Nieuwe chat! Zie dit topic.

Zelfacceptatie

Pas ik nou in een hokje of niet?
Gebruikersavatar
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal

Re: Zelfacceptatie

Bericht door Simão »

Zelfacceptatie is voor mij dat je niet jezelf de schuld geeft van hoe je bent. Op dat moment kun je ook met zelfvertrouwen de wereld in kijken en word je geaccepteerd zoals je bent.
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark
Gebruikersavatar
janine2363
Berichten: 1035
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Zelfacceptatie

Bericht door janine2363 »

Simão schreef:Zelfacceptatie is voor mij dat je niet jezelf de schuld geeft van hoe je bent. Op dat moment kun je ook met zelfvertrouwen de wereld in kijken en word je geaccepteerd zoals je bent.
En dus ook dat je jezelf niet laat weerhouden voor wat het betekent voor anderen, zelfs als je anderen pijn kunt doen. Hier zit ook de notie van schuld in, dit neemt niet de notie van verantwoordelijkheid weg, maar dat is anders.
Gebruikersavatar
Petra-S
Berichten: 175
Lid geworden op: 12 okt 2016, 11:32
Gender: Vrouw
Locatie: Hoensbroek, Limburg

Re: Zelfacceptatie

Bericht door Petra-S »

Voor mij is zelfacceptatie niet alleen het moment waarop ik accepteerde dat ik transgender was (iets waar ik eerder niets van wist)
, accepteerde dat ik liever als vrouw door het leven wil gaan dan als de man zoals ik geboren ben. Maar nog belangrijker voor mij was het moment waarop ik mij gelukkig voelde dat ik volledig als vrouw door het leven kon gaan. Voor mij zit er namelijk nog een ruimte tussen acceptatie (het is nu eenmaal niet anders) en je gelukkig voelen in je nieuwe leven.

Daarnaast is zelfacceptatie voorwaarde voor acceptatie door anderen. Pas wanneer je jezelf helemaal hebt geaccepteerd in je nieuwe rol/positie in het leven straal je zelfvertrouwen uit en zullen anderen je gaan zien en accepteren als de vrouw die je bent (of omgekeerd natuurlijk in een F2M transitie).
Voor mij, kan ik zeggen dat ik sinds ik met ingang van 2017 volledig leef als vrouw ik na jarenlange strijd en ongemak voor het eerst mij echt gelukkig voel met wat en wie ik ben. Ik heb mijzelf volledig geaccepteerd. Nu mijn omgeving nog.

Groetjes,

Petra
Volg ook mijn blog: https://petratransgender.wordpress.com/
Ik wil niet anders zijn. Ik wil gewoon mijzelf zijn!

Afbeelding
Gebruikersavatar
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal

Re: Zelfacceptatie

Bericht door Simão »

janine2363 schreef:
Simão schreef:Zelfacceptatie is voor mij dat je niet jezelf de schuld geeft van hoe je bent. Op dat moment kun je ook met zelfvertrouwen de wereld in kijken en word je geaccepteerd zoals je bent.
En dus ook dat je jezelf niet laat weerhouden voor wat het betekent voor anderen, zelfs als je anderen pijn kunt doen. Hier zit ook de notie van schuld in, dit neemt niet de notie van verantwoordelijkheid weg, maar dat is anders.
Hoe/wie je bent is niet hetzelfde als wat je doet.
Als een ander er last van hebt hoe jij bent is dat aanstoot nemen, waar je zelf niets aan kunt doen.
Je hoeft je niet schuldig te voelen dat je niet voldoet aan de verwachtingen van anderen in hoe je in elkaar zit.

Waar jij het over hebt is geweten. Ik heb het niet over gewetenloos zijn..
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark
Gebruikersavatar
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal

Re: Zelfacceptatie

Bericht door Simão »

Je kunt ook gewoon zeggen dat je geen schaamte (meer) voelt voor wie je bent.

Je bent niet verantwoordelijk voor hoe anderen op een verandering reageren. Niet jezelf zijn is een straf die je jezelf laat opleggen door schuldgevoel en die je echt niet verdient.

Uiteindelijk zullen degenen die niet met de verandering om kunnen gaan beter af zijn zonder de veranderde jou en kun jij beter zonder hen. Niemand heeft iets iets aan verhoudingen die teveel stress en spanning veroorzaken bij een of beide partijen.

Als je zelf gelukkig (want bevrijd) bent, hebben de mensen om je heen daar uiteindelijk veel meer aan.

Sociale acceptatie staat los van zelfacceptatie.
Ik leef bv volkomen onder de radar, omdat ik weet dat ze het hier niet snappen, maar ik heb mezelf al van kinds af aan geaccepteerd als "man in vrouw". Ik was met partner niet anders dan alleen. Ik ben gelukkig en tevreden met mezelf als persoon.

(Excuses voor de dubbelpost, maar ik kon het niet meer toevoegen omdat de edit tijd was verstreken.)
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark
Gebruikersavatar
Jer158
Berichten: 2064
Lid geworden op: 29 mei 2016, 23:11
Gender: Trans FtM

Re: Zelfacceptatie

Bericht door Jer158 »

Voel zelf idd iedere keer dat ik het mensen vertel minder schaamte. De eerste keer durfde ik het bijna niet te vertellen en schaamde ik mij kapot, maar nu ben ik grotendeels gewoon blij om mezelf te laten zien. Heb sinds ik als mijzelf leef spontaan minder moeite/angsten met/voor sociale situaties. Denk dat schaamte idd een redelijke graadmeter is!

