Nieuwe chat! Zie dit topic.

Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Pas ik nou in een hokje of niet?
Gebruikersavatar
Erin
Berichten: 305
Lid geworden op: 31 mar 2012, 21:18
Gender: Anders
Locatie: NoordOostpolder

Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Bericht door Erin »

Het draadje over rolbevestigende hobby's heeft voor mij een ander kijk gegeven op mijn "gender probleem".

Even mijn gedachten de vrije loop laten:
Het is een feit dat ik liever in een meisjeslichaam zit dan in een jongenslichaam, met het risico van "het groene gras bij de buren". Dit zie ik niet zo als een probleem, een operatie en hormonen moet dit min of meer kunnen oplossen. :)
Mijn gedrag dat ik heb als er geen remmingen zijn is niet altijd byzonder mannelijk: makup op doen, nagels laten groeien enz maar hoort wel bij mij. Een deel van de maatschappij verwacht een bepaald gedrag van mij waar ik niet aan kan/wil voldoen. Ik wil niet beperkt worden door zogenaamde vrouwenrol of mannenrol zoals de maatschappij die voorschrijft. En voldoe ik hier niet aan dan zou ik reactie kunnen verwachten van de medemens die positief :hug2: kan zijn maar ook negatief eventueel agressief :evil: .
Dus eigenlijk heb ik zelf geen onoplosbaar probleem met m'n genderdysforie maar een (klein?) deel van de maatschappij wel en deze reageert dit weer af op mij :fpalm: ...........En dat probleem is moeilijker op te lossen.


Zo, nu hoef ik niet meer te zoeken naar de oorzaak van hoe ik ben, nu moet ik alleen nog een weg vinden in deze maatschappij waar ik me goed bij voel.
Helaas is (voorlopig) transitie niet de oplossing voor mij maar zoals ik er bij thuis mee bezig kan zijn is al heel mooi. Ja ik heb een lieve vrouw :hbeat: die me veel ruimte geeft.

Aldus mijn gedachtengang :-) Hoe zien/ervaren jullie het gender probleem?
Groetjes
Elise
Gender: van beide kanten iets.
Gebruikersavatar
Jessy
Berichten: 1642
Lid geworden op: 25 mar 2012, 17:07
Gender: Transgender
Locatie: Belsj Limburg

Re: Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Bericht door Jessy »

Op dit moment weet ik alleen nog dat ik zeker niet in de genderrol van man pas. Of ik vrouw ben of ergens ertussen zweef zal nog moeten blijken, maar feit is dat ik mij beter voel als ik mij als vrouw uit. En tegelijk zie ik ook wel nadelen waar ik over nadenk. En er zijn natuurlijk ook angsten over hoe goed ik uit transitie zou komen... want zichtbaar/hoorbaar leven als een "man in vrouwenkleding" zou mij niet gelukkig maken.

Coming out naar de mensen die het dichtst bij mij staan (familie) blijft nog mijn grootste schrik. En mijn werk, en daar zal ik waarschijnlijk ook niet kunnen blijven werken.

Maarja, de eerste stap is nu gezet naar de diagnose toe die volgende maand zal beginnen. En dan zien we wel weer verder ;)
Grant me serenity to accept the things I cannot change,
courage to change the things I can,
and wisdom to know the difference.
Gebruikersavatar
Gabriël
Berichten: 598
Lid geworden op: 08 jun 2012, 16:28
Gender: Androgyne

Re: Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Bericht door Gabriël »

Ja, het probleem van de maatschappij ga ik ook zeker tegenaan lopen. Ik wil niet voldoen aan het plaatje van een man, dat past niet bij me. Ik wil een jongen worden, maar mezelf blijven. Maar ja, mannen in rokken en mannen met make-up zijn niet echt geaccepteerd in de maatschappij. Qua hobbies doe ik gelukkig veel gewoon in mijn eentje, dus daar heb ik geen last van. Maar ik heb verhalen gehoord over mannelijke buikdansers die geweigerd worden bij sommige leraressen omdat die geen man in de groep willen. Want die zouden alleen maar kijken naar de vrouwen. (terwijl genoeg mannen echt voor de dans komen, sommigen niet eens op vrouwen vallen, en er ook lesbische buikdanseressen zijn die wel gewoon lessen mogen volgen...) Dus wat dat betreft maar goed dat ik geen buikdanslessen volg.

