Mijn "hokje" (brr)

Pas ik nou in een hokje of niet?
Fran
Berichten: 356
Lid geworden op: 11 mei 2014, 17:13
Gender: Trans FtM
Locatie: Amersfoort

Mijn "hokje" (brr)

Bericht door Fran »

Samenvattend. Puntsgewijs.

- Ik ben geboren als vrouw;
- Ik voel me vooral mannelijk;
- Ik heb lang aan de hormonen gewild, maar heb me gaanderwijs bedacht dat dat wellicht niet per se de oplossing is;
- Ik wil vooral mezelf zijn. Man/vrouw/non-binair(wat een tenenkommend woord...)/wat-dan-ook;
- Ik heb een op papier heteroseksuele relatie. Hij maakt trouwens helemaal geen probleem van mijn man/vrouw worsteling-ding.

En vooral op dat laatste punt heb ik geen problemen, maar ik heb wel een gebrek aan herkenning.
In het verleden, toen ik nog geen idee had van transgender etc., voelde ik vooral een soort verbondenheid met lesbische vrouwen die zich mannelijk gedragen. Enkel... Ik ben niet lesbisch. Echt niet!
Op Facebook heb ik wel wat mensen gevonden die ongeveer hetzelfde als ik zijn (niet echt heel veel trouwens). En ik weet wel dat ik hier ook wat buiten de boot val, maar als ik het niet zeg vind ik helemaal geen (h)erkenning.
- Vanaf 4 mei Androgel
- Half juli Nebido, alleen door apotheekfout Sustanon meegekregen
- Sinds eind oktober wél aan Nebido
Anon20180730
Berichten: 1606
Lid geworden op: 21 dec 2013, 12:21
Gender: Transgender

Re: Mijn "hokje" (brr)

Bericht door Anon20180730 »

Wat je schrijft is best herkenbaar. Mijn ervaring is ook dat met wie ik me ook identificeer, wat ik ook wil, doe of feitelijk nalaat; uiteindelijk ik daarmee mezelf ontdek, ben en altijd al was. Die laatste ontdekking was ook blijkbaar 't doel van de identificatie en van het willen doen/nalaten. Mogelijk is er eveneens dat zolang je jezelf niet goed erkent en zoekende ben, het lastig kan zijn erkenning van de buitenwereld te eisen. Men weet mogelijk niet goed wat precies te erkennen. Overigens blijft erkenning min of meer frequent zo wie zo botwege achterwege bij een niet volledig binair plaatje of gedrag.. Ook dat is misschien nog wel erkenning, zij het een negatieve
Fran
Berichten: 356
Lid geworden op: 11 mei 2014, 17:13
Gender: Trans FtM
Locatie: Amersfoort

Re: Mijn "hokje" (brr)

Bericht door Fran »

Soms presenteer ik me als man. Een pet of hoedje doet wonderen! Dop op mijn kop en ik word acuut naar een urinoir verwezen als ik om een toilet vraag. En dan denken mensen dat we een homo-stel zijn (wat hem overigens geen kont kan schelen).
Het maakt het overigens wel lastig soms of ik nou naar "meneer" of "mevrouw" moet luisteren. Het zijn enkel woorden, maar mensen hebben het wel tegen mij.

Ik heb trouwens mijn intake bij het VU op 20 maart, maar ik weet steeds zekerder dat ik daar niet moet zijn. Ik hoorde tijdens een meeting over Stepworks.
Het is dat ik zoveel aan mijn hoofd heb met mijn huidige verhuizing. Dus ik vergeet er achteraan te gaan. Maar dat moet ik echt wel. Want hoewel ik geen hormonen wil, ik wil wel graag hulp en mensen die hetzelfde denken als ik.
- Vanaf 4 mei Androgel
- Half juli Nebido, alleen door apotheekfout Sustanon meegekregen
- Sinds eind oktober wél aan Nebido
KeepzD
Berichten: 1304
Lid geworden op: 05 mei 2015, 21:45
Gender: Trans FtM
Voornaamwoorden: Hij/hem
Locatie: Ede, GLD

