Transgenderbeuheid

[Sunny]

"Ik weet dat ik zelf geen echte vrouw ben, en dan verdwijnt bij mij ook wel eens de behoefte om te doen alsof."
Exact. Het feit dat ik het niet ben, doet allerlei narigheid opkomen.

Maar daarna, echter... Zelfs als je eenmaal op weg bent vind ik persoonlijk dat je daar in algemene sociale kringen geen punt van hoeft te maken. Ik heb honderden van die verhalen gelezen (en gehoord) van T's die het hele euvel zelfs als volledig getransformeerd nog continue aan eenieder die maar bij hen in de buurt stond moesten "toevertrouwen", en dan klagen over afwijzing.

Dat mensen een kluwen bevooroordeelde simpelen zijn is duidelijk. Stressen over "passabiliteit" terwijl je jan en alleman over je conditie verteld is gewoon... niet logisch.
Je wilt een vrouw (of man) zijn en dan wordt je dat, en dan bèn je dat. Welke motivatie ligt ten grondslag aan zij die er maar moeilijk over blijven doen tegen niet-ingewijden? Hoe verhoudt het interne "ik leef nu als meisje (jongetje), en wil als zodanig geaccepteerd worden" tot het hopeloos extraverte "ik heb je maar net ontmoet, maar wist je dat ik ooit een man/vrouw was - hoe voel je je daarover?"

[Arike]

In mijn communicatie naar anderen toe is mijn verleden in de regel geen issue.

Binnen in mijzelf heb ik daar zo af en toe nog wel de nodige gedachten bij...

[Jannet V]

Door mijn openheid en de zelfverzekerde vrouw die tevoorschijn is gekomen uit het hoopje ellende wat nog over was vlak voordat ik de vrijheid koos, heb ik nog geen seconde getwijfeld. En ben ik slechts een enkele situatie tegen gekomen waarin ik me ongemakkelijk voelde als vrouw. (bij de kapper toen mijn haarwerk af moest) Dat resulteert er ook in dat ik nooit ongemakkelijke vragen krijg.
Houdt je rug recht, steek je borst(en) vooruit en zorg dat je er uitziet als dat wat je bent. Je zeker voelen straalt zekerheid uit en voorkomt dat je lastig gevallen wordt met kwetsende vragen. En als ze wel komen zul je een passend antwoord vinden.
Ik ben ik. Ik ben Jannet!

[Paul]

Ik snap wel wat jullie bedoelen met die moeheid. Soms blijft het zo in je hoofd hangen. Bij mij zijn er dagen dat het bijna de hele dag mijn gedachten beheerst. Dat is irritant en frustrerend, mede ook omdat ik nog niet weet of ik wel voor een hele transitie zou willen gaan (lees: durven gaan)

[Arike]

Ik heb toch de indruk dat er best wel wat nuanceverschillen zijn hoe wij, ieder voor zich, onze transgenderbeuheid beleven

[mick1984]

nu met dit warme weer is eht ook confronterend voor mij.... iedereen gaat zwemmen maar ik niet.... omdat ik dat confronterend vind.

[Paul]

Hey Mick, ik sap wat je bedoelt.
Ben desondanks toch gaan zwemmen, in een gewoon badpak voor vrouwen. Baalde daar ook enorm van.
Wat je wel zou kunnen doen, en wat meer ftm's doen, is zwemmen in een surfoutfit met prothese en binder. Kijk eens de site van Danaekurver.
Ik wil er over een poos ook wel voor gaan!