Ik heb wel de angst dat het VU moeilijk zal doen over het feit dat ik in transitie wil om een jongen te worden, maar wel dus gewoon die 'vrouwelijke' dingen zoals make-up, hakken, lang haar, en zo nu en dan een rok, wil behouden.
En ik heb de laatste tijd ook een tijd lang lopen nadenken over me mannelijk gedragen. Een mannenloopje aanleren, minder met mijn handen praten -wat dat doen mannen niet, dat is te vrouwelijk!-, niet meer met mijn benen over elkaar zitten... En een week of 2 heb ik eigenlijk besloten dat ik dat allemaal belachelijk vond. Ik wil gewoon mezelf blijven en mijn lichaam aanpassen en mijn ID kaart, maar niet hele andere loopjes en zitjes aanleren die niet 'mij' zijn.

Maar goed, ondanks dat de maatschappij een sterk beeld heeft van wat mannen zijn en wat vrouwen, en ik daar niet in pas, laat ik me niet weerhouden om gewoon mezelf te blijven.
(en tegenwoordig merk ik steeds meer mannen die gaan voor "fashion freedom" bijvoorbeeld, dus wie weet dat het ooit nog enigzins geaccepteerd zal worden...)
Minne
Berichten: 186
Lid geworden op: 04 aug 2012, 10:29
Gender: Trans FtM

Re: Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Bericht door Minne »

Ik ben het eens met Gabriel, ik pas zelf ook niet echt in dat stereotype man hokje, ook ik wil m'n lange haar niet afknippen, en ik zal vast nog wel eens een mooie mannenrok aandoen, en ik ben dol op schoenen en hakken, en ik heb ook nog wel wat vrouwelijke hobbies. Maar ik ga dit proces in om m'n lichaam dichter bij m'n identiteit te laten komen, en dan ga ik me niet laten tegenhouden door dat soort oppervlakkige dingen, of dingen als wat de maatschappij vind. M'n vrienden accepteren het vast wel en zo niet, dan maar niet. Wat de mens op straat vind boeit me niet. Die zie ik toch nooit meer. Ik doe dit voor mezelf, vanuit mijn gevoel een jongen te zijn, wat de maatschappij vind zal me worst wezen.

Waar ik wel bang voor ben-net als Gabriel-is dat het genderteam me misschien te vrouwelijk/androgyn vind vanwege dit. Maar ik ga ook niet in een rok en op hakken naar die gesprekken, dat wil ik nu ook nog niet omdat ik er nu nog te vrouwelijk uitzie. Dus ik ga maar gewoon gekleed als goed geklede man, en dan zie ik het wel, ik ga niet aan de grote klok hangen dat ik als alles klaar is misschien wel weer eens een rok aandoe-dat zijn m'n eigen zaken en dat is sowieso pas als het hele transitiegebeuren klaar is. Maar ik hoop wel dat ze geen probleem gaan maken van m'n haar. Het is maar half lang...ik ken genoeg bio mannen met halflang haar, en kort haar staat gewoon absoluut niet bij mijn gezichtsvorm, ik heb het geprobeerd maar het staat gewoon niet. Als het daardoor langer duurt tot ik echt passabel ben, so be it. Maar ik hoop dat ze niet aan me gaan twijfelen vanwege zoiets doms als m'n kapsel.

(Sorry, dit ging een beetje offtopic!)