Re: Mijn "hokje" (brr)

Bericht door KeepzD »

Ik herken me in wat je zegt Fran, al is het maar het deel "ik wil gewoon mezelf zijn". Dit is precies hoe ik het ook voel.
Ik heb persoonlijk nog geen stappen richting huisarts/VU of anderszins gemaakt, simpelweg omdat ik er nog niet uit ben wat ik nu precies voel, en hoe ik me wil identificeren. Mijn persoontje vind ik het belangrijkst, hoe dat er ook uit ziet. Uiterlijk is veranderlijk, nietwaar :)
Het meneer/mevrouw verhaal herken ik ook wel, ik ben er inmiddels achter dat ik gewoon op allebei reageer :p het maakt 9 vd 10 toch niet uit, als ze maar een reactie krijgen.
Forever myself
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal
Contacteer:

Re: Mijn "hokje" (brr)

Bericht door Simão »

Ik stop mezelf in het hokje transgender. Ik zit nog gewoon in mijn vrouwenlichaam en heb daar niet zo heel veel moeite mee in het dagelijks leven. Tenslotte ben ik in de eerste plaats gewoon een persoon en geslacht/gender maakt niet zoveel uit in mijn contacten.
Toen ik jong was, was ik er wel gewoon uit dat ik jongen was. Dat wist ik op de kleuterschool al. Maar ja, toen hadden we geen internet en in mijn omgeving wist niemand iets over trans zijn. Gelukkig was in mijn kindertijd helemaal geen sprake van dit is voor jongens en dat is voor meisjes, dus een onbezorgde kindertijd gehad wat dat betreft met huttenbouwen, boompje klimen en slootje springen etc. en ik droeg afdankers van mijn neef en een zoon van een vriendin van mijn moeder, die toevallig dezelfde maat hadden als ik. Jurken gingen aan bij verplichtingen als de trouwerijen van mijn zussen. Als tiener kreeg ik een programma gezien waarin een transman zjn verhaal deed (ik denk dat het "Jambers" was, maar het kan net zo goed "Rondom Tien" zijn geweest) en toen had ik wel zoiets van "hoi het is mogelijk om het lichaam aan te laten passen, dat wil ik ook!" Maar ja, waar begin je? ik had niet eens het besef om er mee naar de huisarts te gaan, en wetende hoe die in elkaar zat (wat heeft hij me voor niets laten lijden met ziektes en vergroeiingen die verholpen hadden kunnen worden!) en het levensgrote verschil tussen particuliere en ziekenfonds patienten van toen (wij waren ziekenfonds verzekerd) had ik ben hem toch niks voor elkaar gekregen.
Dus ik heb me er bij neer gelegd. Tot mijn 24ste ofzo heb ik nog redelijk onbezorgd me gewoon als jongen kunnen presenteren, al zagen anderen een soort jongensachtige vrouw (en ja ook voor lesbisch aangezien uiteraard), maar toen dt niet meer ging wegens vrouwelijker vormen ben ik me als een soort travestiet gaan gedragen en me uitbundig uuitgedost als vrouw. Vooral als ik uitging.
Daarna ben ik in rustiger vaarwater gekomen en een soort manwijf gezien. Als paardenvrouw is dat overigens volkomen geaccepteerd.
Nu ben ik oud en kriebelt het toch op op z´n minst van die gehate borsten af te komen.


Maar wat ik zeggen wil, ik herken wel het tweeslachtige. Maar ik heb wel altijd duidelijk geweten dat ik jongen/man was.
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: Mijn "hokje" (brr)

Bericht door Benjamin »

Fran schreef: 22 feb 2018, 22:54 Samenvattend. Puntsgewijs.

- Ik ben geboren als vrouw;
- Ik voel me vooral mannelijk;
- Ik heb lang aan de hormonen gewild, maar heb me gaanderwijs bedacht dat dat wellicht niet per se de oplossing is;
- Ik wil vooral mezelf zijn. Man/vrouw/non-binair(wat een tenenkommend woord...)/wat-dan-ook;
- Ik heb een op papier heteroseksuele relatie. Hij maakt trouwens helemaal geen probleem van mijn man/vrouw worsteling-ding.