Heb overigens niet het idee dat zelfacceptatie een voorwaarde is om sociaal geaccepteerd te worden. Natuurlijk helpt zelfvertrouwen uitstralen bij passen en serieus genomen worden in het algemeen, maar zelf ben ik (na mijn eerste middelbare school) toch altijd geaccepteerd zonder dat ik mijzelf accepteerde. Toen ik uit de kast kwam kreeg ik veel reacties van de strekking "hehe, dat werd tijd". Het is een thema in mijn leven dat ik strenger ben voor mijzelf dan voor anderen en dan anderen voor mij zijn, en dat geldt zeker voor het hele trans gebeuren
Hung her from the branches of a mango tree
Gebruikersavatar
Nate_0
Berichten: 2923
Lid geworden op: 04 aug 2016, 20:16
Gender: Man

Re: Zelfacceptatie

Bericht door Nate_0 »

En soms is het zelfs zo dat anderen je eerst moeten accepteren voordat jij jezelf kunt accepteren... een soort van vicieus cirkeltje richting comfortabel zijn met jezelf.
meerdere zakken met zaagsel
Gebruikersavatar
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth

Re: Zelfacceptatie

Bericht door EmmaJJ »

Mooie @Nate. Dat vicieuze cirkeltje begon bij mij met een hééél klein beetje zelfacceptatie. Namelijk accepteren dat ik mezelf niet kon accepteren. (nou ja, misschien toch niet zo heel klein :-) )
Toen ik daarover ging bloggen kreeg ik alleen maar herkenning terug. Dat heeft me enorm gesteund. De vicieuze cirkel ging toen heel snel de andere kant op. we hebben die ander nodig. Daarom is dit forum zo belangrijk.
Gebruikersavatar
janine2363
Berichten: 1035
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Zelfacceptatie

Bericht door janine2363 »

Simão schreef:Je kunt ook gewoon zeggen dat je geen schaamte (meer) voelt voor wie je bent.

Je bent niet verantwoordelijk voor hoe anderen op een verandering reageren. Niet jezelf zijn is een straf die je jezelf laat opleggen door schuldgevoel en die je echt niet verdient.

Uiteindelijk zullen degenen die niet met de verandering om kunnen gaan beter af zijn zonder de veranderde jou en kun jij beter zonder hen. Niemand heeft iets iets aan verhoudingen die teveel stress en spanning veroorzaken bij een of beide partijen.

Als je zelf gelukkig (want bevrijd) bent, hebben de mensen om je heen daar uiteindelijk veel meer aan.
Dat klopt helemaal, maar daar zit misschien het verband en de cirkel zelf-acceptatie <-> acceptatie door anderen

Een mens kan niet zonder relaties. Een verandering kan die relatie onder druk zetten, maar betekend dat dat elke relatie verbroken moet worden? Er zijn genoeg (hele positieve) berichtjes die je kan interpreteren als "sociale acceptatie", maar ook als "de wens om de relatie te behouden" een verandering aan een kant van de link vraagt een verandering aan de andere kant van de link. De verandering aan de ander kant is nodig, maar niet door die person gevraagd, dat kan die person pijn doen. Niks om je schuldig over te voelen, maar als beiden de relatie wensen te behouden, zullen beiden moeten -voelen- wat belangrijk is voor de ander en een vergelijk vinden.

Als je helemaal gefocused ben op jezelf, dan zal je minder makkelijk empathie hebben voor de ander en een relatie sneller verbreken, in het
extreme eindig je helemaal alleen. Lijkt me ook niks. Of moet je bij elke verandering wer helemaal van nul beginnen. Ook niet super.

Ik accepteer mijzelf (voor zover ik weet ;-) maar merk aan mezelf ook dat ik niet verborgen kan/wil blijven. Niet de noodzaak om mensen mij te dwingen accepteren (waarom zou ik) maar omdat ik liever heb dat de mensen (waar ik om geef, of zelfs collega's) altijd mijn "ware ik kunnen zien"
en mij apprecieren om die ik, niet een of andere façade. Daarom is een coming out zo bijzonder en zo fijn.
Anne V
Berichten: 368
Lid geworden op: 21 mei 2016, 00:01
Gender: Transgender

Re: Zelfacceptatie

Bericht door Anne V »

="janine2363
Ik accepteer mijzelf (voor zover ik weet ;-) maar merk aan mezelf ook dat ik niet verborgen kan/wil blijven. Niet de noodzaak om mensen mij te dwingen accepteren (waarom zou ik) maar omdat ik liever heb dat de mensen (waar ik om geef, of zelfs collega's) altijd mijn "ware ik kunnen zien"
en mij apprecieren om die ik, niet een of andere façade. Daarom is een coming out zo bijzonder en zo fijn.
Klopt voor mij ook.
Juist gisteren met een vriendin over gesproken dat mensen nog wel eens zeggen dat je helemaal voor je zelf moet gaan en ze je maar moeten accepteren omdat jij je zelf moet kunnen zijn. Maar dat is niet iets dat bij mij aansluit. Natuurlijk wil ik graag mezelf zijn maar er zijn ook relaties waar ik heel zuinig op ben omdat die mij veel opleveren. Daar kan ik dan gerust een stapje langzamer gaan. Even rekening mee houden dat zij ook moeten wennen aan hoe ik mij nu wil presenteren.
Voorbeeld daarvan is als je samen ergens naar toe gaat. Dan wil ik mij graag op een bepaalde wijze kleden. Dan kan ik dan aangeven en aanvoelen of het niet te snel gaat waardoor zij zich ongemakkelijk voelen. Het is dan niet zo zeer hun om "toestemming vragen" want een volgende keer wil ik het wel. Maar dat als ik het nu doe de relatie te veel verstoord is dat er geen mooie volgende keer komt.
Het is dan dus niet dat ik mijn vrouw zijn dan verberg maar alleen iets minder uitgesproken toon.