Ik denk dat het voor mij ook makkelijker is omdat ik niet in een reguliere omgeving werk(ik ben kunstenaar, en de gemiddelde persoon in dat wereldje kijkt niet zo gauw ergens van op)en natuurlijk dat transjongens er uiteindelijk heel goed passabel uitkomen. Misschien klink ik wel te lakoniek, maar het kan me echt niet zo veel schelen wat de maatschappij vind. Dat is iets wat je als kunstenaar ook wel snel krijgt-de maatschappij vind toch dat je de hele dag op je luie reet ligt te blowen(ik werk 12-13 uur per dag), dus je kunt net zo goed gewoon lekker je ding doen en er niet te veel van aantrekken. Ik zit er meer mee dat men op straat, als ze nu naar me kijken, een meisje ziet terwijl ik geen meisje ben. Dat ik behandeld word als een meisje, dat vind ik wel erg, want ik bén geen meisje. Als ik dan na de transitie af en toe dingen te horen krijg als 'man, waarom hou je niet van voetbal/die rok is wel verwijfd hoor/knip dat haar toch af', dan stelt dat niet veel voor vergeleken met de behandeling die je als gewoon meisje krijgt terwijl je geen meisje bent! Voor mij, dan.
Gebruikersavatar
Eva
Beheerder
Berichten: 6805
Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:00
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Bericht door Eva »

Gaandeweg ontmoet ik meer mensen die niet een heel duidelijke keuze maken tussen M of V. Op het web, maar ook irl. Gisteravond nog, op een gezellig terras.
Iemand had ansichtkaarten gemaakt, een beetje in de stijl van Loesje:

O Man
O Vrouw
X Moet dat nou?

Daar ben ik het wel mee eens.
Hoe vertellen we dat de genderteams...?
Wij gaan er binnenkort de markt mee op. Letterlijk.
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
Anon20180501
Berichten: 5099
Lid geworden op: 25 mar 2012, 13:24
Gender: Vrouw

Re: Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Bericht door Anon20180501 »

Wat de maatschappij van mij vind trek ik me niets van aan, ik denk niet in hokjes en dat verwacht ik ook niet van anderen dus zullen en mogen er altijd mensen blijven bestaan die mijn verschijning, gedrag en handelen afkeuren, negeren of aanmoedigen. Zo werkt een gemeenschap nu eenmaal.
Zolang meningen van individuen of groeperingen geen gemeengoed worden en geinstitutionaliseerd is de vrijheid gewaarborgd. Echter, wat we het laatste decennium steeds vaker zien is dat die vrijheid juist door de politiek wordt beteugeld en/of beperkt. Niet door alle partijen maar wel bij meer en vaker dan 'vroeger'.
De Mens, of liever, de mens zhaar inborst is wel zeker beinvloed-, en maakbaar, al is het maar omdat men niet buiten 'een' boot wil vallen of kansen missen. Daarom moet juist een overheid het goede voorbeeld geven en daar schort het al enige tijd aan, de verzuiling die plaats heeft gevonden. Een goed voorbeeld zijn betekent niemand uitsluiten maar ook niemand voortrekken. Hierdoor kweek je twee, drie, vier,...spalt en daarom vind ik dat een overheid mij gewoon moet negeren, in de zin van, niet positief en niet negatief discrimineren maar (Als) gelijk(e) behandelen, dan volgt de samenleving vanzelf.
Gebruikersavatar
Jessy
Berichten: 1642
Lid geworden op: 25 mar 2012, 17:07
Gender: Transgender
Locatie: Belsj Limburg

Re: Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Bericht door Jessy »

Sja, de genderteams hanteren natuurlijk dezelfde stereotype hokjes. Ik denk dat het belangrijkste is dat de boodschap overkomt dat we niet gelukkig zijn met onszelf. En ons niet te stereotyp kleden in onze "oude" genderrol bij de bezoekjes daar ;)
Sietse schreef:Maar ik hoop wel dat ze geen probleem gaan maken van m'n haar. Het is maar half lang...ik ken genoeg bio mannen met halflang haar, en kort haar staat gewoon absoluut niet bij mijn gezichtsvorm, ik heb het geprobeerd maar het staat gewoon niet. Als het daardoor langer duurt tot ik echt passabel ben, so be it. Maar ik hoop dat ze niet aan me gaan twijfelen vanwege zoiets doms als m'n kapsel.
Eens je testosteron mag gebruiken, gaat voor een transman die passabiliteit snel genoeg komen. En inderdaad, er zijn genoeg mannen met lang haar, al is het kapsel vaak simpeler of wordt het gewoon een lage (in de nek) paardestaart gedragen.
Grant me serenity to accept the things I cannot change,
courage to change the things I can,
and wisdom to know the difference.
Gebruikersavatar
Zef
Berichten: 125
Lid geworden op: 08 jun 2012, 21:33
Gender: Transgender