En vooral op dat laatste punt heb ik geen problemen, maar ik heb wel een gebrek aan herkenning.
In het verleden, toen ik nog geen idee had van transgender etc., voelde ik vooral een soort verbondenheid met lesbische vrouwen die zich mannelijk gedragen. Enkel... Ik ben niet lesbisch. Echt niet!
Op Facebook heb ik wel wat mensen gevonden die ongeveer hetzelfde als ik zijn (niet echt heel veel trouwens). En ik weet wel dat ik hier ook wat buiten de boot val, maar als ik het niet zeg vind ik helemaal geen (h)erkenning.
Ik kan me hier wel iets bij voorstellen. Ik denk dat het allereerst belangrijk is om gender en geaardheid los van elkaar te koppelen, en ruimte op te eisen voor jezelf. Ik heb daar zelf ook wel een tijdje over gedaan:

- Ik ben geboren als vrouw;
- Ik voel me zowel man als vrouw, maar als vrouw toch altijd met een mannelijk randje, en als man met een vrouwelijk randje;
- Ooit in het ´traject´ geweest maar eruit gestapt, was inderdaad niet de oplossing, en inmiddels aan het leren dat er überhaupt geen probleem is;
- Heb het idee dat ik steeds meer mezelf ben;
- Geen relatie, wil ik ook niet meer. Qua romantiek/verliefd zijn altijd een voorkeur gehad voor vrouwen/vrouwelijkheid en daarom ´lesbisch´ gelabeld. Maar ik date ook met mannen en vind dat awesome (die energie, geweldig). Ook daarin een beetje nonbinair dus.

Voor wat betreft je laatste opmerking: ik begin juist het idee te krijgen dat ´we´ met velen zijn. Ook hier zijn best aardig wat mensen die niet noodzakelijk hormonen/operaties willen/nodig hebben, maar toch niet helemaal cis zijn.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal
Contacteer:

Re: Mijn "hokje" (brr)

Bericht door Simão »

Benjamin schreef: 30 apr 2018, 15:12

Voor wat betreft je laatste opmerking: ik begin juist het idee te krijgen dat ´we´ met velen zijn. Ook hier zijn best aardig wat mensen die niet noodzakelijk hormonen/operaties willen/nodig hebben, maar toch niet helemaal cis zijn.
Dat geloof ik dus ook.
Er is ook nog een hele discussie geweest naar aanleiding van een artikel juist daarover. Mensen (vooral mtf) met zware dysforie kunnen het zich niet voorstellen, maar er is een groep die kan leven met in het midden hangen, heen en weer zweven of gewoon man of vrouw zijn maar dan zonder hulp van hormonen en operaties en niet in transitie willen gaan.
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark
Goose
Berichten: 319
Lid geworden op: 31 dec 2017, 20:25
Gender: Genderqueer

Re: Mijn "hokje" (brr)

Bericht door Goose »

Ik kan me hier ook wel in vinden.

Ik zou graag mijn borsten en die maandelijkse cyclus kwijt zijn, maar het heeft geen haast op zich. Ook was ik heel erg teleurgesteld toen ik erachterkwam dat ik geen baard zou kunnen groeien, dus dat zou leuk zijn. Maar om nou te zeggen dat ik heel erg dysforisch ben, dat niet.
Daan
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: Mijn "hokje" (brr)

Bericht door Benjamin »

Off-topic, maar waarom kun je geen baard laten groeien? Zie hier een paar jongens voorbij komen af en toe met viking-genen volgens mij.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
Goose
Berichten: 319
Lid geworden op: 31 dec 2017, 20:25
Gender: Genderqueer

Re: Mijn "hokje" (brr)

Bericht door Goose »

Nou ja, dat kan waarschijnlijk wel, maar dan moet ik eerst aan de testosteron. Ik ben er nog niet aan uit of ik dat wel wil. Op het moment gaat het me sowieso niet lukken in ieder geval ;)
Daan
Plaats reactie