voor t eerst, leefde ik als n vrouw, mijn broertjes accepteerde mij gewoon. Ik droeg kleren van mn moeder en dat vond ik fijn, mja er zijn dingen die ik moet leren omdat ik daar nooit de kans voor heb gehad. Ik dacht eerst dat mn moeder boos op mij was of my gwn niet accepteerd, mja goed gepraat gisteren, en ze wilt gwn niet dat ik HAAR kleren draagt. Dat snap ik, dus ik ga mijn eigen kopen en gelukkig helpt t vriendin van mn broer daar mee.

Mja nu ik helder kan na denken, snap ik wat wij doorgaan. Het is n hele verandering en t liefst ben op een dag klaar, maar het moet inzinking aan andere mensen. Dusja het is govoelig en als mensen niet eerst superblij van je wordt ( maar zelf voel je wel zo als je los kan laten) betekent niet dat ze je niet accepteren. Het is moelijk, maar er is altijd een andere weg, Geduld moet ik hebben en vrouwelijk routine opbouwen, maar voorlopig weet ik wie ik ben , en dat is gwn fijn.

[Emma]

Je gaat heel veel tijd nodig hebben... Stukje bij beetje en dan gaat het vanzelf.