Re: Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Bericht door Zef »

Jessy schreef: Maarja, de eerste stap is nu gezet naar de diagnose toe die volgende maand zal beginnen. En dan zien we wel weer verder ;)
Echt? Ik dacht dat jij al veel verder was in het traject, je ziet er super uit, je bent nu al passable.
Gebruikersavatar
Erin
Berichten: 305
Lid geworden op: 31 mar 2012, 21:18
Gender: Anders
Locatie: NoordOostpolder

Re: Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Bericht door Erin »

Sietse schreef:[knip]Maar ik ga dit proces in om m'n lichaam dichter bij m'n identiteit te laten komen, en dan ga ik me niet laten tegenhouden door dat soort oppervlakkige dingen, of dingen als wat de maatschappij vind. M'n vrienden accepteren het vast wel en zo niet, dan maar niet. Wat de mens op straat vind boeit me niet. Die zie ik toch nooit meer. Ik doe dit voor mezelf, vanuit mijn gevoel een jongen te zijn, wat de maatschappij vind zal me worst wezen.
Dit lijkt me een gezonde instelling. Zelf ben ik door m'n werk toch een beetje afhankelijk wat de klanten/maatschappij vinden dus voor mij zit het iets ingewikkelder in elkaar ook omdat ik veel plezier en voldoening uit m'n werk haal. Als ik dichter naar m'n omgeving kijk kom ik tot de conclusie dat ik de meesten al heb ingelicht over m'n genderdysforie alleen hebben de meesten er nog niets van gemerkt. Dus voor mij lijkt het een logische stap om nu meer van mezelf te laten zien zoals ik eigenlijk ben.
Ik denk dat als ik het met kleine stapjes doe het "vanzelf" erin sluipt en iedereen eraan went dat ik anders ben dan standaard. Tja, mochten er mensen zijn die hier niet mee kunnen leven......... tja daar zit ik dan ook niet echt meer mee want wat zijn ze nu dan voor mij als ze mij niet zullen accepteren zoals ik werkelijk ben.
Op facebook heb ik (op m'n "mannenaccount") "vind ik leuk" gedaan voor Transgender Netwerk Nederland. Het is een kleine stap maar groot genoeg om gezien te worden denk ik. We merken het wel.
Groetjes
Elise
Gender: van beide kanten iets.
Gebruikersavatar
Jeste
Berichten: 1262
Lid geworden op: 06 apr 2012, 03:38
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: Jeste
Locatie: Amsterdam

Re: Wat is nu eigenlijk mijn genderprobleem?

Bericht door Jeste »

Fijn om te zien dat er hier steeds vaker over het niet duidelijk kiezen tussen man en vrouw wordt geschreven.

Gabriël en Sietske, wat herken ik veel in wat jullie schrijven. Bij mij is het dan echter in tegenovergestelde richting.

Bij het VU-genderteam heb ik eerlijk gezegd hoe het is bij mij. Dus dat ik me niet uitgesproken vrouwelijk voel. Dat was geen belemmering voor de aanmelding.
Eigenlijk ook wel logisch, want er zijn genoeg geboren vrouwen die helemaal niet zo vrouwelijk zijn. Het kan dus ook zo zijn dat je zo'n vrouw bent maar als man was geboren. Of omgekeerd natuurlijk.
Zo'n 10 jaar geleden kwam ik vaak op gothic-feesten. Daar heb ik een aantal androgyne mannen leren kennen. Een aantal van hen voelden zich, ondanks hun vrouwelijke uiterlijk, toch wel echt man. Het kan dan dus ook zo zijn dat je zo'n persoon bent maar dan als vrouw bent geboren, waar je je niet goed bij voelt.

Eva, goed van die ansichtkaarten. Wanneer zijn ze verkrijgbaar?
"Gendervrij" vind ik eigenlijk mooier dan "Non-binair", want "Gendervrij" zegt namelijk wat het wel is, in plaats van niet.